AbstractSeveral adverse effects hav

Abstract
Several adverse effects have been associated with exposure to traffic noise. Studies supporting a noise–stress–health model have suggested links between noise level and increased noradrenalin concentrations in urine, hypertension and myocardial infarction. Among the more commonly documented effects, sleep disturbances have been regarded as being the most serious. Both noise annoyance and sleep disturbance have been proposed as important mediators of the impact of noise on health. The present paper investigates the relationships among long-term noise exposure, annoyance, sleeping problems and subjective health complaints by the use of a structural equation model. Further, it aims at giving insight into how noise sensitivity is related to sleep disturbances from road traffic noise. Finally, it examines whether any effect of noise exposure or response to noise can be detected on prevalence of cardiovascular problems, when information on sleep disturbances is included in a model. Data from a questionnaire survey conducted among a population sample in Oslo (N = 2786) are combined with nighttime noise levels calculated from outside each respondents dwelling, at the bedroom façade. The results of the analysis showed significant relationships between noise annoyance at night and sleeping problems. The model also showed strong links among pseudoneurological complaints, annoyance and sleeping problems, thus pointing to the importance of including information on psychosomatic disorders and mild psychological problems in future studies looking at potential health effects of noise. The analysis showed no relationship between neither noise exposure nor response to noise and cardiovascular problems.

Keywords
Hypertension; Noise annoyance; Sleep disturbance; Subjective health complaints; Noise sensitivity
1. Introduction
1.1. Noise and health
Environmental noise may lead to adverse health effects through a complex web of pathways where both situational and personal factors act as mediators and moderators. It is well documented that environmental noise affects health and well-being by disrupting basic activities such as sleep, rest, communication, concentration and cognition; and it may also lead to a general feeling of annoyance (Berglund et al., 1999, Muzet, 2007 and Stansfeld et al., 2005). It has been estimated that more than 30% of EU citizens are exposed to road traffic noise levels above those regarded as acceptable by the World Health Organization (WHO), and that about 10% report severe sleep disturbance because of transportation noise at night (Eea, 2003). In Norway, it is estimated that about 1.5 million people (1/3 of the total population) are exposed to noise from transport that exceeds the recommended values (Engelien et al., 2004). Road traffic noise is the main contributor to environmental noise.

Adverse effects of noise on human health are related to noise as an environmental stressor influencing behavioral, psychological and physiological processes (Babisch, 2008, Babisch et al., 2001, Babisch et al., 2002 and Berglund et al., 1999). Auditory information is continuously processed by the central nervous system (CNS) acting as a constant guardian to signal danger or significant sounds (Velluti, 1997). Acute noise exposure has been shown to induce physiological responses such as increased blood pressure and heart rate (Carter et al., 2002 and Haralabidis et al., 2008) as well as endocrine changes, including the levels of catecholamines and glucocorticoids (Ising et al., 1980 and Miki et al., 1998). Since acute exposure to noise has been linked to transient increases in blood pressure and levels of stress hormones in experimental settings, it is hypothesized that long-term exposure to noise may have adverse effects on health (Babisch, 2000). There is some support in the literature for the notion that prolonged exposure to noise from aircraft and road traffic can increase the risk of hypertension and myocardial infarction (Babisch et al., 2005, Bluhm et al., 2007, Jarup et al., 2008 and Rosenlund et al., 2006). However, the evidence for a causal relation between noise and cardiovascular problems is still inconclusive due to methodological limitations in exposure characterization, cross-sectional design and lack of adjustment for potential confounders.

1.2. Sleep as a factor in the noise health relationship
In western countries, sleep problems are increasing owing to lifestyle and environmental factors. Sleep disturbances are regarded as being among the most serious effects of environmental noise and one of the most common reasons for noise complaints (Guski, 1977). Experimental sleep research has revealed that partial sleep deprivation has negative effects on sleepiness, performance, and mood (Dinges et al., 1997), as well as on some metabolic, hormonal, and immunological variables (Irwin et al., 1996 and Spiegel et al., 1999); thus, it may have serious long-term health effects (Ferrara and De Gennaro, 2001). Some of these effects are also observed in subjects after exposure to high levels of nighttime traffic noise, i.e. reduced subjective sleep quality, changed cortisol levels and reduced performance on reaction time tests (Griefahn et al., 2006, Maschke et al., 2002 and Öhrström & Rylander, 1982).

One hypothesis is that noise exposure during the night leads to both sleep disturbances and activation of the sympathetic nervous system, thus increasing the risk of cardiovascular disease in the long run. Laboratory studies have documented immediate effects of traffic noise, such as EEG (Electroencephalographic) arousals, awakenings and sleep stage shifts (Basner et al., 2008) and consequently on overall sleep architecture (Basner & Samel, 2005 and Griefahn et al., 2006). Furthermore, cardiovascular responses to noise during sleep are observed with little or no evidence of habituation (Carter et al., 2002 and Griefahn et al., 2008). Thus, after years of exposure these changes may lead to dysregulation and permanent physiological changes that increase the risk of cardiovascular disease. However, only a limited number of epidemiological studies provide information on nighttime noise exposure. Thus, the potential impact of long-term exposure to nighttime noise on cardiovascular endpoints has hardly been studied. Results from a study by Jarup et al. (2008) showed an increased association between aircraft noise and hypertension for those exposed to nighttime noise. A second Swedish study found an elevated association between road traffic noise and myocardial infarction among those annoyed by noise in the bedroom, although this was not found among participants reporting sleep disturbances due to noise (Selander et al., 2009). Other studies have reported a stronger relationship between cardiovascular outcomes and noise induced sleep disturbances than with other subjective responses to noise, such as general annoyance (Babisch et al., 2005 and Babisch et al., 2003). Thus, the results reported are few and inconsistent.

