Objective: To compare relative asso

Objective: To compare relative associations of eating patterns and dietary composition with body mass index (BMI) in younger (aged 20–59 years, n=1792) and older (aged 60–90 years, n=893) participants in the Continuing Survey of Food Intakes by Individuals, collected 1994–1996.
Methods: Data from two 24-h dietary recalls from individuals reporting physiologically plausible energy intake (within plusminus22% of predicted energy requirements, based on previously published methods) were used.
Results: Mean reported energy intake was 96 and 95% of predicted energy requirements in younger and older subjects, respectively. Older subjects were less likely than younger subjects to skip a meal, but snacking was common in both age groups. Fiber density was significantly higher in the older group. A higher BMI in both age groups was associated with a higher total daily energy intake, and higher energy intakes at all eating occasions. In both age groups, eating frequency was positively associated with energy intake, and eating more than three times a day was associated with being overweight or obese. In the younger group but not the older group, a lower fiber density coupled with higher percentage of energy from fat was independently associated with having a higher BMI.
Conclusions: While no one eating occasion contributes more than any other to excess adiposity, eating more often than three times a day may play a role in overweight and obesity in both younger and older persons. A reduced satiety response to dietary fiber in addition to lower energy expenditure may potentially further contribute to weight gain in older persons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบสัมพัทธ์ ความสัมพันธ์ของการกินรูปแบบและองค์ประกอบของอาหารกับร่างกายมวลดัชนี (BMI) ในอายุ (อายุ 20 – 59 ปี n = 1792) และอายุ (อายุ 60 – 90 ปี n = 893) รวบรวมผู้เข้าร่วมในต่อการสำรวจการบริโภคอาหารโดยบุคคล 1994 – 1996วิธีการ: ได้ใช้ข้อมูลจากสองคืนผลิตภัณฑ์อาหาร 24 ชม.จากบุคคลรายงานการบริโภคพลังงานปริมาณสรีรวิทยา (ภายใน plusminus22% ของความต้องการพลังงานที่คาดการณ์ ตามวิธีการเผยแพร่ก่อนหน้านี้) ด้วยผลลัพธ์: หมายถึงรายงานการบริโภคพลังงานได้ 96% และ 95% ของความต้องการพลังงานที่คาดการณ์ในเรื่องอายุ และเก่า ตามลำดับ เรื่องเก่าโอกาสน้อยกว่าวัตถุอายุการข้ามอาหาร แต่จำนวนของขบเคี้ยวทั่วไปทั้งในกลุ่มอายุนี้ ความหนาแน่นของเส้นใยมีนัยสำคัญในกลุ่มเก่า BMI สูงขึ้นทั้งในกลุ่มอายุไม่เกี่ยวข้องกับการบริโภคพลังงานที่ประจำวันสูงรวม และบริโภคพลังงานสูงที่ได้รับประทานโอกาส ในกลุ่มอายุ กินถี่สัมพันธ์เชิงบวกกับการบริโภคพลังงาน และกินมากกว่าวันเกี่ยวข้องกับการมีน้ำหนักเกิน หรืออ้วน ในกลุ่มอายุแต่ไม่เก่ากลุ่ม ความหนาแน่นเส้นใยต่ำควบคู่กับสัดส่วนที่สูงของพลังงานจากไขมันเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับการมี BMI สูงConclusions: While no one eating occasion contributes more than any other to excess adiposity, eating more often than three times a day may play a role in overweight and obesity in both younger and older persons. A reduced satiety response to dietary fiber in addition to lower energy expenditure may potentially further contribute to weight gain in older persons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบสมาคมญาติของรูปแบบการรับประทานอาหารและองค์ประกอบที่มีค่าดัชนีมวลกาย (BMI) ในอายุน้อยกว่า (อายุ 20-59 ปี, N = 1792) และผู้สูงอายุ (อายุ 60-90 ปี, N = 893) เข้าร่วมในการสำรวจอย่างต่อเนื่อง ของภาคอาหารโดยบุคคลที่เก็บรวบรวม 1994-1996.
วิธีการ: ข้อมูลจากสอง 24-H อาหารจำได้จากบุคคลที่น่าเชื่อถือในการรายงานปริมาณการใช้พลังงานทางสรีรวิทยา (ภายใน plusminus22% ของความต้องการพลังงานที่คาดการณ์บนพื้นฐานของวิธีการเผยแพร่ก่อนหน้านี้) ถูกนำมาใช้.
