I am not like other girls. I have i

I am not like other girls. I have interests that range from the intellectual to the deliciously superficial. I enjoy reading Stephen Hawking, and watching the Real Housewives. I wear glasses sometimes, and other times I don’t. More often than I’d like, I forget to take off my makeup before I go to sleep and I wake up looking like a melting panda bear with these crusty black circles underneath my eyes. I enjoy sitting in corners by windowsills and drinking a cup of tea with a good book in front of me that I can get lost in for hours, for days. This scenario is greatly improved if it’s raining outside. I enjoy rain against my window.

I have had my heart broken, and have broken hearts. I have gone through breakups that made me question whether or not I was beautiful, smart, or ever worth loving again. I watched romantic comedies that, while a bit patronizing, made me feel a little less alone in the world and in my heartache. I considered myself, at turns, a Samantha, a Carrie, a Charlotte, and a Miranda. My girlfriends and I still sometimes categorize ourselves that way when we’re out on the town, having a little fun over cocktails. We know it’s not really who we are, but it can be nice to put ourselves into neat little boxes and pretend we are characters.

I live on my own now, but I have lived with roommates. I have found myself in the experience of living with others, and what it means to cohabitate, though I think I find myself even more clearly when walking naked past my mirror on the way to the kitchen. Though learning to love my body — dimples, ripples, scars, and all — is a constant, uphill battle, it’s one that seems more feasible every day. Sometimes I catch myself in the mirror and do a little double-take. “Eyy,” I say, like Fonzie, “What’s up, gorgeous?” I think it’s important to feel beautiful, and to feel healthy in your skin. As I get older, I want to become progressively more comfortable with the person I am on the inside, so as to be less dependent on the waxes and wanes of my physical beauty. I know it’s easier said than done.

I consider myself smart enough, but often find myself doubting my capabilities when presented with people who seem to so effortlessly achieve things that do not come naturally to me. My skill set can seem at once insufficient and overqualified, depending on the scenario. I often feel as though I know too much useless information, and not enough concentrated knowledge in one area that can allow me to be an “expert.” It’s hard not to wonder what makes someone an “expert” on something — like the people you see on science channels, explaining phenomena and telling obscure facts about history. Maybe no one is really an expert, and we’re all just kind of faking it, but I hope to be one someday.

I say that I am not like other girls because I know that I absolutely am. Yes, I know that no two women — no two people, in fact — are ever the same, and, God, wouldn’t the world be boring if they were. But I do know that I am not more special than any other girl, or more worthy, just because I wear glasses and read books. Just because I have had my heart broken and felt incredibly tortured about it for a while. Just because I think about philosophy and how it relates to my own life — whether or not I’m fulfilling some grand kind of purpose. These things are facets of all our personalities, and though they manifest in different ways, none of us are unique for experiencing them.

And yet, it’s hard not to feel inundated with this discourse about how you’re “not like other girls” because you hold what you perceive to be some set of interests that separates you from and makes you better than the other girls around you. It’s a slightly less aggressive way of saying “I am the one who does not melt into the monotonous background of femininity — I am the one who cannot be pinned down by pop culture or stereotypes or jokes that men might make about us. I am the exception that proves the rule.” But who can be pinned down by pop culture? Who is defined by a stereotype? Even amongst the people you’ve met who’ve appealed to you the least, who’ve seemed to be as one-dimensional as a person could be, were they not full humans with stories and flaws and redeeming qualities? Was there not a single thing that stood to be learned from their presence and perspective?

None of us are original, because we all are. There is no competition for who can be the most “special” or “unique” woman, and as soon as you’ve put your hat in the ring for that title, you’ve already lost. Because the unfortunate truth is that hundreds of thousands — millions, maybe — of girls every day give themselves the tiniest pat on the back for being what they define as better or more whole a person than the girl in front of them who likes Uggs and Katherine Heigl movies. Think of all the things we could be doing with our time and our lives if we weren’t so caught up in proving we weren’t “like the rest.” We could maybe be — as crazy as it may sound — individual human beings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่เหมือนผู้หญิงอื่น ๆ สถานที่ช่วงจากทรัพย์สินทางปัญญาผิวเผินเตแล้ว ผมสนุกกับการอ่านหนังสือสตีเฟนคิง และดู Housewives จริง ผมใส่แว่นบางครั้ง และบางครั้งที่ฉันไม่ บ่อยมากกว่าอยาก ผมลืมถอดฉันแต่งหน้าก่อนไปนอน และฉันตื่นมองด้วยวงกลมสีดำเหล่านี้ crusty ใต้ตาเหมือนหมีแพนด้าละลาย ผมสนุกกับการนั่งในมุมโดย windowsills และดื่มชากับหนังสือดีด้านหน้าของฉันที่ฉันสามารถได้รับหายไปในชั่วโมง วัน หนึ่งถ้วย สถานการณ์นี้จะดีขึ้นมากถ้ามีฝนตกอยู่ ผมสนุกกับฝนกับหน้าต่างของฉัน

