Literature ReviewThe role of strict

Literature Review
The role of strict management of
hyperglycemia in the critical care
setting has been well defined. A frequently
referenced study of hyperglycemia
in the critical care unit
(Van den Berghe et al., 2001)
revealed specific benefits to patients
whose blood glucose was maintained
at 70-110 mg/dl. Patients
maintained in the target range had
34% reduction in mortality, 46%
reduced incidence of sepsis, 41%
decreased need for dialysis, 50%
decreased blood transfusion needs,
and 44% decreased incidence of
polyneuropathy.
Additional key research concerning
control of blood glucose among
the acutely ill is the DIAGAMI
(Diabetes and Glucose Infusion in
Acute Myocardial Infarction) study,
which focused on patients who suffered
from an acute myocardial
infarction. This study noted a de -
crease in mortality following an
acute myocardial infarction in pa -
tients who were managed aggressively
to maintain normal glucose levels
(Malmberg, Norhammar, Wedel, &
Ryden, 1999). Other documented
benefits to patients in the acute care
setting included improved healing
times, decreased rates of infection,
decreased mortality, and decreased
organ dysfunction, specifically in
cardiovascular patient populations
(Ghandi, Nuttall, & Abel, 2005).
Kristin Marie Deno
Judith Schaper
With “Manifestations of Poor Glycemic Control” included in the Centers
for Medicare and Medicaid Services (2010) present on-admission criteria,
hospitals are at a pivotal point in needing to evaluate current methods
and outcomes of glycemic management. This study provides one
hospital’s comparison of two methods of hyperglycemia management:
basal insulin and basal-bolus insulin.
CNE Objectives and Evaluation Form appear on page 223.
218 September-October 2011 • Vol. 20/No. 5
Various methods are used to control
blood glucose within acute care
settings, including continuous in -
sulin infusion, bolus (sliding scale)
coverage, carbohydrate intake dosing,
and basal-bolus combination
dosing. The predominant method
noted in reviewed literature for this
project was continuous insulin infusion
on patients within a critical
care setting. Insulin infusion to manage
hyperglycemia requires intense
moni toring of blood glucose and frequent
adjustments in the rate to control
insulin delivery. Because of the
intense monitoring required, this
method is not managed easily outside
critical care settings where nurses
care for multiple patients at a time.
Bolus dosing of insulin remains
common practice for managing
hyper glycemia in the medical-surgical
patient, despite documented
increases in episodes of hypoglycemia
and hyperglycemia (Molitch, 2007).
Independent use of bolus dosing
coverage should be removed from
inpatient practice and replaced with
combination of basal and bolus therapy
(Moghissi, 2004). The American
College of Endocrinology indicated
effective therapy should provide
both basal components as well as
nutritional/corrective components
in order to achieve optimal glucose
control (Garber et al., 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทบทวนวรรณกรรมบทบาทของการบริหารจัดการที่เข้มงวดของน้ำตาลในเลือดสูงในการดูแลที่สำคัญการตั้งค่าได้ถูกกำหนดไว้อย่างดี เป็นบ่อยศึกษาอ้างอิงของน้ำตาลในเลือดสูงในหน่วยดูแลสำคัญ(Van den Berghe et al. 2001)เปิดเผยผลประโยชน์เฉพาะแก่ผู้ป่วยคือรักษาระดับน้ำตาลในเลือดที่มีที่ 70-110 mg/dl ผู้ป่วยรักษาในเป้าหมายมีช่วงลดลง 34% ตาย 46%ลดอุบัติการณ์ของ sepsis, 41%จำเป็นต้องฟอกไต 50% ลดลงโลหิตลดลงความต้องการและ 44% ลดอุบัติการณ์ของpolyneuropathyทราบเพิ่มเติมเกี่ยวกับควบคุมน้ำตาลในเลือดในกลุ่มเป็น DIAGAMI ป่วยอย่างรุนแรง(เบาหวานและกลูโคสแช่ในศึกษากล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน)ซึ่งเน้นผู้ป่วยที่ได้รับความเดือดร้อนตัวเฉียบพลันจากกล้ามเนื้อหัวใจตาย การศึกษานี้ระบุ de-รอยพับในต่อไปนี้ตายตัวกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันในปา-tients ที่ได้รับการจัดการอุกอาจรักษาระดับน้ำตาลปกติ(Malmberg, Norhammar วิเด็ล &Ryden, 1999) อื่น ๆ ได้รับการบันทึกประโยชน์ต่อผู้ป่วยในการดูแลการตั้งค่าที่รวมการปรับปรุงการรักษาเวลา ลดอัตราการติดเชื้อลดอัตราการตาย และลดลงอวัยวะล้มเหลว โดยเฉพาะในประชากรผู้ป่วยหัวใจและหลอดเลือด(Ghandi, Nuttall, & Abel, 2005)หล่อมารี DenoJudith Schaperมี "อาการแย่น้ำตาลการรวมศูนย์การสำหรับบริการ Medicaid และเมดิแคร์ (2010) อยู่บนเข้าเกณฑ์โรงพยาบาลมีที่จุดสำคัญในการประเมินวิธีการปัจจุบันและผลของการบริหารจัดการน้ำตาล การศึกษาครั้งนี้มีโรงพยาบาลเปรียบเทียบสองวิธีของการจัดการน้ำตาลในเลือดสูง:อินซูลินและอินซูลินฐาน bolusวัตถุประสงค์ CNE และแบบประเมินผลปรากฏบนหน้า 223218 กันยายน 2554 ตุลาคม• 20/ฉบับ 5ใช้วิธีการต่าง ๆ ในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดภายในดูแลการตั้งค่า รวมต่อเนื่องใน -sulin แช่ bolus (เลื่อนระดับ)ครอบคลุม คาร์โบไฮเดรต การใช้ยาชุดฐาน bolus และการใช้ยา วิธีการที่โดดเด่นบันทึกไว้ในเอกสารประกอบการตรวจสอบนี้โครงการรับยาอินซูลินอย่างต่อเนื่องในผู้ป่วยภายในที่สำคัญการตั้งค่าการดูแล ยาอินซูลินการจัดการน้ำตาลในเลือดสูงต้องรุนแรงโมนิแกลอร toring น้ำตาลในเลือด และบ่อยปรับอัตราการควบคุมส่งอินซูลิน เนื่องจากการการตรวจสอบเข้มข้นจำเป็น นี้วิธีที่จะจัดการได้อย่างง่ายดายภายนอกการตั้งค่าการดูแลสำคัญที่พยาบาลดูแลผู้ป่วยหลายครั้งBolus ยาอินซูลินยังคงปฏิบัติทั่วไปสำหรับการจัดการไฮเปอร์ glycemia ในการพยาบาลผ่าตัดผู้ป่วย แม้มีการระบุไว้ตอนของภาวะน้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้นและน้ำตาลในเลือดสูง (Molitch, 2007)อิสระใช้ bolus ตวงความครอบคลุมควรจะออกจากผู้ป่วยในการปฏิบัติ และแทนที่ด้วยชุดของฐาน และบำบัด bolus(Moghissi, 2004) อเมริกันระบุวิทยาลัยต่อมไร้ท่อควรให้การรักษามีประสิทธิภาพคอมโพเนนต์ของฐานทั้งสองเป็นส่วนประกอบทางโภชนาการ/ถูกต้องเพื่อให้ได้กลูโคสที่ดีที่สุดการควบคุม (Garber et al. 2004)