ผล: หมายความว่ารายงาน ปริมาณพลังงานเป็น 96 และ 95% ของความต้องการพลังงานที่คาดการณ์ไว้ในวิชาเล็กและผู้สูงอายุตามลำดับ อาสาสมัครที่มีอายุมากกว่ามีโอกาสน้อยกว่าอาสาสมัครที่อายุน้อยกว่าจะข้ามมื้ออาหาร แต่อาหารว่างเป็นเรื่องธรรมดาในทั้งสองกลุ่มอายุ ความหนาแน่นของเส้นใยสูงอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มที่มีอายุมากกว่า ค่าดัชนีมวลกายสูงขึ้นทั้งในกลุ่มอายุที่มีความสัมพันธ์กับการบริโภคที่สูงขึ้นในชีวิตประจำวันรวมพลังงานและการบริโภคพลังงานที่สูงขึ้นในโอกาสการรับประทานอาหารทั้งหมด ในทั้งสองกลุ่มอายุความถี่การรับประทานอาหารที่มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการบริโภคพลังงานและการรับประทานอาหารมากขึ้นกว่าสามครั้งต่อวันมีความสัมพันธ์กับการมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน ในกลุ่มที่อายุน้อยกว่า แต่ไม่ใช่กลุ่มที่มีอายุมากกว่าความหนาแน่นของเส้นใยต่ำควบคู่กับเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นของพลังงานจากไขมันอิสระที่เกี่ยวข้องกับการมีค่าดัชนีมวลกายสูงขึ้น.
สรุป: ในขณะที่ไม่มีใครรับประทานอาหารโอกาสก่อมากกว่าอื่นใดที่จะอ้วนเกินกินบ่อยขึ้น กว่าสามครั้งต่อวันอาจมีบทบาทสำคัญในการมีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนทั้งในคนที่อายุน้อยกว่าและมากกว่า การตอบสนองความเต็มอิ่มลดลงไปใยอาหารนอกเหนือไปจากการใช้พลังงานต่ำที่อาจเกิดขึ้นต่อไปอาจนำไปสู่การเพิ่มน้ำหนักในผู้สูงอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่อเปรียบเทียบรูปแบบและอาหารสมาคมญาติกินประกอบกับดัชนีมวลร่างกาย ( BMI ) ในเด็ก ( อายุ 20 – 59 ปี , n = 1 ) และผู้สูงอายุ ( อายุตั้งแต่ 60 - 90 ปี , N = 22 ) ผู้เข้าร่วมในการสำรวจอาหารบริโภคและต่อเนื่องโดยบุคคลที่เก็บ 1994 - 1996วิธีการ : ข้อมูลจาก 2 24-h อาหารเรียกคืนจากบุคคลรายงานมาเราบริโภคพลังงาน ( ภายใน plusminus22 % คาดการณ์ความต้องการพลังงานตามวิธีการเผยแพร่ก่อนหน้านี้ ) สถิติที่ใช้ผลลัพธ์ : หมายถึงรายงานการบริโภคพลังงานคือ 96 และ 95% ของคาดการณ์ความต้องการพลังงานในเด็กและผู้สูงอายุคน ตามลำดับ คนรุ่นเก่าน่าจะน้อยกว่าน้องคนข้ามอาหาร และอาหารว่างได้ทั่วไปทั้งในกลุ่มอายุ . ความหนาแน่นของเส้นใยสูงกว่าในกลุ่มที่มีอายุมากกว่า . BMI สูงขึ้นทั้งในกลุ่มอายุที่เกี่ยวข้องกับรวมสูงกว่าทุกวัน การบริโภคพลังงาน และพลังงานที่สูงในอาหารที่รับประทานในโอกาส ทั้งในกลุ่มอายุ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับกินความถี่ในการบริโภคพลังงานและกินมากกว่าสามครั้งต่อวัน ได้เกี่ยวข้องกับคนอ้วน หรือตุ๊ ในกลุ่มอายุน้อยกว่า แต่ไม่ได้อายุมาก , ความหนาแน่นของเส้นใยต่ำคู่กับเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นของพลังงานจากไขมันเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับมี BMI สูงกว่าสรุป : ในขณะที่ไม่มีใครกินโอกาสจัดสรรมากกว่าอื่นใด เพื่อ adiposity เกิน กินบ่อยเกินวันละ 3 ครั้ง อาจมีบทบาทในภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนทั้งในเด็กและผู้สูงอายุ . ลดความอิ่มการใยอาหาร นอกจากนี้เพื่อลดการใช้พลังงานอาจเพิ่มเติมช่วยเพิ่มน้ำหนักในผู้ที่มีอายุมากกว่า