In 1893, Gandhi is thrown off a Sou

In 1893, Gandhi is thrown off a South African train for being an Indian and traveling in a first class compartment. Gandhi realizes that the laws are biased against Indians and decides to start a non-violent protest campaign for the rights of all Indians in South Africa. After numerous arrests and the unwanted attention of the world, the government finally relents by recognizing rights for Indians, though not for the native blacks of South Africa. After this victory, Gandhi is invited back to India, where he is now considered something of a national hero. He is urged to take up the fight for India's independence from the British Empire. Gandhi agrees, and mounts a non-violent non-cooperation campaign of unprecedented scale, coordinating millions of Indians nationwide. There are some setbacks, such as violence against the protesters and Gandhi's occasional imprisonment. Nevertheless, the campaign generates great attention, and Britain faces intense public pressure. Too weak from World War II to continue enforcing its will in India, Britain finally grants India's independence. Indians celebrate this victory, but their troubles are far from over. Religious tensions between Hindus and Muslims erupt into nation-wide violence. Gandhi declares a hunger strike, saying he will not eat until the fighting stops. The fighting does stop eventually, but the country is divided. It is decided that the northwest area of India, and eastern part of India (current day Bangladesh), both places where Muslims are in the majority, will become a new country called Pakistan (West and East Pakistan respectively). It is hoped that by encouraging the Muslims to live in a separate country, violence will abate. Gandhi is opposed to the idea, and is even willing to allow Muhammad Ali Jinnah to become the first prime minister of India, but the Partition of India is carried out nevertheless. Gandhi spends his last days trying to bring about peace between both nations. He thereby angers many dissidents on both sides, one of whom finally gets close enough to assassinate him.

- gavin ([e-mail])

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1893 โยนคานธีออกรถไฟที่แอฟริกาใต้ถูกที่อินเดีย และเดินทางในช่องชั้น คานธีตระหนักว่า กฎหมายจะลำเอียงกับอินเดีย และตัดสินใจที่จะเริ่มแคมเปญสันติปฏิเสธสิทธิของอินเดียทั้งหมดในแอฟริกาใต้ หลังจากจับกุมจำนวนมากและความสนใจที่ไม่พึงประสงค์ของโลก รัฐบาลสุดท้าย relents โดยตระหนักสิทธิสำหรับอินเดีย แต่ไม่ใช่สำหรับดำพื้นเมืองของแอฟริกาใต้ หลังจากชัยชนะนี้ คานธีได้รับเชิญกลับไปอินเดีย ซึ่งเขาจะถือสิ่งของเป็นวีรบุรุษแห่งชาติ เขาจะเรียกร้องให้มาต่อสู้เพื่อเอกราชของอินเดียจากจักรวรรดิอังกฤษ คานธีตกลง และ mounts แคมเปญความร่วมมือไม่ใช่ไม่ใช้ความรุนแรงของระดับประวัติการณ์ การประสานงานหลายล้านคนทั่วประเทศอินเดีย มี setbacks บาง เช่นความรุนแรงต่อผู้ประท้วงและให้จำคุกเป็นครั้งคราวของคานธี อย่างไรก็ตาม เสริมสร้างความดี และสหราชอาณาจักรหันหน้าดันสาธารณะรุนแรง อ่อนแอเกินไปจากสงครามโลกครั้งที่สองการบังคับจะเป็นในอินเดีย สหราชอาณาจักรก็ให้เอกราชของอินเดีย อินเดียเฉลิมฉลองชัยชนะนี้ แต่พวกเขาเป็นอย่างนั้น ความตึงเครียดทางศาสนาระหว่างฮินดูและมุสลิมปะทุเป็นความรุนแรงทั่วประเทศ คานธีประกาศนัดหยุดงาน ความหิวว่า จะไม่กินจนหยุดต่อสู้ การหยุดในที่สุด แต่มีแบ่งประเทศ ตัดสินใจที่ บริเวณตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย ภาคตะวันออกของอินเดีย (วันปัจจุบันบังกลาเทศ), ทั้งสองสถานที่ชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่ จะกลายเป็น ประเทศใหม่ที่เรียกว่าปากีสถาน (ตะวันตกและตะวันออกตามลำดับ) หวังว่า โดยส่งเสริมให้ชาวมุสลิมในประเทศต่างหาก ความรุนแรงจะลดน้อยลง คานธีคือการคิด และแม้กระทั่งยินดีอนุญาตให้มุหัมมัด Ali Jinnah เป็น นายกรัฐมนตรีครั้งแรกของอินเดีย ได้พาร์ติชันของอินเดียจะดำเนินการอย่างไรก็ตาม คานธีใช้วันสุดท้ายของเขาพยายามที่จะนำสันติภาพระหว่างทั้งสองประเทศ เขาจึง angers dissidents หลายทั้งสองด้าน หนึ่งคนสุดท้ายได้ใกล้พอที่จะสังหารเขา- gavin ([e-mail])