ฉันมีหัวใจเสีย และมีเสียหัวใจ ได้ไป breakups ที่ทำให้ฉันคำถามหรือไม่ได้สวยงาม สมาร์ท หรือเคย น่ารักอีก ผมเห็นว่า ในขณะที่บิต patronizing ทำ ฉันรู้สึกน้อยน้อยคนเดียว ในโลก และฉัน heartache comedies โรแมนติก ผมถือว่าตัวเอง ที่เปิด ซาแมนธาเป็น Carrie เป็น ชาร์ลอตต์ และเป็นมิรันดา แฟนของฉันและฉันยังคงบางประเภทเองวิธีเมื่อเรากำลังออกในเมือง สนุกสนานน้อยกว่าค็อกเทล เรารู้ว่า มันไม่จริง ๆ ที่เรามี แต่มันสามารถจะดีใส่ตนเองลงในกล่องเรียบร้อยน้อย และทำเป็นตัวอักษรได้

ฉันอยู่ในตัวเองขณะนี้ แต่ฉันเคยอาศัยอยู่กับคน ฉันได้พบประสบการณ์ชีวิตกับผู้อื่น และความหมาย cohabitate แต่ฉันคิดว่า ฉันพบว่าตัวเองยิ่งชัดเจนเมื่อเดินผ่านมาเปลือยกระจกให้ห้องครัวของฉัน เรียนรู้ว่า การรักร่างกายของฉัน — dimples, ripples รอยแผลเป็น และทั้งหมด — รบคง ปั่น เป็นที่น่าเป็นไปได้มากขึ้นทุกวัน บางครั้งฉันจับตัวเองในกระจก และทำใช้ห้องเล็กน้อย "Eyy ฉันพูด เช่น Fonzie "คืออะไร สวยงาม" ผมคิดว่า สิ่งสำคัญคือความสวยงาม และความแข็งแรงในผิวของคุณ แก่กว่า ต้องเป็นบุคคลที่ผมภายใน ความก้าวหน้าสูงมากน้อยขึ้นอยู่กับการไขและ wanes ของฉันสวยงามทางกายภาพถูกต้อง ฉันรู้ว่า มันจะพูดง่ายกว่า ทำ

พิจารณาตัวเองมาก แต่มักจะพบตัวเองความสามารถของฉันเมื่อนำเสนอกับคนที่ดูเหมือนจะได้อย่างง่ายดายเพื่อให้บรรลุสิ่งที่ทำมาธรรมชาติผมไม่ สงสัยมา ชุดทักษะของฉันสามารถดูเหมือนกัน overqualified ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ และไม่เพียงพอ ฉันมักจะรู้สึกว่าฉันรู้ข้อมูลไม่มากเกินไป และไม่เพียงพอเข้มข้นความรู้หนึ่งในพื้นที่ที่สามารถอนุญาตให้ฉันเป็น "ผู้เชี่ยวชาญ"ความไม่สงสัยว่า สิ่งที่ทำให้คนเป็น"ผู้เชี่ยวชาญ"ในบางสิ่งบางอย่าง — เช่นคนคุณเห็นในช่องวิทยาศาสตร์ อธิบายปรากฏการณ์ และบอกปิดบังข้อเท็จจริงเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ บางทีไม่มีใครเป็นผู้เชี่ยวชาญ และเราก็ประเภทของ faking มัน แต่หวังเป็นหนึ่งวัน

