Chemical transformation is the othe

Chemical transformation is the other most important parameter in the abiotic
degradation. Atmospheric pollutants and agrochemicals may interact with polymers changing the macromolecule properties [22]. Among the chemicals provoking
the degradation of materials, oxygen is the most powerful. The atmospheric form
of oxygen (i.e., O2 or 0 3) attacks covalent bonds producing free radicals. The
oxidative degradation depends on the polymer structure (e.g., unsaturated links
and branched chains) [23}. These oxidations can be concomitant or synergic to
light degradation to produce free radicals. Like the products ofNorrish reactions,
peroxyl radicals resulting of the oxidative degradation can lead to crosslinking
reactions and/or chain scissions.
Hydrolysis is another way by which polymers can undergo chemical degradation
[24 - 26]. Hydrolysis is dependent on parameters as water activity, temperature,
pH and time.
PLA degradation occurs in the presence of water provoking a hydrolysis of the
ester bonds. De Jong et al. [27] observed PLA depolymerisation by a progressive
release of dimers in alkaline conditions (Fig. 8.4). The end-chain degradation
may be explained by an intramolecular transesterification. An electrophilic attack,
catalyzed by a base, of the hydroxyl end-group on the second carbonyl group
leads to a ring formation. The polymer is shortened by the hydrolysis of the
resulting lactide. In a second step, the free lactide is hydrolysed into two molecules of LA. The intramolecular degradation occurs by a random alkaline attack on the
carbon of the ester group, followed by the hydrolysis of the ester link. Thus, new
molecules with low molecular weight are produced. In acidic conditions [28]
(Fig. 8.3), the protonation of the hydroxyl end-group forms an intramolecular
hydrogen bond. The hydrolysis of the ester group allows the release of a lactic
acid molecule leading to the decrease of the degree of polymerisation of the PLA.
An intramolecular random protonation of carbon in the ester group conduces also
to the hydrolysis of ester linkages. This hydrolysis gives different fragments of
lower molecular weights

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงทางเคมีเป็นตัวแปรที่สำคัญอื่น ๆ ส่วนใหญ่ใน abiotic
การย่อยสลาย มลพิษบรรยากาศและสารเคมีอาจโต้ตอบกับโพลีเมอการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติโมเลกุลม [22] ในบรรดาสารเคมีกระตุ้น
การย่อยสลายของวัสดุออกซิเจนมีประสิทธิภาพมากที่สุด รูปแบบบรรยากาศ
ออกซิเจน (เช่น O2 หรือ 0 3) การโจมตีพันธะโควาเลนผลิตอนุมูลอิสระ
เสื่อมจากอนุมูลอิสระขึ้นอยู่กับโครงสร้างโพลิเมอร์ (เช่นการเชื่อมโยงไม่อิ่มตัว
และโซ่กิ่ง) [23} oxidations เหล่านี้สามารถเกิดขึ้นพร้อมกันหรือ synergic การ
ย่อยสลายแสงในการผลิตสารอนุมูลอิสระ เช่นเดียวกับปฏิกิริยาผลิตภัณฑ์ ofNorrish ที่
อนุมูล peroxyl ที่เกิดจากการย่อยสลายออกซิเดชันสามารถนำไปสู่การเชื่อมขวาง
ปฏิกิริยาและ / หรือห่วงโซ่ scissions.
ไฮโดรไลซิเป็นวิธีที่ได้รับการโพลิเมอร์สามารถย่อยสลายสารเคมีอื่น
[24-26] การย่อยสลายจะขึ้นอยู่กับพารามิเตอร์เป็นกิจกรรมทางน้ำอุณหภูมิ
ความเป็นกรดด่างและเวลา.
PLA การย่อยสลายเกิดขึ้นในการปรากฏตัวของน้ำกระตุ้นการย่อยที่
พันธบัตรเอสเตอร์ เดอยอง, et al [27] สังเกต PLA depolymerisation โดยความก้าวหน้า
การเปิดตัวของ dimers ในสภาวะที่เป็นด่าง (รูป. 8.4) การย่อยสลายแบบ end-ห่วงโซ่
อาจจะอธิบายได้โดย transesterification ภายในโมเลกุล การโจมตี electrophilic,
เร่งปฏิกิริยาด้วยฐานของไฮดรอกซิสิ้นกลุ่มคาร์บอนิลกลุ่มที่สอง
จะนำไปสู่การก่อตัวแหวน พอลิเมอจะสั้นลงโดยการย่อยสลายของ
แลคไทด์ที่เกิด ในขั้นตอนที่สองแลคไทด์ฟรีย่อยออกเป็นสองโมเลกุลของ LA การย่อยสลายภายในโมเลกุลที่เกิดขึ้นจากการโจมตีอัลคาไลน์แบบสุ่มใน
คาร์บอนของกลุ่มเอสเตอร์ตามด้วยการย่อยสลายของการเชื่อมโยงเอสเตอร์ที่ ดังนั้นใหม่
โมเลกุลที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำที่มีการผลิต ในสภาพที่เป็นกรด [28]
(รูป. 8.3) โปรตอนของไฮดรอกซิสิ้นกลุ่มรูปแบบภายในโมเลกุล
พันธะไฮโดรเจน การย่อยของกลุ่มเอสเตอร์ช่วยให้การเปิดตัวของแลคติก
โมเลกุลกรดนำไปสู่การลดลงของระดับของโพลิเมอร์ของ PLA ได้.