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1893 คานธีถูกโยนออกจากรถไฟแอฟริกาใต้เป็นอินเดียและการเดินทางในช่องชั้นแรก คานธีตระหนักว่ากฎหมายจะลำเอียงกับอินเดียและตัดสินใจที่จะเริ่มต้นแคมเปญประท้วงไม่ใช้ความรุนแรงเพื่อสิทธิของชาวอินเดียในแอฟริกาใต้ หลังจากการจับกุมจำนวนมากและความสนใจที่ไม่พึงประสงค์ของโลกรัฐบาลในที่สุดเคาโดยตระหนักถึงสิทธิในอินเดีย แต่ไม่ได้สำหรับคนผิวดำเป็นชนพื้นเมืองของแอฟริกาใต้ หลังจากประสบความสำเร็จนี้คานธีได้รับเชิญกลับไปอินเดียซึ่งตอนนี้เขาถือว่าเป็นอะไรบางอย่างที่เป็นวีรบุรุษของชาติ เขาได้รับการกระตุ้นให้ใช้เวลาถึงการต่อสู้เพื่อเอกราชของอินเดียจากจักรวรรดิอังกฤษ คานธีตกลงและ mounts รณรงค์ความร่วมมือไม่ใช่การไม่ใช้ความรุนแรงของระดับประวัติการณ์ประสานงานนับล้านของชาวอินเดียทั่วประเทศ มีบางความพ่ายแพ้เช่นใช้ความรุนแรงกับผู้ประท้วงและถูกจำคุกเป็นครั้งคราวของคานธีเป็น อย่างไรก็ตามการรณรงค์สร้างความสนใจที่ดี, และสหราชอาณาจักรใบหน้ากดดันของสาธารณชนที่รุนแรง อ่อนแอเกินไปจากสงครามโลกครั้งที่สองที่จะดำเนินการบังคับใช้จะในประเทศอินเดียอังกฤษในที่สุดก็ให้เอกราชของอินเดีย อินเดียฉลองชัยชนะนี้ แต่ปัญหาของพวกเขาอยู่ห่างไกลจากกว่า ความตึงเครียดทางศาสนาระหว่างชาวฮินดูและมุสลิมปะทุเป็นความรุนแรงทั่วประเทศ คานธีประกาศนัดหยุดความหิวเขาบอกว่าเขาจะไม่รับประทานจนกว่าจะหยุดการต่อสู้ การต่อสู้ไม่หยุดในที่สุด แต่ประเทศที่จะแบ่ง มันเป็นเรื่องที่ตัดสินใจว่าพื้นที่ตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดียและทางภาคตะวันออกของอินเดีย (วันที่ปัจจุบันบังคลาเทศ) ทั้งสถานที่ที่ชาวมุสลิมอยู่ในส่วนใหญ่จะกลายเป็นประเทศใหม่ที่เรียกว่าปากีสถาน (ทิศตะวันตกและปากีสถานตะวันออกตามลำดับ) ก็หวังว่าโดยการกระตุ้นให้ชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ในประเทศที่แยกจากการใช้ความรุนแรงจะลดน้อยลง คานธีเป็นศัตรูกับความคิดและแม้จะยินดีที่จะช่วยให้มูฮัมหมัดอาลีจินจะกลายเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกของอินเดีย แต่พาร์ติชันของอินเดียจะดำเนินการอย่างไรก็ตาม คานธีใช้เวลาวันสุดท้ายของเขาพยายามที่จะนำมาซึ่งสันติภาพระหว่างทั้งสองประเทศ เขาจึงโทสะ dissidents จำนวนมากทั้งสองด้านคนหนึ่งจนได้รับใกล้พอที่จะลอบสังหารเขา. - กาวิน ([e-mail])

