“Huaa.”Lee Hyun woke up and soaked

“Huaa.”
Lee Hyun woke up and soaked in the fresh air.
Although last night he seemed to have drunk too much till having a hangover, there was no change in his morning schedule.
‘And now, we’re going to return.’
He was a little disappointed, but it seemed he accomplished the motives he came with.
The fact was as soon as he returned home; he’d reconnect to Royal Road.
During the three days and two nights of absent, he was certain that things had developed somehow.
He’ll once again slipped into the shadows in the subversive activities of a dark gamer by making money through quests and items with his ambitious colleagues; and this will become nothing more than just a dream.
It was a fierce battleground rather than just a game!
Lee Hyun needed to return to that world.
‘Today, I may have a bit of time to go to the Dojang. Need to do a bit of morning exercise.’
Lee Hyun removed himself out of the temporary residence.
He loosened his rigid muscles by moving around and had intended to run.
But just as yesterday, he spotted Seoyoon sitting on the rock.
‘When did that happen?’
Lee Hyun approached her and spoke.
“Hi.”
“……”
“Why are you up early?”
“……”
Still no reply. Lee Hyun quietly took a seat beside her, and that was all as he remains seated.
Once Lee Hyun sat down on the rock.
His mind was still troubled as he thought about being unable to exercise, so he didn’t want to just silently sitting there.
Lee Hyun no longer spoke, while Seoyoon was still hesitantly trying to find what to say.
Even though she really wanted to share a lot, she did not know where to start or how long the wait in between each reply should be.
30 minutes in silence.
Cheosseokcheosseok!
The sound of the waves in their current vicinity could be heard, along with the cries of the seagulls.
The rise in Lee Hyun’s anxiety was directly proportional to the rise in Seoyoon's feeling of comfort.
As the greeting breeze blew, the day was becoming brighter.
They watched the sun rising over at the faraway horizon!
Suddenly, there was a gentle touch on Lee Hyun’s shoulder. It was the unable to win against the drowsiness Seoyoon's head leaning on it.
It was due to being the second day already that she could not sleep well, along with the fact that she was tired from the out of the norm alcoholic drinks.
And here it was, her trusted friend Lee Hyun, presented comfort from the built up tension and knocked her to sleep spontaneously.
Segeunsegeun.
Seoyoon's breathing rhythm sounded in Lee Hyun’s ear.
With each exhale, Lee Hyun could feel his own heart reacted to it as the beats increased in strain.
In this place, it was just Lee Hyun and Seoyoon.
Although the students were still sleeping on the sandy beach, they were at a distance away.
Moreover, Seoyoon had already drifted to dreamland in a seemingly drunken slumber due to the hearty drinks from the previous day.
In other words, it was an opportunity given by the heavens!
There was no other way but to say Seoyoon was defenseless in this state before Lee Hyun.
Lee Hyun’s eyes filled with murderous intentions.
‘You treat me like fodder, huh. And during my cold you jammed that food-to-kill porridge down my throat!’
It was a golden opportunity to take revenge.
As it seemed she was deeply in her doze, he could have picked her up and tossed her into the sea.
Holding grudges infinitely!
However, Lee Hyun’s mind soon wandered off from the thought. Though vengeance would be thrilling, he was afraid of the troubles to come in the future.
‘I don’t know how she will manage after I throw her into the sea!’
Still, in his internal rampage he paid careful attention to not wake up Seoyoon. Then a thought hit.
‘Let me adjust a bit to have you sleep more comfortably.’
Lee Hyun gently lifted up Seoyoon's head and placed it on his lap. After which, he observed Seoyoon's face in detail.
‘There’s gotta be an ugly corner somewhere.’
He still had not given up on his childish revenge.
The first time Lee Hyun saw Seoyoon's face was in the instructor’s cabin.
But because he noticed the ‘murderer’ mark during that event that he did not examined her beauty in more detail.
Nevertheless, a fragment of Seoyoon's face remained in his mind that he went to sculpt the Statue of Freya.
The image he had at that time was indeed beautiful.
But he did not know that the beauty exceeded what he had imagined.
The second meeting where he saw her was on the Plains of Despair, where her loveliness shone even more.
Then, during the times they risked their lives in the northern parts, he took peeks at her in his spare time.
But with each and every time he saw her, she continuously exuded attractiveness.
It wasn’t because Seoyoon was increasingly becoming more and more beautiful.
