C. TRADE, DEVELOPMENT AND REFORM OF

C. TRADE, DEVELOPMENT AND REFORM OF THE MULTILATERAL TRADING SYSTEM


C1. General

Trade is an important component of development. Ideally, trade and trade policy should serve the needs of development within a county's overall policy framework. There is thus the need to "mainstream development concerns in trade and trade policy." In practice, development needs are often compromised when a developing country participates in an inappropriate way in international trade (for example by being too dependent on export commodities whose prices are on a trend decline) or when domestic policies and laws are amended in line with the country's obligations to meet the rules of the WTO or to meet loan conditionalities (and where aspects of the rules or policy conditionalities are unfavourable to the country's development interests). "Mainstreaming trade in development", which is a recent slogan in international agencies, can inadvertently have adverse effects, if the policies underlying trade (or if the international trade rules) are inapprorpriate and damaging to development needs. In considering the policy approach for Goal 8, this distinction (between "mainstreaming development in trade" and "mainstreaming trade in development") should be carefully kept in mind.

The international trading system has brought benefits in various ways to several countries, especially the developed countries and some developing countries that have managed to take advantage of it. However, the system is also imbalanced in ways that disadvantages many developing countries. This paper will deal with two aspects of the imbalance: the decline in commodity prices, and the rules of the WTO.


C2. The Commodities Problem

The continuous decline in prices for export commodities is possibly the most important trade issue for most developing countries. It has led to falling incomes for millions of small commodity producers, and deprived developing countries of export earnings as well as worsening their debt repayment capacity.

Between the 1960s and the 1980s, attempts to stabilize commodity prices at reasonable levels were perhaps the most concrete manifestation of a "global partnership for development." This partnership took the form of several producer-consumer commodity agreements, under the UNCTAD umbrella, and the establishment of a Common Fund for Commodities. Many agreements succeeded in price stabilisation. However most of the agreements closed or became ineffective after the withdrawal of interest and commitment by the consumer countries. As a result, commodity prices are now mainly determined by the vagaries of demand and supply of market forces.

The serious downgrading of the commodity problem in the international agenda is unfortunate, since the problem has not gone away but instead has remained just as serious, if not more so. According to UN data, the terms-of-trade of non-fuel commodities vis-a-vis manufactures fell by 52 per cent between 1980 and 1991 with catastrophic effects. A paper by the secretariat of the United Nations Conference on Environment and Development (UNCED) in 1991 showed that for sub-Saharan Africa, a 28 per cent fall in terms of trade between 1980 and 1989 led to an income loss of $l6 billion in 1989 alone. In the four years 1986-1989, sub-Saharan Africa suffered a $56 billion income loss, or 15-l6 per cent of GDP in 1987-1989. The UNCED study also showed that for 15 middle-income highly indebted countries, there was a combined terms-of-trade decline of 28 per cent between 1980 and 1989, causing an average of $45 billion loss per year in the 1986-1989 period, or 5-6 per cent of GDP (Khor, 1993).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค การค้าการพัฒนาและการปฏิรูประบบการค้าพหุภาคี


c1 ทั่วไป

การค้าเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการพัฒนา นึกคิดนโยบายการค้าและการค้าควรจะตอบสนองความต้องการของการพัฒนาภายใต้กรอบนโยบายโดยรวมของเคาน์ตี้ จึงมีความจำเป็นที่จะต้องกังวล "การพัฒนากระแสหลักในการค้าและนโยบายการค้า." ในทางปฏิบัติความต้องการการพัฒนาที่ถูกบุกรุกบ่อย ๆ เมื่อประเทศที่กำลังพัฒนามีส่วนร่วมในทางที่ไม่เหมาะสมในการค้าระหว่างประเทศ (เช่นโดยการถูกเกินไปขึ้นอยู่กับการส่งออกสินค้าที่มีราคาที่ลดลงแนวโน้ม) หรือเมื่อนโยบายภายในประเทศและกฎหมายที่มีการแก้ไขเพิ่มเติมให้สอดคล้องกับภาระหน้าที่ของประเทศที่ไป พบกฎขององค์การการค้าโลกหรือเพื่อตอบสนอง conditionalities เงินกู้ (และที่ด้านของหรือ conditionalities นโยบายไม่เอื้อให้ประเทศที่มีความสนใจการพัฒนา)"การค้า mainstreaming ในการพัฒนา" ซึ่งเป็นสโลแกนที่ผ่านมาในหน่วยงานระหว่างประเทศโดยไม่ได้ตั้งใจจะมีผลที่ไม่พึงประสงค์ถ้านโยบายพื้นฐานการค้า (หรือถ้ากฎการค้าระหว่างประเทศ) เป็น inapprorpriate และสร้างความเสียหายต่อความต้องการของการพัฒนา ในการพิจารณาแนวทางนโยบายเป้าหมาย 8,ความแตกต่าง (ระหว่าง "การพัฒนา mainstreaming ในการค้า" และ "การค้า mainstreaming ในการพัฒนา") นี้ควรจะเก็บไว้ในใจอย่างรอบคอบ

