45.However, Taylor v. Caldwell is d

45.However, Taylor v. Caldwell is deemed to be the fountainhead of the Common Law doctrine of impossibility. Taylor contracted with Caldwell's music hall for performances on four days, in return for payment of 100 pounds a day. The hall was accidentally destroyed by fire less than a week before the performance. Taylor then sued Caldwell for breach of contract. Taylor claimed as damages the expenses he had incurred in preparing for those performances. The Court of Kings Bench ruled that Caldwell was excused because:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

45.However เทย์เลอร์ v. คาลด์เวลล์จะถือว่าเป็น fountainhead ของลัทธิกฎหมายทั่วไปของเป็นไปได้ทำการ เทย์เลอร์สัญญากับของคาลด์เวลล์มิวสิคฮอลล์สำหรับการแสดงในวันที่ 4 เพื่อแลกกับเงิน 100 ปอนด์ ต่อวัน ศาลาตั้งใจทำลาย โดยไฟน้อยกว่าสัปดาห์ก่อนที่ประสิทธิภาพการทำงาน เทย์เลอร์ฟ้องคาลด์เวลล์สำหรับละเมิดสัญญาแล้ว เทย์เลอร์อ้างว่า เป็นความเสียหายค่าใช้จ่ายที่เขาได้เกิดขึ้นในการเตรียมความพร้อมสำหรับผู้แสดง ศาลบัลลังก์กษัตริย์ปกครองว่า คาลด์เวลล์รับเนื่องจาก:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

45.However เทย์เลอร์ v. Caldwell จะถือว่าเป็นแหล่งของหลักคำสอนกฎหมายเป็นไปไม่ได้ เทย์เลอร์ทำสัญญากับฮอลล์เพลง Caldwell สำหรับการแสดงในวันที่สี่วันในการตอบแทนสำหรับการชำระเงินของ£ 100 วัน ห้องโถงถูกทำลายโดยบังเอิญไฟน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่ผลการดำเนินงาน เทย์เลอร์แล้วฟ้อง Caldwell สำหรับการผิดสัญญา เทย์เลอร์อ้างว่าเป็นค่าใช้จ่ายความเสียหายที่เขาได้เกิดขึ้นจากการเตรียมความพร้อมสำหรับการแสดงเหล่านั้น ศาลของผู้พิพากษากษัตริย์ปกครองที่ได้รับการยกเว้น Caldwell เนื่องจาก:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

45 . อย่างไรก็ตาม , เทย์เลอร์โวลต์เวลถือว่าเป็นบ่อเกิดของกฎหมายนั้นเป็นไปไม่ได้ เทย์เลอร์เซ็นสัญญากับ Caldwell ของหอดนตรีสำหรับการแสดงบนสี่วัน เพื่อแลกกับเงิน 100 ปอนด์ต่อวัน ฮอลล์ที่บังเอิญถูกทำลายโดยไฟน้อยกว่าสัปดาห์ก่อนการแสดง เทย์เลอร์แล้วฟ้อง Caldwell สำหรับการผิดสัญญาเทย์เลอร์อ้างว่าเป็นค่าใช้จ่ายเขามีความเสียหายที่เกิดขึ้นในการเตรียมการสำหรับการแสดงเหล่านั้น ราชสำนักของกษัตริย์ปกครองที่ถูกยกเว้น เพราะผู้พิพากษา Caldwell :