A statistical analysis of the magne

A statistical analysis of the magnetite crystal sizes has been
carried out in five experiments. Particle sizes have been determined by image analysis on TEM pictures. The mean magnetite particle sizes are 10.3 (   0.7), 10.7 (   0.7), 10.1 (   0.6),
10.1 (   0.6), and 11.1 nm (   0.8 nm) for samples # 2, 3,
5, 7, and 9, respectively (  represents one standard deviation on
the average value). A size distribution histogram merging measurements of the five aforementioned samples is given in Figure 3. No detectable effect of the investigated range of TIC on
the dimension of particles is thus observed in the investigated
range of TIC. The sizes of low-temperature magnetites have
been analyzed in previous studies (Devouard et al., 1998;
Jolivet et al., 1992; McCartney et al., 2001; Regazzoni et al.,
1981; Taylor et al., 2001; Thomas-Keprta et al., 2000; ThomasKeprta et al., 2001; Vayssie`res, 1995; Vayssie`res et al., 1998).
Using higher ionic strengths and smaller reactors ( pH  10.5 to
13; I  0.5 to 3 mol L1 and vFe  2.5 mL), Vayssie`res (1995)
and Vayssie`res et al. (1998) obtained similar results as in the
present study: they found no variations in crystal dimension for
TIC changing from 0.075 to 3.0 mol L1. At pH  10.5 and I
 0.5 mol L1, they report mean particle size of 9 nm for TIC
of 0.75, 1.5, and 3 mol L1, in good agreement with the present
study. The measured size distribution is also consistent with
that measured under different but comparable experimental
conditions by Jolivet et al. (1992). Devouard et al. (1998) used
a completely different pathway for synthesizing small sized
magnetites, as described in Cornell and Schwertmann (1996)
and Schwertmann and Cornell (1991). With this method, Fe2

is oxidized at 90°C for 60 min in a 3.33 mol L1 KOH and 0.27
mol L1 KNO
3 medium. They observed inorganic magnetites
or maghemites ranging from 20 to 120 nm, with a great