Moreover, inaccuracy in the assessment of nighttime noise further hampers the epidemiological knowledge on the noise–sleep–health relationship. Large-scale field studies have tended to employ noise levels assessed at the most exposed façade of the house when determining individual noise exposure. However, not all people have their bedroom facing that side of the house exposed to the most noise. It would be more appropriate to assess noise levels at the bedroom façade or inside the bedroom when analyzing the negative effect of noise-induced sleep disturbance on cardiovascular health.

In an attempt at empirically modeling the relationship between noise and various negative health outcomes (Fyhri and Klaeboe, 2009) the analysis revealed that there was no significant relationship between noise exposure and self-reported sleep disturbance, and only a fairly weak relationship between annoyance and sleep disturbance. However, the measure of sleeping problems used was a general one i.e. all types of sleeping problems were encaptured, rather than those due solely to traffic noise. A further analysis in which the specific relationship between noise annoyance and sleeping difficulty is examined more closely by differentiating between causes of sleeping problems is therefore required.

The proposed causal pathway in the noise–stress–health model (Babisch, 2006) goes from sleeping problems to noise annoyance. Such a model is based on the assumption that annoyance is a generalized assessment of a range of more specific disturbances due to noise exposure, and that interference with sleep is one such specific disturbance. As an empirical model this causal chain needs some refinement. Sleep is generally affected by factors such as age, gender and various physical and psychological health conditions (Bixler et al., 2009, Redeker et al., 2004 and Reyner et al., 1995). Hence, the amount and quality of sleep varies considerably among both individuals and age groups (Siegel, 2003). The noise annoyance reaction is hypothetically only related to one specific type of sleeping disturbance, namely that due to noise. Thus it can be proposed that annoyance is a mediating variable between the specific sleep disturbance from noise and a general assessment of sleep quality.

Insomnia is common in individuals with depression and anxiety disorders (Sandor and Shapiro, 1994). Neuroticism is found to be associated with higher sensitivity to noise (Stansfeld, 1992b and Öhrström et al., 1988). Self-reported noise sensitivity has been found to be highly influential on annoyance due to noise (Fields, 1993). Field and laboratory studies indicate that noise sensitivity also influence subjectively reported sleep disturbances due to noise (Aasvang et al., 2008, Belojevic et al., 1997, Marks & Griefahn, 2007 and Öhrström et al., 1990). Belojevic et al. (1997) found that several aspects of sleep disturbances, e.g. difficulty falling a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
กระทบหลายได้เกี่ยวข้องกับการสัมผัสกับเสียงจราจร ศึกษาสนับสนุนแบบ noise–stress–health ได้แนะนำการเชื่อมโยงระหว่างระดับเสียงและ noradrenalin เพิ่มความเข้มข้นในปัสสาวะ ความดันโลหิตสูง และภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือด ระหว่างผลเอกสารมากกว่าปกติ มีการรบกวนการนอนหลับถือเป็นร้ายแรงที่สุด ความรำคาญเสียงและหลับได้รับการเสนอเป็นอักเสบสำคัญผลกระทบของเสียงรบกวนสุขภาพ กระดาษแสดงตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างระยะยาวเสียงแสง ความรำคาญ การนอนหลับสุขภาพตามอัตวิสัยข้อร้องเรียนและปัญหาจากการใช้แบบจำลองสมการโครงสร้าง เพิ่มเติม มันมีจุดมุ่งหมายที่ให้ความเข้าใจถึงวิธีการที่เกี่ยวข้องความไวเสียงนอนรบกวนจากเสียงจราจรถนน ในที่สุด มันตรวจสอบว่าสามารถตรวจพบผลใด ๆ ของแสงเสียงหรือการตอบสนองเสียงในส่วนปัญหาหัวใจและหลอดเลือด เมื่อข้อมูลรบกวนนอนหลับอยู่ในรูปแบบ ข้อมูลจากการสำรวจแบบสอบถามดำเนินการระหว่างตัวอย่างประชากรในออสโล (N = 2786) รวมกับระดับเสียงค่ำคืนที่คำนวณจากภายนอกแต่ละผู้ตอบที่อาศัย ที่กระจกห้องนอน ผลการวิเคราะห์แสดงให้เห็นความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างปัญหาและความรำคาญเสียงรบกวนในเวลากลางคืน แบบยังแสดงให้เห็นการเชื่อมโยงระหว่างร้องเรียน pseudoneurological แข็งแรง ความรำคาญและนอนไม่หลับ จึง ชี้ไปที่ความสำคัญของข้อมูลเกี่ยวกับ psychosomatic โรคและปัญหาทางจิตใจอ่อนในอนาคตรวมทั้งศึกษาดูสุขภาพผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของเสียง การวิเคราะห์พบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างทั้งเสียงแสง หรือตอบสนองต่อเสียง และปัญหาหัวใจและหลอดเลือด

