สมัยสุโขทัย การศึกษาได้จัดกันมาตั้ง

สมัยสุโขทัย
การศึกษาได้จัดกันมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยเป็นราชธานี(พ.ศ. 1781-1921) แต่เป็นการศึกษาแผนโบราณ ซึ่งเจริญรอยสืบต่อมาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ต้นรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าอยู่หัว ในสมัยกรุงสุโขทัยรัฐและวัด รวมกันเป็นศูนย์กลางแห่งประชาคม กิจกรรมต่าง ๆ ของรัฐและวัดย่อมเป็นการสอนประชาคมไปในตัววิชาที่เรียนคือภาษาบาลี ภาษาไทยและวิชาสามัญขั้นต้น สำนักเรียนมี 2 แห่ง แห่งหนึ่งคือวัดเป็นสำนักเรียนของบรรดาบุตรหลานขุนนางและราษฎรทั่วไป มีพระที่เชี่ยวชาญภาษาบาลีเป็นครูผู้สอน เพราะสมัยนั้นเรียนภาษาบาลีกันเป็นพื้น ใครรู้พระธรรมวินัยแตกฉานก็นับว่าเป็นปราชญ์ อีกแห่งหนึ่งคือ สำนักราชบัณฑิต ซึ่งสอนแต่เฉพาะเจ้านายและ บุตรหลานข้าราชการเท่านั้น ปรากฏในพระราชพงศาวดารว่า พระเจ้าลิไทแห่งกรุงสุโขทัยเมื่อทรงพระเยาว์ ได้เคยศึกษาเล่าเรียนในสำนักราชบัณฑิตเหล่านี้จนมีความรู้วิชาหนังสือแตกฉานถึง แก่ได้รับยกย่องว่าเป็นนักปราชญ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมัยสุโขทัย
การศึกษาได้จัดกันมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยเป็นราชธานี (พ.ศ 1781-1921) แต่เป็นการศึกษาแผนโบราณซึ่งเจริญรอยสืบต่อมาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ต้นรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าอยู่หัวในสมัยกรุงสุโขทัยรัฐและวัดรวมกันเป็นศูนย์กลางแห่งประชาคมกิจกรรมต่างๆ ภาษาไทยและวิชาสามัญขั้นต้นสำนักเรียนมี 2 แห่งแห่งหนึ่งคือวัดเป็นสำนักเรียนของบรรดาบุตรหลานขุนนางและราษฎรทั่วไปมีพระที่เชี่ยวชาญภาษาบาลีเป็นครูผู้สอนเพราะสมัยนั้นเรียนภาษาบาลีกันเป็นพื้น อีกแห่งหนึ่งคือสำนักราชบัณฑิตซึ่งสอนแต่เฉพาะเจ้านายและบุตรหลานข้าราชการเท่านั้นปรากฏในพระราชพงศาวดารว่าพระเจ้าลิไทแห่งกรุงสุโขทัยเมื่อทรงพระเยาว์ แก่ได้รับยกย่องว่าเป็นนักปราชญ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1781-1921) แต่เป็นการศึกษาแผนโบราณ ในสมัยกรุงสุโขทัยรัฐและวัดรวมกันเป็นศูนย์กลางแห่งประชาคมกิจกรรมต่าง ๆ และวิชาสามัญขั้นต้นสำนักเรียนมี 2 แห่งภาษาไทย อีกแห่งหนึ่งคือสำนักราชบัณฑิตซึ่งสอน แต่เฉพาะเจ้านายและบุตรหลานข้าราชการเท่านั้นปรากฏในพระราชพงศาวดารว่า แก่ได้รับยกย่องว่าเป็นนักปราชญ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมัยสุโขทัย
การศึกษาได้จัดกันมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยเป็นราชธานี ( พ . ศ .1781-1921 ) แต่เป็นการศึกษาแผนโบราณซึ่งเจริญรอยสืบต่อมาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ต้นรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าอยู่หัวในสมัยกรุงสุโขทัยรัฐและวัดรวมกันเป็นศูนย์กลางแห่งประชาคมกิจกรรมต่างไม่มีภาษาไทยและวิชาสามัญขั้นต้นสำนักเรียนมี 2 แห่งแห่งหนึ่งคือวัดเป็นสำนักเรียนของบรรดาบุตรหลานขุนนางและราษฎรทั่วไปมีพระที่เชี่ยวชาญภาษาบาลีเป็นครูผู้สอนเพราะสมัยนั้นเรียนภาษาบาลีกันเป็นพื้นอีกแห่งหนึ่งคือสำนักราชบัณฑิตซึ่งสอนแต่เฉพาะเจ้านายและบุตรหลานข้าราชการเท่านั้นปรากฏในพระราชพงศาวดารว่าพระเจ้าลิไทแห่งกรุงสุโขทัยเมื่อทรงพระเยาว์แก่ได้รับยกย่องว่าเป็นนักปราชญ์