AbstractThis article introduces a c

Abstract

This article introduces a conceptual framework that inte- grates art therapy and social action. The author uses atranspersonal model of the human psyche and an interde- pendent paradigm of the self and views personal psychological experiences and external societal structures as entwined in acocreative, mutually dependent relationship. From this per-spective, art therapy and social action become interconnected enterprises ultimately having the same goal: just and peaceful communities derived from individual and collective whole-ness. The unique role of image in art therapy and social actionis discussed, and homophobia is used as a working example of the reciprocal impact of societal and individual psychic processes. Art therapists should examine their complicity inunjust social arrangements and take a moral stance to work for justice by actively redressing imbalances, within and out-side the consulting room. It is suggested that art therapists adopt an action research approach by relinquishing theoretical dogma and cultural assumptions to consider the specific needs and worldview of the individuals being served.

Introduction: How the Twain Meet

The relationship between art therapy and social actionis not entirely self-evident. Although conceived from femi-nist origins and nurtured by progressive political leanings(Junge, 1994), art therapy in contemporary practice (Elkins& Stovall, 2000) still diverges significantly from politicalactivism and direct interventions for social justice.Conversely, social action does not specifically address thepsychological and intrapsychic wounds of individuals. So,how exactly does the healing profession of art therapy inter-sect with the political praxis of social action? Is there a theo-retical framework that might undergird a coherent relation-ship between these enterprises? A review of the literatureindicates that a few theoretical orientations from other disci-plines have been used to conceptualize various aspects of arttherapy in relation to specific societal structures. Forinstance, Gussak (2002) applies an interactionist perspectivefrom social psychology to understand the relationshipbetween societal systems, professional regulatory institu-tions, peer influence, and the daily practice of art therapists.However, as art therapy has struggled to find an adequatetheory just to reconcile art and therapy (see Rubin, 1987, fora review), there exists no conceptual model that integratesthe work of social action with the practice of art therapy ina comprehensive fashion. Yet, an overarching framework that recognizes this inherent relationship and articulates itsconcepts, principles, and orientation would be of value.Hocoy, Kipnis, Lorenz, and Watkins (2003), psy-chotherapists who have worked in art therapy in onecapacity or another, have struggled with this very issue andhave developed a general framework for how Westerntherapeutic practices might be reconciled with socialaction; the application of this framework to art therapy ispresented here. The model draws from the work of depthpsychology (Hillman, 1992; Jung, 1960, 1961; Lorenz & Watkins, 2001), action research (Sohng, 1995; Stringer,1996), liberation psychology (Martin-Baro, 1994), andcritical theory (Foucault, 1980; Grabb, 1997; Prilleltensky,1994, 1997).

The Image and Social Action

One way in which social action and art therapy arelinked is through the versatility and power of the image.Social action is ultimately predicated on the relationshipbetween personal and collective suffering, and the imagehas the unique ability to bring to consciousness the reality of a current

collective

predicament, as well as the

universal-ity

and

timelessness

of an individual’s suffering. Moreover,images can concurrently heal personal-collective wounds while demanding a response to injustice.The image is regarded as having the potential to me-diate between the individual and the collective. Cassirer(1955) believed that consciousness is mediated and trans-formed through symbolic forms, and the image “is onemeans through which the ‘I’ comes to grips with the world”

Editor’s note:

Dan Hocoy, PhD, is core faculty at PacificaGraduate Institute, located at 249 Lambert Road, Carpinteria,CA 93013; he can be reached there or at [e-mail] author wishes to express his deepest appreciation to Mary Watkins, PhD, Helene Lorenz, PhD, and Aaron Kipnis, PhD, with whom many of the ideas presented here were developed.