คำ
เดช ความรำคาญเสียง หลับ ร้องเรียนตามอัตวิสัยสุขภาพ เสียงไว
1 แนะนำ
1.1 เสียงและสุขภาพ
รบกวนอาจทำให้ผลกระทบสุขภาพร้ายผ่านเว็บซับซ้อนของมนต์ที่ปัจจัยในสถานการณ์ และบุคคลทำหน้าที่เป็นผู้ควบคุมและอักเสบได้ มันคือจัดดีที่รบกวนมีผลต่อสุขภาพ โดยควบกิจกรรมพื้นฐานเช่นนอนหลับ พักผ่อน สื่อ สาร ความเข้มข้นและประชาน นอกจากนี้มันยังอาจทำให้ความรู้สึกทั่วไปของความรำคาญ (อย่างไร Berglund et al., 1999, Muzet, 2007 และ Stansfeld et al., 2005) มันมีการประมาณว่า กว่า 30% ของพลเมืองใน EU มีสัมผัสกับระดับเสียงจราจรถนนเหนือที่ถือว่าเป็นที่ยอมรับโดยโลกสุขภาพองค์กร (คน), และที่ประมาณ 10% รายงานอย่างรุนแรงนอนรบกวนเนื่องจากขนส่งเสียงรบกวนในเวลากลางคืน (พลเมือง 2003) ในนอร์เวย์ คาดที่ประมาณ 1.5 ล้านคน (1/3 ของประชากรทั้งหมด) มีสัมผัสกับเสียงรบกวนจากการขนส่งที่เกินกว่าค่าแนะนำ (Engelien et al., 2004) เสียงรบกวนการจราจรของถนนเป็นผู้สนับสนุนหลักการรบกวน

ผลข้างเคียงของเสียงสุขภาพเกี่ยวข้องกับเสียงเป็น stressor สิ่งแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการพฤติกรรม จิตวิทยา และสรีรวิทยา (Babisch, 2008, Babisch และ al., 2001, Babisch และ al., 2002 และอย่างไร Berglund et al., 1999) อย่างต่อเนื่องมีการประมวลผลข้อมูลหู โดยระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองคงจะสัญญาณอันตรายหรือเสียงอย่างมีนัยสำคัญ (Velluti, 1997) มีการแสดงแสงเสียงเฉียบพลันชวนตอบสรีรวิทยาเช่นความดันโลหิตเพิ่มขึ้นและอัตราการเต้นหัวใจ (al. et คาร์เตอร์ 2002 และ Haralabidis et al., 2008) และการเปลี่ยนแปลงของต่อมไร้ท่อ รวมทั้งระดับของ catecholamines และ glucocorticoids (Ising et al., 1980 และมิกิและ al., 1998) เนื่องจากมีการเชื่อมโยงเสียงสัมผัสเฉียบพลันเพื่อเพิ่มความดันโลหิตและระดับของฮอร์โมนความเครียดในการตั้งค่าการทดลองชั่วคราว มันจะตั้งสมมติฐานว่าที่สัมผัสเสียงระยะยาวอาจส่งผลต่อสุขภาพ (Babisch, 2000) ได้ มีบางอย่างสนับสนุนวรรณคดีสำหรับความนานสัมผัสกับเสียงรบกวนจากเครื่องบิน และถนนจราจรสามารถเพิ่มความเสี่ยงของความดันโลหิตสูงและภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือด (Babisch et al. ปี 2005, Bluhm et al., 2007, Jarup et al., 2008 และ Rosenlund และ al., 2006) อย่างไรก็ตาม หลักฐานสำหรับความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างสัญญาณรบกวนและปัญหาหัวใจและหลอดเลือดเป็นยัง inconclusive เนื่องจากข้อจำกัด methodological จำแนกแสง ออกแบบเหลว และขาดการปรับปรุงเป็น confounders.

1.2 นอนหลับเป็นปัจจัยในความสัมพันธ์สุขภาพเสียง
เพิ่มขึ้นในประเทศตะวันตก ปัญหาการนอนหลับเนื่องจากวิถีชีวิตและปัจจัยแวดล้อม รบกวนการนอนหลับถือเป็นการรบกวนผลร้ายแรงที่สุดและหนึ่งในสาเหตุทั่วไปของเสียงร้อง (Guski, 1977) วิจัยทดลองนอนได้เปิดเผยว่า มานอนบางส่วนมีผลกระทบเชิงลบ ใน sleepiness ประสิทธิภาพ และอารมณ์ (Dinges และ al., 1997), รวม ทั้ง ในบางเผาผลาญ ฮอร์โมน และตัวแปรภูมิคุ้มกัน (al. et เชอร์ 1996 และ Spiegel et al., 1999); ดังนั้น มันอาจรุนแรงระยะยาวสุขภาพผล (เฟอร์ราราและเดอ Gennaro, 2001) บางส่วนของผลกระทบเหล่านี้ยังพบในเรื่องหลังจากสัมผัสกับระดับสูงของเสียงจราจรค่ำคืน เช่นนอนหลับตามอัตวิสัยลดคุณภาพ เปลี่ยนระดับ cortisol และลดประสิทธิภาพการทดสอบปฏิกิริยาเวลา (Griefahn et al., 2006, Maschke และ al., 2002 และ Öhrström & Rylander, 1982)

