Born in New York City on September

Born in New York City on September 3, 1967, Peter began playing piano when he was 8 but switched to guitar when he was 13, learning the instrument primarily by ear. He studied Jazz at Rutgers University with Ted Dunbar, and Kenny Barron. He completed his degree at The New School in New York City, where he met and studied with one of his mentors and influences Jim Hall. In 1990, Hall asked Bernstein to play in an invitational jazz guitar festival in which John Scofield and Pat Metheny were performing. Bernstein and Hall performed as a duo, and have played together in this context throughout Peter's career. That same year soul jazz great Lou Donaldson discovered Bernstein and Hall played on several of Lou's records. Throughout the 1990s, Bernstein was at the forefront of contemporary jazz; he played with Joshua Redman, Melvin Rhyne, Diana Krall, Larry Goldings, Bill Stewart, Jimmy Cobb, Lee Konitz, Roy Hargrove, Tom Harrell, Joe Lovano, Jack McDuff, Lonnie Smith, Eric Alexander, Brad Mehldau, Christian McBride, Mike LeDonne and many more. Bernstein is known for his clean, warm guitar tone and his lyrical melodic lines.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดในนิวยอร์กบน 3 กันยายน 1967 ปีเตอร์เริ่มเล่นเปียโนเมื่อเขาถูก 8 แต่เปลี่ยนกีตาร์เมื่อเขา 13 การเรียนรู้เครื่องดนตรีหลัก โดยหู เขาศึกษาที่มหาวิทยาลัยเมืองรัแจ๊ส Ted Dunbar และบาร์รอนเคนนี เขาสำเร็จปริญญาที่โรงเรียนใหม่ในนิวยอร์กซิตี้ ที่เขาได้พบ และศึกษากับหนึ่งปรึกษาเขา และอิทธิพล Jim Hall ในปี 1990 ฮอลล์ถามเบิร์นสไตน์การเล่นในเทศกาลกีตาร์แจ๊สคทาวเวอร์ซึ่งจอห์นสกอฟิลด์และแพทได้ดำเนินการ เบิร์นสไตน์และฮอลล์เป็นแบบ duo และเล่นกันในบริบทนี้ตลอดอาชีพของปีเตอร์ ว่า เดียวปีจิตวิญญาณแจ๊สดี Lou Donaldson ค้นพบเบิร์นสไตน์และฮอลล์เล่นในหลายระเบียนของลู ตลอดปี 1990 เบิร์นสไตน์เป็นของแจ๊สร่วมสมัย เขาเล่นกับ Redman โจชัว Melvin Rhyne แสวงหา Larry Goldings สจ๊วตเงิน จิมมี่คด ลี Konitz แนว Harrell ทอม โจ Lovano แจ็ค McDuff ลอนสมิธ Eric Alexander แบรด Mehldau คริสเตียนไฮ ไมค์ LeDonne และอื่น ๆ อีกมากมาย เบิร์นสไตน์เป็นที่รู้จักกันสำหรับเสียงกีต้าร์ที่สะอาด อบอุ่นของเขาและเขาบรรทัดไพเราะน้อยจอมเวท [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกิดในนครนิวยอร์กวันที่ 3 กันยายน 1967 ปีเตอร์เริ่มเล่นเปียโนเมื่อเขาอายุได้ 8 แต่เปลี่ยนกีต้าร์เมื่อเขาอายุ 13 เรียนรู้เครื่องดนตรีหลักโดยหู เขาศึกษาดนตรีแจ๊สที่ Rutgers University กับเท็ดดันบาร์และเคนนีบาร์รอน เขาจบการศึกษาระดับปริญญาของเขาที่โรงเรียนใหม่ในนิวยอร์กซิตี้ซึ่งเขาได้พบและศึกษากับหนึ่งในที่ปรึกษาของเขาและมีอิทธิพลต่อจิมฮอลล์ ในปี 1990 ฮอลล์ถาม Bernstein ที่จะเล่นในงานเทศกาลกีตาร์แจ๊สเชิญในการที่จอห์น Scofield และ Pat Metheny มีประสิทธิภาพ สเตนฮอลล์และดำเนินการเป็นคู่และได้เล่นด้วยกันในบริบทนี้ตลอดอาชีพของปีเตอร์ ในปีเดียวกันนั้นจิตวิญญาณของดนตรีแจ๊สที่ดีลูโดนัลด์ค้นพบสเตนและฮอลล์เล่นหลายต่อหลายระเบียนของลู ตลอดปี 1990 สเตนอยู่ในแถวหน้าของดนตรีแจ๊สร่วมสมัย; เขาเล่นกับโจชัวเรดแมน, เมลวิน Rhyne ไดอาน่าครัลล์ลาร์รี Goldings บิลสจ๊วต, จิมมี่ Cobb ลีโคนิทซ์รอยซันส์, ทอมฮาร์เรล, โจ Lovano แจ็ค McDuff ลอนนี่สมิ ธ , เอริคอเล็กซานเดแบรด Mehldau คริสเตียนไบรด์, ไมค์ LeDonne และอื่น ๆ อีกมากมาย. Bernstein เป็นที่รู้จักสำหรับการทำความสะอาดเสียงกีต้าร์ของเขาอบอุ่นและเส้นไพเราะโคลงสั้น ๆ ของเขา. [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิดในนิวยอร์กซิตี้เมื่อ 3 กันยายน 1967 ปีเตอร์เริ่มเล่นเปียโนเมื่อตอน 8 ขวบ แต่สลับกับกีตาร์ ตอนที่เขาอายุ 13 เรียนเครื่องดนตรีเป็นหลัก โดยหู เขาเรียนที่มหาวิทยาลัยรัทเกอร์สกับเท็ด ดันบาร์ แจ๊ส และ เคนนี บาร์รอน . เขาจบปริญญาของเขาในโรงเรียนใหม่ในนิวยอร์กซิตี้ , ที่ซึ่งเขาได้ศึกษากับหนึ่งในที่ปรึกษาและอิทธิพลของเขา จิม ฮอลล์ ในปี 1990 , ฮอลล์ถามเบิร์นเล่นกีตาร์แจ๊สเทศกาลในการเชิญที่ จอห์น สโกฟิลด์ และ แพท เมธินี กำลังแสดง เบิร์นสไตน์และห้องโถงแสดงเป็นคู่ และได้เล่นร่วมกันในบริบทนี้ตลอดอาชีพของปีเตอร์ ในปีเดียวกันนั้น วิญญาณแจ๊สดีลู โดนัลด์สันค้นพบเบิร์นสไตน์และห้องโถงเล่นหลายลู , ระเบียน ตลอดทศวรรษ 1990 เบิร์นสไตน์ได้รับอยู่ในระดับแนวหน้าของแจ๊สร่วมสมัย เขาเล่นกับโจชัว เรดแมน เมลวินไรน์ ไดอาน่า krall แลร์รีทอง บิล สจ๊วร์ต จิมมี่ คอบบ์ ลีโคนิทซ์ , รอย ฮาร์โกรฟ ทอมฮาร์โจ lovano แจ็ค mcduff รอนนี่สมิ ธ , ค , อเล็กซานเดอร์ แบรด mehldau Christian McBride , ไมค์ ledonne และ อื่น ๆอีกมากมาย เบิร์นสไตน์เป็นที่รู้จักสำหรับความสะอาดของเขา เสียงกีตาร์อบอุ่นและบท [ 4 ] ซึ่งเป็นเพลงที่ไพเราะ