Wingsuit flying (or wingsuiting) is

Wingsuit flying (or wingsuiting) is the sport of flying through the air using a wingsuit, which adds surface area to the human body to enable a significant increase in lift. The modern wingsuit, first developed in the late 1990s, creates a surface area with fabric between the legs and under the arms. Wingsuits are sometimes referred to as "birdman suits" "flying squirrel suits" and "bat suits".

A wingsuit flight normally ends by deploying a parachute, and so a wingsuit can be safely flown from any point that provides sufficient altitude for flight and parachute deployment—normally a skydiving drop aircraft, or BASE-jump exit point. The wingsuit flier wears parachute equipment specially designed for skydiving or BASE jumping.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wingsuit บิน (หรือ wingsuiting) เป็นกีฬาที่บินผ่านอากาศโดยใช้ wingsuit ซึ่งช่วยเพิ่มพื้นที่ผิวร่างกายให้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการยก Wingsuit ทันสมัย พัฒนาครั้งแรก ในปลายปี 1990 สร้างพื้นที่ผิว ด้วยผ้า ระหว่างขา และแขน Wingsuits บางอย่างเป็น "birdman ชุด" "กระรอกบินชุด" และ "ชุดค้างคาว"เที่ยวบิน wingsuit ปกติจบ โดยใช้ร่มชูชีพ และดังนั้น wingsuit สามารถจะปลอดภัยบินจากจุดใด ๆ ที่มีความสูงเพียงพอสำหรับใช้บินและร่ม — ต้องกระโดดร่มดิ่งการปล่อยเครื่องบิน หรือ BASE-jump ออกจากจุดนั้น Wingsuit flier สวมร่มชูชีพอุปกรณ์ที่ออกแบบมาสำหรับต้องกระโดดร่มดิ่งหรือฐานกระโดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Wingsuit บิน (หรือ wingsuiting) เป็นกีฬาของการบินผ่านอากาศโดยใช้ wingsuit ซึ่งเพิ่มพื้นที่ผิวในร่างกายมนุษย์เพื่อเปิดใช้งานเพิ่มขึ้นอย่างมากในลิฟท์ wingsuit ทันสมัยการพัฒนาครั้งแรกในปลายปี 1990 สร้างพื้นที่ผิวด้วยผ้าระหว่างขาและใต้วงแขน Wingsuits บางครั้งเรียกว่า "ชุดนักบิน" "บินชุดกระรอก" และ "ชุดค้างคาว". เที่ยวบิน wingsuit ปกติจบลงโดยการปรับใช้ร่มชูชีพและอื่น wingsuit สามารถบินได้อย่างปลอดภัยจากจุดที่ให้ระดับความสูงเพียงพอสำหรับการบินและร่มชูชีพใด ๆ การใช้งานปกติ-ดิ่งพสุธาเครื่องบินลดลงหรือฐานกระโดดออกจากจุด นักบิน wingsuit สวมอุปกรณ์ร่มชูชีพออกแบบเป็นพิเศษสำหรับการกระโดดร่มหรือฐานกระโดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิงสูทบิน ( หรือ wingsuiting ) เป็นกีฬาที่บินผ่านอากาศโดยใช้วิงสูท ซึ่งเพิ่มพื้นที่ผิวในร่างกายมนุษย์เพื่อให้เพิ่มขึ้นอย่างมากในยก ส่วนวิงสูททันสมัย พัฒนาขึ้นครั้งแรกในปลายปี 1990 , สร้างพื้นที่ผิวด้วยผ้าระหว่างขา และใต้วงแขน wingsuits บางครั้งจะเรียกว่าเป็น " นักบิน " กับชุด " กระรอกบิน " และ " ค้างคาว
สูท "
เป็นวิงสูทเที่ยวบินปกติสิ้นสุดลง โดยปรับใช้ร่มชูชีพ และดังนั้น วิงสูทสามารถอย่างปลอดภัยบินจากจุดใด ๆ ที่มีความสูงเพียงพอสำหรับการบินและร่มชูชีพการใช้งานปกติการกระโดดร่มตกเครื่องบินหรือฐานกระโดดออกจากจุด ส่วนวิงสูทนักบินสวมร่มชูชีพอุปกรณ์ที่ออกแบบมาเป็นพิเศษสำหรับ skydiving หรือฐานกระโดด