Sure enough, once the mommy brown b

Sure enough, once the mommy brown bear saw her own family’s young being taken away by a person, at once, she became furious!

“Quickly run!” Su Luo yelled loudly. She picked up the little divine dragon and the little bear to put them into her space, released her legs, and ran back towards the road she came from.

Li Aotian was there!

Wherefore would the mommy bear still care about the sweet water on the ground, she opened up her heavy four legs and rushed towards Su Luo’s back with flying speed.

The brown bear was still in the midst of using her strong force, so speed-wise, she still wasn’t considered very fast. Therefore, under the circumstances of Su Luo taking the first opportunity to quickly flee a step ahead, wanting to catch up to her was very difficult.

But her speed was still faster than Su Luo had planned on, following the passing of time, the distance between the two continuously pulled closer.

Su Luo couldn’t help but secretly complain bitterly in her heart.

Before, she wished that Li Aotian would never catch up to her, but now, she longed for Li Aotian to appear in front of her like an immortal god in the next moment, that would be great.

Along with the distance being constantly pulled closer, Su Luo practically could feel the heat from the roar the mommy brown bear sprayed at her.

Ten meters…

Five meters…

Three meters…

The distance between the two had already gotten close to the limit.

At any moment, the mommy brown bear would suddenly jump up to quickly pounce at Su Luo——

Just at this critical moment!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พอแน่ใจว่า เมื่อแม่หมีน้ำตาลเห็นครอบครัวของเธอเอง หนุ่มที่ถูกนำออกไป โดยบุคคล ครั้ง เธอกลายเป็นโกรธ"รวดเร็ว"ทำงาน Su Luo ตะโกนเสียงดัง เธอรับพระเจ้ามังกรน้อยและหมีน้อยใส่ลงในพื้นที่ของเธอ ปล่อยขาของเธอ และวิ่งกลับไปถนนที่มาจากLi Aotian นั่นคฤหาสน์จะหมีแม่ยังดูแลเกี่ยวกับน้ำหวานบนพื้นดิน เธอเปิดขึ้นสี่ขาของเธอหนัก และรีบวิ่งไปทาง Su Luo กลับกับการบินความเร็วหมีสีน้ำตาลถูกยังคงอยู่ท่ามกลางการใช้แรงของเธอแข็งแกร่ง ดังนั้นความเร็วฉลาด เธอยังไม่ถือว่าเร็วมาก ดังนั้น ในสถานการณ์ของ Su Luo พาโอกาสแรกโกยก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว อยากจับถึงเธอเป็นเรื่องยากแต่ความเร็วของเธอยังคงเร็วกว่า Su Luo ป่าว ผ่านไปของเวลา ระยะทางระหว่างทั้งสองอย่างต่อเนื่องดึงใกล้ชิดต่อไปSu Luo ไม่ช่วย แต่แอบบ่นพิรี้พิไรในหัวใจของเธอก่อน เธอปรารถนาไม่เคยจับค่า Li Aotian เธอ แต่ตอนนี้ เธอปรารถนาสำหรับ Li Aotian ปรากฏตรงหน้าเหมือนกับพระเจ้าเป็นอมตะในช่วงเวลาถัดไป ว่าจะดีพร้อมกับระยะทางอย่างต่อเนื่องถูกดึงเข้าใกล้ Su Luo จริงอาจรู้สึกร้อนจากเสียงคำรามพ่นแม่หมีสีน้ำตาลที่เธอสิบเมตร...5 เมตร...3 เมตร...ระยะทางระหว่างสองมีแล้วอากาศใกล้ถึงขีดจำกัดตลอดเวลา แม่หมีน้ำตาลจะก็กระโดดขึ้นไปได้อย่างรวดเร็วโฉบที่ Su Luo — —เพียงช่วงเวลาที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พอแน่ใจว่าเมื่อแม่หมีสีน้ำตาลเห็นครอบครัวของเธอเองที่เป็นหนุ่มสาวเอาออกไปจากคนในครั้งเดียวเธอก็กลายเป็นโกรธ! "ทำงานได้อย่างรวดเร็ว!" ซู Luo ตะโกนเสียงดัง เธอหยิบขึ้นมามังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยและหมีน้อยที่จะนำพวกเขาเข้ามาในพื้นที่ของเธอได้รับการปล่อยตัวขาของเธอและวิ่งกลับไปทางถนนที่เธอมาจาก. หลี่ Aotian อยู่ที่นั่น! เพราะฉะนั้นจะทนแม่ยังคงดูแลเกี่ยวกับน้ำหวานบน พื้นดินเธอเปิดขึ้นหนักสี่ขาของเธอและรีบวิ่งกลับไปทางซู Luo ด้วยความเร็วบิน. หมีสีน้ำตาลยังคงอยู่ในท่ามกลางของการใช้แรงของเธอเพื่อให้ความเร็วฉลาดเธอยังคงไม่ได้รับการพิจารณาอย่างรวดเร็วมาก ดังนั้นภายใต้สถานการณ์ของซู Luo สละโอกาสแรกได้อย่างรวดเร็วหนีก้าวไปข้างหน้าอยากที่จะจับขึ้นกับเธอเป็นเรื่องยากมาก. แต่ความเร็วของเธอก็ยังคงเร็วกว่าซู Luo ได้วางแผนในการดังต่อไปนี้เวลาที่ผ่านระยะทาง ระหว่างทั้งสองอย่างต่อเนื่องดึงใกล้ชิด. ซู Luo ไม่สามารถช่วย แต่แอบบ่นขมขื่นในหัวใจของเธอ. ก่อนที่เธอหวังว่าหลี่ Aotian จะไม่จับขึ้นกับเธอ แต่ตอนนี้เธออยากให้หลี่ Aotian ที่จะปรากฏในหน้าของเธอเหมือน พระเจ้าอมตะในช่วงเวลาถัดไปว่าจะดี. พร้อมกับระยะทางที่ถูกดึงอย่างต่อเนื่องใกล้ชิดซู Luo จริงจะรู้สึกร้อนจากเสียงคำรามที่แม่หมีสีน้ำตาลพ่นในของเธอ. สิบเมตร ... ห้าเมตร ... สามเมตร ... ระยะห่างระหว่างทั้งสองมีอากาศอยู่แล้วใกล้ถึงขีด จำกัด . ในขณะใดที่แม่หมีสีน้ำตาลจะจู่ ๆ ก็กระโดดขึ้นไปได้อย่างรวดเร็วโผเข้าหาที่ซู Luo-- เพียงแค่ในช่วงเวลาสำคัญนี้!