เป็นสมมติฐานหนึ่งที่เสียงแสงในตอนกลางคืนนำไปรบกวนการนอนหลับและเปิดใช้งานของระบบของประสาทซิมพาเทติก เพิ่มความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือดในระยะยาว ห้องปฏิบัติการศึกษาได้จัดทำเอกสารทันทีผลของการรับส่งข้อมูลเสียง เช่น EEG (Electroencephalographic) arousals awakenings และนอนระยะกะ (Basner et al., 2008) และดังนั้นบนสถาปัตยกรรมนอนหลับโดยรวม (Basner & Samel, 2005 และ Griefahn และ al., 2006) นอกจากนี้ หัวใจและหลอดเลือดตอบสนองต่อเสียงรบกวนในระหว่างการนอนหลับจะสังเกต มีน้อย หรือไม่มีหลักฐานของ habituation (คาร์เตอร์และ al., 2002 และ Griefahn et al., 2008) ดังนั้น หลังจากปีของแสง เปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจทำให้ dysregulation และเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยาถาวรที่เพิ่มความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือด อย่างไรก็ตาม เท่านั้นจำนวนจำกัดความให้ข้อมูลเกี่ยวกับค่ำคืนเสียงแสง ดังนั้น ผลกระทบของความเสี่ยงระยะยาวเพื่อเสียงค่ำคืนบนปลายทางหัวใจและหลอดเลือดได้ไม่การศึกษา ผลจากการศึกษาโดย Jarup et al. (2008) แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นระหว่างเสียงเครื่องบินและความดันโลหิตสูงสำหรับผู้สัมผัสกับค่ำคืนเสียง การศึกษาสวีเดนสองพบการเชื่อมโยงยกระดับระหว่างถนนจราจรเสียงและกล้ามเนื้อหัวใจตายที่รำคาญจากเสียงรบกวนในห้องนอน ถึงแม้ว่านี้ไม่พบในหมู่ผู้เข้าร่วมรายงานการรบกวนการนอนหลับเนื่องจากเสียงรบกวน (Selander et al., 2009) ศึกษาอื่น ๆ มีรายงานความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างผลลัพธ์ของหัวใจและหลอดเลือดและรบกวนนอนหลับเสียงเกิดกว่า ด้วยคำตอบอื่น ๆ ตามอัตวิสัยเสียง เช่นความรำคาญทั่วไป (Babisch et al., 2005 และ Babisch และ al., 2003) ดังนั้น รายงานผลมีน้อย และไม่สอดคล้องกัน

นอกจากนี้ inaccuracy ในการประเมินของค่ำคืนเสียงเพิ่มเติม hampers ความรู้ความสัมพันธ์ noise–sleep–health ฟิลด์ขนาดใหญ่การศึกษาได้มีแนวโน้มการ จ้างงานประเมินระดับเสียงสัมผัสกระจกของบ้านมากที่สุดเมื่อกำหนดเสียงแต่ละความเสี่ยง อย่างไรก็ตาม คนไม่มีการนอนหันหน้าไปทางด้านที่สัมผัสกับเสียงส่วนใหญ่ในบ้าน มันน่าจะเหมาะสมมากในการประเมินระดับเสียง ที่กระจกห้องนอน หรือภาย ในห้องนอนเมื่อวิเคราะห์ผลกระทบของเสียงรบกวนเกิดหลับสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด

ในความพยายามที่ empirically โมเดลความสัมพันธ์ระหว่างเสียงและผลลบสุขภาพต่าง ๆ (Fyhri และ Klaeboe, 2009) การวิเคราะห์เปิดเผยว่า มีไม่สำคัญความสัมพันธ์ระหว่างแสงเสียงหลับรายงานด้วยตนเอง และเฉพาะความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างอ่อนแอความรำคาญและรบกวนการนอนหลับ อย่างไรก็ตาม วัดหลับใช้ได้หนึ่งทั่วไปเช่นทุกปัญหานอนถูก encaptured นอกจากนั้นเนื่องจากเพียงการจราจรเสียง การวิเคราะห์เพิ่มเติมที่ระบุความสัมพันธ์ระหว่างความรำคาญเสียงและนอนยากจะตรวจสอบอย่างใกล้ชิดมากขึ้น โดยความแตกต่างระหว่างสาเหตุของนอนไม่หลับจึงต้องการ

