2. Methods2.1. Study area and sampl

2. Methods
2.1. Study area and sampling design
The study was conducted in the Hainich National Park in the federal state of Thuringia, Germany. With a size of about 16.000 hectares, the Hainich is the largest continuous deciduous forest area in Germany (Sobek et al., 2009; Vockenhuber et al., 2011). The National Park (covering 7.500 ha) is located on a mountain range of shell limestone reaching a maximum elevation of 494 m a.s.l. (mean annual temperature: 7.5 _C, mean annual rainfall: 640 mm; Molder et al., 2006). Although the forests of the Hainich
had been used to extract timber over centuries, the stands remained semi-natural compared with other German forests, and forest management has been stopped at least 50 y ago. Before mid-19th century the forest stands had been irregularly used as coppice-with-standards for many years. Later on, management was changed to a multiple aged forest system called ‘‘Plenter forest’’ (Schmidt et al., 2009). Plenter forests are high forests that are permanently regenerated by selective cutting of mature trees. In 1964, the study site became a military training area, which enabled the development of a large area of near-natural forests. Finally,
in 1997, the area was turned into a National Park, and recently became part of the UNESCO world natural heritage (Molder et al., 2006). Today almost 90% of the total area of the National Park is not managed at all, only a few marginal areas are still used as a pasture.
The most abundant tree species in the area is the common beech (F. sylvatica); however, in given stands tree diversity is high with numerous deciduous tree species such as ash (Fraxinus spp.), lime (Tilia spp.) and maple (Acer spp.; Knohl et al., 2008). Around 70% of the area is covered by woodruff beech forest (Galio odorati-Fagetum). Within the Hainich National Park, we selected twelve study forest stands for data collection. Six stands were dominated by beech
(mean beech dominance: 81.4%, mean tree species richness: 3.1) and the other six stands contained more tree species (mean beech dominance: 25.1%, mean tree species richness: 6.4). All stands were distributed homogenously along the northern, eastern and southern borders of the National Park, which is surrounded by arable land or grassland. The distance between forest stands was at least one kilometre to ensure independence of replicates (see
Appendix A.1in Supporting information). At each stand, a transect was laid out starting at the forest edge with a total length of 210 m. The length of transects was limited to this distance in order to meet the criteria that each transect should be situated in a forest part that has similar tree diversity. Forest edges consisted of dense shrubs and saplings such as blackthorn (Prunus spinosa) and common ash (Fraxinus excelsior) reaching a width of around 5 m. Each forest stand contained four bird survey plots (plot 1: 0–30 m; plot 2: 60–90 m; plot 3: 120–150 m; plot 4: 180–210 m) with a plot size of 30 _ 60 m (width _ length) (Fig. A.1 in Supporting information). This plot design was chosen to ensure a sufficient number of non-overlapping counting points within stands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วิธี2.1 การศึกษาพื้นที่และการออกแบบการสุ่มตัวอย่าง การศึกษาได้ดำเนินการใน Hainich อุทยานแห่งชาติรัฐของรัฐเทือริงเงิน เยอรมนี ขนาดประมาณ 16.000 เฮคเตอร์ Hainich เป็นพื้นที่ป่าผลัดใบอย่างต่อเนื่องที่ใหญ่ที่สุดในเยอรมนี (Sobek et al., 2009 Vockenhuber et al., 2011) อุทยานแห่งชาติ (ครอบคลุม 7.500 ฮา) ตั้งอยู่บนเทือกของเปลือกหินปูนถึงระดับสูงสุดของ a.s.l. 494 m (หมายถึง อุณหภูมิประจำปี: _C ปริมาณน้ำฝนรายปีเฉลี่ย 7.5:640 มม. Molder et al., 2006) แม้ว่าป่า Hainichเคยใช้ในการดึงไม้มาในสังคมไทย การยืนยังคงกึ่งธรรมชาติเปรียบเทียบกับป่าอื่น ๆ เยอรมัน และจัดการป่าไม้ถูกหยุดน้อย 50 y ที่ผ่านมา ก่อนช่วงกลาง 19 ศตวรรษ ยืนป่าได้อย่างไม่สม่ำเสมอใช้เป็น coppice กับมาตรฐานหลายปี ภายหลังเมื่อ จัดการเปลี่ยนระบบป่าอายุหลายที่เรียกว่า '' Plenter ป่า '' (Schmidt et al., 2009) Plenter ป่าป่าสูงที่จะสร้างถาวร โดยใช้ตัดต้นไม้เติบโต ได้ ในปี 1964 เว็บไซต์การศึกษากลายเป็น พื้นที่ฝึกทหาร ที่เปิดใช้งานการพัฒนาพื้นที่ขนาดใหญ่ของป่าใกล้ธรรมชาติ สุดท้ายในปี 1997 พื้นที่เปิดเป็นอุทยานแห่งชาติ และเมื่อเร็ว ๆ นี้ กลายเป็น ส่วนหนึ่งของธรรมชาติมรดกโลก (Molder et al., 2006) วันนี้เกือบ 90% ของพื้นที่ทั้งหมดของอุทยานแห่งชาติถูกจัดการทั้งหมด เฉพาะกี่กำไรพื้นที่ยังคงใช้เป็นแบบพาสเจอร์พันธุ์ต้นไม้อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในพื้นที่คือ บีชทั่วไป (F. sylvatica); อย่างไรก็ตาม ให้ยืน ต้นไม้หลากหลายเป็นสูงกับพันธุ์ต้นไม้ผลัดใบจำนวนมากเช่นเถ้า (Fraxinus โอ), มะนาว (ทิเรียโอ) และเมเปิล (Acer โอ Knohl et al., 2008) ประมาณ 70% ของพื้นที่ปกคลุม ด้วยป่าบีช woodruff (Galio odorati-Fagetum) ภายใน Hainich อุทยานแห่งชาติ เราเลือกสิบสองศึกษาป่าถึงรวบรวมข้อมูล ยืนหกถูกครอบงำ โดยบีช(หมายความว่า ครอบงำบีช: 81.4% ร่ำรวยหมายถึงต้นไม้ชนิด: 3.1) และการยืนหกประกอบด้วยชนิดแผนภูมิเพิ่มเติม (หมายความว่า ครอบงำบีช: 25.1% ร่ำรวยหมายถึงต้นไม้ชนิด: 6.4) ทั้งหมดยืนขึ้นกระจาย homogenously ตามแนวตะเข็บภาคเหนือ ภาคตะวันออก และภาคใต้ของอุทยานแห่งชาติ ซึ่งล้อมรอบที่ดินเพาะปลูกหรือกราสแลนด์ ระยะห่างระหว่างป่ายืนกิโลเมตรที่ให้ความเป็นอิสระของการคัดลอกตัวเอง (ดูภาคผนวก A.1in Supporting ข้อมูล) ในแต่ละขา transect มีแอร์ราคาเริ่มต้นที่ขอบป่ามีความยาวรวม 210 เมตร ระยะ transects ถูกจำกัดระยะนี้เพื่อให้ตรงกับเงื่อนไขที่แต่ละ transect ควรอยู่ในป่าที่มีต้นไม้หลากหลายคล้าย ขอบป่าประกอบด้วยพุ่มหนาแน่นและกล้าไม้และประสงค์ blackthorn (นาง spinosa) และทั่วไปเถ้า (Fraxinus ซัวร์) ถึงมีความกว้างประมาณ 5 เมตร แต่ละป่ายืนอยู่ผืนสำรวจนกสี่ (พล็อต 1:0 – 30 m พล็อต 2:60 – 90 m พล็อต 3:120-150 m พล็อต 4:180-210 เมตร) ขนาดพล็อต_ 30 60 เมตร (ความยาวความกว้าง_) (ฟิก A.1 ในข้อมูลสนับสนุน) ออกแบบแผนนี้ถูกเลือกให้ไม่ซ้อนจุดตรวจนับภายในยืนจำนวนเพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วิธีการ
2.1 พื้นที่การศึกษาและการออกแบบการสุ่มตัวอย่าง
การศึกษาได้ดำเนินการในอุทยานแห่งชาติ Hainich ในรัฐของรัฐบาลกลางของทูรินเจียเยอรมนี ด้วยขนาดประมาณ 16.000 เฮกตาร์, Hainich เป็นพื้นที่ป่าอย่างต่อเนื่องที่ใหญ่ที่สุดในประเทศเยอรมนี (Sobek et al, 2009;. Vockenhuber et al, 2011.) อุทยานแห่งชาติ (ครอบคลุม 7.500 ฮ่า) ​​ตั้งอยู่บนเทือกเขาหินปูนเปลือกถึงระดับสูงสุดของ 494 เมตร ASL (หมายถึงปีอุณหภูมิ: 7.5 _C ค่าเฉลี่ยปริมาณน้ำฝนประจำปี:. 640 มมผุพัง et al, 2006) แม้ว่าป่า Hainich
ได้รับการใช้ในการสกัดไม้ตลอดหลายศตวรรษที่ยืนยังคงกึ่งธรรมชาติเมื่อเทียบกับป่าเยอรมันอื่น ๆ และการจัดการป่าไม้ได้รับการหยุดอย่างน้อย 50 ปีที่ผ่านมา ก่อนที่ช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ยืนป่าได้ถูกนำมาใช้เป็นบางครั้งบางคราวแสมที่มีมาตรฐานเป็นเวลาหลายปี ต่อมาเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการจัดการกับระบบป่าหลายวัยที่เรียกว่า '' ป่า Plenter '' (มิดท์ et al., 2009) ป่า Plenter เป็นป่าสูงที่จะสร้างใหม่อย่างถาวรโดยการตัดเลือกของต้นไม้ใหญ่ ในปี 1964, เว็บไซต์การศึกษากลายเป็นพื้นที่การฝึกทหารซึ่งเปิดใช้งานการพัฒนาของพื้นที่ขนาดใหญ่ของป่าที่อยู่ใกล้ธรรมชาติ ในที่สุด
ในปี 1997 พื้นที่ก็กลายเป็นอุทยานแห่งชาติและเมื่อเร็ว ๆ นี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ยูเนสโกมรดกทางธรรมชาติ (ผุพัง et al., 2006) วันนี้เกือบ 90% ของพื้นที่ทั้งหมดของอุทยานแห่งชาติมีการจัดการไม่ได้เลยเพียงไม่กี่พื้นที่ชายขอบจะยังคงใช้เป็นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์.