A

rticles

Art Therapy and Social Action: A TranspersonalFramework

Dan Hocoy,

Carpinteria, CA

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อบทความนี้แนะนำกรอบแนวคิดที่ grates ในศิลปะบำบัดและการกระทำทางสังคม ผู้เขียนใช้รุ่น atranspersonal กำลังใจมนุษย์และกระบวนทัศน์การแขวน interde ของตนเอง และมุมมองประสบการณ์ทางจิตวิทยาส่วนบุคคลและโครงสร้างข้อมูลภายนอกเป็น entwined ใน acocreative ความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันขึ้น จากนี้ต่อ-spective ศิลปะบำบัดและการดำเนินการทางสังคมเป็น องค์กรเชื่อมต่อกันมีเป้าหมายเดียวกันในที่สุด: ประทับ ใจเพียงชุมชนมาแต่ละคน และรวมทั้งดาวน์ รูปศิลปะบำบัดและสังคม actionis กล่าวถึงเฉพาะบทบาท และโฮโมโฟเบียจะใช้เป็นทำงานตัวอย่างของผลกระทบซึ่งกันและกันของข้อมูล และแต่ละกระบวน psychic ศิลปะบำบัดควรตรวจสอบการจัดสังคม inunjust เข้าไป และทำท่าทางคุณธรรมในการทำงานเพื่อความยุติธรรม โดย redressing สมดุล กำลังภายใน และเข้าข้างห้องให้คำปรึกษา ขอแนะนำว่า ศิลปะบำบัดนำวิธีวิจัยการดำเนินการ โดย relinquishing หลักทฤษฎีและสมมติฐานทางวัฒนธรรมเพื่อพิจารณาความต้องการเฉพาะและโลกทัศน์ของบุคคลการให้บริการแนะนำ: วิธีการ twain หรือไม่ตอบสนองความสัมพันธ์ระหว่างศิลปะบำบัดและสังคม actionis วีรกรรมทั้งหมดไม่ แม้รู้สึกจาก femi nist กำเนิด และหล่อเลี้ยง โดย leanings การเมืองก้าวหน้า (Junge, 1994), ศิลปะบำบัดในสมัยฝึก (Elkins & Stovall, 2000) ยังคง diverges อย่างมีนัยสำคัญจาก politicalactivism และการแทรกแซงโดยตรงเพื่อความยุติธรรมทางสังคมในทางกลับกัน การกระทำทางสังคมไม่เฉพาะ thepsychological และ intrapsychic แผลของแต่ละบุคคล ดังนั้น วิธีตรงไม่อาชีพรักษาของศิลปะบำบัดระหว่างสำนัก มี praxis ทางการเมืองของการกระทำทางสังคม มีกรอบที retical ที่อาจ undergird coherent ความสัมพันธ์เรือระหว่างวิสาหกิจเหล่านี้ การตรวจสอบของ literatureindicates ที่แนวทฤษฎีบางจาก disci-plines อื่น ๆ ได้ ใช้ conceptualize arttherapy เกี่ยวกับโครงสร้างข้อมูลเฉพาะด้านต่าง ๆ Forinstance, Gussak (2002) ใช้เป็นจิตวิทยาสังคม perspectivefrom interactionist เข้าใจระบบข้อมูล relationshipbetween กำกับดูแลมืออาชีพ tions institu อิทธิพลเพียร์ และการปฏิบัติประจำวันของนักศิลปะบำบัดอย่างไรก็ตาม เป็นศิลปะบำบัดได้ต่อสู้หาความ adequatetheory เพื่อกระทบยอดศิลปะ และบำบัด (ดู Rubin, 1987 สำหรับทบทวน), มีแนวคิดไม่ รุ่นที่งาน integratesthe ของการกระทำทางสังคมแบบฝึกหัดศิลปะบำบัดอิแฟชั่นครอบคลุม ยัง กรอบการคัดสรรที่ตระหนักถึงความสัมพันธ์นี้โดยธรรมชาติ และ articulates itsconcepts หลักการ และการวางแนว จะมีค่าHocoy, Kipnis ชายลอเรนซ์ และเอมส์มิชชั้น (2003), ม.จว.