ฉันบอกว่า ฉันไม่เหมือนผู้หญิงอื่น ๆ เพราะฉันรู้ว่า อย่างฉัน ใช่ ฉันรู้ว่าผู้หญิงไม่สอง — ไม่สองคน ในความเป็นจริง — เคยเป็นเหมือนกัน และ พระเจ้า โลกจะไม่น่าเบื่อถ้าพวกเขา แต่ฉันรู้ว่า ฉันไม่ได้พิเศษกว่าสาวอื่น ๆ หรือมากกว่าคุ้มค่า เพียง เพราะผมสวมแว่นตา และอ่านหนังสือ เพียง เพราะมีหัวใจเสีย และรู้สึกทรมานสู่อย่างเหลือเชื่อเกี่ยวกับมันในขณะ เพียง เพราะคิดถึงปรัชญาและวิธีการเกี่ยวข้องกับชีวิตของตัวเอง — หรือไม่ผมกำลังตอบสนองบางชนิดแกรนด์ของวัตถุประสงค์ สิ่งเหล่านี้เป็นแง่มุมของบุคลิกของเรา และแม้ว่าจะแสดงรายการด้วยวิธีการต่าง ๆ ไม่มีเราไม่ซ้ำกันสำหรับประสบการณ์การ

และยัง ไม่ไป inundated กับวาทกรรมนี้เกี่ยวกับวิธีที่คุณ "ไม่เหมือนหญิงอื่น" เพราะคุณเก็บสิ่งที่คุณสังเกตชุดบางสถานที่ที่แยกจากคุณ และทำให้คุณดีกว่าหญิงอื่นคุณ จะรู้สึกได้ มันเป็นวิธีพูดก้าวร้าวเล็กน้อยน้อย "ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ละลายในพื้นหลังที่น่าเบื่อของผู้หญิง — ฉันผู้ไม่ตรึงลง โดยวัฒนธรรมป๊อป หรือมัก หรือเรื่องตลกที่คนอาจเกี่ยวกับเรา ฉันยกเว้นที่พิสูจน์กฎ" แต่ผู้ที่สามารถตรึงลง โดยวัฒนธรรมป๊อป ที่กำหนด โดยกฎตายตัว แม้หมู่คนคุณได้ตรงตามที่ได้ร้องกับคุณน้อยที่สุด ได้ดูเหมือนจะเป็น one-dimensional ที่บุคคลอาจ ไม่ก็มนุษย์เต็มกับเรื่องราวและข้อบกพร่อง และแลกคุณภาพ ไม่มีสิ่งเดียวที่ยืนเพื่อจะได้เรียนรู้จากสถานะและมุมมองของพวกเขา ?

