Meryl was a little embarrassed to a

Meryl was a little embarrassed to admit it. She was 37 years old, and didn't know how to drive. When she lived in Queens, it wasn't such a big deal. Everything that she needed was close by. The supermarket was one block away. She would take her shopping cart and get what she needed for the week easily. When she didn't feel like dragging the shopping cart, the supermarket even delivered for free. All she had to do was tip the driver. She would use that same shopping cart to take clothes to and from the laundromat, which was only a block away. While Meryl's job was not a block away, the subway station was. Every day she would walk the block to catch a 45-minute underground train ride to work. She repeated the journey in reverse to return home in the evenings.
Alhambra sure was different, though. The walk from Meryl's house to the supermarket was nearly a mile. She didn't feel like walking that long a distance while pushing shopping cart full of a week's worth of food. The laundromat was a mile in the other direction. She wasn't going to push her dirty clothes through that many streets. There were no trains nearby to take her to work, just buses. The buses always took a long time to come. For the first few weeks, Meryl was always late everywhere. Sometimes when she had an urgent appointment, Meryl would ask friends to give her a ride somewhere. Almost all of her friends had cars and knew how to drive. Most of them learned it when they were in high school.

After a while, her friends were tired of giving Meryl rides everywhere. "You need to learn how to drive, Meryl," they told her. She knew they were right, but Meryl was scared.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมไม่อายเล็กน้อยที่จะยอมรับ เธออายุ 37 ปี และไม่ทราบวิธีการขับ เมื่อเธออยู่ในควีนส์ มันไม่ได้เช่นเรื่องใหญ่ ทุกอย่างที่เธอต้องได้โดย ซูเปอร์มาร์เก็ตเป็นหนึ่งลง เธอจะใช้เข็นของเธอ และได้รับอะไรเธอต้องสัปดาห์ได้อย่างง่ายดาย เมื่อเธอไม่ได้รู้สึกเหมือนลากเข็น ซูเปอร์มาร์เก็ตแม้ส่งฟรี ทั้งหมดที่เธอต้องทำเป็นคำแนะนำเกี่ยวกับโปรแกรมควบคุม เธอจะใช้ตะกร้าที่เดียวกันเพื่อใช้เสื้อผ้า และ จากซัก รีด ซึ่งเป็นเพียงบล็อก ในขณะที่งานของเมไม่ ตั้ง สถานีรถไฟใต้ดินไม่ ทุกวันที่เธอจะเดินบล็อกจับนั่งรถไฟใต้ดิน 45 นาทีในการทำงาน เธอซ้ำการเดินทางในการย้อนกลับการกลับบ้านในตอนเย็นบราแน่เป็นแตกต่างกัน แม้ว่า เดินจากบ้านของเมไปซูเปอร์มาร์เก็ตเป็นไมล์เกือบ เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนเดินระยะนานขณะกดตะกร้าเต็มสัปดาห์ความคุ้มค่าของอาหาร การซักรีดมีไมล์ในทิศทางอื่น ๆ เธอไม่ได้ไปดันเสื้อผ้าของเธอสกปรกผ่านถนนให้ มีไม่มีรถไฟใกล้เคียงเพื่อพาเธอไปทำงาน รถบัสเพียง นอกจากนี้รถจะใช้เวลานานมา สำหรับสัปดาห์แรก เมองไปเสมอทุก บางครั้งเมื่อเธอมีนัดด่วน เมจะถามเพื่อนให้เธอนั่งอยู่ เกือบทั้งหมดของเพื่อนของเธอมีรถยนต์ และรู้วิธีการขับ ส่วนใหญ่จะเรียนกันเมื่ออยู่ในโรงเรียนเพื่อนของเธอได้ไม่เหนื่อยกับการให้เมขี่ทุกหลัง "คุณต้องเรียนรู้วิธีการขับรถ เม พวกเขาบอกเธอว่า เธอรู้ว่า พวกเขาถูก แต่เมก็กลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมอรีลเป็นเพียงเล็กน้อยอายที่จะยอมรับมัน เธออายุ 37 ปีและไม่ทราบวิธีการขับรถ เมื่อเธออาศัยอยู่ในย่านควีนส์ก็ไม่ได้เช่นเรื่องใหญ่ ทุกอย่างที่เธอต้องการก็คือในบริเวณใกล้เคียง ซูเปอร์มาร์เก็ตเป็นหนึ่งในบล็อกออกไป เธอจะใช้เวลาช้อปปิ้งซื้อของเธอและได้รับสิ่งที่เธอต้องการสำหรับสัปดาห์ได้อย่างง่ายดาย เมื่อเธอไม่ได้รู้สึกเหมือนการลากรถเข็นช้อปปิ้งซูเปอร์มาร์เก็ตที่จัดส่งแม้กระทั่งฟรี ทั้งหมดที่เธอต้องทำคือทิปคนขับรถ เธอจะใช้รถเข็นเดียวกันเพื่อใช้เสื้อผ้าไปและกลับจากซักผ้าซึ่งเป็นเพียงบล็อกออกไป ขณะที่งานของเมอรีลก็ไม่ได้ปิดกั้นออกไป, สถานีรถไฟใต้ดินเป็น ทุกวันเธอจะเดินบล็อกที่จะจับนั่งรถไฟใต้ดิน 45 นาทีในการทำงาน เธอซ้ำแล้วซ้ำอีกในการเดินทางกลับจะกลับบ้านในช่วงเย็น.
