cultural heritage has served as a l

cultural heritage has served as a long standing generator of economic growth and local prosperity (Smith, 2000). Moreover, cultural heritage has provided the basis for the evolution of cultural tourism (Millar, 1986; Teo and Yeoh, 1996; Simonicca, 1997; McKercher and DuCros, 2002; Timothy and Boyd, 2003). The latest contemporary developments have brought new directions for the utilization of the creative work; from urban regeneration led by creative industries (Creative Economy Report, 2008: 5) to the emergence of creative tourism as a yet another niche in the tourism industry, a re-conception of cultural tourism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มรดกทางวัฒนธรรมได้ทำหน้าที่เป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้ายืนยาวเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและความเจริญในท้องถิ่น (Smith, 2000) นอกจากนี้ มรดกทางวัฒนธรรมมีข้อมูลพื้นฐานสำหรับการวิวัฒนาการของวัฒนธรรมประเพณี (Millar, 1986 Teo และ Yeoh, 1996 Simonicca, 1997 McKercher และ DuCros, 2002 ทิโมธีก Boyd, 2003) การพัฒนาที่ทันสมัยล่าสุดได้นำทิศทางใหม่สำหรับการใช้ประโยชน์ของงานสร้างสรรค์ จากการฟื้นฟูเมืองนำ โดยอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ (ความคิดสร้างสรรค์เศรษฐกิจรายงาน 2008:5) การท่องเที่ยวสร้างสรรค์เกิดเป็นโพรงอีกในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ความคิดใหม่ของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มรดกทางวัฒนธรรมที่ได้ทำหน้าที่เป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าที่ยาวนานของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและความเจริญรุ่งเรืองในท้องถิ่น (สมิ ธ , 2000) นอกจากนี้ยังมีมรดกทางวัฒนธรรมได้ให้พื้นฐานสำหรับการวิวัฒนาการของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม (มิลลาร์ 1986; Teo และ Yeoh, 1996; Simonicca, 1997; McKercher และ Ducros 2002; ทิโมธีและบอยด์, 2003) การพัฒนาร่วมสมัยล่าสุดได้นำทิศทางใหม่สำหรับการใช้ประโยชน์จากงานสร้างสรรค์; จากการฟื้นฟูเมืองนำโดยอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ (รายงานเศรษฐกิจสร้างสรรค์ 2008: 5) การเกิดขึ้นของการท่องเที่ยวความคิดสร้างสรรค์เป็นยังช่องอื่นในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นอีกความคิดของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มรดกทางวัฒนธรรมที่ได้รับหน้าที่เป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้ายืนอยู่นานของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและความเจริญในท้องถิ่น ( Smith , 2000 ) นอกจากนี้มรดกทางวัฒนธรรมได้ให้พื้นฐานสำหรับการวิวัฒนาการของการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ( มิลลาร์ , 1986 ; และเตียว โหย่ว , 1996 ; simonicca , 1997 ; mckercher และ ducros , 2002 ; ทิโมธี และ บอยด์ , 2003 )การพัฒนาที่ทันสมัยล่าสุดได้นำทิศทางใหม่ของการใช้งานสร้างสรรค์ จากการฟื้นฟูเมือง นำโดย อุตสาหกรรมสร้างสรรค์ ( รายงานเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ปี 2551 : 5 ) การเพิ่มขึ้นของการท่องเที่ยวสร้างสรรค์เป็นอีกช่องในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว เป็นอีกความคิดของการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม