The next day, Katia and I were take

The next day, Katia and I were taken along by Sensei, and we went to a certain place in the Elf Village.
Actually, I don't want to part with Anna in the present state, but because Hyrinth-san said 「Leave it to me」, I have decided to depend on the kindness.
If possible, I wanted to go to the place where we are heading now with Katia only.
The place we are heading now is the place where the reincarnated people are sheltered.

Because similar trees grow in abundance, the scenery that doesn't change continues.

「It's a considerable walk」
「Yes. The Elf Village is wide after all. The vicinity of the center of the forest called the Garam Large Forest is approximately the same as Tokyo's 23 wards in wideness」
「That much!?」
「Yes. Because there's the agriculture ward, the population density is not so high though」
「Rather than a village, it's a country」
「That's right. Here has the natural fortress called the Large Forest, and double defense called the barrier that boasted of its impregnability for a long time. If you exclude that the Elves are exclusive, I think that it's the safest and easy-to-live place in the world. I thought of it before」

Sensei sighs.

「If the barrier is really destroyed, the safety can't be guaranteed. Because there's a distance from the outer circumference to the village, there won't be dangers in the village immediately after the barrier is destroyed, but it's likely to become a severe fight」
「Does Sensei think that the barrier will break?」
「It's just a possibility. Just because it hasn't broke even once so far, it can't be said that it won't break in the future. Overconfidence is a taboo」
「The barrier never broke before, huh? By the way, since when the barrier is put up?」
「I don't know. Even the eldest Elf except Potimas was told that the barrier was there since birth」
「By the way, that person's age?」
「I think that it was about 480」
「The scale is different」

While talking so, we arrived at the destination.
The enclosure of a small field and livestock, and the people who plow the field and take care of the livestock.
One of them notices us.

「Sensei, welcome back」
「Yes, I just came back」

A cold greeting.
Sensei's expression is somewhat firm.

It was one girl who approached.
Her age is probably the same as me.
Because the words that she speaks are Japanese, I understand it.
She is a reincarnated person.

「So, are those two people the new victims?」
「They are not victims」
「That will be a difference in consciousness. At least, I think that you are the assailant though. Well, never mind. So, what are your names? Ah, not your present names, but your former names」

The girl turns her gaze here with a serious atmosphere.

「I'm Yamada Shunsuke」
「Ooshima Kanata」
「Eh? Ooshima-kun?」
「That's right」
「Uwa」
「What's with that reaction. Who are you?」
「I'm Kudo Sachi. Well, as the people who are abducted, let's get along well」

Kudo Sachi.
It's the girl who did the chairperson of the class.
Our relationship was not so good, and speaking clearly, although she has a lot of enemies because of her personality, she also has a lot of allies.
Because of her personality, she comes into conflict with Yuugo several times.

But, what's on my mind now is Kudo-san's attitude towards Sensei and many disturbing words.
The relationship between Kudo and Sensei should have been good because Kudo is the chairperson and she has a lot of chances to come into contact with Sensei.
She is glaring at Sensei like seeing her parents' enemies.

The reason is probably the word "abduct" that came out from her mouth.

「Sensei, what does she means by abducted?」
「You two are not abducted by Sensei?」
「We came here to stop Natsume」
「Natsume-kun? Is he here?」

Kudo-san frowns.
I also frown seeing her state.

If it's this state, that means that Kudo-san doesn't know that Yuugo is invading the Elf Village.
I look at Sensei wondering what is this.
Sensei shakes her head silently.
Is it not to say unnecessary thing?

「Kudo-san, Natsume is trying to invade here now leading an army」
「What?」

Katia tells the truth.
Ignoring Sensei's glance.

「Sensei, sorry. After seeing such a condition here, I can't trust Sensei after all」

Katia who folds her arms and says so with a sigh.