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการวิเคราะห์ทางสถิติของขนาดผลึก magnetiteดำเนินการในการทดลอง 5 มีการกำหนดขนาดอนุภาค โดยวิเคราะห์รูปภาพยการ มีขนาดอนุภาคเฉลี่ย magnetite 10.7 (0.7) (0.6), 10.1, 10.3 (0.7)10.1 (0.6), และ 11.1 nm (0.8 nm) สำหรับตัวอย่าง#2, 35, 7 และ 9 ตามลำดับ (หมายถึงส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหนึ่งในค่าเฉลี่ย) มีขนาดแจกฮิสโตแกรมรวมวัดห้าดังกล่าวอย่างแสดงไว้ในรูปที่ 3 ไม่มีผลตรวจของการ investigated ช่วงของรับผลิตกระป๋องในจึงมีสังเกตขนาดของอนุภาคในการสอบสวนช่วงของรับผลิตกระป๋อง มีขนาดของอุณหภูมิต่ำ magnetitesการวิเคราะห์ในการศึกษาก่อนหน้า (Devouard et al., 1998Jolivet et al., 1992 แม็กคาร์ตนีย์และ al., 2001 Regazzoni et al.,1981 Taylor et al., 2001 Thomas Keprta et al., 2000 ThomasKeprta และ al., 2001 Vayssie'res, 1995 Vayssie'res และ al., 1998)ใช้จุดแข็ง ionic สูงและเตาปฏิกรณ์ขนาดเล็ก (pH 10.513 ฉัน 0.5 ถึง 3 โมล L 1 และ vFe 2.5 mL), Vayssie'res (1995)และ Vayssie'res et al. (1998) ได้รับผลลัพธ์ที่คล้ายกันในการปัจจุบันศึกษา: พวกเขาพบไม่เปลี่ยนแปลงในคริสตัลขนาดสำหรับรับผลิตกระป๋องที่เปลี่ยนจาก 0.075 โมล 3.0 L 1 ที่ pH 10.5 และ0.5 โมล L 1 พวกเขารายงานขนาดอนุภาคเฉลี่ย 9 nm สำหรับรับผลิตกระป๋อง0.75, 1.5 และ 3 โมล L 1 ในข้อตกลงที่ดีกับปัจจุบันศึกษา ยังเป็นการกระจายขนาดการวัดสอดคล้องกับที่วัดใต้แตกต่างกัน แต่สามารถเปรียบเทียบทดลองเงื่อนไขโดย Jolivet et al. (1992) Devouard et al. (1998) ใช้ทางเดินที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงสำหรับสังเคราะห์ขนาดเล็กขนาดmagnetites ในคอร์เนลและ Schwertmann (1996)และ Schwertmann และคอร์เนล (1991) ด้วยวิธีนี้ Fe2ถูกออกซิไดซ์ที่ 90° C สำหรับ 60 นาทีในโมล 3.33 L 1 เกาะและ 0.27รู้ L 1 โมลปานกลาง 3 พวกเขาสังเกต magnetites อนินทรีย์หรือ maghemites ตั้งแต่ 20 ถึง 120 nm มีดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ทางสถิติของขนาดผลึกแม่เหล็กที่ได้รับการดำเนินการทดลองในห้า ขนาดอนุภาคได้รับการกำหนดโดยการวิเคราะห์ภาพที่ภาพ TEM ขนาดอนุภาคแม่เหล็กเฉลี่ยอยู่ที่ 10.3 (? 0.7) 10.7 (? 0.7) 10.1 (? 0.6)
10.1 (? 0.6) และ 11.1 นาโนเมตร (? 0.8 นาโนเมตร) สำหรับตัวอย่างที่ 2, 3,
5, 7, และ 9 ตามลำดับ (?
เป็นหนึ่งในส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานค่าเฉลี่ย) ผสานกราฟการกระจายขนาดวัดในห้ากลุ่มตัวอย่างดังกล่าวจะได้รับในรูปที่ 3 ไม่มีผลการตรวจพบในช่วงที่การสอบสวนของ TIC
ในมิติของอนุภาคจึงเป็นที่สังเกตในการตรวจสอบช่วงของ
TIC ขนาดของ magnetites
อุณหภูมิต่ำได้รับการวิเคราะห์ในการศึกษาก่อนหน้า(Devouard et al, 1998;.
โจลิ et al, 1992;. คาร์ท, et al, 2001;. Regazzoni, et al.
1981; เทย์เลอร์, et al, 2001;. โทมัส -Keprta et al, 2000;. ThomasKeprta et al, 2001;. Vayssie`res, 1995;. Vayssie`res, et al, 1998).
การใช้จุดแข็งของอิออนที่สูงขึ้นและเครื่องปฏิกรณ์ขนาดเล็ก (pH 10.5 เพื่อ?
13 ผม 0.5-3? mol L 1 และ vFe? 2.5 มิลลิลิตร), Vayssie`res (1995)
และ Vayssie`res et al, (1998)
ที่ได้รับผลที่คล้ายกันในขณะที่การศึกษาในปัจจุบันที่พวกเขาพบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงในมิติคริสตัลสำหรับ
TIC เปลี่ยน 0.075-3.0 mol L 1 ที่ pH? 10.5
และฉัน? 0.5 mol L? 1, พวกเขารายงานขนาดอนุภาค 9 นาโนเมตรสำหรับ TIC
0.75, 1.5 และ 3 mol L 1
ในข้อตกลงที่ดีกับปัจจุบันการศึกษา การกระจายขนาดที่วัดยังมีความสอดคล้องกับที่วัดภายใต้การทดลองแตกต่างกันแต่เทียบเคียงเงื่อนไขโดยโจลิเอตอัล (1992) Devouard et al, (1998) ที่ใช้ทางเดินที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงสำหรับการสังเคราะห์ขนาดเล็กmagnetites ที่อธิบายไว้ในคอร์เนลและ Schwertmann (1996) และ Schwertmann และคอร์เนล (1991) ด้วยวิธีนี้ Fe2? ออกซิไดซ์ที่ 90 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 60 นาทีใน 3.33 mol L 1 เกาะและ 0.27 mol L 1 KNO 3 กลาง พวกเขาตั้งข้อสังเกต magnetites นินทรีย์หรือmaghemites ตั้งแต่ 20-120 นาโนเมตรด้วยดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ทางสถิติของแม่เหล็กคริสตัล ขนาดถูก
ออกเป็น 5 การทดลอง ขนาดอนุภาคที่ถูกกำหนดโดยการวิเคราะห์ภาพในรูปแบบ . หมายถึงอนุภาคแม่เหล็กขนาด 10.3 (   0.7 ) 10.7 (   0.7 ) 10.1 (   0.6 ) ,
10.1 (   0.6 ) และ 11.1 nm (   0.8 nm ) สำหรับตัวอย่าง#
2 , 3 , 5 , 7 , และ 9 ตามลำดับ (  แทนหนึ่ง ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานบน
ค่าเฉลี่ย ) ขนาดการกระจายความถี่รวมการวัดของห้าดังกล่าวข้างต้นตัวอย่างจะได้รับในรูปที่ 3 ไม่มีผลตรวจของว่าช่วงของ TIC ในมิติของอนุภาค
จึงตรวจสอบในการตรวจสอบ
ช่วงกระตุก ขนาดของอุณหภูมิ magnetites มี
ถูกวิเคราะห์ในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( devouard et al . , 1998 ;
jolivet et al . , 1992 ;McCartney et al . , 2001 ; regazzoni et al . ,
1981 ; Taylor et al . , 2001 ; โทมัส keprta et al . , 2000 ; thomaskeprta et al . , 2001 ; vayssie ` RES , 1995 ; vayssie ` res et al . , 1998 ) .
ใช้สูงกว่าอิออนจุดแข็งและเครื่องปฏิกรณ์ขนาดเล็ก (  อ 10.5