She was already beautiful from the beginning. It was because the more closely he got to look at her face, the more beauty he saw in her.
Eyes, nose, eyebrows, forehead, chin and lips.
There was no way to totaled up her features.
While wondering how dreadfully beautiful something was, a new attraction came into play whenever he took a look.
No matter how long he stared at her face, he could not get tired from the sight. With each and every sight to admire, he had no choice but to look!
Lee Hyun wanted to find flaws in Seoyoon's face.
He leaned in so close that he can feel each of her breath, a rare chance to do so since she was still sleeping.
‘Skin. Well, it’s perfect. Not one crease and I can’t even see a single pore. How can human skin have such milk like quality? Facial feature. Great. It’s the perfect golden ratio of placements if I was sculpturing. Long eyebrows…how does her hair even have such orderly placements?’
Trying to find any facial flaw in her, even if it was just a tiny ugly part in her, did not work out.
‘Fine, I admit the face is too good. What about other places…’
Lee Hyun’s eyes ran downward. He could roughly make out the figure through the dress. And here still, he could not find a fault.
Tall and slender, her body was also good.
The calves, thighs, and even the waist line were smooth.
Even the freaking toes exposed from the sandals were also beautiful!
Lee Hyun did not hate women.
He simply wanted to avoid having a relationship with one because there will be money to spend. But this idea has changed quite a bit after watching Seoyoon.
‘If it’s her then it’s prolly ok to treat her to a Kimbap shop. No wait. If I do that then it’ll go bad if she develops a habit of wanting to go there. Oh yea, I suppose I could treat her at an udon stall or sumthin!’ (??? sushi shop or something, google image sushi, but not sure what else it also encompasses.)
This was a somewhat of a significant change in him.
Lee Hyun was still giving Seoyoon a lap pillow even as the sun fully emerges.
The sunrise from the sea was a spectacular sight to behold.
Due to the fact that yesterday morning was filled with fog that he could not able to see such sunrise; but today, not a single cloud in the sky could be seen in this sunny weather.
From where the sky and the ocean attempting to touch one another, the sun seemingly burned them both as it rose.
“Ahh!”
Lee Hyun’s morale also rose.
Anyone looking at such beautiful sunrise can feel their commitment on the rise; Lee Hyun was not an exception.
‘This year I have to earn a lot more money!’
The sun had risen completely so there was no way to differentiate anymore.
Lee Hyun returned his gaze onto him lap and focused on the Seoyoon on it.
She somehow became prettier in the given sunlight. Due to the alcoholic facet, the view became slightly enhanced.
At this close distance, she looked as if she was a sleeping baby.
Lee Hyun bent down and picked up a nearby piece of wood. And his arm pulled out a small knife.
Sagaksagak.
He was trying to carve the soundly sleeping Seoyoon.
The handy skill he learned in Royal Road made it easier for him to sculpt.
Making Masterpiece, Classic, or Magnum was not possible, but regardless of the Artistic Values, he could still sculpt as long as he had the cardiovascular control and will.
Though still, in reality, he still didn’t have the Zahab carving knife.
Even if he gave it his best shot, in no way can he create exceptional works.
However, due to the innumerable experiences and commitment, the piece was becoming similar to what he wanted to make.
Lee Hyun was carefully carving the sleeping Seoyoon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Huaa."
ลีฮยอนตื่นขึ้นมาและแช่ในที่มีอากาศบริสุทธิ์.
แม้ว่าคืนที่ผ่านมาดูเหมือนว่าเขาจะได้ดื่มมากเกินไปจนมีอาการเมาค้าง, มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาเช้าของเขา.
'และตอนนี้เรากำลังจะกลับมา
'เขาเป็นคนที่ผิดหวังเล็กน้อยแต่ดูเหมือนเขาจะประสบความสำเร็จแรงจูงใจที่เขามาพร้อมกับ.
ความจริงก็คือทันทีที่เขากลับบ้าน; เขาต้องการเชื่อมต่อกับถนนหลวง.
ในช่วงสามวันสองคืนขาดของเขาเป็นสิ่งบางอย่างที่มีการพัฒนาอย่างใด.
เขาจะลดลงอีกครั้งหนึ่งในเงามืดในกิจกรรมที่จะล้มล้างของนักเล่นเกมที่มืดโดยการทำเงินผ่านเควสและ รายการที่มีเพื่อนร่วมงานที่ท้าทายความสามารถของเขา และนี้จะกลายเป็นอะไรมากไปกว่าเพียงแค่ความฝัน.