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1893 คานธีถูกโยนออกจากรถไฟแอฟริกาใต้เป็นอินเดียและเดินทางในช่องชั้น คานธีตระหนักว่ากฎหมายจะอคติกับอินเดีย และตัดสินใจที่จะเริ่มต้นที่ไม่ใช้ความรุนแรงประท้วงรณรงค์เพื่อสิทธิของชาวอินเดียในแอฟริกาใต้ หลังจากการจับกุมจำนวนมากและความสนใจที่ไม่พึงประสงค์ของโลกในที่สุด รัฐบาล relents โดยตระหนักถึงสิทธิสำหรับชาวอินเดีย แต่ไม่ใช่สำหรับคนผิวดำพื้นเมืองของแอฟริกาใต้ หลังจากชัยชนะคานธีได้รับเชิญกลับไปอินเดีย ที่ตอนนี้เขาถือว่าเรื่องของวีรบุรุษของชาติ เขากระตุ้นให้นำขึ้นต่อสู้เพื่อเอกราชของอินเดียจากจักรวรรดิอังกฤษ คานธี เห็นด้วย และ mounts ไม่ใช่ความรุนแรงไม่ใช่ความร่วมมือแคมเปญแบบเคยประสานงานล้านชาวอินเดียทั่วประเทศ มีอุปสรรคบางอย่าง เช่น การใช้ความรุนแรงกับผู้ประท้วง และโอกาสของคานธี การจำคุก อย่างไรก็ตาม การรณรงค์สร้างความสนใจอย่างมาก และอังกฤษ ใบหน้าเข้มประชาชนกดดัน อ่อนแอจากสงครามโลกครั้งที่สองยังคงบังคับใช้จะในอินเดีย สหราชอาณาจักรได้มอบเอกราชของอินเดีย อินเดียฉลองชัยชนะนี้แต่ปัญหาของพวกเขาอยู่ไกลจากเหนือ ความตึงเครียดระหว่างศาสนา ฮินดู และมุสลิมปะทุแห่งความรุนแรง คานธีประกาศอดข้าวประท้วง บอกว่า เขาจะไม่กินจนกว่าการต่อสู้จะหยุด การต่อสู้จะหยุดในที่สุด แต่ประเทศจะแบ่ง . มันเป็นตัดสินใจที่พื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย และภาคตะวันออกของอินเดีย ( ปัจจุบันวันบังคลาเทศ )ทั้งสถานที่ที่ชาวมุสลิมในส่วนใหญ่ จะกลายเป็นประเทศใหม่ที่เรียกว่าปากีสถานตะวันตกและตะวันออกปากีสถานตามลำดับ ) ก็หวังว่า ส่งเสริมให้ชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ในประเทศที่แยกต่างหาก ความรุนแรงจะบรรเทาลง คานธีเป็นตรงข้ามกับความคิด และยังเต็มใจที่จะให้มูฮัมหมัดอาลีจินนาห์ กลายเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกของอินเดียแต่การแบ่งแยกอินเดียจะออกมาอย่างไรก็ตาม คานธีใช้เวลาวันสุดท้ายของเขาที่พยายามสร้างสันติภาพระหว่างทั้งสองประเทศ เขาจึงโกรธมาก dissidents ทั้งสองด้านหนึ่งซึ่งในที่สุดได้รับใกล้พอที่จะฆ่าเขา

- ( [e-mail] ) กาวิน