ทางเดินสาเหตุนำเสนอในรูปแบบ noise–stress–health (Babisch, 2006) ไปนอนปัญหาความรำคาญเสียง แบบจำลองตั้งอยู่บนสมมติฐานที่ว่าความรำคาญประเมินเมจแบบทั่วไปในช่วงของการรบกวนที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นเนื่องจากแสงเสียง และรบกวนการนอนหลับเป็นรบกวนเฉพาะหนึ่งดังกล่าว เป็นรูปแบบการรวม กลุ่มนี้สาเหตุต้องรีไฟน์เมนท์บาง นอนหลับโดยทั่วไปได้รับผลกระทบจากปัจจัยต่าง ๆ เช่นอายุ เพศ และเงื่อนไขด้านสุขภาพกาย และจิตใจต่าง ๆ (Bixler et al. ปี 2009, Redeker et al., 2004 และ Reyner และ al., 1995) ดังนั้น จำนวนและคุณภาพของการนอนหลับมากระหว่างบุคคลและกลุ่มอายุ (Siegel, 2003) แตกต่างกันไป ปฏิกิริยาความรำคาญเสียง hypothetically เฉพาะเกี่ยวข้องกับชนิดเฉพาะของรบกวนนอน คือที่เนื่องจากเสียง จึง จะสามารถเสนอว่า ความรำคาญตัวแปร mediating ระหว่างหลับเฉพาะจากเสียงรบกวนและการประเมินผลทั่วไปของปคุณภาพ

นอนไม่หลับเป็นปกติในบุคคลที่มีภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลโรค (Sandor และ Shapiro, 1994) ได้ Neuroticism พบที่สัมพันธ์กับความไวสูงเพื่อเสียง (Stansfeld, 1992b และ Öhrström et al., 1988) พบความไวเสียงรายงานด้วยตนเองจะมีอิทธิพลอย่างสูงในความรำคาญจากเสียง (ฟิลด์ 1993) ฟิลด์และห้องปฏิบัติการศึกษาบ่งชี้ว่า เสียงไวยังมีผลรบกวนนอนหลับ subjectively รายงานเนื่องจากเสียงรบกวน (Aasvang et al., 2008 Belojevic และ al., 1997 เครื่อง& Griefahn, 2007 และ Öhrström และ al., 1990) Belojevic et al. (1997) พบว่าหลายด้านนอนรบกวน เช่นความยากลำบากตกเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่งผลกระทบหลายแบบนามธรรม
ได้รับการเชื่อมโยงกับความเสี่ยงต่อการถูกรบกวนการจราจร การศึกษาสนับสนุนเสียงรบกวนความเครียด - เพื่อ สุขภาพ ที่มีที่แนะนำระหว่างระดับสัญญาณรบกวนและเพิ่มขึ้นความเข้มข้น noradrenalin ใน ภาวะ ความดันโลหิตสูงกล้ามเนื้อหัวใจปัสสาวะและหากต้องการรายละเอียดเพิ่มเติมโปรด ท่ามกลางผลโดยทั่วไปในเอกสารที่รบกวนการนอนได้รับการพิจารณาว่าเป็นที่รุนแรงที่สุดการก่อความไม่สงบนอนหลับและปัญหาความน่ารำคาญเสียงทั้งสองได้รับการเสนอเป็นผู้ไกล่เกลี่ยสำคัญของผลกระทบที่มีเสียงดังในด้านของ สุขภาพ ปัจจุบันกระดาษที่ทำการพิจารณาข้อสงสัยทั้งหมดของความสัมพันธ์ที่อยู่ท่ามกลางปัญหาสำหรับนอนหลับพักผ่อนความรำคาญเสียงรบกวนความเสี่ยงระยะยาวและการร้องเรียนเพื่อ สุขภาพ เป็นอัตวิสัยโดยการใช้ของรุ่นสมการเชิงโครงสร้าง เพิ่มเติมโรงแรมมีความมุ่งมั่นที่จะให้ความรู้ความเข้าใจในวิธีการความไวแสงมีเสียงรบกวนที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการรบกวนจากสัญญาณรบกวนการจราจรบนท้องถนน สุดท้ายนี้จะตรวจสอบว่ามีผลกระทบต่อความเสี่ยงของสัญญาณรบกวนหรือการตอบสนองต่อการรบกวนสามารถตรวจพบในประชากรได้จากปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือดเมื่อข้อมูลเกี่ยวกับรบกวนการนอนจะรวมอยู่ในรุ่นที่ข้อมูลจากการสำรวจแบบสอบถามที่ดำเนินการในกลุ่มตัวอย่างประชากรที่อยู่ในกรุงออสโลประเทศนอร์เวย์( N = 2786 )พร้อมด้วยระดับเสียงรบกวนช่วงเวลากลางคืนโดยคำนวณจากด้านนอกพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามแต่ละห้องประทับที่อาคารห้องนอน ผลที่ได้จากการวิเคราะห์ที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างความรำคาญเสียงรบกวนในเวลากลางคืนและปัญหาสำหรับนอนหลับพักผ่อน รุ่นนี้ยังมีสายสัมพันธ์ที่ดีในการร้องเรียน pseudoneurologicalปัญหาสำหรับนอนหลับพักผ่อนและปัญหาความน่ารำคาญจึงชี้ไปที่ความสำคัญของรวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับความผิดปกติ psychosomatic และปัญหาด้านจิตวิทยาอ่อนโยนในการศึกษาต่อในอนาคตกำลังมองหาที่ส่งผลดีต่อ สุขภาพ ที่อาจเกิดขึ้นของเสียง. การวิเคราะห์ที่ไม่มีทีท่าว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองความเสี่ยงจากสัญญาณรบกวนหรือการตอบสนองต่อการรบกวนและปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือด.ลดความดันโลหิตสูง