「From what that can be heard in Kudo's story, the people here are all abducted and brought along to here, right? Moreover, after being brought, they are left to support themselves」
「No!」
「Not wrong. I was separated with this world's parents and was brought here, and the others are almost the same」
「That's what she says. Besides, you isolate them so that they don't receive any information, right?」
「Yeah. The life here is almost self-sufficiency. Although the Elves will bring anything insufficient if we ask, that's only the minimum. Get up in the morning, plow the field, take care of the livestock, cook it and eat it. That ends a day. Because the Elves are monitoring us, we can't escape, and because the Elves don't speak of any unnecessary things, we don't know anything about the outside」
「No, the purpose of self-sufficiency is to develop your self-support ability!」
「Even though we can't get out of here? Is there a need for such thing like self-support ability in such a keeping-until-death condition?」
「That's」

Sensei hesitates to say.
Everyone stopped the work and looked at the state.

「Yamada-kun and Ooshima-kun come here because I want to ask a lot of questions」

Leaving the silent Sensei behind, Kudo-san begins to walk.
Katia follows her without hesitation.
I glanced at Sensei once, and pursued the back immediately.
Sensei looked down with the face that seemed to burst into tears.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันถัดไป Katia และได้ดำเนินการตาม โดยอาจารย์ และเราได้ไปหมู่บ้านเอลฟ์จริง ฉันไม่ต้องการเป็นส่วนหนึ่งกับแอนนาในปัจจุบัน แต่เนื่อง จาก Hyrinth ซังกล่าวว่า 「Leave มัน me」 ที่ฉันได้ตัดสินใจขึ้นอยู่กับบุญนั้นถ้าเป็นไปได้ ฉันอยากไปที่เรามีหัวข้อขณะนี้กับ Katia เท่านั้นเรามีหัวข้อขณะนี้เป็นสถานที่กำบังคน reincarnatedเพราะคล้ายต้นไม้เติบโตในความอุดมสมบูรณ์ ทิวทัศน์ที่ไม่เปลี่ยนแปลงยังคง「It ของ walk」 มาก「Yes หมู่บ้านเอลฟ์ความกว้างจาก ใกล้เคียงกับศูนย์กลางของป่าที่เรียกว่าป่าใหญ่อุ่น Garam จะประมาณเหมือนกับโตเกียว 23 เขตการปกครองใน wideness」「That มาก 」「Yes เนื่องจากมีเกษตรผู้ป่วย ความหนาแน่นของประชากรไม่สูง though」「Rather กว่าหมู่บ้าน เป็นการ country」「That ของด้านขวา ที่นี่มีป้อมปราการธรรมชาติที่เรียกว่าป่าใหญ่ และป้องกันคู่ที่เรียกว่าอุปสรรคที่ boasted ของ impregnability เป็นเวลานาน แยกเอลฟ์ร่วม ฉันคิดว่า มันเป็นปลอดภัยที่สุด และง่ายต่อการอยู่ในโลก ฉันคิดว่า มัน before」อาจารย์ sighs「If อุปสรรคจริง ๆ ถูกทำลาย ความปลอดภัยไม่สามารถรับประกัน เนื่องจากมีระยะห่างจากเส้นรอบวงภายนอกไปยังหมู่บ้าน ไม่มีอันตรายในหมู่บ้านทันทีทำลายอุปสรรค แต่มันจะกลายเป็น fight」 อย่างรุนแรง「Does อาจารย์คิดว่า จะทำลายอุปสรรค? 」「It ของเพียงไปได้ เพียง เพราะมันไม่ได้ ยากจนแม้เมื่อฉะนี้ มันไม่สามารถจะกล่าวว่า มันจะไม่ทำลายในอนาคต เหลิงจะเป็น taboo」「The อุปสรรคไม่เคยยากจนก่อน ฮะ โดยวิธี ตั้งแต่เมื่อมีอุปสรรคอยู่ค่า? 」「I ไม่ทราบว่า แม้คนเอลฟ์ยกเว้น Potimas ที่บอกว่า อุปสรรคอยู่นั่นตั้งแต่ birth」「By แบบ อายุของบุคคลนั้นหรือไม่? 」「I คิดว่า มันเป็นเรื่อง 480」ขนาด 「The เป็น different」ในขณะที่พูดนั้น เรามาถึงที่ปลายทางตู้ขนาดเล็กเขตปศุสัตว์ และคนที่ไถฟิลด์ และดูแลปศุสัตว์หนึ่งในพวกเขาสังเกตพบว่า เรา「Sensei, back」 ยินดีต้อนรับ「Yes ฉันเพิ่งมา back」คำทักทายเย็นนิพจน์ของอาจารย์ค่อนข้างยืนยันได้เป็นหนึ่งสาวที่ประดับอายุของเธอได้คงเหมือนกับฉันเพราะคำที่เธอพูดเป็นภาษาญี่ปุ่น ฉันเข้าใจมันเธอเป็นคน reincarnated「So เป็นคนที่สองเหยื่อใหม่? 」「They ไม่ใช่ victims」「That จะมีความแตกต่างในสติ น้อย ผมคิดว่า คุณมี assailant ที่ว่า ดี ไม่เป็นไร ดังนั้น สิ่งที่เป็นชื่อของคุณ อา ปัจจุบันของคุณไม่ชื่อ แต่ names」 ของเดิมหญิงสาวหันสายตาของเธอที่นี่ ด้วยบรรยากาศที่ร้ายแรง「I มา Shunsuke」 ยามาดะ「Ooshima Kanata」「Eh Ooshima-kun ? 」Right」 ของ 「That「Uwa」โดยที่ปฏิกิริยาของ 「What ที่คุณ? 」「I อัมนางเจ้าอินทรศักดิศจี Kudo ดี เป็นคนที่มีการลักพาตัว เถอะตาม well」นางเจ้าอินทรศักดิศจี Kudoสาวประธานชั้นไม่ได้ความสัมพันธ์ของเราไม่ดี และพูดชัดเจน แต่เธอมีจำนวนมากของศัตรู เพราะบุคลิกของเธอ เธอยังมีจำนวนมากของพันธมิตรเพราะบุคลิกของเธอ เธอเข้ามาในความขัดแย้งกับ Yuugo หลายครั้งแต่ มีอะไรในใจฉันตอนนี้เป็นทัศนคติ Kudo ซานที่มีต่ออาจารย์และรบกวนคำมากความสัมพันธ์ระหว่าง Kudo และอาจารย์ควรได้ดีเนื่องจาก Kudo เป็นประธาน และมีจำนวนมากโอกาสมาไปยังฝั่งอาจารย์เธอคือแกลริงที่อาจารย์ชอบเห็นศัตรูของพ่อแม่เหตุผลคือ คงคำ "ลักพาตัว" ที่ออกมาจากปากของเธอ「Sensei ไม่ว่าเธอหมายถึงโดยลักพาตัว? 」「You สองจะไม่ลักพาตัว โดยอาจารย์? 」「We มาที่นี่หยุด Natsume」「Natsume-kun คือที่นี่? 