ระบบการค้าระหว่างประเทศได้นำผลประโยชน์ในรูปแบบต่างๆไปยังหลายประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศที่พัฒนาแล้วและประเทศกำลังพัฒนาบางส่วนที่มีการจัดการเพื่อใช้ประโยชน์จากมัน อย่างไรก็ตามระบบจะขาดดุลยังอยู่ในวิธีการที่ข้อเสียของประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมาก กระดาษนี้จะจัดการกับสองด้านของความไม่สมดุล:. การลดลงของราคาสินค้าโภคภัณฑ์และกฎขององค์การการค้าโลก


c2 ปัญหาสินค้าโภคภัณฑ์

ลดลงอย่างต่อเนื่องในราคาสำหรับสินค้าส่งออกอาจจะเป็นปัญหาการค้าที่สำคัญที่สุดสำหรับประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่มันได้นำไปสู่​​รายได้ที่ลดลงสำหรับล้านของผู้ผลิตสินค้าขนาดเล็กและขาดแคลนในประเทศกำลังพัฒนาของรายได้การส่งออกเช่นเดียวกับความสามารถในการชำระหนี้ที่เลวร้ายของพวกเขาหนี้.

ระหว่างปี 1960 และ 1980, ความพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพของราคาสินค้าโภคภัณฑ์ที่อยู่ในระดับที่เหมาะสมก็อาจจะมากที่สุด สำแดงคอนกรีตของความร่วมมือระดับโลก "สำหรับการพัฒนา"ความร่วมมือนี้เอารูปแบบในหลายผู้ผลิตผู้บริโภคสินค้าโภคภัณฑ์ข้อตกลงภายใต้ร่ม UNCTAD และการจัดตั้งกองทุนร่วมกันสำหรับสินค้าโภคภัณฑ์. ข้อตกลงจำนวนมากประสบความสำเร็จในการรักษาเสถียรภาพราคา. แต่ส่วนใหญ่ของข้อตกลงปิดหรือกลายเป็นไม่ได้ผลหลังจากการถอนตัวของดอกเบี้ย ความมุ่งมั่นและประเทศผู้บริโภค. ผลราคาสินค้าโภคภัณฑ์อยู่ในขณะนี้กำหนดโดยส่วนใหญ่ความหลากหลายของความต้องการและอุปทานของกลไกตลาด.

ปรับลดอย่างรุนแรงของปัญหาสินค้าในระเบียบวาระการประชุมนานาชาติจะโชคร้ายเพราะปัญหาไม่ได้หายไป แต่ยังคงมีอยู่เช่นเดียวกับที่รุนแรงหากไม่ได้ มากขึ้นดังนั้น ตามข้อมูลขององค์การสหประชาชาติเงื่อนไขของการค้าของสินค้าโภคภัณฑ์มิใช่เชื้อเพลิงเผชิญหน้าผลิตที่ลดลงร้อยละ 52 ระหว่างปี 1980 และ 1991 ที่มีผลกระทบอย่างรุนแรง กระดาษโดยสำนักเลขาธิการการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (unced) ใน 1991 แสดงให้เห็นว่าสำหรับย่อย Saharan Africa, ร้อยละ 28 ของฤดูใบไม้ร่วงในแง่ของการค้าระหว่างปี 1980 และปี 1989 นำไปสู่​​การสูญเสียรายได้จาก $ l6 พันล้านดอลลาร์ใน 1,989 คนเดียวในสี่ปี 1986-1989, ทะเลทรายซาฮาราประสบความสูญเสียรายได้ $ 56000000000, หรือ 15-l6 ร้อยละของจีดีพีใน 1987-1989 การศึกษา unced ยังพบว่าสำหรับ 15 ประเทศหนี้สูงมีรายได้ปานกลางมีการลดลงของเงื่อนไขของการค้ารวมของร้อยละ 28 ระหว่างปี 1980 และปี 1989 ทำให้ค่าเฉลี่ยของ $ 45000000000 การสูญเสียต่อปีในช่วง 1986-1989, หรือที่ 5-6 ร้อยละของ GDP (Khor, 1993).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

