The poems contained in the album we

The poems contained in the album were written between 1909 and 1911. They draw attention to and manipulate the sounds of words in such a way as to destabilise their conventional meanings. ‘Words’, Kandinsky wrote in On the Spiritual in Art, ‘are inner sounds … Skilful use of a word (according to poetic feeling) – an internally necessary repetition of a word twice, three times – can lead [to] unrealised spiritual qualities of the word. Eventually, manifold repetition … makes it lose its external sense as a name’.11 With this quest for ‘inner meaning’, ‘great possibilities open up for the literature of the future’ as language breaks from the constraints of its traditional usage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีที่อยู่ในอัลบั้มที่เขียนขึ้นระหว่างปี 1909 และ 1911 พวกเขาดึงความสนใจไป และจัดการกับเสียงของคำในลักษณะเป็น destabilise ความหมายทั่วไป 'คำ' Kandinsky เขียนในบนจิตวิญญาณศิลปะ, ' เป็นเสียงภายใน... ใช้เชี่ยวคำ (ตามบทความ) -ทำซ้ำจำเป็นภายในคำที่สอง สามครั้งสามารถนำ [ไป] คุณภาพ unrealised จิตวิญญาณของคำ ในที่สุด ความหลากหลายนับซ้ำ...ทำให้สูญเสียความรู้สึกภายนอกเป็นชื่อ ' . 11 กับนี้แสวงหา 'ความหมายภายใน' 'ดีโอกาสเปิดสำหรับการประกอบการในอนาคต' เป็นภาษาแบ่งจากข้อจำกัดของการใช้แบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทกวีที่มีอยู่ในอัลบั้มที่ถูกเขียนขึ้นระหว่าง 1909 และ 1911 พวกเขาดึงความสนใจไปและจัดการกับเสียงของคำในลักษณะที่จะทำให้ไม่มั่นคงความหมายเดิมของพวกเขา 'คำพูด', คันดินสกี้เขียนไว้ในในทางจิตวิญญาณในงานศิลปะ 'เป็นเสียงภายใน ... ใช้ฝีมือของคำ (ตามความรู้สึกของกวี) - ทำซ้ำที่จำเป็นภายในของคำสองครั้งสามครั้ง - สามารถนำ [ที่] คุณภาพทางจิตวิญญาณที่ยังไม่เกิด ของคำว่า ในที่สุดซ้ำซ้อนมากมาย ... ทำให้มันสูญเสียความรู้สึกภายนอกเป็น name'.11 ด้วยการแสวงหานี้สำหรับ 'ความหมายภายใน', 'ความเป็นไปได้ที่ดีขึ้นสำหรับการเปิดวรรณกรรมของอนาคต' เป็นภาษาพักจากข้อ จำกัด ของการใช้งานแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทกวีที่มีอยู่ในอัลบั้มนี้ถูกเขียนระหว่าง 1909 และ 1911 พวกเขาดึงความสนใจ และจัดการกับเสียงของคำดังกล่าวในทางที่จะทำให้ไม่มั่นคงความหมายธรรมดา ' คำพูด ' , Kandinsky เขียนในจิตวิญญาณในศิลปะ , ' เสียง . . . . . . . ภายในใช้ฝีมือของคำ ( ตามความรู้สึกของกวีและภายในเป็นซ้ำของคำสองสามครั้ง และสามารถนำ [ ที่จะ ] เปิดจิตวิญญาณคุณภาพของคำ ในที่สุด อเนก ๆ . . . . . . . ทำให้สูญเสียประสาทสัมผัสภายนอกของมันเป็นชื่อ ' 11 กับเควสต์นี้ ' ในความหมาย ' , ' ความเป็นไปได้มากเปิดในวรรณกรรมของอนาคต ' เป็นภาษาแบ่งจากข้อจำกัดของการใช้แบบดั้งเดิมของ