13 ; ฉัน  0.5 ถึง 3 ต่อ 1 และผม  vfe  2.5 ml ) vayssie ` RES ( 1995 ) และ `
vayssie res et al . ( 2541 ) ได้รับผลที่คล้ายกันใน
การศึกษาปัจจุบัน :พวกเขาพบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงในคริสตัลขนาด
ติ๊กเปลี่ยนจากโรงไป 3.0 โมล ผม  1 ที่ pH  10.5 ผม
 0.5 โมล L  1 พวกเขารายงานว่าอนุภาคขนาด 9 nm สำหรับติ๊ก
0.75 , 1.5 และ 3 โมล ผม  1 มีความสอดคล้องกับการศึกษา

การวัดการกระจายขนาดนั้นยังสอดคล้องกับ
ที่วัดภายใต้แตกต่างกัน แต่โดย jolivet et al เงื่อนไขการทดลอง
เทียบเคียง ( 1992 )devouard et al . ( 1998 ) ใช้เส้นทางที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงสำหรับการสังเคราะห์

magnetites ขนาดเล็กตามที่อธิบายไว้ในรายงาน และ schwertmann ( 1996 ) และ และ schwertmann
คอร์เนลล์ ( 1991 ) ด้วยวิธีนี้ fe2

เป็นออกซิไดซ์ที่ 90 องศา C นาน 60 นาทีใน 3.33 โมล L  1 เกาะและ 0.27
3 L  1 KNO
3 ) พวกเขาพบอนินทรีย์ magnetites
หรือ maghemites ตั้งแต่ 20 - 120 nm ด้วยยอดเยี่ยม