มันเป็นสมรภูมิที่รุนแรงมากกว่าแค่เกม!
ลีฮยอนที่จำเป็นในการกลับไปยังโลกที่.
'วันนี้ผมอาจจะมีบิตของเวลาที่จะไป Dojang จำเป็นที่จะต้องทำบิตของการออกกำลังกายตอนเช้า.
ลีฮยอนเอาออกตัวเองออกจากที่อยู่อาศัยชั่วคราว.
เขาคลายกล้ามเนื้อแข็งของเขาโดยการย้ายไปรอบ ๆ และตั้งใจที่จะทำงาน.
แต่ในขณะที่เมื่อวานนี้เขาเห็น Seoyoon นั่งอยู่บนหิน.
'เมื่อไหร่ ที่เกิดขึ้น?
'. ลีฮยอนเดินเข้ามาใกล้เธอและพูด
"สวัสดี." "...... " "ทำไมคุณขึ้นต้น?" "...... " ยังคงไม่มีคำตอบ ลีฮยอนเงียบ ๆ นั่งข้างเธอและนั่นคือทั้งหมดในขณะที่เขายังคงนั่งอยู่. เมื่อลีฮยอนนั่งลงบนก้อนหิน. ใจของเขาก็ยังคงมีความสุขในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับการไม่สามารถที่จะออกกำลังกายเพื่อให้เขาไม่ได้ต้องการเพียงแค่เงียบ ๆ นั่งอยู่ที่นั่น. ลีฮยอนไม่พูดในขณะที่ Seoyoon ยังคงลังเลพยายามที่จะหาสิ่งที่จะพูด. ถึงแม้ว่าเธออยากจะมีส่วนร่วมมากเธอก็ไม่ทราบว่าจะเริ่มต้นหรือระยะเวลาที่รอในระหว่างแต่ละคำตอบที่ควรจะเป็น30 นาทีในความเงียบ. Cheosseokcheosseok! เสียงคลื่นในบริเวณใกล้เคียงปัจจุบันของพวกเขาอาจจะได้ยินพร้อมกับเสียงร้องของนกนางนวลที่. เพิ่มขึ้นในความวิตกกังวลลีฮยอนเป็นสัดส่วนโดยตรงกับการเพิ่มขึ้นในความรู้สึก Seoyoon ของความสะดวกสบาย. ในฐานะที่เป็นสายลมอวยพร พัดวันได้กลายเป็นที่สดใส. พวกเขาเฝ้าดูดวงอาทิตย์ที่เพิ่มขึ้นมากกว่าที่ขอบฟ้าห่างไกล! ทันใดนั้นก็มีการสัมผัสที่อ่อนโยนบนไหล่ของลีฮยอน มันก็ไม่สามารถที่จะชนะกับหัวง่วงนอน Seoyoon ของพิงบน. มันเป็นเพราะเป็นวันที่สองแล้วว่าเธอไม่สามารถนอนหลับได้ดีพร้อมกับความจริงที่ว่าเธอเหนื่อยจากการออกจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์บรรทัดฐาน. และที่นี่ มันเป็นเพื่อนที่เชื่อถือได้ของเธอลีฮยอนนำเสนอความสะดวกสบายจากการสร้างขึ้นความตึงเครียดและเคาะเธอหลับไปเองตามธรรมชาติ. Segeunsegeun. จังหวะการหายใจ Seoyoon ของฟังในหูลีฮยอน. กับแต่ละหายใจออกลีฮยอนรู้สึกว่าหัวใจของเขาเองมีปฏิกิริยาตอบสนองมันว่า เต้นที่เพิ่มขึ้นในสายพันธุ์. ในสถานที่แห่งนี้มันเป็นเพียงแค่ลีฮยอนและ Seoyoon. แม้ว่านักเรียนยังคงนอนหลับอยู่บนหาดทรายที่พวกเขาออกไปที่ระยะไกล. นอกจากนี้ Seoyoon ลอยแล้วโลกแห่งความฝันในการนอนหลับเมาดูเหมือนจะเกิดจากการ เครื่องดื่มแสนอร่อยจากวันก่อนหน้า. ในคำอื่น ๆ มันเป็นโอกาสที่ได้รับจากชั้นฟ้าทั้งหลายที่! ไม่มีทางอื่นเป็น แต่ที่จะพูด Seoyoon เป็นที่พึ่งในรัฐนี้ก่อนที่ลีฮยอน. ตาลีฮยอนที่เต็มไปด้วยความตั้งใจฆาตกรรม. 