พรรณไม้ที่มีมากที่สุดในพื้นที่ที่มีบีชร่วมกัน (เอฟ sylvatica); อย่างไรก็ตามในการให้ความหลากหลายของต้นไม้ที่ยืนอยู่ในระดับสูงที่มีพรรณไม้ผลัดใบหลายอย่างเช่นเถ้า (Fraxinus spp.) มะนาว (Tilia spp.) และเมเปิ้ล (เอเอสพีพี .; Knohl et al., 2008) ประมาณ 70% ของพื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยป่าไม้บีชดุจดัง (Galio odorati-Fagetum) ภายในอุทยานแห่งชาติ Hainich เราเลือกป่าศึกษาสิบสองหมายถึงการเก็บรวบรวมข้อมูล หกยืนถูกครอบงำโดยบีช
(หมายถึงการปกครองบีช: 81.4% หมายถึงสีสันพรรณไม้ 3.1) และอื่น ๆ หกยืนมีต้นไม้ชนิดอื่น ๆ (หมายถึงการปกครองบีช: 25.1% หมายถึงสีสันพรรณไม้: 6.4) ยืนทั้งหมดมีการกระจายตัวดีตามภาคเหนือภาคตะวันออกและภาคใต้ชายแดนของอุทยานแห่งชาติซึ่งล้อมรอบด้วยพื้นที่เพาะปลูกหรือทุ่งหญ้า ระยะห่างระหว่างยืนป่าอย่างน้อยก็หนึ่งกิโลเมตรเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นอิสระของซ้ำ (ดู
ภาคผนวก A.1in ข้อมูลสนับสนุน) ที่ยืนแต่ละแนววางอยู่เริ่มต้นที่ขอบป่าที่มีความยาวทั้งหมด 210 เมตร ความยาวของแนวสำรวจถูก จำกัด ระยะทางนี้เพื่อให้เป็นไปตามเกณฑ์ที่ผ่าแต่ละคนควรจะตั้งอยู่ในส่วนหนึ่งของป่าที่มีความหลากหลายของต้นไม้ที่คล้ายกัน ขอบป่าประกอบด้วยพุ่มไม้หนาแน่นและกล้าไม้เช่นหนาม (Prunus spinosa) และเถ้าที่พบบ่อย (Fraxinus ยิ่งดี) ถึงความกว้างประมาณ 5 เมตร ยืนป่าแต่ละคนมีสี่แปลงสำรวจนก (พล็อตที่ 1: 0-30 เมตรพล็อตที่ 2: 60-90 เมตรพล็อตที่ 3: 120-150 เมตรพล็อต 4: 180-210 เมตร) ขนาด 30 _ 60 เมตร (ความกว้างความยาว _) (รูป. A.1 ข้อมูลสนับสนุน) การออกแบบพล็อตนี้ได้รับการคัดเลือกเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นจำนวนที่เพียงพอของจุดนับไม่ทับซ้อนภายในยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . 2.1 วิธีการ
. พื้นที่ศึกษาและตัวอย่างการออกแบบ
ศึกษาใน hainich อุทยานแห่งชาติในรัฐของรัฐบาลกลางในดอร์ทมุนด์ , เยอรมนี มีขนาดประมาณ 16.000 เฮคแตร์ , hainich เป็นที่ใหญ่ที่สุดอย่างต่อเนื่องในพื้นที่ป่าเต็งรัง เยอรมนี ( โซเบก et al . , 2009 ; vockenhuber et al . , 2011 ) อุทยานแห่งชาติ ( ครอบคลุม 7500 ไร่ ) ตั้งอยู่บนเทือกเขาหินปูนเปลือกหอยได้สูงสุดถึงระดับความสูง 494 เมตร a.s.l. ( หมายถึงปีอุณหภูมิ : 7.5 _c ค่าเฉลี่ยปริมาณน้ำฝน : 640 มม. ; พิมพ์ et al . , 2006 ) แม้ว่าป่าของ hainich
เคยใช้สารสกัดจากยางพารา กว่าศตวรรษ , ยืนยังคงกึ่งธรรมชาติเมื่อเทียบกับป่าเยอรมันอื่น ๆและการจัดการป่าไม้ได้ถูกหยุดอย่างน้อย 50 Y แล้วก่อนศตวรรษที่ 19 ป่ายืนได้ศึกษาใช้เป็นการแตกหน่อด้วยมาตรฐานสำหรับหลายปี ต่อมา จัดการเปลี่ยนเป็นหลายระบบอายุป่าเรียกว่า ' ป่า ' ' ( 'plenter ชมิดท์ et al . , 2009 ) plenter ป่าเป็นป่าเขาสูงที่ถาวรได้โดยเลือกตัดต้นไม้ที่ผู้ใหญ่ . ในปี 1964 , การศึกษาเว็บไซต์ได้กลายเป็นพื้นที่การฝึกทหารซึ่งทำให้การพัฒนาพื้นที่ขนาดใหญ่ของป่าใกล้ธรรมชาติ ในที่สุด
ในปี 1997 พื้นที่กลายเป็นอุทยานแห่งชาติ และเมื่อเร็ว ๆนี้ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ยูเนสโกมรดกธรรมชาติ ( พิมพ์ et al . , 2006 ) วันนี้เกือบ 90 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่อุทยานแห่งชาติ จะไม่จัดการเลย เพียงไม่กี่ของพื้นที่ยังใช้เป็นทุ่งหญ้า
ปริมาณมากที่สุดพรรณไม้ในพื้นที่คือบีชทั่วไป ( F . sylvatica ) ; อย่างไรก็ตาม , ให้ความหลากหลายของต้นไม้ยืนสูงกับพรรณไม้ผลัดใบมากมายเช่นเถ้า ( fraxinus spp . ) , มะนาว ( ทิเลีย spp . ) และเมเปิ้ล ( Acer spp . ; knohl et al . , 2008 ) ประมาณ 70% ของพื้นที่ที่ปกคลุมด้วยป่า ดุจดัง บีช ( galio odorati fagetum ) ภายใน hainich อุทยานแห่งชาติเราเลือกสิบสองศึกษาป่าไม้เพื่อจัดเก็บข้อมูล 6 ย่อมาจากถูกครอบงำโดยบีช
( หมายถึงบีชการปกครอง : เป็นพรรณไม้ ( หมายถึงความมั่งคั่ง : 3.1 ) และอีก 6 ชนิด ต้นไม้ยืนอยู่ ( หมายถึงบีชการปกครอง : ปรับตัวเพิ่มขึ้น คือต้นไม้ชนิดความมั่งคั่ง : 6.4 ) ทั้งหมดยืนกระจายอยู่เข้ากันดีตามภาคเหนือ ภาคตะวันออก และภาคใต้ ชายแดนของอุทยานแห่งชาติซึ่งล้อมรอบที่ดิน เพาะปลูก หรือทุ่งหญ้า ระยะห่างระหว่างยืนป่าอย่างน้อย 1 กิโลเมตร เพื่อให้เอกราชของซ้ำ ( ดู
a.1in ภาคผนวกข้อมูลสนับสนุน ) ที่แต่ละคนยืน , ผลก็ออกมาวาง เริ่มต้นที่ขอบป่ากับความยาวรวม 210 เมตรความยาวของ transects เฉพาะระยะทาง นี้ เพื่อให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่แต่ละพื้นที่ควรจะตั้งอยู่ในป่าส่วนนี้มีความหลากหลายของต้นไม้ที่คล้ายกัน ขอบป่ามีพุ่มไม้หนาแน่นและกิจกรรมเช่น BLACKTHORN ( ศาสนาและสามัญ spinosa ) เถ้า ( fraxinus Excelsior ) ถึงความกว้างประมาณ 5 เมตร ป่าแต่ละยืนมีอยู่สี่นกสำรวจแปลง ( แปลง 1 : 0 – 30 เมตรแปลงที่ 2 : 60 – 90 เมตร แปลงที่ 3 : 120 - 150 เมตร แปลงที่ 4 : 180 – 210 เมตร ) พร้อมที่ดินขนาด 30 _ 60 เมตร ( ความกว้าง _ ความยาว ) ( รูปที่ a.1 สนับสนุนข้อมูล ) ที่แปลงนี้ออกแบบถูกเลือกเพื่อให้แน่ใจว่าตัวเลขที่เพียงพอของการนับคะแนนไม่ซ้อนกันภายในยืน