Employing the samesmugness and fina

Employing the same
smugness and finality as our hypothetical
speaker above, I could wave off the term by simply stating
that graphic design is the use of
images and text to communicate
information.
Unfortunately, this definition makes
the graphic designer sound like
little more than a professional
collage artist. (Not that there’s
anything wrong with professional
collage artists.) It doesn’t get at the
enormous complexity of book layout
or the murky gray areas where
illustration and typography mingle.
It doesn’t say anything about the
importance of color theory or hint
at the countless layers of meaning
that any part-time semiotician can
derive from the seemingly simple
shapes of a logo or typeface.
Taking a cue from semiotics,
maybe graphic design could be
defined as the creation of signs,
in the semiotical sense of that
word. But then that’s too broad,
too encompassing. It waters down
the discipline, putting my Uncle
Herbert’s bungled PowerPoint presentations
on the same conceptual
footing as Paul Rand’s portfolio.
Perhaps that glaring inequality can
best be summed up in two words:
Comic Sans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้เหมือนกันsmugness และ finality เป็นของสมมุติลำโพงด้านบน ฉันสามารถโบกปิดคำ โดยระบุเพียงว่าการวางแผนการใช้ภาพและข้อความสื่อสารข้อมูลอับ คำนิยามนี้ทำให้เหมือนเสียงออกแบบกราฟิกมืออาชีพมากขึ้นศิลปินภาพตัดปะ (ไม่ว่ามีอะไรผิดมืออาชีพภาพตัดปะศิลปิน) มันไม่ได้ที่จะความซับซ้อนมหาศาลของเค้าจองพื้นที่สีเทาขุ่นหรือที่ภาพประกอบและพิมพ์นั่งมันไม่พูดอะไรเกี่ยวกับการความสำคัญของทฤษฎีสีหรือแนะนำที่ชั้นของความหมายนับไม่ถ้วนsemiotician ชั่วคราวใด ๆ สามารถมาจากเรื่องดูเหมือนว่ารูปร่างของสัญลักษณ์หรือแบบตัวพิมพ์ใช้สัญลักษณ์จาก semioticsบางทีอาจจะออกแบบกราฟิกกำหนดเป็นการสร้างสัญญาณในแง่ที่ semioticalคำ แต่แล้ว ก็กว้างเกินไปท่านเกินไป เรื่องน้ำทะเลใสลงวินัย ใส่ลุงของฉันเฮอร์เบิร์ตของ bungled งานนำเสนอ PowerPointบนแนวคิดเดียวหลักเป็นผลงานของ Paul Randบางทีความไม่เท่าเทียมกันที่แจ๋สามารถส่วนบวกค่าในสองคำ:การ์ตูนนอยซานส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พนักงานเดียวกัน
ความใจแคบและวาระสุดท้ายของเราเช่นสมมุติ
ลำโพงข้างต้นผมจะโบกปิดระยะโดยเพียงแค่ระบุ
ว่าการออกแบบกราฟิกคือการใช้
ภาพและข้อความที่จะสื่อสาร
ข้อมูล.
แต่น่าเสียดายที่คำนิยามนี้ทำให้
เสียงออกแบบกราฟิกเช่น
น้อยกว่ามืออาชีพ
ศิลปินจับแพะชนแกะ (ไม่ว่ามี
อะไรผิดปกติกับมืออาชีพ
ศิลปินจับแพะชนแกะ.) มันไม่ได้อยู่ที่
ความซับซ้อนอย่างมากของรูปแบบหนังสือ
หรือพื้นที่สีเทามืดที่
ภาพประกอบและพิมพ์คลาคล่ำ.
มันไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับ
ความสำคัญของทฤษฎีสีหรือคำแนะนำ
ที่ ชั้นนับไม่ถ้วนของความหมาย
ที่ semiotician ส่วนหนึ่งเวลาใด ๆ ที่สามารถ
ได้รับจากการที่ดูเหมือนง่ายๆ
รูปร่างของโลโก้หรืออักษร.
การคิวจากสัญ
อาจจะออกแบบกราฟิกอาจจะมีการ
กำหนดให้เป็นการสร้างสัญญาณ
ในแง่ semiotical ที่
คำว่า แต่แล้วที่กว้างเกินไป
เกินไปครอบคลุม มันลงน้ำ
วินัยที่วางลุงของฉัน
เฮอร์เบิร์ผิดพลาดนำเสนอ PowerPoint
บนแนวความคิดเดียวกัน
ฐานรากเป็นผลงานของพอลแรนด์.
บางทีนั่นอาจจะไม่เท่าเทียมกันที่เห็นได้ชัดสามารถ
ที่ดีที่สุดจะสรุปได้ในสองคำ:
Comic Sans

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ smugness เดียวกัน

ลำโพงออกมาเป็นและของเราสมมุติข้างต้น ผมก็บอกปัดคำโดยเพียงแค่ระบุ
ที่ ออกแบบกราฟฟิก คือ การใช้ภาพและข้อความที่จะสื่อสาร


ขออภัย ข้อมูล นิยามนี้ทำให้

ออกแบบกราฟิกเสียงมากกว่าศิลปินภาพมืออาชีพ

( ไม่ได้ว่า มีอะไรผิดปกติกับศิลปินภาพมืออาชีพ

) มันไม่รับที่ซับซ้อนมหาศาลของหนังสือรูปแบบ

หรือขุ่นสีเทา พื้นที่ที่ ภาพประกอบและตัวอักษรผสม
.
มันไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับความสำคัญของทฤษฎีสี หรือใบ้

ที่ชั้นนับไม่ถ้วนความหมายใด ๆ semiotician สามารถ

พาร์ทไทม์ที่สืบทอดมาจากรูปร่างที่ดูเหมือนง่ายๆ
ของ โลโก้หรือตัวอักษร .
สละคิวจากวิชาอื่น

บางทีการออกแบบกราฟิกสามารถหมายถึงการสร้างป้าย ,
ในความหมายของคำที่ semiotical
. แต่แล้ว มันกว้างเกินไป ซึ่งรวมไปถึง
เกินไป . มันไหลลง

ผมใส่ลุงวินัย เฮอร์เบิร์ต มันผิดพลาดนำเสนอ PowerPoint บนหลักแนวคิด

เหมือนพอล แรนด์ ผลงาน บางทีไม่จ้องก็

ดีที่สุดจะสรุปได้ในสองคำ :
Sans การ์ตูน .