The life course perspective (Elder,

The life course perspective (Elder, 1994), with its emphasis on the timing
and duration of events, incorporates factors such as age at marriage,
duration of marriage, and the presence of children.With respect to age at
marriage, individuals who marry at younger ages tend to report more marital
problems and experience a greater risk of divorce than individuals who
marry at older ages (Bumpass et al., 1991). The negative consequences of
marrying at an early age may be due to psychological immaturity, unstable
employment, and a truncated spousal-search process.With respect to duration
of marriage, divorces occur more often in the early rather than the
later years of marriage (White, 1991). Becker (1991) argued that people
generally have imperfect information about their partners during courtship
but learn substantially more about their spouses after marriage.
Consequently early divorces are disproportionately due to the discovery
of basic incompatibility, conflict in values, and personality clashes. Nev-ertheless, couples in marriages of long duration face challenges (such as
raising children, boredom with the relationship, and gradually diverging
interests and attitudes) that differ from those of individuals in marriages of
short duration. Indeed, studies have shown that marital duration is associated
with long-term declines in marital happiness (Johnson, Amoloza, &
Booth, 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มองหลักสูตรชีวิต (พี่ 1994), กับการเวลาและระยะเวลาของเหตุการณ์ ประกอบด้วยปัจจัยต่าง ๆ เช่นอายุที่แต่งงานระยะเวลาของงานแต่งงาน ของเด็ก กับอายุที่แต่งงาน บุคคลที่แต่งงานที่อายุน้อยมักจะ รายงานขึ้นสมรสปัญหาและประสบการณ์มากขึ้นเสี่ยงต่อการหย่าร้างมากกว่าบุคคลที่แต่งงานในวัยสูงอายุ (Bumpass et al., 1991) ผลลบของแต่งอายุต้นอาจเกิดจากจิตใจร้าน เสถียรงาน และกระบวนการค้นหาทึกทักเอาเองตัด กับระยะเวลาของแต่งงาน divorces ที่เกิดขึ้นบ่อยในช่วงดีกว่าปีหลังแต่งงาน (สีขาว 1991) คนนั้นโต้เถียง Becker (1991)โดยทั่วไปมีข้อมูลไม่สมบูรณ์เกี่ยวกับพันธมิตรระหว่าง courtshipได้เรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับคู่สมรสหลังจากแต่งงานดังนั้น divorces ต้นจะสลายเนื่องจากการค้นพบของพื้นฐานความไม่เข้ากัน ขัดแย้งในค่า และบุคลิกภาพการปะทะกัน Nev ertheless คู่รักในชีวิตสมรสยาวเผชิญความท้าทาย (เช่นเลี้ยงเด็ก ความเบื่อกับความสัมพันธ์ และค่อย ๆ เถรสนใจและทัศนคติ) ที่แตกต่างจากบุคคลในชีวิตสมรสของระยะเวลาสั้น ๆ จริง ศึกษาแสดงให้เห็นว่าระยะเวลาสมรสเกี่ยวข้องมีความสุขสมรสระยะยาวลดอัตรา (Johnson, Amoloza, &บูธ 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองของชีวิตแน่นอน (พี่ 1994)
โดยเน้นการกำหนดเวลาและระยะเวลาของกิจกรรมประกอบด้วยปัจจัยเช่นอายุที่แต่งงานในช่วงระยะเวลาของการแต่งงานและการปรากฏตัวของการเคารพ
children.With
อายุที่แต่งงานบุคคลที่แต่งงานทุกเพศทุกวัยที่อายุน้อยกว่ามีแนวโน้มที่จะรายงานการสมรสมากขึ้นปัญหาและประสบการณ์ความเสี่ยงมากขึ้นของการหย่าร้างกว่าบุคคลที่แต่งงานที่อายุเก่า(Bumpass et al., 1991) ผลกระทบเชิงลบของการแต่งงานในวัยเด็กอาจจะเป็นเพราะยังไม่บรรลุนิติภาวะทางด้านจิตใจไม่มั่นคงการจ้างงานและการค้นหาที่ถูกตัดทอนพิธีวิวาห์เคารพprocess.With ระยะเวลาของการแต่งงานการหย่าร้างเกิดขึ้นบ่อยในช่วงต้นมากกว่าปีต่อมาของการแต่งงาน(สีขาว , 1991) Becker (1991) ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าคนที่มักจะมีข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์เกี่ยวกับพันธมิตรของพวกเขาในระหว่างการเกี้ยวพาราสีแต่เรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับคู่สมรสของพวกเขาหลังจากแต่งงาน. การหย่าร้างในช่วงต้นดังนั้นมีสัดส่วนอันเนื่องมาจากการค้นพบของความไม่ลงรอยกันพื้นฐานความขัดแย้งในค่านิยมและบุคลิกภาพการปะทะกัน Nev-ertheless คู่ในการแต่งงานของความท้าทายระยะเวลานานใบหน้า (เช่นการเลี้ยงดูเด็กเบื่อกับความสัมพันธ์และค่อยๆแยกความสนใจและทัศนคติ) ที่แตกต่างจากที่ของบุคคลในการแต่งงานของระยะเวลาสั้น ๆ อันที่จริงการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าระยะเวลาการสมรสเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการลดลงในระยะยาวความสุขสมรส (จอห์นสัน Amoloza และบูธ1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักสูตร ชีวิต มุมมอง ( ผู้สูงอายุ , 1994 ) โดยเน้นจังหวะ
และระยะเวลาของเหตุการณ์ ประกอบด้วยปัจจัย เช่น อายุในการแต่งงาน ,
ระยะเวลาของการแต่งงานและการมีบุตร และอายุที่
แต่งงานบุคคลที่แต่งงานที่น้องวัยมีแนวโน้มที่จะรายงานปัญหาการสมรส
เพิ่มเติม และประสบการณ์ มีความเสี่ยงสูงของการหย่าร้างมากกว่าบุคคลที่
แต่งงานในวัยผู้สูงอายุ ( บัมแพส et al . , 1991 ) ผลลบของ
แต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อย อาจเป็นเพราะจิตอ่อน ไม่มั่นคง
การจ้างงาน และตัดทอนจากกระบวนการค้นหา ด้วยความเคารพระยะเวลา
ของการแต่งงาน , การหย่าร้างเกิดขึ้นบ่อยในช่วงต้นมากกว่า
ปีของการแต่งงาน ( สีขาว , 1991 ) เบกเกอร์ ( 1991 ) ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าคน
โดยทั่วไปจะไม่สมบูรณ์ข้อมูลเกี่ยวกับคู่ค้าของพวกเขาในระหว่างการเกี้ยวพาราสี
แต่เรียนรู้มากเกี่ยวกับคู่สมรสของพวกเขาหลังจากการแต่งงาน การหย่าร้างจึงสลายเร็ว

เนื่องจากการค้นพบพื้นฐานของความไม่ลงรอยกัน ความขัดแย้งในค่านิยม และการปะทะกันของบุคลิกภาพ ชื่อ ertheless คู่รักในการแต่งงานของความท้าทายเผชิญระยะเวลานาน ( เช่น
เลี้ยงลูกหลานเบื่อกับความสัมพันธ์และค่อยๆการ
ความสนใจและทัศนคติ ) ที่แตกต่างจากบุคคลในการแต่งงานของ
เวลาสั้น ๆ แน่นอน มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่า สมรส ระยะเวลาเกี่ยวข้อง
ระยะยาวลดลงในความสุขสมรส ( จอห์นสัน amoloza &
, บูธ , 1992 )