」Kudo ซัง frownsฉันยังคิ้วเห็นสถานะของเธอถ้าเป็นสถานะนี้ ซึ่งหมายความ ว่า Kudo ซังไม่รู้ว่า Yuugo เป็นบุกรุกหมู่บ้านเอลฟ์ฉันมองไปที่อาจารย์สงสัยว่า นี่คืออะไรอาจารย์ปั่นหัวเธออยู่เบื้องหลังจึงไม่ต้องพูดสิ่งที่ไม่จำเป็นหรือไม่「Kudo ซัง นัตพยายามบุกนี่ตอนนี้ army」 เป็นผู้นำ「What ? 」Katia บอกความจริงสองอย่างรวดเร็วของอาจารย์「Sensei ขออภัย หลังจากเห็นเงื่อนไขดังกล่าวที่นี่ ฉันไม่สามารถเชื่อถืออาจารย์หลังจาก all」Katia ที่ต้นนี้หุบแขนของเธอ และกล่าวว่า ได้ มีการแยกกัน「From สิ่งที่จะได้ยินในเรื่องของ Kudo คนที่นี่ทั้งหมดจะลักพาตัว และนำไปที่นี่ ขวา นอกจากนี้ หลังจากการนำ มีเหลือเพื่อสนับสนุน themselves」「No ! 」「Not ที่ไม่ถูกต้อง ฉันถูกแยกกับพ่อแม่ในโลกนี้ถูกนำมาที่นี่ และคนอื่น ๆ เกือบ same」「That ของเธอว่า นอกจากนี้ คุณแยกพวกเขาเพื่อให้พวกเขาไม่ได้รับข้อมูล ขวา? 」「yes ชีวิตที่นี่เกือบจะพึ่งพาตัวเองได้ แม้ว่าเอลฟ์จะนำอะไรที่พอเราถาม ที่เป็นเพียงขั้นต่ำ ลุกขึ้นในตอนเช้า ไถฟิลด์ ดูแลการปศุสัตว์ ปรุงอาหาร และกินมัน ที่สิ้นสุดวันที่ เพราะเอลฟ์จะตรวจสอบเรา เราไม่สามารถหนี และเนื่องจากเอลฟ์ไม่พูดสิ่งใดไม่จำเป็น เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการ outside」「No วัตถุประสงค์ของปรัชญาคือการ พัฒนาความสามารถของคุณ self-support ! 」「Even ว่าเราไม่ได้รับออกจากที่นี่หรือไม่ มีความจำเป็นสำหรับสิ่งดังกล่าวเช่นความ self-support ในเงื่อนไขดังกล่าวเก็บรักษาจนถึงตาย? 」「That's」อาจารย์ hesitates ว่าทุกคนหยุดทำงาน และมองรัฐ「Yamada-kun และ Ooshima kun มาที่นี่ เพราะอยากจะถามมาก questions」ออกจากอาจารย์เงียบหลัง Kudo ซังเริ่มเดินKatia ตามเธอโดยไม่ลังเลผม glanced ที่อาจารย์ครั้งเดียว และติดตามหลังทันทีอาจารย์มองลงกับใบหน้าที่ดูเหมือนจะออกมาเป็นน้ำตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันรุ่งขึ้นเทียและผมถูกนำตัวไปตามอาจารย์และเราไปสถานที่หนึ่งในเอลฟ์วิลเลจ.
ที่จริงผมไม่ต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับแอนนาในรัฐปัจจุบัน แต่เพราะ Hyrinth ซังกล่าวว่า「ทิ้งไว้ ให้ฉัน」ฉันได้ตัดสินใจที่จะขึ้นอยู่กับความเมตตา.
ถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะไปที่สถานที่ที่เรากำลังมุ่งหน้าไปตอนนี้มีเทียเท่านั้น.