คีย์เวิร์ด
ปัญหาความน่ารำคาญเสียงรบกวนการก่อความไม่สงบนอนหลับการร้องเรียนเพื่อ สุขภาพ เป็นอัตวิสัย
ซึ่งจะช่วยขจัดเสียงรบกวนความไวแสง 1 . การแนะนำ
1.1 . เสียงรบกวนและเพื่อ สุขภาพ
ซึ่งจะช่วยรักษาสิ่งแวดล้อมเสียงอาจจะนำไปสู่ผลในเชิงลบต่อ สุขภาพ ผ่านทางเว็บคอมเพล็กซ์ของทางเดินที่ให้ความสำคัญและมีความเป็นส่วนตัวทั้งสถานการณ์ว่าทำหน้าที่เป็นผู้ไกล่เกลี่ยและดูแล ได้มีการจัดทำเป็นเอกสารที่เสียงรบกวนใน สภาพแวดล้อม มีผลต่อ สุขภาพ และความเป็นอยู่ที่ดีโดยส่งผลกระทบต่อกิจกรรมพื้นฐานเช่นนอนการสื่อสารส่วนที่เหลือเป็นอย่างดีทราบและการรวมศูนย์และอาจนำไปสู่ความรู้สึกโดยทั่วไปของปัญหาความน่ารำคาญ( berglund et al . 1999 muzet 2007 และ stansfeld et al . 2005 ). มีการประเมินว่ามากกว่า 30% ของพลเมืองของ สหภาพ ยุโรปจะเป็นระดับเสียงรบกวนการจราจรบนท้องถนนสูงกว่าผู้ที่ถือว่าเป็นสิ่งที่ยอมรับได้โดยองค์กรอนามัยโลก(ที่)และที่ประมาณ 10% รายงานการก่อความไม่สงบนอนหลับอย่างรุนแรงเพราะมีเสียงดังบริการรับส่งยามค่ำคืน( EEA 2003 ) ในประเทศนอร์เวย์มีการประมาณการว่าที่ประมาณ 1.5 ล้านคน( 1/3 เป็น 1 ใน 3 ของจำนวนประชากรทั้งหมด)ได้รับเสียงรบกวนจากการขนส่งที่เกินขีดจำกัดที่แนะนำ( engelien et al . 2004 ) เสียงรบกวนการจราจรบนท้องถนนเป็นหลักที่ผู้ให้ความช่วยเหลือกับเสียงรบกวนใน สภาพแวดล้อม .

ผลกระทบของเสียงรบกวนใน สุขภาพ ของมนุษย์เป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับเสียง stressor ด้านสิ่งแวดล้อมที่อิทธิพลต่อกระบวนการทางจิตวิทยาและพฤติกรรมในทางสรีรศาสตร์( babisch 2008 babisch et al . 2001 babisch et al . 2002 และ berglund et al . 1999 )ข้อมูลการฟัง,มีการประมวลผลด้วยระบบศูนย์กลางโรคประสาท(ระบุ/ CNS )ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองคงที่ที่จะส่งสัญญาณอันตรายหรือเสียงอย่างมีนัยสำคัญ( velluti 1997 )อย่างต่อเนื่อง การรับแสงเสียงแหลมได้รับการแสดงทำให้มีการตอบกลับในทางสรีรศาสตร์เช่นเพิ่มขึ้นความดันโลหิตและอัตราการเต้นของหัวใจ(คนขับรถส่งของ et al . 2002 และ haralabidis et al . 2008 )และการเปลี่ยนแปลงต่อมไร้ท่อรวมถึงระดับของ glucocorticoids และ catecholamines ( ising et al . 1980 และ Miki et al . 1998 ) เนื่องจากความเสี่ยงกับเสียงรบกวนได้รับการเชื่อมโยงกับการเพิ่มขึ้นชั่วคราวในความดันโลหิตและระดับของฮอร์โมนความเครียดในการตั้งค่าทดลองเป็น hypothesized ที่ความเสี่ยงระยะยาวต่อการรบกวนอาจมีผลกระทบกับ สุขภาพ ( babisch 2000 )มีการสนับสนุนในวรรณกรรมสำหรับความคิดที่เป็นเวลานานเสียงรบกวนจากอากาศยานและถนนการจราจรสามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคความดันโลหิตสูงและหากต้องการรายละเอียดเพิ่มเติมโปรด( babisch et al ., 2005 , bluhm et al ., 2007 , jarup et al ., 2008 และ rosenlund et al ., 2006 ) แต่ถึงอย่างไรก็ตามหลักฐานความสัมพันธ์แบบสบายๆระหว่างปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือดและเสียงยังไม่สามารถระบุได้เนื่องจากข้อจำกัดเรื่องการจัดการในระเบียบวิธีการขาดและการออกแบบแบบตัดขวางแสดงลักษณะความเสี่ยงของการปรับ confounders ศักยภาพ .