บราแน่ใจว่าเป็นที่แตกต่างกัน แต่ เดินออกมาจากบ้านเมอรีลของที่ซูเปอร์มาร์เก็ตเป็นเวลาเกือบหนึ่งไมล์ เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนเดินที่ยาวระยะไกลขณะที่ผลักดันรถเข็นเต็มรูปแบบของมูลค่าสัปดาห์ของอาหาร เครื่องซักผ้าเป็นไมล์ในทิศทางอื่น ๆ เธอเป็นคนที่ไม่ได้ไปที่จะผลักดันเสื้อผ้าที่สกปรกของเธอผ่านที่ถนนหลายสาย ไม่มีรถไฟอยู่ใกล้ ๆ จะพาเธอไปทำงานรถเมล์เพียง รถเมล์มักจะใช้เวลานานที่จะมา ในช่วงไม่กี่สัปดาห์แรกเมอรีลเสมอปลายทุกที่ บางครั้งเมื่อเธอได้รับการแต่งตั้งอย่างเร่งด่วน, เมอรีลจะถามเพื่อน ๆ ที่จะให้เธอนั่งอยู่ที่ไหนสักแห่ง เกือบทั้งหมดของเพื่อน ๆ ของเธอมีรถยนต์และรู้วิธีการขับรถ ที่สุดของพวกเขาได้เรียนรู้มันเมื่อพวกเขาอยู่ในโรงเรียนมัธยม. หลังจากที่ในขณะเพื่อน ๆ ของเธอเหนื่อยของการให้เมอรีลขี่ทุกที่ "คุณจำเป็นต้องเรียนรู้วิธีการขับรถเมอรีล" พวกเขาบอกเธอ เธอรู้ว่าพวกเขาถูกต้อง แต่เมอรีลกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมอริล ก็รู้สึกอายที่จะยอมรับมัน เธออายุ 37 ปี และไม่รู้วิธีการขับรถ และเมื่อเธอได้อาศัยอยู่ใน ควีนส์ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก . ทุกอย่างที่เธอต้องการคือปิดโดย ซุปเปอร์มาร์เก็ตเป็นหนึ่งช่วงตึก เธอจะใช้รถเข็นของเธอและสิ่งที่เธอต้องการสำหรับสัปดาห์ได้อย่างง่ายดาย เมื่อเธอไม่ได้รู้สึกชอบลากรถเข็นซุปเปอร์มาร์เก็ตแม้กระทั่งส่งฟรี ทั้งหมดที่เธอต้องทำคือ ค่าทิปคนขับรถ เธอจะใช้เดียวกันช้อปปิ้งเพื่อเอาเสื้อผ้าและจากร้านซักรีด ซึ่งเป็นเพียง 1 ช่วงตึก ในขณะที่งานเมอรีล ไม่ใช่บล็อกไป รถไฟใต้ดิน สถานีคือ ทุกๆ วันเธอจะเดินบล็อกที่จะจับรถไฟใต้ดินเพียง 45 นาที นั่งรถไปทำงาน เธอทวนคำ ในการเดินทางกลับกลับบ้านในตอนเย็นบราว่า มันต่างกันนะ เดินจากบ้านไปซุปเปอร์มาเก็ตเมอรีลเกือบไมล์ เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนเดินที่ยาวไกล ขณะที่ผลักรถเข็นเต็มมูลค่าสัปดาห์ของอาหาร ร้านซักรีดเป็นไมล์ในทิศทางอื่น ๆ เธอไม่ได้กำลังจะผลักเสื้อผ้าสกปรกของเธอผ่านหลายถนน ไม่มีรถไฟที่พาเธอไปทำงาน แค่รถ รถโดยสารมักจะใช้เวลานานที่จะมา สำหรับสองสามสัปดาห์แรก , เมอรีล มักสายอยู่เสมอทุกที่ บางครั้งเมื่อเธอมีนัดด่วน เมอรีล จะถามเพื่อนให้ส่งเธอไปที่ไหนซักแห่ง เกือบทั้งหมดของรถยนต์และเพื่อนของเธอได้รู้วิธีการขับรถ ที่สุดของพวกเขาได้เรียนรู้เมื่อพวกเขาอยู่ในโรงเรียนมัธยมหลังจากนั้น เพื่อนๆ เบื่อให้เมอริล ขี่ไปทุกที่ " คุณต้องการที่จะเรียนรู้วิธีการขับ เมอริล " เขาบอกเธอ เธอรู้ว่าพวกเขาถูก แต่ เมอรีล กลัว