Most of the time Jr. is on-screen,

Most of the time Jr. is on-screen, Dad’s actions are timed to be very subtle, so the attention of the audience is always on Jr. where most of the story was being told. If Dad’s actions were important, Jr.’s actions were toned down and Dad’s movements were emphasized then the attention of the audience would transfer to Dad. For example, when Jr. looks up to Dad after he’s popped the ball and Dad shakes his head, all eyes are on Jr. 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของจูเนียร์อยู่บนหน้าจอ การกระทำของพ่อมีเวลาจะละเอียดอ่อนมาก ดังนั้นความสนใจของผู้ชมอยู่เสมอจูเนียร์ที่สุดของเรื่องบอกว่า ถ้าการกระทำของพ่อที่มีความสำคัญ การดำเนินการของถูกลง และเคลื่อนไหวของพ่อได้เน้น ความสนใจของกลุ่มเป้าหมายจะถ่ายโอนไปพ่อ ตัวอย่างเช่น เมื่อจูเนียร์ค้นหาเพื่อพ่อหลังจากที่เขามี popped ลูก และพ่อสั่นศีรษะ ตาทั้งหมดเป็นจูเนียร์ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาส่วนใหญ่ของจูเนียร์เป็นบนหน้าจอการกระทำของพ่อจะหมดเวลาไปจะมีความซับซ้อนมากดังนั้นความสนใจของผู้ชมอยู่เสมอจูเนียร์ที่มากที่สุดของเรื่องที่ได้รับการบอก หากการกระทำของพ่อที่มีความสำคัญการกระทำของจูเนียร์ถูกกระชับลงและการเคลื่อนไหวของพ่อแล้วเน้นความสนใจของผู้ชมที่จะถ่ายโอนไปยังพ่อ ตัวอย่างเช่นเมื่อจูเนียร์เงยหน้าขึ้นมองพ่อหลังจากที่เขาโผล่ลูกและพ่อส่ายหัวตาทั้งหมดอยู่ในจูเนียร์ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาส่วนใหญ่ของ จูเนียร์ บนหน้าจอ การกระทำของพ่อหมด จะละเอียดมาก ดังนั้นความสนใจของผู้ชมอยู่เสมอ จูเนียร์ ซึ่งส่วนใหญ่ของเรื่องราวที่ถูกบอก ถ้าการกระทำของพ่อที่สำคัญ การกระทำของ Jr . ถูกกระชับลง และเน้นการเคลื่อนไหวเป็นพ่อแล้วความสนใจของผู้ชมจะโอนให้พ่อ ตัวอย่างเช่น เมื่อ จูเนียร์ ดูพ่อ หลังจากที่เขาถูกลูกและพ่อสั่นศีรษะ สายตาทั้งหมดจับจ้องไปที่จูเนียร์ 1