1.2 หลับในฐานะที่เป็นปัจจัยหนึ่งในความสัมพันธ์เพื่อ สุขภาพ เสียงรบกวนที่
ซึ่งจะช่วยแก้ไขปัญหาในประเทศทางตะวันตกนอนมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเนื่องจากปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและไลฟ์สไตล์รบกวนการนอนจะถือว่าเป็นหนึ่งในผลมากที่สุดอย่างจริงจังของเสียงรบกวนใน สภาพแวดล้อม และเป็นหนึ่งในสาเหตุที่เป็นไปได้มากที่สุดโดยทั่วไปสำหรับการร้องเรียนเสียงรบกวน( guski 1977 ) ห้องวิจัยการนอนหลับทดลองได้เปิดเผยว่ากีดกันนอนบางส่วนมีผลกระทบทางลบต่อง่วง ประสิทธิภาพ และอารมณ์( dinges et al . 1997 )เป็นอย่างดีเป็นที่กว้างขวางด้วยยาเช่นยาบางส่วนและตัวแปร immunological (เออร์วิน et al . 1996 และ Spiegel et al . 1999 )จึงอาจมีผลกระทบต่อ สุขภาพ ระยะยาวอย่างจริงจัง(เส้นทางสู่ชัยชนะของ Ferrara และ de gennaro 2001 ) ผลกระทบเหล่านี้บางส่วนมีการปฏิบัติในเรื่องหลังจากการรับแสงในระดับสูงของเสียงรบกวนการจราจรช่วงเวลากลางคืนยังมีเช่นลดลง คุณภาพ ด้านการนอนเป็นอัตวิสัยการเปลี่ยนแปลงระดับ cortisol และทำให้ ประสิทธิภาพ ลดลงในการทดสอบเวลาในการตอบสนอง( griefahn et al .2006 maschke et al . 2002 rylander öhrström &และปี 1982 แล้ว)

หนึ่งข้อสมมุติฐานว่าการมีเสียงรบกวนในระหว่างช่วงเวลากลางคืนที่นำไปสู่การรบกวนการนอนและการเปิดใช้งานของระบบประหม่าด้วยความเห็นอกเห็นใจที่ทั้งสองดังนั้นจึงเป็นการเพิ่มความเสี่ยงการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจในระยะยาวได้ จากการศึกษาในห้องทดลองในเอกสารมีผลกระทบในทันทีเสียงการจราจรเช่น eeg ( electroencephalographic ) arousalsรับและนอนหลับพักผ่อนบนเวทีกะ( basner et al . 2008 )และผลบนสถาปัตยกรรมหลับโดยรวม( basner & samel 2005 และ griefahn et al . 2006 ) ยิ่งไปกว่านั้นการตอบกลับเสียงรบกวนในระหว่างการหลอดเลือดหัวใจและนอนมีการปฏิบัติกับหลักฐานน้อยมากหรือไม่มีของ habituation (คนขับรถส่งของ et al . 2002 และ griefahn et al . 2008 ) ดังนั้นหลังจากปีของความเสี่ยงการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง dysregulation และถาวรในทางสรีรศาสตร์ที่เพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีเพียงจำนวนจำกัด(มหาชน)ของการศึกษาระบาดวิทยาจำนวนให้ข้อมูลเกี่ยวกับการรับแสงเสียงรบกวนช่วงเวลากลางคืน ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อการเปิดรับแสงได้ระยะยาวต่อการรบกวนช่วงเวลากลางคืนบนอุปกรณ์ปลายทางหลอดเลือดหัวใจแทบจะไม่ได้รับการศึกษาผลจากการศึกษาของ jarup et al . ( 2008 )แสดงให้เห็นการเชื่อมโยงระหว่างความดันสูงเพิ่มขึ้นและมีเสียงรบกวนอากาศยานสำหรับผู้ที่สัมผัสกับเสียงรบกวนช่วงเวลากลางคืน การศึกษา ภาษา สวีเดนที่สองที่พบการเชื่อมโยงแบบยกระดับระหว่างหากต้องการรายละเอียดเพิ่มเติมโปรดกล้ามเนื้อหัวใจและมีเสียงรบกวนการจราจรทางถนนในหมู่ผู้คนรำคาญเสียงรบกวนในห้องนอนแม้ว่าที่แห่งนี้ไม่พบการรายงานกลุ่มผู้เข้าร่วมประชุมรบกวนการนอนเนื่องจากเสียงรบกวน( selander et al . 2009 ) มีรายงานว่าจากการศึกษาความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นระหว่างรบกวนการนอนทำให้เกิดเสียงรบกวนและผลลัพธ์หลอดเลือดหัวใจมากกว่าพร้อมด้วยการตอบกลับเป็นอื่นกับเสียงรบกวนเช่นปัญหาความน่ารำคาญทั่วไป( babisch et al . 2005 และ babisch et al . 2003 ) ดังนั้นผลที่ได้รับรายงานมีไม่มากนักและไม่สอดคล้องกัน.

นอกจากนี้ยังไม่แน่นอนในการประเมินผลการปฏิบัติงานของเสียงรบกวนช่วงเวลากลางคืนอีกอุปสรรคความรู้ระบาดวิทยาจำนวนที่เสียงรบกวนที่นอน - สุขภาพ ความสัมพันธ์ การศึกษาฟิลด์ขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะใช้ระดับเสียงรบกวนการประเมินที่ดึดดูดใจมากที่สุดที่ของบ้านที่เมื่อการกำหนดความเสี่ยงเฉพาะเสียงรบกวน แต่ถึงอย่างไรก็ตามไม่ได้ทั้งหมดผู้คนมีห้องนอนของเขาหันหน้าเข้าหาด้านข้างของบ้านที่สัมผัสกับเสียงรบกวนมากที่สุด มันจะมีความเหมาะสมมากกว่าในการประเมินระดับเสียงรบกวนที่ดึดดูดใจห้องนอนหรือ ภายใน ห้องนอนที่เมื่อการวิเคราะห์ผลทางลบของการก่อความไม่สงบนอนหลับเสียงรบกวน - ก่อขึ้นในหลอดเลือดหัวใจแข็งแรง.