สถานที่ที่เราจะมุ่งหน้าไปตอนนี้เป็นสถานที่ที่คนจุติกำบัง. เพราะที่คล้ายกัน ต้นไม้เจริญเติบโตได้ในความอุดมสมบูรณ์, ฉากที่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง. 「มันเป็นมากเวลาเดิน」「ใช่ หมู่บ้านเอลฟ์กว้างหลังจากทั้งหมด ใกล้กับศูนย์กลางของป่าที่เรียกว่า Garam ป่าขนาดใหญ่จะอยู่ที่ประมาณเดียวกับโตเกียว 23 หอผู้ป่วยในความกว้าง」「นั่นมาก!? 」「ใช่ เพราะมีวอร์ดเกษตร, ความหนาแน่นของประชากรที่อยู่ไม่สูงมากแม้ว่า」「แทนที่จะหมู่บ้านก็เป็นประเทศ」「ที่เหมาะสม ที่นี่มีป้อมปราการธรรมชาติที่เรียกว่าป่าขนาดใหญ่และการป้องกันคู่ที่เรียกว่าอุปสรรคที่อวด impregnability สำหรับเป็นเวลานาน ถ้าคุณยังไม่รวมที่เอลฟ์เป็นพิเศษผมคิดว่ามันเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดและง่ายต่อการมีชีวิตอยู่ในโลก ฉันคิดว่ามันก่อน」อาจารย์ถอนหายใจ. 「ถ้ากำแพงถูกทำลายจริงๆความปลอดภัยไม่สามารถรับประกัน เพราะมีระยะทางจากรอบนอกไปยังหมู่บ้านที่มีจะไม่เป็นอันตรายในหมู่บ้านทันทีหลังจากที่กำแพงถูกทำลาย แต่ก็มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นการต่อสู้ที่รุนแรง」「ไม่อาจารย์คิดว่าอุปสรรคจะทำลาย? 」「มัน เพียงแค่ความเป็นไปได้ เพียงเพราะมันไม่ได้ยากจนแม้แต่ครั้งเดียวเพื่อให้ห่างไกลไม่สามารถบอกว่ามันจะไม่ทำลายในอนาคต ความเชื่อมั่นเป็นสิ่งต้องห้าม」「กั้นไม่เคยยากจนมาก่อนเหรอ? โดยวิธีการที่ตั้งแต่เมื่ออุปสรรคจะใส่ขึ้นมา? 」「ผมไม่ทราบว่า แม้แต่คนโตของเอลฟ์ยกเว้น Potimas ได้บอกว่าอุปสรรคอยู่ที่นั่นตั้งแต่เกิด」「โดยวิธีการที่อายุของบุคคลที่? 」「ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 480 」「ขนาดที่แตกต่างกัน」ในขณะที่พูดเช่นนั้นเรามาถึงที่ปลายทาง. สิ่งที่แนบมาของสนามขนาดเล็กและปศุสัตว์, และคนที่ไถสนามและการดูแลของปศุสัตว์. หนึ่งของพวกเขาสังเกตเห็นเรา. 「อาจารย์ต้อนรับการกลับมา」「ใช่ฉันเพิ่งกลับมา」อวยพรเย็น. การแสดงออกของอาจารย์ เป็น บริษัท ที่ค่อนข้าง. มันเป็นหนึ่งในหญิงสาวที่เดินเข้ามาใกล้. อายุของเธอน่าจะเป็นเช่นเดียวกับฉัน. เพราะคำที่เธอพูดเป็นภาษาญี่ปุ่นที่ผมเข้าใจมัน. เธอเป็นคนที่กลับชาติมาเกิด. 「ดังนั้นเป็นผู้ที่คนสองคนที่ตกเป็นเหยื่อใหม่ได้หรือไม่ 」「พวกเขาจะไม่ตกเป็นเหยื่อ」「นั่นจะมีความแตกต่างในจิตสำนึก อย่างน้อยผมคิดว่าคุณเป็นคนร้ายแม้ว่า ดีไม่เคยคิด ดังนั้นสิ่งที่เป็นชื่อของคุณ? โอ้ไม่ได้ชื่อของคุณในปัจจุบัน แต่ชื่อเก่าของคุณ」หญิงสาวหันจ้องมองเธอที่นี่มีบรรยากาศที่ร้ายแรง. 「ฉันยามาดะ Shunsuke 」「Ooshima คานาตะ」「ใช่มั้ย? Ooshima คุง? 」「ที่เหมาะสม」「UWA 」「อะไรกับปฏิกิริยาที่ คุณเป็นใคร? 