'คุณรักษา ผมชอบอาหารสัตว์ฮะ และในช่วงเย็นของฉันคุณติดขัดว่าอาหารเพื่อฆ่าโจ๊กลงลำคอของฉัน! 'มันเป็นโอกาสทองที่จะแก้แค้น. ขณะที่มันดูเหมือนเธอเป็นลึกในเคลิ้มของเธอที่เขาจะได้เลือกเธอขึ้นและโยนเธอลงไปในทะเลโฮลดิ้งแค้นเพียบ! แต่ใจของลีฮยอนเร็ว ๆ นี้เดินออกมาจากความคิด แม้ว่าจะแก้แค้นที่น่าตื่นเต้นเขากลัวปัญหาที่จะมาถึงในอนาคต. 'ผมไม่ทราบว่าเธอจะจัดการหลังจากที่ฉันโยนเธอลงไปในทะเล!' ยังคงอยู่ในความวุ่นวายภายในของเขาที่เขาให้ความสนใจระมัดระวังที่จะไม่ตื่น ขึ้น Seoyoon จากนั้นก็เป็นความคิดที่ตี. 'ผมขอปรับนิดที่จะมีคุณนอนหลับสบายมากขึ้น. ลีฮยอนเบา ๆ ยกขึ้นหัว Seoyoon และวางมันลงบนตักของเขา หลังจากที่เขาสังเกตเห็นใบหน้า Seoyoon ในรายละเอียด. 'มีต้องเป็นมุมที่น่าเกลียดที่ใดที่หนึ่ง. เขายังไม่ได้กำหนดขึ้นในการแก้แค้นหน่อมแน้มของเขา. ครั้งแรกที่ลีฮยอนเห็นหน้า Seoyoon อยู่ในห้องโดยสารสอนของ. แต่เพราะเขาสังเกตเห็น 'ฆาตกร' เครื่องหมายในระหว่างการแข่งขันที่ว่าเขาไม่ได้รับการตรวจสอบความงามของเธอในรายละเอียดเพิ่มเติม. อย่างไรก็ตามส่วนของใบหน้า Seoyoon ยังคงอยู่ในใจของเขาว่าเขาไปปั้นเทพีเฟรยา. ภาพที่เขามีในช่วงเวลานั้นเป็นจริงที่สวยงามแต่เขาไม่ได้รู้ว่างามเกินสิ่งที่เขาได้คิด. การประชุมครั้งที่สองที่เขาเห็นเธออยู่ในที่ราบแห่งความสิ้นหวังที่ความน่ารักของเธอส่องมากยิ่งขึ้น. จากนั้นในช่วงเวลาที่พวกเขาเสี่ยงชีวิตชีวิตของพวกเขาในภาคเหนือเขา เอา peeks ที่เธอในเวลาว่างของเขา. แต่ด้วยแต่ละคนและทุกครั้งที่เขาเห็นเธออย่างต่อเนื่องปริกน่าดึงดูดใจ. มันไม่ได้เพราะ Seoyoon ได้มากขึ้นมากขึ้นและสวยงามมากขึ้น. เธอเป็นคนที่สวยอยู่แล้วจากจุดเริ่มต้น มันเป็นเพราะอย่างใกล้ชิดเขาได้มองไปที่ใบหน้าของเธอความงามอื่น ๆ อีกมากมายที่เขาเห็นในตัวเธอ. ตาจมูกคิ้วหน้าผากคางและริมฝีปาก. มีวิธีการที่จะมีมูลค่ารวมถึงคุณสมบัติของเธอ. ในขณะที่สงสัยว่าหวาดกลัวสิ่งที่สวยงาม เป็นสถานที่น่าสนใจใหม่เข้ามาเล่นเมื่อใดก็ตามที่เขาเข้ามาดู. ไม่ว่าระยะเวลาที่เขาจ้องมองมาที่ใบหน้าของเธอเขาไม่สามารถได้รับเหนื่อยจากสายตา กับแต่ละและสายตาที่จะชื่นชมทุกคนที่เขาไม่มีทางเลือกที่จะมอง! ลีฮยอนต้องการที่จะหาข้อบกพร่องในหน้า Seoyoon ของ. เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้เพื่อให้เขาสามารถรู้สึกแต่ละลมหายใจของเธอมีโอกาสหายากที่จะทำเช่นนั้นเพราะเธอก็ยังคง การนอนหลับ. 