The intrinsic value of diamonds res

The intrinsic value of diamonds results only from their physical properties, which
make them suitable for industrial applications, though this value has been capped by the
development of synthetic diamonds that can act as substitutes. In the absence of scarcity,
natural diamonds would become no more than another semiprecious gem. Realizing the
need to control supply, early investors in the industry, led by Sir Ernest Oppenheimer,
formed De Beers Consolidated Mines to control supply. By the 1990s, the supply chain had
evolved into four stages, two of which are dominated by De Beers as a monopsony
controlling the buying of raw diamonds, while the final stages are also strongly influenced
by De Beers as the dominant seller:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่า intrinsic เพชรผลจากคุณสมบัติทางกายภาพ เท่าที่ทำให้เหมาะสำหรับงานอุตสาหกรรม แม้ว่าค่านี้มีการปรบมือโดยการการพัฒนาของเพชรสังเคราะห์ที่สามารถทำหน้าที่แทน ในกรณีขาดแคลนเพชรธรรมชาติจะกลายเป็นไม่มากกว่า semiprecious อัญมณีอื่น ตระหนักถึงการจำเป็นต้องควบคุมต้นทุนในอุตสาหกรรม นำ โดยเซอร์เออร์เนสต์ Oppenheimer ซัพพลายรูปแบบเดอเบียร์รวมเหมืองเพื่อควบคุมการจัดหา โดยปี 1990 ห่วงโซ่อุปทานได้พัฒนาเป็นขั้นตอนที่ 4, 2 ที่จะครอบงำ โดยเดอเบียร์เป็น monopsony เป็นการควบคุมการซื้อเพชรดิบ ในขณะที่ยังขอเป็นผลขั้นสุดท้ายโดยเดอเบียร์เป็นผู้ขายหลัก:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มูลค่าที่แท้จริงของเพชรผลจากคุณสมบัติทางกายภาพของพวกเขาซึ่งทำให้พวกเขาเหมาะสำหรับการใช้งานในอุตสาหกรรมแม้ว่าค่านี้ได้รับการต่อยอดโดยการพัฒนาของเพชรสังเคราะห์ที่สามารถทำหน้าที่เป็นสารทดแทน ในกรณีที่ไม่มีความขาดแคลน, เพชรธรรมชาติจะกลายเป็นไม่เกินอัญมณีสังเคราะห์อื่น ตระหนักถึงความจำเป็นที่จะต้องควบคุมการจ่ายนักลงทุนในช่วงต้นในอุตสาหกรรมที่นำโดยเซอร์เออร์เนสออพที่เกิดขึ้นเดอเบียร์รวมการทำเหมืองแร่ที่จะควบคุมอุปทาน โดยปี 1990 ที่ห่วงโซ่อุปทานได้พัฒนาเป็นสี่ขั้นตอนสองซึ่งถูกครอบงำโดยเดอเบียร์สเป็นmonopsony ควบคุมการซื้อของเพชรดิบในขณะที่ขั้นตอนสุดท้ายนอกจากนี้ยังมีอิทธิพลอย่างมากโดยเดอเบียร์สเป็นผู้ขายที่โดดเด่น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มูลค่าที่แท้จริงของเพชรผลเท่านั้น จากคุณสมบัติทางกายภาพของพวกเขาซึ่งทำให้พวกเขาเหมาะสำหรับงานอุตสาหกรรม
ถึงแม้ว่าคุณค่านี้ถูกปกคลุมด้วยการพัฒนาของเพชรสังเคราะห์ที่สามารถแสดงทั้งหมด ในการขาดของความขาดแคลน
เพชรธรรมชาติจะกลายเป็นไม่ต่างจากอัญมณี semiprecious . รู้ตัว
ต้องควบคุมอุปทานนักลงทุนในช่วงต้นในอุตสาหกรรม นำโดยท่านเนส ออพเพนไฮเมอร์ เดอ เบียร์รวมเหมือง
รูปแบบการควบคุมอุปทาน โดย 1990 , ห่วงโซ่อุปทานมี
พัฒนาเป็น 4 ขั้นตอนสองซึ่งเป็น dominated โดย De Beers เป็น Monopsony
การควบคุมการซื้อเพชรดิบในขณะที่ขั้นตอนสุดท้ายยังขออิทธิพล
โดย เดอ เบียร์เป็นผู้ขายเด่น :