fect of the information and nurse c

fect of the information and nurse contact
control condition. Unfortunately,
we do not know if the high rates of
abstinence achieved at 12-month
follow-up in both conditions reflect a
secular trend because we did not have
a no-contact control. Therefore, although
promising, these findings indicate
the need to explore strengthening
the counseling intervention to enhance
its effect on abstinence and long-term
maintenance and the need to include a
no-contact control condition in the
study design. A number of intervention
effects on potential mediators of quitting
were identified. First, adolescents’
confidence in their ability to quit improved
more from baseline to 3
months in intervention compared with
control schools, although not at 12
months. It is possible that the initial
success in quitting during and soon after
the intervention boosted confidence,
but with relapse back to smoking,
their confidence eroded. Second,
adolescents in the counseling condition
had made more than twice as
many quit attempts by 3 months compared
with the controls and were able
to refrain for a greater number of days
at both 3 and 12 months. This suggests
the counseling intervention stimulated
more attempts to quit in the shortterm
and enhanced the ability to quit
over a longer time-period during each
attempt.
Consistent with many previous studies
demonstrating dependence and
failed cessation in nondaily smokers
of all ages,31–33 we note that although
38.2% of our subjects were nondaily
smokers, the overall abstinence rate
at 3 months was only 11%. Our analysis
of predictors of cessation outcomes is
the subject of a separate report, but it
is obvious that the majority of nondaily
smokers failed to maintain abstinence.
We conclude that nondaily smokers
are in need of assistance in quitting.
Use of pharmacologic adjuncts for
quitting was relatively low in this
study, comparable with lifetime use of
buproprion (7%) and nicotine gum
(17%) and nicotine patch (16%) in surveys
of youth who have attempted to
quit.34 Nicotine replacement therapy
use was somewhat higher in control
compared with intervention schools at

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

fect ติดต่อข้อมูลและพยาบาลควบคุมเงื่อนไข อับเราไม่ทราบว่าราคาสูงของละเว้นได้ใน 12 เดือนติดตามเงื่อนไขทั้งสองสะท้อนความแนวโน้มเกี่ยวกับฆราวาสเนื่องจากเราไม่มีตัวควบคุมที่ติดต่อไม่ ดังนั้น แม้ว่าสัญญา ผลการวิจัยเหล่านี้ระบุรับเพิ่มการแทรกแซงการให้คำปรึกษาเพื่อเพิ่มมีผล ในการละเว้น และระยะยาวการบำรุงรักษาและจำเป็นต้องมีการไม่ติดต่อควบคุมเงื่อนไขในการศึกษาออกแบบ จำนวนของการแทรกแซงผลต่อการอักเสบอาจเกิดขึ้นของการออกจากระบุ วัยรุ่นแรกความเชื่อมั่นในความสามารถในการปิดปรับปรุงเพิ่มเติมจากหลักการ 3เดือนในการแทรกแซงเมื่อเทียบกับควบคุมโรงเรียน แม้ว่าไม่ได้อยู่ที่ 12เดือน เป็นที่แรกความสำเร็จในการออกจากโปรแกรมในระหว่าง และหลังจากความเชื่อมั่นเพิ่มขึ้นแทรกแซงแต่ ด้วยการกลับไปเสพไปสูบบุหรี่เกิดความเชื่อมั่นของพวกเขา ที่สองวัยรุ่นในสภาพการให้คำปรึกษามีมากกว่าสองเป็นหลายเลิกความพยายาม โดยเปรียบเทียบ 3 เดือนมีการควบคุม และมีความสามารถละเว้นจำนวนวันมากขึ้นที่ 3 และ 12 เดือน นี้แนะนำแทรกแซงการให้คำปรึกษาขาวกระตุ้นเพิ่มเติมพยายามเลิกในการ shorttermและเพิ่มความสามารถในการออกจากระยะเวลายาวนานเวลาในแต่ละช่วงความพยายามในการสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้มากเห็นพึ่งพา และล้มเหลวยุติในผู้สูบบุหรี่ nondailyทุกเพศทุกวัย 31 – 33 เราสังเกตว่า แม้ว่า38.2% ของเรื่องของเราถูก nondailyผู้สูบบุหรี่ อัตราการละเว้นทั้งหมดใน 3 เดือนมีเพียง 11% การวิเคราะห์ของเราpredictors ของผลยุติเป็นชื่อเรื่องของรายงานแยกต่างหาก แต่จะเห็นได้ชัดที่ส่วนใหญ่ nondailyไม่สามารถละเว้นรักษาผู้สูบบุหรี่เราสรุป nondaily ที่ผู้สูบบุหรี่มีความต้องการความช่วยเหลือในการออกจากใช้ adjuncts pharmacologic สำหรับออกจากโปรแกรมค่อนข้างต่ำในศึกษา เปรียบเทียบกับการใช้ชีวิตbuproprion (7%) และหมากฝรั่งนิโคติน(17%) และแพทช์นิโคติน (16%) ในการสำรวจเยาวชนที่ได้พยายามการบำบัด quit.34 นิโคตินทดแทนใช้ได้ค่อนข้างสูงในการควบคุมเมื่อเทียบกับโรงเรียนในการแทรกแซงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

