Professor Ashford’s proclamation de

Professor Ashford’s proclamation describes Professor Bearing’s own struggle with her humanity and her mortality. She has worked so hard to conceal her vulnerabilities that passing into a state where she does admit her weakness and humanity seems like an insuperable barrier comparable to the semicolon Professor Ashford discusses. Thus, when Professor Bearing begins her treatment, she views death and weakness as adversaries that she must fight against. Even though she has had to leave her job as a professor, is in severe pain, and alone, she maintains a strong front by demonstrating her intelligence through wit. It is not until the end of the play, after she has been almost entirely broken that she finds a moment of clarity and realizes that “insuperable barrier,” the one she has been struggling with her entire life and throughout treatment is a simple comma, a simple acknowledgement of one’s humanity through raw vulnerability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศาสตราจารย์แอชฟอร์ดประกาศอธิบายศาสตราจารย์แบกของเองต่อสู้กับมนุษย์ของเธอและการตายของเธอ เธอได้ทำงานอย่างหนักเพื่อปกปิดช่องโหว่ของเธอที่ผ่านเข้าสู่สถานะที่เธอยอมรับความอ่อนแอของเธอ และมนุษย์ดูเหมือนอุปสรรค insuperable เทียบเท่ากับเครื่องหมายอัฒภาค Ashford อาจารย์กล่าวถึง ดังนั้น เมื่อศาสตราจารย์แบริ่งเริ่มรักษาของเธอ เธอมองความตายและความอ่อนแอเป็นศัตรูที่เธอต้องต่อสู้กับ ถึงแม้ว่าเธอก็ต้องออกจากงานของเธอเป็นอาจารย์ เป็น ความเจ็บปวดอย่างรุนแรง และคน เดียว เธอรักษาหน้าแข็งแกร่ง โดยแสดงให้เห็นถึงสติปัญญาของเธอผ่านทางปัญญา มันเป็นจนสิ้นสุดการเล่น หลังจากเธอได้เสียเกือบทั้งหมดที่เธอพบช่วงความคมชัด และตระหนักว่า "insuperable อุปสรรค หนึ่งที่เธอได้รับการดิ้นรน กับชีวิตของเธอทั้งหมด และ ตลอดการรักษาคือ จุลภาคง่าย รับรองง่ายของมนุษย์ผ่านช่องโหว่ดิบไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประกาศศาสตราจารย์ Ashford อธิบายศาสตราจารย์แบริ่งของการต่อสู้ของตัวเองที่มีความเป็นมนุษย์และการเสียชีวิตของเธอ เธอได้ทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะปกปิดช่องโหว่ของเธอที่ผ่านเข้าสู่สถานะที่เธอไม่ยอมรับความอ่อนแอและความเป็นมนุษย์ของเธอดูเหมือนอุปสรรคผ่านไปไม่ได้เทียบเคียงกับอัฒภาคศาสตราจารย์ Ashford กล่าว ดังนั้นเมื่อศาสตราจารย์แบริ่งเริ่มต้นการรักษาของเธอเธอมองความตายและความอ่อนแอเป็นฝ่ายตรงข้ามว่าเธอจะต้องต่อสู้กับ แม้ว่าเธอจะได้มีการออกจากงานของเธอเป็นอาจารย์อยู่ในอาการปวดอย่างรุนแรงและคนเดียวเธอรักษาหน้าแข็งแกร่งโดยแสดงให้เห็นถึงความฉลาดของเธอผ่านทางปัญญา มันไม่ได้จนกว่าจะสิ้นสุดของการเล่นหลังจากที่เธอได้รับการหักเกือบทั้งหมดที่เธอพบว่าช่วงเวลาของความคมชัดและตระหนักดีว่า "อุปสรรคผ่านไปไม่ได้" หนึ่งเธอได้รับการดิ้นรนกับชีวิตทั้งชีวิตของเธอและตลอดการรักษาเป็นเครื่องหมายจุลภาคง่าย การยอมรับความเรียบง่ายของความเป็นมนุษย์ของคนผ่านช่องโหว่ดิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศาสตราจารย์แอชฟอร์ดประกาศอธิบายของอาจารย์เรืองต่อสู้เองกับความเป็นมนุษย์ของเธอ และการตายของเธอ เธอทำงานหนักมากเพื่อปกปิดความอ่อนแอของเธอที่ผ่านเข้าสู่สถานะที่เธอยอมรับความอ่อนแอของเธอ และความเป็นมนุษย์เหมือนกั้นซึ่งไม่สามารถเอาชนะได้เทียบเท่ากับเครื่องหมายอัฒภาคศาสตราจารย์แอชฟอร์ดกล่าวถึง . ดังนั้น เมื่ออาจารย์เรืองเริ่มการรักษาของเธอ เธอมองความตายและจุดอ่อนเป็นคู่แข่งที่เธอต้องต่อสู้กับมัน แม้ว่าเธอจะต้องทิ้งงานของเธอเป็นอาจารย์ ก็เจ็บปวด รุนแรง และ คนเดียว เธอยังคงแข็งแกร่ง โดยแสดงให้เห็นถึงความฉลาดของเธอผ่านหน้าปัญญา มันไม่ได้จนกว่าจะสิ้นสุดของเล่น หลังจากที่เธอได้เกือบทั้งหมด หักที่เธอพบช่วงเวลาของความชัดเจนและตระหนักดีว่า " ซึ่งไม่สามารถเอาชนะได้ อุปสรรค " ที่เธอได้รับการดิ้นรนกับชีวิตของเธอ และตลอดการรักษาเป็นจุลภาค ง่าย ง่าย ความรู้ของมนุษยชาติผ่านดิบความอ่อนแอ