ไม่มีเรามีต้นฉบับ เนื่องจากเราไม่ ไม่แข่งขันซึ่งสามารถ "พิเศษ" หรือ "เฉพาะ" ผู้หญิง และทันทีที่คุณได้ใส่หมวกของคุณแหวนสำหรับเรื่องที่ คุณได้สูญหายไปแล้ว เพราะว่าความจริงโชคร้ายหลายร้อยหลายพันตัวล้าน บางทีตัวของหญิง ทุกวันมอบตัวแพทน้อยที่สุดหลังใน สิ่งที่พวกเขากำหนดเป็นดีกว่าหรือคนทั้งหมดมีมากกว่าผู้หญิงหน้านั้นที่ชอบภาพยนตร์ Uggs และ Heigl แคทเธอรีน คิดว่า ทุกสิ่งที่เราสามารถจะทำเวลาของเราและชีวิตของเราถ้าเราไม่ให้หางเราไม่ได้ "เหมือนกับการพิสูจน์"บางทีเราอาจ — บ้า ตามมันอาจฟังซึ่งแต่ละมนุษย์ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมไม่ได้ชอบผู้หญิงคนอื่น ๆ ผมมีความสนใจที่หลากหลายจากทางปัญญาที่จะผิวเผินโอชะ ผมสนุกกับการอ่านสตีเฟ่นฮอว์คิงและดูแม่บ้านจริง ฉันสวมแว่นตาบางครั้งและครั้งอื่น ๆ ที่ฉันทำไม่ได้ บ่อยกว่าที่ฉันต้องการฉันลืมที่จะใช้เวลาปิดการแต่งหน้าของฉันก่อนที่ฉันจะไปนอนและตื่นขึ้นมามองเหมือนหมีแพนด้าละลายกับวงการสีดำเหล่านี้ดื้อภายใต้สายตาของฉัน ผมสนุกกับการนั่งอยู่ในมุมโดย windowsills และดื่มถ้วยชาที่มีหนังสือดีที่ด้านหน้าของฉันที่ฉันสามารถได้หายไปในเวลาหลายชั่วโมงสำหรับวันที่ สถานการณ์นี้ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นอย่างมากถ้ามีฝนตกนอก ฉันสนุกกับฝนกับหน้าต่างของฉันฉันมีหัวใจของฉันแตกและหักหัวใจ ฉันได้ผ่านแฟนที่ทำให้ผมตั้งคำถามหรือไม่ว่าผมสวยสมาร์ทหรือเคยมีความรักที่คุ้มค่าอีกครั้ง ฉันดูละครโรแมนติกในขณะที่บิตอุปถัมภ์ทำให้ฉันรู้สึกเพียงอย่างเดียวน้อยกว่าในโลกและในความโศกเศร้าของฉัน ผมถือว่าตัวเองที่เปลี่ยนซาแมนต้าแค, ชาร์และมิแรนดา แฟนและฉันยังคงบางครั้งตัวเองวิธีการจัดหมวดหมู่เมื่อเรากำลังออกในเมืองที่มีความสนุกน้อยกว่าเครื่องดื่มค็อกเทลของฉัน เรารู้ว่ามันไม่ได้จริงๆว่าเราเป็นใคร แต่ก็สามารถที่ดีที่จะใส่ตัวเองลงในกล่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เรียบร้อยและหลอกเราเป็นตัวละครที่ผมอาศัยอยู่บนของตัวเองตอนนี้ แต่ผมได้อาศัยอยู่กับเพื่อนร่วมห้อง ฉันได้พบตัวเองในประสบการณ์ของการมีชีวิตอยู่กับคนอื่น ๆ และสิ่งที่มันหมายถึงการ cohabitate แต่ฉันคิดว่าฉันพบว่าตัวเองได้อย่างชัดเจนมากขึ้นเมื่อเดินเปลือยกายผ่านมากระจกของฉันเกี่ยวกับวิธีการไปที่ห้องครัว แม้ว่าการเรียนรู้ที่จะรักร่างกายของฉัน - ลักยิ้ม, ระลอก, แผลเป็นและ - เป็นค่าคงที่ต่อสู้ขึ้นเขาก็เป็นหนึ่งที่ดูเหมือนว่าเป็นไปได้มากขึ้นทุกวัน บางครั้งผมจับตัวเองในกระจกและทำน้อยสองครั้งใช้เวลา "Eyy," ฉันพูดเช่น Fonzie "มีอะไรขึ้นที่งดงาม" ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะรู้สึกที่สวยงามและให้ความรู้สึกที่ดีต่อสุขภาพในผิวของคุณ ขณะที่ผมได้รับเก่าที่ฉันต้องการที่จะกลายเป็นความก้าวหน้าสะดวกสบายมากขึ้นกับคนที่ผมด้านในเพื่อที่จะน้อยขึ้นอยู่กับไขและพอได้ฟังของความงามทางกายภาพของฉัน ฉันรู้ว่ามันพูดง่ายกว่าทำฉันคิดว่าตัวเองฉลาดพอ แต่มักจะพบว่าตัวเองสงสัยความสามารถของฉันเมื่อนำเสนอกับคนที่ดูเหมือนจะง่ายเพื่อให้บรรลุสิ่งที่ไม่ได้มาตามธรรมชาติให้ฉัน ชุดทักษะของฉันสามารถดูได้ในครั้งเดียวไม่เพียงพอและคุณวุฒิขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ฉันมักจะรู้สึกว่าฉันรู้ว่าข้อมูลที่มากเกินไปไร้ประโยชน์และความรู้ที่เข้มข้นไม่เพียงพอในพื้นที่หนึ่งที่สามารถช่วยให้ฉันเป็นมันยากที่จะไม่สงสัยว่าสิ่งที่ทำให้ใครบางคน "ผู้เชี่ยวชาญ" ในสิ่งที่ "ผู้เชี่ยวชาญ." - เหมือนคนที่คุณ เห็นในช่องทางวิทยาศาสตร์อธิบายปรากฏการณ์และบอกข้อเท็จจริงที่คลุมเครือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ อาจจะไม่มีใครเป็นผู้เชี่ยวชาญจริงๆและเรากำลังทั้งหมดเพียงชนิดของแกล้งมัน แต่ฉันหวังว่าจะเป็นหนึ่งในสักวันหนึ่งฉันบอกว่าฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ เพราะฉันรู้ว่าฉันอย่าง am ใช่ฉันรู้ว่าไม่มีผู้หญิงสองคน - ไม่มีคนสองคนในความเป็นจริง - ที่เคยเดียวกันและพระเจ้าจะไม่โลกจะน่าเบื่อถ้าพวกเขา แต่ฉันจะรู้ว่าผมไม่ได้พิเศษกว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ หรือคุ้มค่ามากขึ้นเพียงเพราะฉันสวมแว่นตาและอ่านหนังสือ เพียงเพราะฉันมีหัวใจของฉันหักและรู้สึกทรมานอย่างไม่น่าเชื่อเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่ เพียงเพราะฉันคิดเกี่ยวกับปรัชญาและวิธีการที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของตัวเอง - หรือไม่ผมตอบสนองบางชนิดที่ยิ่งใหญ่ของวัตถุประสงค์ สิ่งเหล่านี้เป็นแง่มุมของบุคลิกของเราทุกคนและแม้ว่าพวกเขาจะแสดงให้เห็นในรูปแบบที่แตกต่างกันไม่มีเราจะไม่ซ้ำกันพบพวกเขาและยังเป็นเรื่องยากที่จะไม่รู้สึกน้ำท่วมด้วยวาทกรรมนี้เกี่ยวกับวิธีการที่คุณ "ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ " เพราะ คุณถือสิ่งที่คุณเห็นจะเป็นชุดของผลประโยชน์บางอย่างที่แยกคุณจากและทำให้คุณดีกว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่อยู่รอบตัวคุณ มันเป็นวิธีที่ก้าวร้าวน้อยเล็กน้อยบอกว่า "ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ละลายลงไปในพื้นหลังที่น่าเบื่อของผู้หญิง - ฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่สามารถตรึงลงจากวัฒนธรรมป๊อปหรือแบบแผนหรือตลกว่าผู้ชายอาจจะทำให้เกี่ยวกับเรา ผมมีข้อยกเว้นที่พิสูจน์กฎ. "แต่ที่สามารถตรึงลงจากวัฒนธรรมป๊อป? ที่ถูกกำหนดโดยตายตัวหรือไม่ แม้ในหมู่คนที่คุณได้พบที่ได้ร้องขอให้คุณอย่างน้อยที่ได้ดูเหมือนจะเป็นหนึ่งมิติเป็นคนที่อาจจะไม่ได้พวกเขามนุษย์เต็มไปด้วยเรื่องราวและข้อบกพร่องและคุณภาพไถ่? ก็ไม่ได้มีสิ่งเดียวที่ยืนอยู่จะได้รับการเรียนรู้จากการแสดงตนและมุมมองของพวกเขาไม่มีเราเป็นต้นฉบับเพราะเราทุกคนมี มีการแข่งขันเพื่อที่จะเป็นมากที่สุด "พิเศษ" หรือผู้หญิง "ที่ไม่ซ้ำกัน" และทันทีที่คุณได้ใส่หมวกของคุณในแหวนสำหรับชื่อที่คุณได้หายไปแล้วไม่มี เพราะความจริงที่โชคร้ายก็คือนับร้อยนับพัน - ล้านอาจจะ - ของสาวทุกวันให้ตัวเองลูบน้อยที่สุดที่ด้านหลังเป็นสิ่งที่พวกเขากำหนดเป็นดีขึ้นหรือมากขึ้นทั้งคนกว่าสาวในด้านหน้าของพวกเขาที่ชอบ Uggs และแคเธอรีน ภาพยนตร์ Heigl คิดว่าทุกสิ่งที่เราอาจจะทำกับเวลาและชีวิตของเราของเราถ้าเราไม่ได้รับการติดดังนั้นในการพิสูจน์เราไม่ได้เราอาจจะอาจจะ "เช่นที่เหลือ." - ตามที่บ้าเพราะอาจเสียง - มนุษย์แต่ละบุคคล .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชั้นไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ผมมีความสนใจที่หลากหลายจากทรัพย์สินทางปัญญาที่อร่อยง่ายๆ ผมสนุกกับการอ่านสตีเฟน ฮอว์คิง และดูแม่บ้านจริง ผมใส่แว่นบางครั้ง และบางครั้งผมไม่ บ่อยกว่าที่ฉันต้องการฉันลืมถอดแต่งหน้าของฉัน ก่อนที่ฉันจะหลับไป และตื่นขึ้นมาเหมือนละลายหมีแพนด้ากับเหล่านี้ดื้อวงกลมสีดำใต้ตาของฉัน ผมชอบนั่งอยู่มุมจากหน้าต่างและดื่มชาสักถ้วยด้วยหนังสือที่ดีในด้านหน้าของฉันที่ฉันสามารถได้รับสูญหายในชั่วโมง , วัน สถานการณ์นี้คือการปรับปรุงอย่างมากว่า ข้างนอกฝนตก ฉันชอบฝนกับหน้าต่างของฉัน