FECT ของข้อมูลและการติดต่อพยาบาล
สภาพการควบคุม แต่น่าเสียดายที่
เราไม่ทราบว่าอัตราที่สูงของการ
ประสบความสำเร็จในการเลิกบุหรี่ที่ 12 เดือน
ติดตามในสภาพที่ทั้งสะท้อนให้เห็นถึง
แนวโน้มฆราวาสเพราะเราไม่ได้มี
การควบคุมไม่ติดต่อ ดังนั้นถึงแม้ว่า
แนวโน้มการค้นพบนี้บ่งบอกถึงความ
จำเป็นที่จะต้องสำรวจเสริมสร้างความเข้มแข็ง
ให้คำปรึกษาเพื่อเพิ่ม
ผลกระทบต่อการเลิกบุหรี่และระยะยาว
การบำรุงรักษาและจำเป็นที่จะต้องรวมถึง
สภาพการควบคุมไม่มีการติดต่อใน
การออกแบบการศึกษา จำนวนของการแทรกแซง
ผลกระทบต่อผู้ไกล่เกลี่ยที่มีศักยภาพของการเลิกสูบบุหรี่
ที่ถูกระบุ ครั้งแรกวัยรุ่น '
ความเชื่อมั่นในความสามารถของพวกเขาที่จะเลิกการปรับปรุง
เพิ่มเติมจาก baseline ถึง 3
เดือนในการแทรกแซงเมื่อเทียบกับ
โรงเรียนการควบคุมแม้ว่าไม่ได้อยู่ที่ 12
เดือน เป็นไปได้ว่าครั้งแรก
ที่ประสบความสำเร็จในการเลิกสูบบุหรี่ในระหว่างและหลังจาก
การแทรกแซงได้แรงหนุนความเชื่อมั่น
แต่มีการกำเริบของโรคกลับไปสูบบุหรี่,
ความเชื่อมั่นของพวกเขากัดเซาะ สอง
วัยรุ่นในสภาพที่ให้คำปรึกษา
ได้ทำมากกว่าสองเท่า
เลิกหลายความพยายามโดย 3 เดือนเมื่อเทียบ
กับการควบคุมและมีความสามารถ
ที่จะละเว้นสำหรับจำนวนมากขึ้นของวัน
ที่ทั้ง 3 และ 12 เดือน นี้แสดงให้เห็น
การแทรกแซงการให้คำปรึกษาการกระตุ้น
ความพยายามมากขึ้นในการลาออกในระยะสั้น
และเพิ่มความสามารถในการที่จะเลิก
ในช่วงเวลาระยะเวลานานในแต่ละ
ความพยายาม.
สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้จำนวนมาก
แสดงให้เห็นถึงการพึ่งพาอาศัยและ
ล้มเหลวในการเลิกสูบบุหรี่ nondaily
ทุกเพศทุกวัย 31-33 เรา ทราบว่าแม้ว่า
38.2% ของอาสาสมัครของเราได้ nondaily
ผู้สูบบุหรี่มีอัตราการเลิกบุหรี่โดยรวม
ที่ 3 เดือนเป็นเพียง 11% การวิเคราะห์ของเรา
ของการพยากรณ์ของผลลัพธ์ที่เลิกเป็น
เรื่องของการรายงานแยกต่างหาก แต่ก็
เห็นได้ชัดว่าส่วนใหญ่ของ nondaily
สูบบุหรี่ล้มเหลวในการรักษาเว้น.
เราสรุปได้ว่าผู้สูบบุหรี่ nondaily
อยู่ในความต้องการของความช่วยเหลือในการเลิกสูบบุหรี่.
อันเป็นการใช้ยาสำหรับ
เลิกเป็น ที่ค่อนข้างต่ำใน
การศึกษาเปรียบเทียบกับการใช้ชีวิตของ
buproprion (7%) และหมากฝรั่งนิโคติน
(17%) และแพทช์นิโคติน (16%) ในการสำรวจ
ของเยาวชนที่มีความพยายามที่จะ
quit.34 การบำบัดทดแทนนิโคติน
ใช้ค่อนข้างสูงในการควบคุม
เมื่อเทียบกับโรงเรียนการแทรกแซงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมบูรณ์ของข้อมูลและเงื่อนไขควบคุมติดต่อ
พยาบาล แต่น่าเสียดายที่
เราไม่รู้ว่าราคาสูงของการติดตามผล 12 เดือน

