“Good… Good child!” Yun Qinghong pa

“Good… Good child!” Yun Qinghong patted his shoulder heavily, raised his head, and suddenly laughed loudly: “Hahahaha… It’s no wonder you’re my son, no wonder you’re Xiao Ying’s son! Brother Xiao, if you can hear this from above, you must be laughing heartily as you look upon the son you had… Brother Xiao, your son is my son! Rest assured that as long as I, Yun Qinghong, still have one breath, I will not let anyone bully our son!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ดี ... เด็กดี!" ยุน Qinghong ตบไหล่ของเขาอย่างหนักยกศีรษะของเขาและก็หัวเราะเสียงดัง "ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... มันไม่น่าแปลกใจที่คุณลูกชายของฉันสงสัยคุณลูกชาย Xiao Ying ไม่มี! บราเดอร์เสี่ยวถ้าคุณสามารถได้ยินเสียงนี้จากข้างต้นคุณจะต้องหัวเราะอย่างเต็มที่ในขณะที่คุณมองดูลูกชายที่คุณมี ... พี่ชายของเสี่ยวลูกชายของคุณเป็นบุตรชายของฉัน! มั่นใจได้ว่าตราบเท่าที่ฉัน, Yun Qinghong ยังคงมีลมหายใจฉันจะไม่ยอมให้ใครมารังแกลูกของเรา! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ลูก ดี ดี . . . . . . . " ยุนตบไหล่ของเขาหนัก Qinghong ยกศีรษะของเขา และก็หัวเราะ " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . ไม่แปลกใจเลยที่คุณเป็นลูกของฉัน ไม่สงสัยเลยว่าทำไมคุณเสี่ยวหยิงลูกชาย พี่เสี่ยว ถ้าคุณได้ยินเสียงนี้จากข้างต้น คุณจะต้องหัวเราะอย่างเต็มที่ในขณะที่คุณมองดูลูกชายคุณ . . . . . . . พี่เสี่ยว ลูกชาย ลูกชายของฉัน ! มั่นใจได้ว่าตราบใดที่ฉัน ยุน Qinghong ยังมีลมหายใจ ผมจะไม่ยอมให้ใครรังแกลูกของเรา ! "