C. พัฒนา และปฏิรูประบบการค้าพหุภาคี


C1 ทั่วไป

ค้าเป็นส่วนประกอบสำคัญของการพัฒนา ดาว ทางการค้าและนโยบายทางการค้าควรใช้ความต้องการของการพัฒนาภายในโครงสร้างนโยบายโดยรวมของเขต จึงไม่จำเป็นต้อง "mainstream กังวลพัฒนาในทางการค้าและนโยบายทางการค้า" ในทางปฏิบัติ ความต้องการพัฒนามักจะสมบูรณ์ เมื่อประเทศกำลังพัฒนามีส่วนร่วมในทางที่ไม่เหมาะสมในการค้าระหว่างประเทศ (โดยถูกเกินไปขึ้นอยู่กับการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์ราคาอยู่ในแนวโน้มลดลง) หรือ เมื่อนโยบายภายในประเทศและกฎหมายแก้ไขตามพันธกรณีของประเทศตามกฎขององค์การ หรือการยืม conditionalities (และที่ด้านใน หรือนโยบาย conditionalities มี unfavourable เพื่อผลประโยชน์ของประเทศพัฒนา) "Mainstreaming ค้าในการพัฒนา" ซึ่งเป็นสโลแกนล่าสุดในหน่วยงานระหว่างประเทศ โดยไม่ได้ตั้งใจได้กระทบ ถ้านโยบายต้นแบบค้า (หรือถ้า อินเตอร์เนชั่นแนลเทรดกฎ) inapprorpriate และทำลายความต้องการพัฒนาได้ ในการพิจารณาแนวทางนโยบายสำหรับเป้าหมาย 8 ความแตกต่าง (ระหว่าง "mainstreaming พัฒนาในทางการค้า" และ "mainstreaming ค้าพัฒนา") ควรจะเก็บในใจอย่างระมัดระวัง

ระบบการค้าระหว่างประเทศได้นำผลประโยชน์ในรูปแบบต่าง ๆ ไปยังหลายประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศพัฒนาแล้วและประเทศกำลังพัฒนาบางที่มีการบริหารจัดการการใช้ประโยชน์จากมัน อย่างไรก็ตาม ระบบก็ imbalanced ที่ disadvantages ประเทศกำลังพัฒนา กระดาษนี้จะจัดการกับสองด้านของความไม่สมดุล: การลดลงของราคาสินค้าโภคภัณฑ์ และกฎขององค์การ


C2 ปัญหาสินค้าโภคภัณฑ์

ลดลงอย่างต่อเนื่องในราคาสำหรับการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์อาจมีปัญหาทางการค้าสำคัญที่สุดสำหรับประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่ จะได้นำไปตกรายได้นับล้านของผู้ผลิตสินค้าขนาดเล็ก และประเทศสภาพอนาถของรายได้ส่งออก ตลอดจนการกำเริบของหนี้ค่ากำลังการผลิต

ระหว่างปี 1960 และ 1980 พยายามรักษาเสถียรภาพราคาสินค้าโภคภัณฑ์ในระดับที่เหมาะสมได้บางทียามที่สุดคอนกรีตจับ "โลกคู่พัฒนา"ห้างหุ้นส่วนนี้เอาแบบของผู้ผลิตผู้บริโภคหลายข้อตกลงสินค้าโภคภัณฑ์ ใต้ร่ม UNCTAD และการจัดตั้งกองทุนทั่วไปสำหรับสินค้าโภคภัณฑ์ ข้อตกลงมากมายประสบความสำเร็จในราคา stabilisation อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ของข้อตกลงปิด หรือกลายเป็นผลหลังจากการถอนดอกเบี้ยและความมุ่งมั่น โดยประเทศผู้บริโภค เป็นผล ราคาสินค้าโภคภัณฑ์จะตอนนี้ส่วนใหญ่ถูกกำหนด โดยทุกข์ของอุปสงค์และอุปทานของตลาดกอง

รดร้ายแรงของปัญหาสินค้าในวาระการประชุมนานาชาติจะโชคร้าย เนื่องจากปัญหาไม่หายไป แต่แต่ มีอยู่เพียงว่าร้าย ถ้าไม่ ตามข้อมูลที่ UN เงื่อนไขของค้าของผู้ผลิตสินค้าโภคภัณฑ์ไม่ใช่เชื้อเพลิง vis-เซ็ต-vis ตกโดยร้อยละ 52 ระหว่างปี 1980 และ 1991 มีลักษณะรุนแรง กระดาษ โดยเลขาธิการการประชุมสหประชาชาติเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (UNCED) ในปีพ.ศ. 2534 พบว่า ในแอฟริกาใต้ซาฮารา ตกร้อยละ 28 ในทางการค้าระหว่างปี 1980 และ 1989 นำไปสู่การสูญเสียรายได้ $l6 พันล้านในปี 1989 เพียงอย่างเดียว ในสี่ปี 1986-1989 แอฟริกาใต้ซาฮาราประสบการสูญเสียรายได้ 56 ล้านดอลลาร์ หรือ 15 l6 ร้อยละของ GDP ในปี 1987-1989 การศึกษาของ UNCED ยังแสดงให้เห็นว่า ประเทศคอร์รัปชั่นสูงใคร 15 มีการปฏิเสธเงื่อนไขการค้ารวมของ 28 ร้อยละระหว่างปี 1980 และ 1989 ทำให้ขาดทุน 45 ล้านดอลลาร์ต่อปีโดยเฉลี่ยในช่วงปี 1986-1989 หรือ 5-6 ร้อยละของ GDP (คอ 1993) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

C .การพัฒนาการค้าและการปฏิรูปของการค้าพหุ ภาคี ที่ ระบบ


C 1 ,. การค้า ทั่วไป

เป็นส่วนประกอบสำคัญในการพัฒนา นโยบายการค้าที่ดีเยี่ยมและการค้าควรให้บริการตามความต้องการของการพัฒนาอยู่ในกรอบนโยบายโดยรวมของ County ไม่มีจึงจำเป็นต้องให้"กระแสหลักความกังวลเกี่ยวกับการพัฒนาในนโยบายการค้าและการค้า"ในการปฏิบัติการพัฒนาความต้องการมีความเสียหายเมื่อการพัฒนาประเทศที่เข้าร่วมในที่ไม่เหมาะสมในการค้าระหว่างประเทศ(ตัวอย่างเช่นโดยการเป็นเกินไปขึ้นอยู่กับการส่งออกสินค้าซึ่งมีราคาอยู่ในแนวโน้มลดลง)หรือเมื่อนโยบาย ภายใน ประเทศและกฎหมายจะได้แก้ไขเพิ่มเติมในสายที่พร้อมด้วยที่ประเทศของพันธกรณีที่จะพบกับกฎของ WTO หรือเพื่อพบกับเงินกู้ conditionalities (และที่ด้านในหรือ conditionalities นโยบายไม่จูงใจให้ความสนใจการพัฒนาของประเทศ)"การค้า mainstreaming ในการพัฒนา"ซึ่งเป็นสโลแกนเมื่อเร็วๆนี้ที่อยู่ในหน่วยงานระหว่างประเทศสามารถส่งผลกระทบหากนโยบายพื้นฐานทางการค้า(หรือหากกฎระเบียบการค้าระหว่างประเทศได้รับความเสียหาย inapprorpriate และความต้องการการพัฒนาโดยไม่ได้ตั้งใจ ในการพิจารณาแนวทางนโยบายในการทำประตูที่ 8ความแตกต่างอันนี้(ระหว่าง"การพัฒนา mainstreaming ในการค้า"และ"การค้า mainstreaming ในการพัฒนา")จะต้องทำด้วยความระมัดระวังการดูแลรักษาให้อยู่ในใจ

ระบบการค้าระหว่างประเทศที่ได้นำสิทธิประโยชน์ในรูปแบบต่างๆให้กับประเทศต่างๆโดยเฉพาะประเทศที่พัฒนาแล้วและประเทศกำลังพัฒนาบางประเทศที่มีการบริหารจัดการในการรับประโยชน์ของมัน แต่ถึงอย่างไรก็ตามระบบจะเติบโตในวิธีที่เสียเปรียบประเทศที่กำลังพัฒนาหลายแห่งยังมี เอกสารนี้จะมีทั้งสองด้านของความไม่สมดุลที่ลดลงได้ในราคาสินค้า โภค ภัณฑ์ และกฎระเบียบของ WTO .


