THE first resection carried out for

THE first resection carried out for rupture of the
liver was done a hundred years ago by Bruns
(Beck, 1902). During the First World War the
mortality from liver injury was about 66 per cent;
this rate remained unchanged until World War II
and was due to haemorrhage, abscess, septicaemia,
and pulmonary embolism. In the latter
part of World War II, when the importance of
adequate drainage had been established and
facilities were available for the replacement of
lost blood and fluid, the mortality dropped to
about 27 per cent (Madding and Kennedy, 1965).
The breakthrough in modern liver surgery
occurred when Lortat-Jacob and Robert
(1952) introduced anatomically controlled liver
resection. This followed an understanding of the
segmental and lobar anatomy of the liver and its
enormous regenerative capacity. An increasing
number of elective liver resections followed as
operative technique and postoperative management
improved. This has also been true for
liver injuries and is important as the frequency of
blunt injury to the liver will increase with the
mounting number of road accidents.
Our series of blunt liver injuries illustrates
several important points in the handling of these
patients. The series is not a selective one but
comprises all patients with liver rupture drawn
from a limited geographical area. In Oslo, with
a population of 480,000, all patients with liver
rupture are admitted to one of the two City
Teaching Hospitals. Our series thus includes
every patient with a ruptured liver sustained in
Oslo for the 16-year period from 1952 to 1968.
MATERIAL
Sex and Age Distribution (Fig. 1)
Of the total of 120 patients males outnumbered
females by three to one (90 males and 30
females) as is commonly found in other series
(Hellstr6m, 1961; Poulos, 1963; Crosthwait,
Allen, Murga, Beall, and DeBakey, 1962). The
age distribution is also similar in these other
series, the patients being mostly young adults.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผ่าตัดครั้งแรกที่ดำเนินการสำหรับการแตกของตับได้ทำมาหลายร้อยปีที่ผ่านมาโดยบรู
(เบ็ค 1902) ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งอัตราการตายจากการบาดเจ็บที่ตับเป็นประมาณร้อยละ 66; อัตรานี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงจนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองและเป็นเพราะเลือดคั่งในฝี, โลหิตเป็นพิษและปอดเส้นเลือด ในระยะหลังส่วนหนึ่งของสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อความสำคัญของการระบายน้ำที่เพียงพอได้รับการยอมรับและสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอยู่สำหรับการทดแทนของเลือดหายไปและของเหลวการตายลดลงไปประมาณร้อยละ27 (Madding และเคนเนดี, 1965). การพัฒนาใน การผ่าตัดตับที่ทันสมัยเกิดขึ้นเมื่อLortat-จาค็อบและโรเบิร์ต(1952) แนะนำการควบคุมทางกายภาพตับผ่าตัด นี้ตามความเข้าใจในการที่เป็นปล้องและกายวิภาค lobar ของตับและของกำลังการผลิตที่เกิดใหม่อย่างมาก เพิ่มขึ้นจำนวน resections ตับเลือกใช้เป็นเทคนิคการผ่าตัดและการจัดการหลังการผ่าตัดดีขึ้น นี้ยังได้รับจริงสำหรับการบาดเจ็บที่ตับและเป็นสิ่งสำคัญที่ความถี่ของการบาดเจ็บทื่อไปที่ตับจะเพิ่มขึ้นกับจำนวนการติดตั้งของอุบัติเหตุบนท้องถนน. ชุดของเราของการบาดเจ็บที่ตับทื่อแสดงให้เห็นถึงจุดสำคัญหลายประการในการจัดการเหล่านี้ผู้ป่วย ซีรีส์ไม่ได้เป็นหนึ่งในการคัดเลือก แต่มีผู้ป่วยทั้งหมดที่มีการแตกตับวาดจากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่จำกัด ในออสโลมีประชากร 480,000 ผู้ป่วยทั้งหมดที่มีตับแตกได้รับการยอมรับให้เป็นหนึ่งในสองเมืองโรงพยาบาลการเรียนการสอน ชุดของเราจึงมีผู้ป่วยทุกคนที่มีตับฉีกขาดอย่างยั่งยืนในออสโลสำหรับรอบระยะเวลา16 ปีจาก 1952 ไป 1968 วัสดุเพศอายุและการจัดจำหน่าย (รูปที่ 1). จากทั้งหมด 120 ผู้ป่วยเพศชายมากกว่าเพศหญิงโดย3-1 (90 เพศชาย และ 30 หญิง) ขณะที่มักจะพบในชุดอื่น ๆ(Hellstr6m 1961; Poulos 1963; Crosthwait, อัลเลน Murga ในอ้อมกอดและ DeBakey, 1962) จำแนกอายุยังจะคล้ายกันในอื่น ๆ เหล่านี้ชุดผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอาครั้งแรกที่ทำจากการแตกร้าวของ
ตับถูกทำเมื่อร้อยปีก่อนโดยบรันส์
( Beck 1902 ) ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
การตายจากการบาดเจ็บที่ตับประมาณร้อยละ 66 ;
อัตรานี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงจนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สอง
และเนื่องจากการตกเลือดเหงือกอักเสบภาวะเลือดเป็นพิษ
, , และ ลิ่มเลือดอุดตันที่ปอด ในหลัง
ส่วนหนึ่งของสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อความสำคัญของ
การระบายน้ำที่เพียงพอได้รับการจัดตั้งขึ้นและ
เครื่องที่มีอยู่เพื่อทดแทน
เสียเลือดและของเหลว , อัตราการตายลดลง