โปรตอนสุ่มภายในโมเลกุลของคาร์บอนในกลุ่มเอสเตอร์ conduces ยัง
จะเชื่อมโยงจองจำของเอสเตอร์ การย่อยสลายนี้จะช่วยให้ชิ้นส่วนที่แตกต่างของ
น้ำหนักโมเลกุลต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงทางเคมี คือตัวแปรที่สำคัญที่สุดในสิ่งมีชีวิตอื่น ๆการย่อยสลาย มลพิษอากาศและเคมีเกษตรอาจโต้ตอบกับการเปลี่ยนคุณสมบัติของโมเลกุลพอลิเมอร์ [ 22 ] ของสารเคมีที่ยั่วการเสื่อมสภาพของวัสดุ ออกซิเจนเป็นมีประสิทธิภาพมากที่สุด รูปบรรยากาศออกซิเจน ( O2 ) หรือ 0 3 ) การโจมตีโควาเลนต์พันธบัตรการผลิตอนุมูลอิสระ ที่ออกซิเดชันขึ้นอยู่กับโครงสร้างของพอลิเมอร์ เช่น การเชื่อมโยงไม่อิ่มตัวทั้งโซ่ ) [ 23 } oxidations เหล่านี้สามารถเกิดซึ่งทำงานร่วมกันกับหรือแสงสลายการผลิตอนุมูลอิสระ เช่นผลิตภัณฑ์ ofnorrish ปฏิกิริยาperoxyl อนุมูลอิสระที่เกิดจากการทำปฏิกิริยาออกซิเดชันสามารถนำไปสู่ปฏิกิริยาและ / หรือโซ่ scissions .การย่อยสลายเป็นอีกหนึ่งวิธีที่สามารถผ่านการสลายตัวทางเคมีพอลิเมอร์24 - [ 26 ] การย่อยสลายขึ้นอยู่กับพารามิเตอร์เป็นกิจกรรม อุณหภูมิน้ำpH และเวลาการย่อยสลายปลาเกิดขึ้นในการแสดงตนของน้ำก่อปฏิกิริยาของพันธบัตรเอสเตอร์ de Jong et al . [ 27 ] สังเกตปลา depolymerisation โดยมีความก้าวหน้าปล่อยสายในสภาวะด่าง ( รูปที่ 4 ) ปลายโซ่ การย่อยสลายอาจจะอธิบายโดยกระบวนการทรานส์เอสเทอริฟิเคชั่น intramolecular . รับการโจมตี ,การเร่งปฏิกิริยาด้วยฐานของกลุ่มไฮดรอกซิลในกลุ่มคาร์บอนิล 2 จบนำแหวนก่อตัว พอลิเมอร์จะสั้นลงโดยการย่อยสลายของซึ่งส่งผลให้ . ในขั้นตอนที่สอง ซึ่งเป็นสองโมเลกุลของฟรีที่ LA การย่อยสลาย intramolecular เกิดขึ้นได้โดยการโจมตีแบบสุ่มด่างบนคาร์บอนของกลุ่มน้ำมัน ตามด้วยการย่อยสลายของเอสเทอร์ ลิงค์ ดังนั้น , ใหม่โมเลกุลที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำที่ผลิต ในภาวะที่เป็นกรด [ 28 ]( รูปที่ 8.3 ) , โปรตอนของไฮดรอกซิลสิ้นสุดกลุ่มรูปแบบการ intramolecularไฮโดรเจนพันธบัตร การย่อยสลายของกลุ่มให้กับรุ่นของแลคติกเกรดโมเลกุลที่นำไปสู่การลดลงของระดับของการพอลิเมอไรเซชันของปลาการ intramolecular สุ่มโปรตอนของคาร์บอนในกลุ่ม conduces ยังเการไฮโดรไลซิสของเอสเตอร์บริการสาธารณะ การย่อยสลายนี้จะช่วยให้ชิ้นส่วนต่างน้ำหนักโมเลกุลต่ำ