ผมมีหัวใจที่แตกสลายของฉัน และหัวใจที่แตกสลาย . ฉันผ่าน breakups ที่ทำให้ฉันตั้งคำถามหรือไม่ว่าผมสวย ฉลาด หรือเคยน่ารักอีก ผมดูหนังตลกโรแมนติกที่ ในขณะที่บิตอุปถัมภ์ ทำให้ข้ารู้สึกโดดเดี่ยวน้อยลงในโลกและในความโศกเศร้าของฉัน ผมถือว่าตัวเอง , เปลี่ยน , ซาแมนต้า , แครี่ , ชาร์ล็อต และ มิแรนด้าฉันกับเพื่อนๆ ฉัน ยัง บางครั้งจัดเองอย่างนั้นเมื่อเราออกจากเมือง สนุกนิดหน่อยกว่าเครื่องดื่มค็อกเทล เรารู้ว่ามันไม่ได้จริงๆ เราเป็นใคร แต่มันอาจจะดีที่จะใส่ตัวเองลงในกล่องเล็ก ๆน้อย ๆเรียบร้อย และแกล้งเราตัวละคร

ผมอยู่คนเดียว แต่ตอนนี้ผมต้องอยู่กับเพื่อนร่วมห้อง ฉันได้พบตัวเองในประสบการณ์ของชีวิตกับคนอื่น ๆและสิ่งที่มันหมายถึงการอยู่กินฉันคิดว่าฉันพบตัวเองได้อย่างชัดเจนมากขึ้นเมื่อเดินเปลือยผ่านกระจกของฉันไปที่ครัว แม้ว่าการเรียนรู้ที่จะรักร่างกายของฉัน - ลักยิ้มระลอก , แผลเป็น , และทั้งหมด - เป็นค่าคงที่การต่อสู้ขึ้นเนิน มันเป็นสิ่งที่ดูเหมือนว่าเป็นไปได้มากขึ้นทุกวัน บางครั้งผมจับเองในกระจกและทำสองครั้งที่ใช้ " eyy " ผมพูดเหมือนนายแน่มาก " เกิดอะไรขึ้นสวยไหม " ฉันคิดว่ามันสำคัญที่จะรู้สึกสวยงามและรู้สึกมีสุขภาพดีในผิวของคุณ เมื่อผมโตขึ้น ผมจะค่อยๆคุ้นเคยกับบุคคลที่ฉันอยู่ข้างใน เพื่อจะน้อยขึ้นอยู่กับขี้ผึ้งและ wanes ความงามของร่างกายของฉัน ผมรู้ว่ามันพูดง่ายกว่าทำนะ

ฉันคิดว่าตัวเองฉลาดพอแต่มักจะพบตัวเองสงสัยในความสามารถของฉันเมื่อพบกับคนที่ดูเหมือนจะดังนั้นง่ายบรรลุสิ่งที่ไม่ได้มาตามธรรมชาติเลย ทักษะของฉันสามารถดูครั้งเดียวไม่เพียงพอและสูงเกินไป ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ฉันมักจะรู้สึกว่าข้อมูลที่ไร้ประโยชน์มากเกินไปและไม่เพียงพอ มีความรู้ในพื้นที่หนึ่งที่อนุญาตให้ฉันเป็น " ผู้เชี่ยวชาญ" มันเป็นเรื่องยากที่จะไม่สงสัยว่าอะไรทำให้ใครบางคน " ผู้เชี่ยวชาญ " ในบางสิ่งบางอย่าง ชอบคนที่คุณเห็นในช่องวิทยาศาสตร์อธิบายปรากฏการณ์และบอกข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ บางทีอาจจะไม่มีใครเป็นผู้เชี่ยวชาญจริงๆ และเราก็เป็นแค่การแกล้ง แต่ผมหวังว่าจะเป็นหนึ่งในสักวัน