-chotherapists ที่ทำงานในศิลปะบำบัดใน onecapacity หรืออื่น ได้ต่อสู้กับปัญหานี้มาก andhave พัฒนากรอบทั่วไปสำหรับวิธีปฏิบัติการ Westerntherapeutic อาจจะกระทบยอดกับ socialaction ใช้กรอบนี้เพื่อศิลปะบำบัด ispresented ที่นี่ วาดแบบจากการทำงานของ depthpsychology (Hillman, 1992 Jung, 1960, 1961 ชายลอเรนซ์และเอมส์มิชชั้น 2001), การวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Sohng, 1995 สตริงเกอร์ 1996) จิตวิทยา (มาร์ติน-Baro, 1994), ทฤษฎี andcritical (Foucault, 1980 ปลดปล่อย Grabb, 1997 Prilleltensky, 1994, 1997)รูปภาพและการดำเนินการทางสังคมทางเดียวในการดำเนินการทางสังคมและศิลปะบำบัดซึ่ง เป็น arelinked ผ่านความคล่องตัวและพลังของภาพการดำเนินการทางสังคมเป็น predicated ทนทุกข์ส่วนตัว และรวม relationshipbetween และ imagehas เฉพาะความสามารถในการให้สติความเป็นจริงของปัจจุบันสุดรวม ทัพ รวมทั้งสากล-ity และtimelessness ของทุกข์ของแต่ละบุคคล นอกจากนี้ ภาพสามารถพร้อมรักษาส่วนบุคคลกลุ่มแผลในขณะที่เรียกร้องการตอบสนองต่อความอยุติธรรมภาพถือว่ามีศักยภาพในการฉัน-diate ระหว่างบุคคลและกลุ่ม Cassirer(1955) เชื่อว่า สติ mediated และรูป แบบธุรกรรมผ่านฟอร์มสัญลักษณ์ และภาพ "คือ onemeans ซึ่ง 'ฉัน' มาพร้อมกับโลก"หมายเหตุของบรรณาธิการ:Dan Hocoy ดร. เป็นคณะหลักที่ สถาบัน PacificaGraduate ตั้งอยู่ที่ 249 Lambert Road, Carpinteria, CA 93013 เขาสามารถเข้าถึงได้มี หรือที่ [e-mail] ผู้เขียนประสงค์จะแสดงขึ้นเขารือแมรีเอมส์มิชชั้น ดร. เอียร์มาเฮเลนา ชายลอเรนซ์ ดร. และ Aaron Kipnis ดร. ด้วยความคิดที่นำเสนอมากมายได้รับการพัฒนาArticlesศิลปะบำบัดและการกระทำทางสังคม: เป็น TranspersonalFrameworkDan HocoyCarpinteria, CA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อบทความนี้จะแนะนำกรอบแนวคิดที่ grates ณาศิลปะบำบัดและการกระทำทางสังคม ผู้เขียนใช้รูปแบบ atranspersonal ของจิตใจมนุษย์และกระบวนทัศน์จี้ interde- ของตัวเองและมุมมองประสบการณ์ทางจิตวิทยาส่วนบุคคลและโครงสร้างทางสังคมภายนอกเป็นโอบใน acocreative ความสัมพันธ์ขึ้นอยู่ร่วมกัน จากนี้ต่อ spective, ศิลปะบำบัดและการกระทำทางสังคมกลายเป็นผู้ประกอบการที่เชื่อมต่อกันในที่สุดมีเป้าหมายเดียวกันเพียงและชุมชนที่สงบสุขที่ได้มาจากทั้งภาวะบุคคลและส่วนรวม บทบาทที่เป็นเอกลักษณ์ของภาพในการรักษาศิลปะและ actionis สังคมกล่าวถึงและหวั่นเกรงจะถูกใช้เป็นตัวอย่างการทำงานของผลกระทบซึ่งกันและกันของกระบวนการทางจิตสังคมและบุคคล นักบำบัดศิลปะควรตรวจสอบคิดของพวกเขา inunjust การเตรียมการทางสังคมและการใช้จุดยืนทางศีลธรรมที่จะทำงานเพื่อความยุติธรรมโดยแข็งขันเยาความไม่สมดุลภายในและออกด้านข้างห้องให้คำปรึกษา มันบอกว่านักบำบัดศิลปะนำมาใช้วิธีการวิจัยเชิงปฏิบัติการโดยละทิ้งความเชื่อในทางทฤษฎีและสมมติฐานทางวัฒนธรรมที่จะต้องพิจารณาความต้องการที่เฉพาะเจาะจงและมุมมองของบุคคลที่ถูกเสิร์ฟ. บทนำ: วิธีเวนพบความสัมพันธ์ระหว่างศิลปะบำบัดและสังคม actionis ไม่ได้ทั้งตัวเองชัดเจน . แม้ว่าจะรู้สึกจากต้นกำเนิด Femi-NIST และหล่อเลี้ยงโดยโอนเอียงทางการเมือง (progressive Junge, 1994), ศิลปะบำบัดในการปฏิบัติร่วมสมัย (Elkins & Stovall, 2000) ยังคง diverges อย่างมีนัยสำคัญจาก politicalactivism และการแทรกแซงโดยตรงสังคม justice.Conversely, การกระทำทางสังคมไม่ได้อยู่เฉพาะ บาดแผล thepsychological และ intrapsychic ของบุคคล ดังนั้นวิธีการที่ไม่ตรงอาชีพรักษาศิลปะบำบัดระหว่างนิกายกับแพรคซิสทางการเมืองของการกระทำทางสังคม? มีกรอบ Theo-retical ที่อาจ undergird เชื่อมโยงความสัมพันธ์ของเรือระหว่างผู้ประกอบการเหล่านี้หรือไม่ การตรวจสอบของ literatureindicates ที่แนวทฤษฎีจากคนอื่น ๆ ไม่กี่ทันตแพทย์-plines ได้รับการใช้ในการสร้างกรอบความคิดด้านต่างๆของ arttherapy ในความสัมพันธ์กับโครงสร้างทางสังคมที่เฉพาะเจาะจง Forinstance, Gussak (2002) ใช้จิตวิทยาสังคม interactionist perspectivefrom ที่จะเข้าใจระบบสังคม relationshipbetween, tions Institu กำกับมืออาชีพที่มีอิทธิพลต่อเพียร์และการปฏิบัติในชีวิตประจำวันของ therapists.However ศิลปะเป็นศิลปะบำบัดมีความพยายามที่จะหา adequatetheory เพียงที่จะคืนดี ศิลปะและการบำบัด (ดูรูบิน 1987 ทบทวนเวที) มีอยู่ไม่มีรูปแบบความคิดที่ integratesthe การทำงานของการกระทำทางสังคมกับการปฏิบัติของศิลปะบำบัด Ina แฟชั่นครบวงจร แต่กรอบที่ตระหนักถึงการเสริมสร้างความสัมพันธ์นี้โดยธรรมชาติและปวารณา itsconcepts หลักการและทิศทางจะเป็น value.Hocoy, Kipnis, ลอเรนและวัตคินส์ (2003) psy-chotherapists ที่ได้ทำงานในศิลปะบำบัดใน onecapacity หรืออื่นมี ต่อสู้กับปัญหานี้มาก andhave พัฒนากรอบทั่วไปสำหรับวิธีการปฏิบัติ Westerntherapeutic อาจจะกระทบกับ socialaction; การประยุกต์ใช้กรอบนี้เพื่อศิลปะบำบัด ispresented ที่นี่ รูปแบบการดึงออกมาจากการทำงานของ depthpsychology (โจร 1992; Jung, 1960, 1961; อเรนซ์ & Watkins, 2001), การวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Sohng 1995; สน, 1996), จิตวิทยาการปลดปล่อย (มาร์ติน Baro, 1994) ทฤษฎี andcritical (Foucault 1980; Grabb 1997; Prilleltensky, 1994, 1997). ภาพและการกระทำทางสังคมวิธีหนึ่งที่การกระทำทางสังคมและศิลปะบำบัด arelinked จะผ่านความเก่งกาจและพลังของการกระทำ image.Social บอกกล่าวในท้ายที่สุดส่วนบุคคล relationshipbetween และความทุกข์ทรมานของส่วนรวมและ imagehas ความสามารถพิเศษที่จะนำไปจิตสำนึกความเป็นจริงของปัจจุบันรวมสถานการณ์เช่นเดียวกับสากล ity และไร้กาลเวลาของความทุกข์ทรมานของแต่ละบุคคล นอกจากนี้ภาพพร้อมกันสามารถรักษาแผลส่วนบุคคลโดยรวมในขณะที่ความต้องการการตอบสนองต่อภาพ injustice.The ได้รับการยกย่องว่ามีศักยภาพที่จะฉัน diate ระหว่างบุคคลและส่วนรวม Cassirer (1955) เชื่อว่าสติเป็นสื่อกลางและทรานส์ที่เกิดขึ้นผ่านรูปแบบสัญลักษณ์และภาพ "เป็น onemeans ผ่านที่ 'ฉัน' มาจับกับโลก" หมายเหตุบรรณาธิการ: แดน Hocoy ปริญญาเอกเป็นคณะหลักที่ PacificaGraduate สถาบัน ตั้งอยู่ที่ 249 ถนนแลมเบิร์, Carpinteria, CA 93013; เขาสามารถไปถึงที่นั่นหรือที่ผู้เขียน [e-mail] ความประสงค์ที่จะแสดงความขอบคุณที่ลึกที่สุดของเขากับแมรี่วัตคินส์, PhD, เอลีนอเรน, PhD และอาโรน Kipnis ปริญญาเอกกับใครหลาย ๆ ความคิดที่นำเสนอนี้ได้รับการพัฒนา. rticles ศิลปะบำบัดและการกระทำทางสังคม: TranspersonalFramework แดน Hocoy, Carpinteria, CA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม

บทความนี้เสนอแนวคิดว่า inte - . ศิลปะบำบัด และกิจกรรมทางสังคม ผู้เขียนใช้โมเดล atranspersonal ของจิตใจมนุษย์และ interde - กระบวนทัศน์จี้ของตนเองความคิดเห็นส่วนตัวและประสบการณ์ด้านจิตใจและโครงสร้างสังคมภายนอกเป็นศิลปะใน acocreative ร่วมกันขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ จาก spective ต่อ ,ศิลปะบำบัดและกิจกรรมทางสังคมกลายเป็นที่เชื่อมโยงองค์กรในที่สุดมีเป้าหมายเดียวกัน : เพียงและชุมชนที่เงียบสงบที่ได้มาจากบุคคลและส่วนรวมทั้งหมด เนส โดยเฉพาะบทบาทของภาพในศิลปะบำบัด actionis ทางสังคมและกล่าวถึงและโฮโมโฟเบียใช้เป็นตัวอย่างการทำงานของผลกระทบซึ่งกันและกันของสังคมและกระบวนการทางจิตของแต่ละบุคคลศิลปะบำบัดควรตรวจสอบพวกเขาสมรู้ร่วมคิดกัน inunjust ทางสังคมและจริยธรรมการใช้ท่าทางจะทำงานเพื่อความยุติธรรมโดยใช้ redressing สมดุลภายในและด้านนอกห้องปรึกษามันชี้ให้เห็นว่า ศิลปะบำบัดใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการโดยทฤษฎีความเชื่อและสมมติฐานวิธีการปล่อยวัฒนธรรมที่จะต้องพิจารณาความต้องการที่เฉพาะเจาะจงและโลกทัศน์ของบุคคลถูกเสิร์ฟ

แนะนำวิธีทั้งสองพบ

ความสัมพันธ์ระหว่างสังคมและไม่ทั้งหมด actionis ศิลปะบำบัดตนเอง