ได้ในเงื่อนไขทั้งสองสะท้อน
แนวโน้มทางโลก เพราะเราไม่ได้มีการติดต่อควบคุม ดังนั้น แม้ว่าข้อมูลเหล่านี้บ่งชี้

สัญญา ต้องสำรวจเพิ่ม

ปรึกษาการแทรกแซงเพื่อเพิ่มผลของการรักษาในระยะยาวและต้องการรวม

ไม่มีการควบคุมติดต่อเงื่อนไขใน
ศึกษาการออกแบบ หมายเลขของการแทรกแซงที่มีศักยภาพของการไกล่เกลี่ย

มีการระบุ . ครั้งแรกของวัยรุ่น มั่นใจในความสามารถของตนเพื่อเลิก

เพิ่มเติมขึ้นจาก baseline ถึง 3 เดือนในการแทรกแซงเมื่อเทียบกับ

โรงเรียนควบคุม แม้ว่าจะไม่ได้ที่ 12
เดือนเป็นไปได้ว่า ความสำเร็จเริ่มต้นในในระหว่างและหลังจากเลิก


แต่การแทรกแซงเพิ่มขึ้นความเชื่อมั่นซ้ำกลับไปสูบบุหรี่
มั่นใจกัดเซาะ . 2
วัยรุ่น ในการทำภาพ

หลายมากกว่าสองครั้งเลิกพยายามโดย 3 เดือนเมื่อเทียบกับการควบคุมและมีความสามารถ

ให้ละเว้นจํานวนวัน
ทั้ง 3 และ 12 เดือน แสดงว่า
การให้คำปรึกษาโดยกระตุ้น
พยายามมากขึ้นเพื่อออกจากในุ
และปรับปรุงความสามารถในการออกจาก
ช่วงเวลานานในแต่ละ

พยายาม สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นถึงการพึ่งพามาก

เลิกและล้มเหลวใน nondaily smokers
ทุกเพศทุกวัย 31 33 เราทราบว่าแม้ว่า
38.2% จากคนของเรา มีอัตราการเลิกสูบบุหรี่ nondaily

โดยรวม ,3 เดือนเป็นเพียง 11 % การวิเคราะห์ของเรา

ทำนายผลของการเป็นในเรื่องของรายงานแยกต่างหาก แต่มัน
เป็นที่ชัดเจนว่าส่วนใหญ่ของผู้ล้มเหลวในการรักษาการ nondaily
.
สรุปว่า nondaily smokers
อยู่ในความต้องการของความช่วยเหลือในการเลิก การใช้ยาสำหรับ

บริวารออกค่อนข้างต่ำในการศึกษา
เปรียบได้กับอายุการใช้งานใช้
บูโพรเพรียน ( 7% ) และหมากฝรั่งนิโคติน
( 17% ) และแพทช์นิโคติน ( 16 % ) ในการสำรวจ
ของเยาวชนที่ได้พยายามที่จะ quit.34 นิโคตินทดแทนการบำบัดด้วย

ใช้ค่อนข้างสูงในการควบคุม
เมื่อเทียบกับโรงเรียนการแทรกแซงที่