'ผิว ดีก็สมบูรณ์แบบ ไม่ได้เป็นหนึ่งรอยพับและฉันไม่สามารถแม้แต่จะเห็นรูขุมขนเดียว วิธีผิวหนังของมนุษย์สามารถมีนมดังกล่าวเช่นมีคุณภาพ? คุณลักษณะที่ใบหน้า ที่ดี มันเป็นอัตราส่วนทองคำที่สมบูรณ์แบบของตำแหน่งถ้าผม sculpturing คิ้วยาว ... วิธีการที่ไม่ผมของเธอยังมีตำแหน่งเป็นระเบียบดังกล่าวหรือไม่ 'พยายามที่จะหาข้อบกพร่องบนใบหน้าใดๆ ในตัวเธอถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่น่าเกลียดเล็ก ๆ ในตัวเธอไม่ได้ทำงานออก.' ดีผมยอมรับว่าใบหน้าเป็นสิ่งที่ดีมากเกินไป . สิ่งที่เกี่ยวกับสถานที่อื่น ๆ ... ตาลีฮยอนวิ่งลง เขาประมาณจะทำให้ตัวเลขออกมาผ่านการแต่งกาย และที่นี่ยังคงเขาไม่สามารถหาผิด. สูงและเรียวร่างกายของเธอก็ยังดี. น่องต้นขาและแม้กระทั่งเส้นรอบเอวได้อย่างราบรื่น. แม้เท้าซสัมผัสจากรองเท้าแตะก็ยังสวยงาม! ลีฮยอนไม่ได้ เกลียดผู้หญิง. เขาเพียงแค่ต้องการที่จะหลีกเลี่ยงการมีความสัมพันธ์กับหนึ่งเพราะจะมีเงินใช้จ่าย แต่ความคิดนี้มีการเปลี่ยนแปลงไม่น้อยหลังจากที่ดู Seoyoon. 'ถ้ามันเป็นของเธอแล้วก็ prolly ตกลงที่จะปฏิบัติต่อเธอไปที่ร้าน Kimbap ไม่รอ. ถ้าผมทำแล้วมันจะไปไม่ดีถ้าเธอพัฒนานิสัยของความต้องการที่จะไปที่นั่น โอ้ใช่ฉันคิดว่าฉันจะปฏิบัติต่อเธอในคอกอุด้งหรือ sumthin! (??? ร้านซูชิหรือบางสิ่งบางอย่างซูชิภาพ Google, แต่ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คนอื่นก็ยังครอบคลุม.) นี่คือบางส่วนของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในตัวเขา. ลีฮยอนก็ยังคงให้ Seoyoon หมอนตักแม้ในขณะที่ดวงอาทิตย์โผล่ออกมาอย่างเต็มที่พระอาทิตย์ขึ้นจากทะเลเป็นสายตาที่งดงามที่เห็น. เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าเมื่อเช้าวานนี้ก็เต็มไปด้วยหมอกที่เขาจะไม่สามารถมองเห็นพระอาทิตย์ขึ้นดังกล่าว แต่วันนี้ไม่ได้เป็นเมฆเดียวในท้องฟ้าอาจจะเห็นในสภาพอากาศแดดนี้. จากที่ท้องฟ้าและมหาสมุทรพยายามที่จะสัมผัสอีกคนหนึ่งที่ดวงอาทิตย์ดูเหมือนจะเผาพวกเขาทั้งสองในขณะที่มันเพิ่มขึ้น. "อ่า!" ขวัญกำลังใจของลีฮยอนก็ลุกขึ้นยืน . ทุกคนที่กำลังมองหาที่พระอาทิตย์ขึ้นที่สวยงามดังกล่าวสามารถรู้สึกความมุ่งมั่นที่เพิ่มขึ้น; ลีฮยอนไม่ได้เป็นข้อยกเว้น. 