ประมาณร้อยละ 27 ( บ้าและเคนเนดี , 1965 )

โดดเด่นในการผ่าตัดตับสมัยใหม่เกิดขึ้นเมื่อ lortat ยาโคบและโรเบิร์ต
( 1952 ) แนะนำ anatomically ควบคุมตับ
ผ่าตัด นี้ตามความเข้าใจของ
กลุ่ม และ lobar กายวิภาคศาสตร์ของตับและฟื้นฟูสุขภาพของ
ความจุมหาศาล การเพิ่มจำนวนของ resections
ตับวิชาเลือกตามเทคนิคการผ่าตัดและหลังผ่าตัดเป็น

การจัดการที่ดีขึ้น นี้ยังได้รับจริงสำหรับ
ตับบาดเจ็บและสำคัญเท่ากับความถี่ของ
ทื่อบาดเจ็บที่ตับจะเพิ่มด้วย

ติดตั้งจำนวนอุบัติเหตุบนท้องถนน .ชุดของเราแสดงให้เห็นถึงตับบาดเจ็บทื่อ
จุดสำคัญหลายประการในการจัดการของผู้ป่วยเหล่านี้

ชุด ไม่ใช่เลือกแต่คนประกอบด้วยผู้ป่วยตับแตกเลย

วาดจากจำกัดพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ . ในออสโล ,
ประชากร 480 , 000 ผู้ป่วยที่มีตับ
แตกจะยอมรับหนึ่งในสองเมือง
โรงพยาบาล . ชุดรวมถึง
ของเราจึงคนไข้ที่มีเส้นเลือดตับจาก
ออสโลสำหรับ 16 ปีจากปี 1968

อายุเพศวัสดุและการกระจาย ( รูปที่ 1 )
ของทั้งหมด 120 ผู้ป่วยเพศชายมากกว่าเพศหญิง โดย
สามต่อหนึ่ง ( 90 เพศชายและเพศหญิง 30

) ที่พบบ่อยในชุดอื่น ๆ ( hellstr6m 1961 ; Poulos 1963 ; crosthwait
murga , อัลเลน , บิล , และดีเบอร์คีย์ , 1962 )
การกระจายอายุยังคล้ายในเหล่านี้
ชุดผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาว