Slowly, Yi Yun had increased the Fl

Slowly, Yi Yun had increased the Flowing Mercury Gown’s weight to a hundred cauldrons. Hence, Yi Yun was undertaking a total weight of 350 cauldrons, higher than what he was experiencing previously by 50 cauldrons!

The primordial species’ energy gave Yi Yun a 50 cauldron increase in strength.

Although Yi Yun’s face was covered with sweat, his eyes sparkled with excitement. His eyes were like shooting out lightning, and was extremely bright.

At this time, Zhou Kui did not see Yi Yun’s expression and eyes. All he could see was Yi Yun’s back. Zhou Kui gritted his teeth as he followed Yi Yun.

“He should… not be able to make it, soon…”

With this thoughts in mind, it motivated Zhou Kui to keep jumping.

Every jump and landing was like he was within an execution ground.

Initially at up to the sixty meter mark, Zhou Kui did not feel anything.

By 300 meters, Zhou Kui felt his legs go numb.

Following that, at 600 meters, 900 meters, Zhou Kui’s knees were trembling.

It was already 1200 meters!

1200 meters…What was the feeling after expending all the energy in the Wilderness Divine Hall for two hours, and undertaking 250 cauldrons to frog jump for 1200 meters?

Zhou Kui had never been so tired in his entire life!

But, in front of him, Yi Yun was still making one leap after another.

Zhou Kui was going mad. How the f**k is he holding on?

What went wrong?

Zhou Kui hoped that Yi Yun would falter at every breath, but… All he saw was Yi Yun leaping forward jump after jump, as if he didn’t feel tired.

Yi Yun’s speed was leisurely, and the distance he covered with each leap was surprisingly uniform..

Zhou Kui opened his mouth to take in deep breaths as his sweat seeped into his eyes.

After 1200 meters… it was 1500 meters…

Zhou Kui’s body had a deficit in Yuan Qi and he felt dizzy.

“That kid… should… should be faltering. I’m already so tired… He is definitely… just barely enduring it…”

“I just… just need to endure a little longer… and it will do, will do…”

Zhou Kui was hypnotizing himself as a form of consolation, but… as he opened his sweat-filled eyes, upon closer inspection, he could not believe that Yi Yun’s back was getting further away from him.

Even so, Yi Yun still jumped again and again with no signs of fatigue. It was as if he was going to jump to the ends of the world.

How… How could this be…

Zhou Kui could not believe it. Ignoring the thought of enduring to the point Yi Yun could no longer jump, just the distance Yi Yun had opened up was more than a hundred meters.

This hundred meters distance was an insurmountable cliff for Zhou Kui!

If he was inferior to Yi Yun in terms of speed, it was alright since he was not good at it.

But strength and endurance were his pride; how could he lose to Yi Yun in these?

When a genius experiences a failure, and especially in an area that he was most confident in, it will result in a psychological blow. Zhou Kui felt a lack of oxygen to the brain. He felt light-headed as his vision began to blur.

He could no longer hear anything except his breathing and heartbeat.

He had been motivated by his stubborn willpower previously. But now, with his Yuan Qi completely drained, and the huge psychological blow, with one breath, he was left without even a shred of energy.

“Splash!”

Zhou Kui’s body wobbled and planted his face into the ground. He fell sprawling upon the ground.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช้า ยุนยี่เพิ่มขึ้นน้ำหนักของไหลปรอทชุด cauldrons ร้อย ด้วยเหตุนี้ ยียุนได้รับงานมีน้ำหนักรวม 350 cauldrons สูงกว่าสิ่งที่เขาถูกพบก่อนหน้านี้โดย 50 cauldronsพลังงานชนิดแรกให้ยียุนการเพิ่มหม้อน้ำ 50 ในความแข็งแรงแม้ว่ายียุนหน้าถูกปกคลุม ด้วยเหงื่อ ตาของเขา sparkled ด้วยความตื่นเต้น ตาของเขาเช่นยิงออกฟ้าผ่า และแสงสว่างจ้าตอนนี้ กุยโจวไม่เห็นยี่ Yun นิพจน์และตา ยียุนกลับทั้งหมดที่เขาสามารถเห็นได้ กุยโจว gritted ฟันของเขาไป ตามเขาตามยียุน"เขาควร...ไม่สามารถทำมัน เร็ว..."ด้วยความคิดนี้ในใจ ได้แรงบันดาลใจกุยโจวเพื่อให้กระโดดกระโดดและบินทุกเป็นเหมือนพื้นดินดำเนินการภายในตอนแรกที่ถึงเครื่องหมายหกสิบเมตร กุยโจวไม่ไม่รู้สึกอะไรโดย 300 เมตร กุยโจวรู้สึกขาชาไปต่อไปนี้ที่ ที่ 600 เมตร 900 เมตร กุยโจวหัวเข่าถูกสั่นมันเป็น 1200 เมตร1200 เมตร... สิ่งที่เป็นความรู้สึกหลัง expending พลังงานทั้งหมดในห้องโถงของเจ้าถิ่นทุรกันดารสำหรับสองชั่วโมง และ 1200 เมตรกระโดดกบ cauldrons 250 กิจการกุยโจวเคยเหนื่อยในชีวิตของเขาทั้งหมดแต่ เขา ยุนยี่ยังคงทำกระโดดหนึ่งหลังจากที่อื่นกุยโจวกำลังจะบ้า วิธีการ f**k เขาถือครองผิดพลาดไปกุยโจวหวังว่า ยียุนจะผิดเวลาทุกลมหายใจ แต่... ทั้งหมดที่เขาเห็นคือยุนยี่กระโจนกระโดดไปข้างหน้าหลังจากกระโดด เป็นถ้าเขาไม่รู้สึกเหนื่อยยียุนความเร็วสบาย ๆ และระยะทางที่เขาปกคลุม ด้วยก้าวกระโดดแต่ละแปลกใจเหมือนกัน...กุยโจวเปิดปากเพื่อใช้ในการหายใจลึกเป็นเหงื่อของเขา seeped ลงในดวงตาของเขาหลังจากที่พัก 1200 เมตรก็ 1500 เมตร...ร่างกายกุยโจวมีการขาดดุลในหยวนชี่ และเขารู้สึกวิงเวียน"ที่เด็ก...ควร...ควร faltering ฉันแล้วเหนื่อย... เขาเป็น...เพิ่งจะยืนยงก็... ""แค่...เพียงแค่ต้องอดทนอีกหน่อย... และมันจะทำ จะทำ... "กุยโจวถูกสะกดจิตตัวเองเป็นรูปแบบ ของปลอบใจ แต่...เป็นเขาเปิดตาของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ ใกล้ เขาไม่เชื่อว่า ยียุนกลับได้รับห่างเขาดังนั้นแม้ ยียุนยังกระโดดอีกไม่มีสัญญาณของความเมื่อยล้า เช่นถ้าเขาจะข้ามไปสิ้นสุดของโลกได้วิธี... วิธีนี้อาจจะ...กุยโจวอาจไม่เชื่อว่ามัน ละทิ้งความคิดของยืนยงไปยืนจุดยี่อาจจะไม่กระโดด ระยะยียุนได้เปิดขึ้นเป็นกว่าร้อยเมตรระยะร้อยเมตรนี้เป็นหน้าผาผ่านไม่ได้สำหรับกุยโจวหากเขายียุนด้อยกว่าในแง่ของความเร็ว ภัตตาคารตั้งแต่เขาไม่ดีที่มันแต่ความแข็งแรงและความอดทน ความภาคภูมิใจของเขา วิธีอาจเขาสูญเสียการยียุนในเหล่านี้เมื่อเป็นอัจฉริยะประสบความล้มเหลว และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในพื้นที่ที่เขามั่นใจมากที่สุดใน มันจะทำให้การระเบิดจิต กุยโจวรู้สึกการขาดออกซิเจนในสมอง เขารู้สึกหวิว ตามวิสัยทัศน์ของเขาเริ่มพร่ามัวเขาอาจไม่ได้ยินยกเว้นหายใจและการเต้นของหัวใจของเขาเขาได้รับการกระตุ้น โดยจิตตานุภาพของเขาปากแข็งก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ กับฉีหยวนเขาใช้จนหมด ระเบิดจิตใหญ่ กับหนึ่งลมหายใจ เขาซ้ายโดยไม่แม้จะฉีกของพลังงาน"สแปลช"ร่างกายกุยโจว wobbled และปลูกใบหน้าของเขาลงไปพื้น เขาตกร้านตามพื้นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช้ายี่หยุนได้เพิ่มน้ำหนักที่ไหลปรอทชุดของร้อยหม้อ ดังนั้น Yi หยุนได้รับการดำเนินการมีน้ำหนักรวม 350 หม้อสูงกว่าสิ่งที่เขากำลังประสบโดยก่อนหน้านี้ 50 