One summer night when I was 16 and

One summer night when I was 16 and I went swimming at the lake with my friends, some girls from school. One of my friends had a golden retriever that was also swimming in the lake. My mom had bought me some swim trunks that were just too large and while I was swimming I noticed I felt a little too much freedom. First I was wearing swim trunks, then I wasn't, and I couldn't even find them. Then I saw my swimming trunks in the worst possible place. They were in my friend's dog's mouth and the dog was running away with them. Then it got worse. There was a thunderstorm coming over the horizon so everybody got out of the lake except me, and everyone was wondering why I wouldn't get out of the lake when there was a thunderstorm coming.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนฤดูร้อนหนึ่งเมื่อฉันอายุ 16 และฉันไปว่ายน้ำที่ทะเลสาบกับเพื่อนของฉัน, ผู้หญิงบางคนจากโรงเรียน หนึ่งในเพื่อนของฉันมีสุนัขจำพวกทองที่ได้รับการว่ายน้ำในทะเลสาบ แม่ของฉันฉันได้ซื้อกางเกงว่ายน้ำบางส่วนที่เป็นเพียงขนาดใหญ่เกินไปและในขณะที่ฉันได้รับการว่ายน้ำผมสังเกตเห็นฉันรู้สึกว่าเสรีภาพน้อยมากเกินไป ครั้งแรกที่ฉันได้สวมใส่กางเกงว่ายน้ำแล้วฉันไม่ได้และฉันจะไม่ได้พบพวกเขาแล้วฉันเห็นกางเกงว่ายน้ำของฉันในสถานที่ที่เลวร้ายที่สุดที่เป็นไปได้ พวกเขาอยู่ในปากของสุนัขของเพื่อนของฉันและสุนัขวิ่งไปกับพวกเขา แล้วมันก็แย่ลง มีพายุฝนฟ้าคะนองมาเหนือขอบฟ้าเพื่อให้ทุกคนได้ออกจากทะเลสาบยกเว้นฉันและทุกคนสงสัยว่าทำไมฉันจะได้รับการออกของทะเลสาบเมื่อมีพายุฝนฟ้าคะนองมา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยามค่ำคืนฤดูร้อนหนึ่งเมื่อผม 16 และฉันไปว่ายน้ำที่ทะเลสาบกับเพื่อนของฉัน บางหญิงโรงเรียน หนึ่งในเพื่อนของฉันเราโกลเด้นที่มีสระว่ายน้ำในทะเลสาบยังได้ แม่ของฉันก็ซื้อฉันบางกางเกงว่ายน้ำที่พักขนาดใหญ่ และในขณะที่ฉันถูกว่ายน้ำ ฉันสังเกตเห็นผมรู้สึกอิสระน้อยมาก ครั้งแรก ฉันสวมกางเกงว่ายน้ำ จาก นั้นค่อย และฉันไม่สามารถแม้แต่จะหาได้ แล้ว ผมเห็นกางเกงว่ายน้ำของฉันในสุดเลวร้ายที่สุด พวกเขาอยู่ในปากของเพื่อนสุนัข และสุนัขได้วิ่งออกไปด้วย แล้ว มีที่เลวร้ายยิ่ง มีพายุมาเหนือขอบฟ้าเพื่อให้ทุกคนได้จากเลยกเว้นฉัน และทุกคนสงสัยว่า ทำไมฉันจะไม่ได้ออกจากทะเลสาบเมื่อมีพายุมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คืนหนึ่งฤดูร้อนเมื่อผมอยู่ที่ร้อยละ 16 และฉันก็ไปว่ายน้ำที่ทะเลสาบพร้อมด้วยเพื่อนของผมผู้หญิงบางส่วนจากโรงเรียน. เพื่อนผมคนหนึ่งผู้เอากลับมาสีทองที่มีสระว่ายน้ำในทะเลสาบที่ยัง แม่ของฉันซื้อมาผมลำต้นว่ายน้ำที่มีขนาดใหญ่เกินไปและในขณะที่ผมว่ายน้ำผมก็สังเกตเห็นผมรู้สึกว่าอิสระน้อยเกินไปเป็นอย่างมาก เป็นครั้งแรกฉันสวมกางเกงขาสั้นว่ายน้ำแล้วผมไม่ใช่ฉัน!' tand ผมไม่สามารถค้นหาได้จากนั้นผมก็เห็นลำต้นสระว่ายน้ำของฉันในสถานที่ที่เป็นไปได้ที่เลวร้ายที่สุด พวกเขาอยู่ในปากของสุนัขของเพื่อนและสุนัขที่กำลังทำงานอยู่กับเขา จากนั้นจึงไปที่แย่ไปกว่านั้น มีพายุฝนฟ้าคะนองที่มาเหนือเส้นขอบฟ้าที่ดังนั้นทุกคนก็ออกมาของทะเลสาบที่นอกจากฉันและทุกคนก็คงสงสัยว่าทำไมผมจะไม่ได้ออกมาจากทะเลสาบที่มีพายุฝนฟ้าคะนองมา.