ผมขอบอกว่าผมไม่เหมือนคนอื่น เพราะผมรู้ว่าผมเป็นอะไร ใช่ฉันรู้ว่าผู้หญิงไม่มีสอง ไม่มี สอง คน ในความเป็นจริง - เหมือนเดิม และ พระเจ้า ไม่ให้โลกน่าเบื่อ ถ้าหากพวกเขา . แต่ผมรู้ว่าผมไม่ได้พิเศษกว่าผู้หญิงคนอื่น หรือคู่ควร แค่เพราะผมใส่แว่น แล้วก็อ่านหนังสือ แค่เพราะว่าผมเคยอกหักและรู้สึกอย่างทรมานกับมันสักพักเพราะผมคิดเกี่ยวกับปรัชญาและวิธีการที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของตัวเองหรือไม่ฉันเติมเต็มบางแกรนด์ชนิดของวัตถุประสงค์ สิ่งเหล่านี้เป็นแง่มุมของบุคลิกภาพของเรา และแม้ว่าพวกเขาจะปรากฏในวิธีที่แตกต่างกัน ไม่มีใครที่ไม่ซ้ำกันสำหรับประสบพวกเขา

แต่มันไม่ยากที่จะรู้สึกเจิ่งนองด้วยวาทกรรมเกี่ยวกับวิธีการที่คุณกำลัง " ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น เพราะคุณถือสิ่งที่คุณรู้สึกจะ บางชุดของผลประโยชน์ที่แยกคุณจากและทำให้คุณดีกว่าคนอื่นรอบ ๆตัวคุณมันเป็นเพียงเล็กน้อยน้อยก้าวร้าววิธีการที่พูดว่า " ฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่ละลายลงในพื้นหลังที่น่าเบื่อของผู้หญิง - ฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่สามารถตรึงลงโดยวัฒนธรรมหรือทัศนคติหรือเรื่องตลกที่คนอาจจะให้กับเรา ผมเป็นข้อยกเว้นที่พิสูจน์กฎ . " แต่ที่สามารถตรึงลงโดยวัฒนธรรมป๊อป ? ที่ถูกกำหนดโดยพิมพ์ ?แม้แต่ในหมู่คนที่คุณเคยเจอใครก็ชวนคุณน้อยที่สุดที่เคยดูเป็นมิติ เป็นคนที่สามารถ พวกเขา ไม่ มนุษย์เต็มไปด้วยเรื่องราวและข้อบกพร่องและสักนิด ? ก็มีสิ่งเดียวที่ยืนที่จะได้เรียนรู้จากการแสดงตนของพวกเขาและมุมมอง ?

เราไม่ใช่ต้นฉบับ เพราะเราทั้งหมดเป็นไม่มีการแข่งขันที่สามารถมากที่สุด " พิเศษ " หรือ " เฉพาะ " ผู้หญิง และทันทีที่คุณใส่หมวกของคุณในแหวนที่ชื่อ คุณแพ้แล้ว เพราะความจริงที่โชคร้ายก็คือว่าหลายร้อยหลายพัน - ล้านบางทีผู้หญิงทุกวันให้ตัวเองนิดๆ ตบหลังเป็นสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าดีขึ้นหรือมากกว่าทั้งบุคคลกว่าเด็กในด้านหน้าของพวกเขาที่ชอบโฆษณา และภาพยนตร์ แคเธอรีน ไฮเกล . คิดถึงสิ่งที่เราสามารถทำอะไรกับเวลาและชีวิตของเราของเรา ถ้าเราไม่ติดดังนั้นในการพิสูจน์เราไม่ได้ " เหมือนคนอื่น" เราอาจจะเหมือนบ้า มันอาจเสียง - แต่ละมนุษย์