หม้อ! พลังงานดั่งเดิมของสายพันธุ์ให้ยี่หยุนเพิ่มขึ้น 50 หม้อน้ำในความแข็งแรง. แม้ว่าใบหน้ายี่หยุนถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อดวงตาของเขา ประกายด้วยความตื่นเต้น ดวงตาของเขาเป็นเหมือนการถ่ายภาพจากฟ้าผ่าและสดใสมาก. ในเวลานี้โจวกุยไม่เห็นการแสดงออกและตาของยุนยี่ ทั้งหมดที่เขาจะได้เห็นการกลับมาของหยุนยี่ โจวกุย gritted ฟันของเขาในขณะที่เขาตามยี่หยุน. "เขาควรจะ ... ไม่สามารถที่จะทำให้มันเร็ว ๆ นี้ ... " ด้วยความคิดนี้ในใจก็มีแรงจูงใจโจวกุยเพื่อให้กระโดด. ทุกคนกระโดดและเชื่อมโยงไปถึงเป็นเหมือนเขาเป็นภายในประหาร พื้นดิน. ในขั้นต้นที่สูงถึงเครื่องหมายหกสิบเมตรโจวกุยไม่ได้รู้สึกอะไร. 300 เมตรโจวกุยรู้สึกว่าขาของเขาไปชา. ต่อไปนี้ที่ 600 เมตร, 900 เมตร, หัวเข่าโจวกุยถูกสั่น. มันเป็นอยู่แล้ว 1200 เมตร! 1,200 เมตร ... อะไรคือความรู้สึกหลังจากที่ใช้จ่ายพลังงานทั้งหมดที่อยู่ในฮอลล์ที่รกร้างว่างเปล่าของพระเจ้าสำหรับสองชั่วโมงและกิจการ 250 หม้อกบกระโดด 1200 เมตร? โจวกุยไม่เคยเหนื่อยมากในชีวิตของเขาแต่ในด้านหน้า เขายี่หยุนก็ยังคงทำอย่างใดอย่างหนึ่งก้าวกระโดดหลังจากที่อื่น. โจวกุยกำลังจะบ้า วิธีฉ ** K นั้นเขาถือครอง? มีอะไรผิดพลาด? โจวกุยหวังว่ายี่หยุนจะอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ที่ทุกลมหายใจ แต่ ... ทั้งหมดที่เขาเห็นก็คือยี่ Yun กระโจนไปข้างหน้าหลังจากกระโดดข้ามไปเช่นถ้าเขาไม่ได้รู้สึกเหนื่อยความเร็วยี่หยุนก็สบายและระยะทางที่เขาปกคลุมด้วยแต่ละก้าวกระโดดเป็นที่น่าแปลกใจเครื่องแบบ .. โจวกุยเปิดปากของเขาที่จะใช้ในการหายใจลึกที่สุดเท่าที่เหงื่อของเขาแทรกซึมเข้าไปในดวงตาของเขา. หลังจากที่ 1,200 เมตร ... มันเป็น 1,500 เมตร ... ร่างกายโจวกุยมี การขาดดุลในหยวนฉีและเขารู้สึกวิงเวียน. "เด็กว่า ... ควร ... ควรจะพลาด ฉันเหนื่อยแล้วดังนั้น ... เขาเป็นแน่นอน ... เพิ่งยั่งยืนมัน ... " " ฉันแค่ ... เพียงแค่ต้องอดทนอีกหน่อย ... และมันจะทำจะทำ ... " โจวกุยถูกสะกดจิตตัวเองว่าเป็นรูปแบบของการปลอบใจ แต่ ... ในขณะที่เขาเปิดตาที่เต็มไปด้วยเหงื่อของเขาเมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิดเขาไม่สามารถเชื่อว่ากลับ Yi หยุนของได้รับออกไปจากเขาต่อไป. ดังนั้นแม้ยี่เหวินยังคงเพิ่มขึ้นอีกครั้งและอีกครั้งกับสัญญาณของความเมื่อยล้าไม่มี มันเป็นเหมือนกับว่าเขากำลังจะข้ามไปยังปลายของโลก. วิธี ... วิธีนี้อาจจะ ... โจวกุยอาจไม่เชื่อว่ามัน ไม่สนใจความคิดของการที่ยั่งยืนไปยังจุดยี่หยุนไม่สามารถกระโดดเพียงแค่ระยะทางยี่หยุนได้เปิดขึ้นเป็นมากกว่าร้อยเมตร. นี้ระยะทางร้อยเมตรเป็นหน้าผาผ่านไม่ได้สำหรับโจวกุย! ถ้าเขาด้อยกว่ายี่หยุนใน แง่ของความเร็วก็ไม่เป็นไรเพราะเขาก็ไม่ดีที่มัน. แต่แข็งแรงและความอดทนเป็นความภาคภูมิใจของเขา ว่าเขาจะสูญเสียไปในหยุนยี่เหล่านี้หรือไม่เมื่อเป็นอัจฉริยะประสบความล้มเหลวและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่เขามีความมั่นใจมากที่สุดในก็จะส่งผลในทางจิตวิทยาระเบิด โจวกุยรู้สึกขาดออกซิเจนไปเลี้ยงสมอง เขารู้สึกหวิวเป็นวิสัยทัศน์ของเขาเริ่มที่จะเบลอ. เขาอาจจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยยกเว้นการหายใจและการเต้นของหัวใจของเขา. เขาได้รับแรงบันดาลใจจากจิตตานุภาพปากแข็งของเขาก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้มีฉีหยวนของเขาหมดและระเบิดทางจิตวิทยาขนาดใหญ่ที่มีลมหายใจเขาถูกทิ้งไว้โดยไม่ได้ฉีกพลังงาน. "Splash!" ร่างกายโจวกุยส่ายและปลูกใบหน้าของเขาลงไปในดิน เขาล้มลงเหยียดยาวอยู่บนพื้นดิน