'ในปีนี้ฉันมีที่จะได้รับเงินมากขึ้น!' ดวงอาทิตย์ได้เพิ่มขึ้นอย่างสมบูรณ์เพื่อให้มีวิธีที่จะแยกความแตกต่างอีกต่อไป. ไม่มีลีฮยอนกลับจ้องมองของเขาลงบนตักของเขาและมุ่งเน้นไปที่Seoyoon กับมันเธอกลายเป็นสวยอย่างใดในแสงแดดที่กำหนด เนื่องจากการที่มีแอลกอฮอล์ในแง่มุมมองกลายเป็นเพิ่มขึ้นเล็กน้อย. ที่ระยะใกล้นี้เธอดูราวกับว่าเธอเป็นทารกนอน. ลีฮยอนก้มลงหยิบชิ้นส่วนของไม้ที่อยู่บริเวณใกล้เคียง และแขนของเขาดึงออกมามีดขนาดเล็ก. Sagaksagak. เขาได้พยายามที่จะแกะสลักนอนหลับอุตุ Seoyoon. ทักษะที่มีประโยชน์ที่เขาได้เรียนรู้ในรอยัลโรทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับเขาที่จะปั้น. ทำ Masterpiece, คลาสสิกหรือแม็กนั่มเป็นไปไม่ได้ แต่ไม่ว่า คุณค่าของศิลปะที่เขายังคงสามารถปั้นตราบใดที่เขามีการควบคุมโรคหัวใจและหลอดเลือดและจะ. แม้ว่าจะยังคงในความเป็นจริงเขาก็ยังไม่ได้มีการแกะสลักมีด Zahab. แม้ว่าเขาให้มันยิงดีที่สุดของเขาในทางที่ไม่สามารถ เขาสร้างผลงานที่โดดเด่น. แต่เนื่องจากประสบการณ์นับไม่ถ้วนและความมุ่งมั่นชิ้นได้กลายเป็นคล้ายกับสิ่งที่เขาอยากจะทำ. ลีฮยอนถูกแกะสลักอย่างระมัดระวัง Seoyoon นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" huaa " ลีฮยอนตื่นขึ้นมาและแช่อยู่ในอากาศสดชื่น
ถึงแม้ว่าเมื่อคืนเขาคงจะดื่มมากเกินไปจนเมาค้าง ไม่มีการเปลี่ยนแปลงตารางเวลาเช้าของเขา .
และตอนนี้เรากำลังจะกลับ '
เขาผิดหวังเล็กน้อย แต่ดูเหมือนเขา ได้เผ่าเขามากับ .
ความจริงคือทันทีที่เขากลับมา เขาจะเชื่อมต่อกับถนน
หลวง .ในช่วง 3 วัน 2 คืน ของขาด เขามั่นใจว่าสิ่งที่ได้พัฒนาอย่างใด .
เดี๋ยวเขาอีกครั้งลงไปในเงาของความมืด ในกิจกรรมทาง Gamer โดยทำเงินผ่านเควสและรายการกับเพื่อนร่วมงานทะเยอทะยานของเขา นี้จะไม่มีอะไรมากกว่าแค่ความฝัน .
มันเป็นสนามรบดุร้ายมากกว่าเพียงแค่เกม !
ลีฮยอนต้องกลับไปยังโลกนั้น
'today ผมอาจจะมีบิตของเวลาที่จะไปโดจัง . ต้องออกกำลังกายตอนเช้า '
ลีฮยอนลบตัวเองออกจากบ้านพักชั่วคราว .
เขาคลายกล้ามเนื้อแข็งของเขาโดยการย้ายไปรอบ ๆและตั้งใจที่จะวิ่ง .
แต่เช่นเดียวกับเมื่อวาน เขาเห็น seoyoon นั่งอยู่บนหิน .
เมื่อมันเกิดขึ้นหรอ ? '
ลีฮยอนเข้าหาเธอและพูด " สวัสดีค่ะ

"" . . . . . . . "
" ทำไมคุณก่อน ? "

" . . . . . . . " ยังไม่ตอบ ลีฮยอนค่อยๆเอาที่นั่งข้างๆเธอ และนั่นคือทั้งหมดที่เขายังคงนั่ง .
เมื่อลีฮยอนนั่งลงบนหิน จิตของเขาก็ยังคงมีปัญหาตามที่เขาคิดเกี่ยวกับการไม่ออกกำลังกาย ดังนั้น เขาไม่ได้ต้องการแค่นั่งเงียบๆตรงนั้น
ลีฮยอนไม่พูด ในขณะที่ seoyoon คือ ยังรีรอ พยายามที่จะหาสิ่งที่จะพูด
แม้ว่าเธอต้องการจะแบ่งปันมาก เธอไม่รู้จะเริ่มตรงไหน หรือนานแค่ไหนรอระหว่างตอบแต่ละควรจะเป็น
30 นาทีในความเงียบ .
cheosseokcheosseok !