ในความพยายามในการสร้างแบบจำลองเชิงประจักษ์ที่ความสัมพันธ์ระหว่างเสียงและหลากหลายทางลบด้าน สุขภาพ ( fyhri และ klaeboe , 2009 )การวิเคราะห์พบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญไม่มีเสียงรบกวนระหว่างความเสี่ยงและในแบบบริการตัวเองนอนรายงานว่าการก่อความไม่สงบและที่ค่อนข้างอ่อนความสัมพันธ์ระหว่างความรำคาญและการก่อความไม่สงบ. แต่ถึงอย่างไรก็ตามการวัดที่มีปัญหาสำหรับนอนหลับพักผ่อนโดยทั่วไปมาใช้เป็นหนึ่งเช่นที่ทุก ประเภท ของปัญหาสำหรับนอนหลับพักผ่อนได้ encaptured มากกว่านั้นเนื่องจากผู้รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวต่อการรบกวนการจราจร การวิเคราะห์เพิ่มเติมที่ความสัมพันธ์ที่มีลักษณะเฉพาะที่อยู่ระหว่างความยากสำหรับนอนหลับพักผ่อนและปัญหาความน่ารำคาญเสียงรบกวนได้ตรวจสอบอย่างใกล้ชิดมากขึ้นโดยแยกความแตกต่างระหว่างระหว่างสาเหตุของปัญหาสำหรับนอนหลับพักผ่อนดังนั้นจึงจำเป็นต้องมี.

ทางเดินแบบสบายๆที่เสนอในรูปแบบเสียงความเครียด สุขภาพ ( babisch 2006 )จะสว่างขึ้นจากปัญหาสำหรับนอนหลับพักผ่อนในปัญหาความน่ารำคาญเสียงรบกวน รุ่นที่ตั้งอยู่บนสมมติฐานว่าปัญหาความน่ารำคาญคือการประเมินผลการปฏิบัติงานโดยทั่วไปที่มีความหลากหลายของการรบกวนมากขึ้นเนื่องจากมีความเสี่ยงในการเกิดเสียงรบกวนและสัญญาณรบกวนที่พร้อมด้วยเป็นหนึ่งการก่อความไม่สงบเฉพาะเป็นรุ่นในเชิงประจักษ์ที่ห่วงโซ่แบบสบายๆแห่งนี้ความต้องการการคัดกรองบางส่วน สลีปคือได้รับผลกระทบจากปัจจัยเช่นเพศอายุและเงื่อนไข สุขภาพ ร่างกายและจิตใจที่หลากหลาย( bixler et al . 2009 redeker et al . 2004 และ reyner et al . 1995 )โดยทั่วไป ดังนั้นจึงมี คุณภาพ และปริมาณที่จะแตกต่างกันไปตามการนอนหลับอย่างมากในกลุ่มอายุทั้งแบบเฉพาะรายและ( siegel 2003 )การตอบสนองความรำคาญเสียงรบกวนที่เป็นโดยสมมุติที่เกี่ยวข้องกับ ประเภท ที่หนึ่งของการก่อความไม่สงบสำหรับนอนหลับพักผ่อนคือว่าเนื่องจากมีการตัดเสียงรบกวนเท่านั้น ดังนั้นจึงสามารถที่จะเสนอว่าปัญหาความน่ารำคาญเป็นตัวแปรเป็นสื่อกลางระหว่างการก่อความไม่สงบระบุนอนออกจากสัญญาณรบกวนและการประเมินผลโดยทั่วไปของ คุณภาพ ด้านการนอน.

โรคนอนไม่หลับพบได้ทั่วไปในผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายพร้อมด้วยความตกต่ำและความวิตกกังวลความผิดปกติ( sandor และ shapiro 1994 )neuroticism พบได้ให้มีการเชื่อมโยงกับความไวสูงเพื่อเสียงรบกวน( stansfeld 1992 B และ öhrström et al . 1988 ) ความไวต่อเสียงรบกวนด้วยตนเอง - รายงานว่ามีการพบว่ามีอิทธิพลอย่างสูงในความรำคาญเนื่องจากเสียงรบกวน(ฟิลด์ 1993 ) จากการศึกษาในห้องทดลองและฟิลด์แสดงว่าความไวเสียงรบกวนนอกจากนั้นยังมีอิทธิพลต่อรบกวนการนอนรายงานเกี่ยวกับผู้กระทำเนื่องจากเสียงรบกวน( aasvang et al . 2008belojevic et al . 1997 เครื่องหมาย& griefahn 2007 และ öhrström et al . 1990 ). belojevic et al . ( 1997 )พบว่าลักษณะหลายอย่างของรบกวนการนอนเช่นปัญหาลดลง