C 2 ที่ ลดลงต่อเนื่องปัญหา

ที่สินค้าในราคาสำหรับสินค้าส่งออกมีปัญหามากที่สุดเป็นไปได้ว่าอาจเป็นการค้าที่สำคัญสำหรับประเทศกำลังพัฒนามากที่สุดมีไฟ LED จะล้มลงรายได้หลายล้านรายสินค้า โภค ภัณฑ์ ขนาดเล็กผู้ผลิตและตัดสิทธิการพัฒนาประเทศของการส่งออกรายและเหตุการณ์ร้ายแรงมากของพวกเขาชำระคืนหนี้ความจุ.

ระหว่างที่ 1960 s และ 1980 s ,ความพยายามที่จะเพิ่มความมั่นคงให้กับสินค้า โภค ภัณฑ์ ระดับราคาที่เหมาะสมก็อาจจะได้แสดงออกถึงการเป็นรูปธรรมมากที่สุด"โลกเป็นหุ้นส่วนในการพัฒนา."การเป็นหุ้นส่วนนี้ออกมาเป็นความตกลงซื้อขายสินค้า โภค ภัณฑ์ ผู้ผลิต - ผู้บริโภค หลายหน่วยงานสหประชาชาติเองก็เกรงว่า ภายใต้ ร่มและการจัดตั้งกองทุนของทั่วไปสำหรับสินค้า จำนวนมากประสบความสำเร็จในการสร้าง เสถียรภาพ ด้านราคา แต่ถึงอย่างไรก็ตามข้อตกลงมากที่สุดที่ปิดทำการหรือกลายเป็นไม่ได้ผลหลังจากการถอนตัวของความมุ่งมั่นและดอกเบี้ยของประเทศ ผู้บริโภค เป็นผลราคาสินค้าในขณะนี้มีกำหนดโดยแปรปรวนของอุปสงค์และอุปทานของกลไกตลาดเป็นหลัก.

การดาวน์เกรดอย่างจริงจังของปัญหาสินค้าในวาระระหว่างประเทศที่เป็นผู้โชคร้ายตั้งแต่เกิดปัญหาที่ไม่ได้ไปแต่มีอยู่ในเกณฑ์เพียงอย่างจริงจังหากไม่มาก ตามข้อมูลของสหประชาชาติเงื่อนไขของการค้าของไม่ใช่น้ำมันสินค้าเผชิญหน้ากับ - a - เผชิญหน้ากับผลิตลดลงจากร้อยละ 52 ระหว่างปี 1980 และ 1991 พร้อมด้วยรุนแรงผลกระทบที่เกิดขึ้น กระดาษโดยสำนักงานเลขาธิการการประชุมสหประชาชาติที่ใน สภาพแวดล้อม การพัฒนาและ( unced )ในปี 1991 แสดงให้เห็นว่าสำหรับพันธุ์ลงตัวร้อยละ 28 ที่อยู่ในเงื่อนไขของการค้าระหว่างปี 1980 และ 1989 นำไปสู่การสูญเสียรายได้ของ L 6 , 000 ล้านบาทในปี 1989 โดยลำพังในสี่ปีที่ 1986-1989 พันธุ์ต้องทนกับการสูญเสียรายได้$ 56 พันล้านดอลลาร์หรือ GDP 15 - L 6% ของใน 1987-1989 การศึกษา unced ที่ยังพบว่าในบางประเทศ 15 รายได้ระดับกลางเป็นอย่างสูงเป็นหนี้บุญคุณมีเงื่อนไขรวม - ลดลง - การค้าของตัวร้อยละ 28 ระหว่างปี 1980 และ 1989 ทำให้โดยเฉลี่ยของการสูญเสีย$ 45 ล้านบาทต่อปีใน 1986-1989 ช่วงเวลาหรือ 5-6 5-6 5-6 ต่อของ GDP ( Khor 1993 )..