เสียงของคลื่นในบริเวณใกล้เคียงปัจจุบันของพวกเขาอาจจะได้ยิน พร้อมกับเสียงร้องของนกนางนวล
เพิ่มขึ้นในความกังวลของ ลีฮุน ก็เป็นสัดส่วนโดยตรงเพิ่มขึ้นใน seoyoon ความรู้สึกของความสะดวกสบาย .
เป็นการทักทายสายลมพัด วันเป็นยิ่ง
เฝ้าดูพระอาทิตย์ขึ้นเหนือที่ขอบฟ้าไกล !
อยู่ๆก็มีสัมผัสอ่อนโยนบนไหล่ของอีฮุน มันไม่สามารถที่จะเอาชนะความง่วงเหงา seoyoon หัวพิงมัน .
มันเนื่องจากเป็นวันที่สองแล้วที่เธอไม่อาจนอนหลับดีพร้อมกับความจริงที่ว่าเธอจะเหนื่อยจากออกจากบรรทัดฐานเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ .
และนี่ก็คือเธอไว้ใจเพื่อน ลีฮยอน นำเสนอความสะดวกสบายจากการสร้างความตึงเครียดและทำให้เธอหลับไปเอง segeunsegeun
.
seoyoon หายใจจังหวะเสียงในหูของ ลี ฮุน
กับแต่ละหายใจออก , ลี ฮยอนรู้สึกได้ถึงหัวใจของตัวเอง ทำเป็นจังหวะเพิ่มความเครียด .
ในที่นี้มันก็แค่ ลี ฮุน และ seoyoon .
ถึงแม้ว่านักเรียนยังนอนบนชายหาด พวกเขาอยู่ห่าง ๆ .
นอกจากนี้ seoyoon ได้ลอยในโลกแห่งความฝันดูเหมือนเมาหลับเนื่องจากเครื่องดื่มแสนอร่อย จากวันก่อนหน้า .
ในคำอื่น ๆมันเป็นโอกาสที่ได้รับจากสวรรค์ !
ไม่มีวิธีอื่น ๆแต่จะพูด seoyoon คือที่พึ่งในรัฐนี้ ก่อนที่ ลี ฮยุน
สายตาของลีฮยอนที่เต็มไป ด้วยการสังหาร
คุณทำกับฉันเหมือนคนไร้ค่า หือ และในช่วงเย็นของฉันคุณติดอาหารที่ฆ่าโจ๊กลงลำคอของฉัน '
มันเป็นโอกาสทองที่จะแก้แค้น
เป็นเหมือนว่าเธอลึกในเธอได้ เขาจะเลือกเธอขึ้นและโยนเธอลงทะเล
ถือ grudges เพียบ !
แต่จิตใจของลีฮยอนแล้วเดินออกไปจากความคิด แม้การแก้แค้นจะเสียว กลัวปัญหาที่จะตามมาในอนาคต .
" ไม่รู้ว่าเธอจะจัดการหลังจากที่ฉันโยนเธอลงทะเล ! '
ยังคงอยู่ในอาละวาดภายในของเขาที่เขาจ่ายให้ระมัดระวังที่จะไม่ตื่น seoyoon . แล้วคิดว่าตี .
' ให้ฉันปรับนิดหน่อยเพื่อให้คุณหลับสบาย '
ลีฮยอนค่อยๆยกหัว seoyoon และวางไว้บนตักของเขา . หลังจากที่เขาสังเกตใบหน้า seoyoon ในรายละเอียด .
มันอาจจะน่าเกลียดมุมไหน '
เขายังไม่เลิกแก้แค้นเด็ก .
ครั้งแรกลีฮยอนเห็นหน้า seoyoon เป็นผู้สอน
ในกระท่อมแต่เพราะเขาสังเกตเห็นเครื่องหมาย ' ฆาตกร ' ในระหว่างที่เหตุการณ์ที่เขาไม่ได้สำรวจความงามของเธอในรายละเอียดเพิ่มเติม .
แต่เศษเสี้ยวของใบหน้า seoyoon ยังคงอยู่ในใจของเขาว่า เขาไปปั้นรูปปั้นของเฟรย่า
ภาพเขามีเวลาที่แน่นอนที่สวยงาม .
แต่เขาไม่รู้ ที่งามเกินสิ่งที่เขาคิด .