」「ฉันKudo Sachi ดีเป็นคนที่ลักพาตัวขอเข้ากันได้ดี」Kudo Sachi. มันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้หมายปองของชั้นเรียนที่. ความสัมพันธ์ของเราไม่ได้ดีมากและพูดอย่างชัดเจนแม้ว่าเธอจะมีจำนวนมากของศัตรูเพราะบุคลิกของเธอ เธอยังมีจำนวนมากของพันธมิตรได้. เพราะบุคลิกของเธอเธอเข้ามาในความขัดแย้งกับหลายต่อหลายครั้ง Yuugo. แต่สิ่งที่อยู่ในใจของฉันตอนนี้คือทัศนคติ Kudo ซังที่มีต่ออาจารย์และคำพูดที่รบกวนหลาย. ความสัมพันธ์ระหว่าง Kudo และอาจารย์ควรจะมี รับที่ดีเพราะ Kudo เป็นประธานและเธอก็มีจำนวนมากที่มีโอกาสที่จะเข้ามาติดต่อกับอาจารย์. เธอเป็นที่เห็นได้ชัดที่อาจารย์เช่นเห็นพ่อแม่ของเธอศัตรู. เหตุผลน่าจะเป็นคำว่า "ลักพาตัว" ที่ออกมาจากเธอปาก. 「 อาจารย์สิ่งที่เธอหมายถึงการลักพาตัวโดย? 」「คุณทั้งสองจะไม่ได้ลักพาตัวไปโดยอาจารย์? 」「เรามาที่นี่เพื่อหยุดนัตสึเมะ」「นัตสึเมะคุง? เขาอยู่ที่นี่? 」ขมวดคิ้วKudo ซัง. ฉันยังขมวดคิ้วเห็นรัฐของเธอ. ถ้ามันเป็นรัฐนี้ซึ่งหมายความว่า Kudo ซังไม่ทราบว่า Yuugo ที่บุกรุกหมู่บ้านเอลฟ์. ฉันมองไปที่อาจารย์สงสัยว่านี่คืออะไร. อาจารย์ สั่นหัวของเธออย่างเงียบ ๆ . มันไม่ได้บอกสิ่งที่ไม่จำเป็น? 「 Kudo ซังนัตสึเมะพยายามที่จะบุกที่นี่ตอนนี้ชั้นนำกองทัพ」「อะไร」เทียบอกความจริง. ไม่สนใจอย่างรวดเร็วของอาจารย์. 「อาจารย์เสียใจ หลังจากที่ได้เห็นสภาพดังกล่าวที่นี่ผมไม่สามารถไว้วางใจอาจารย์หลังจากทั้งหมด」เทียที่พับแขนของเธอและบอกว่าเพื่อให้มีการถอนหายใจ. 「จากสิ่งที่สามารถได้ยินเสียงในเรื่อง Kudo ของผู้คนที่นี่ได้รับการลักพาตัวและนำไปให้ที่นี่ ใช่มั้ย? นอกจากนี้หลังจากที่ถูกนำมาพวกเขาจะเหลือจะสนับสนุนตัวเอง」「 No! 」「ไม่ผิด ฉันถูกแยกออกจากกันกับผู้ปกครองของโลกนี้และถูกนำตัวมาที่นี่และอื่น ๆ ที่มีเกือบจะเหมือนกัน」「นั่นคือสิ่งที่เธอบอกว่า นอกจากนี้คุณแยกพวกเขาเพื่อให้พวกเขาไม่ได้รับข้อมูลใด ๆ ใช่มั้ย? 」「ใช่ ชีวิตที่นี่เกือบจะพึ่งตัวเอง แม้ว่าพวกเอลฟ์จะนำสิ่งที่ไม่เพียงพอถ้าเราถามว่าเป็นเพียงขั้นต่ำ ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าไถสนามดูแลปศุสัตว์ปรุงเป็นอาหารและกินมัน ที่สิ้นสุดวัน เพราะเอลฟ์มีการตรวจสอบเราไม่สามารถหนีและเพราะพวกเอลฟ์ไม่ได้พูดในสิ่งที่ไม่จำเป็นใด ๆ ที่เราไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับที่อยู่ด้านนอก」「ไม่มีจุดประสงค์ของความพอเพียงคือการพัฒนาตัวเองของคุณความสามารถในการสนับสนุน! 」「แม้ว่าเราจะไม่สามารถออกไปจากที่นี่? มีความจำเป็นสำหรับสิ่งนั้นเช่นความสามารถในการสนับสนุนตัวเองในสภาพการเก็บรักษาจนตายหรือไม่? 」「นั่นคือ」อาจารย์ลังเลที่จะพูด. ทุกคนหยุดการทำงานและมองไปที่รัฐ. 「ยามาดะคุงและ Ooshima คุงมา ที่นี่เพราะผมต้องการที่จะถามคำถามจำนวนมาก」ออกจากอาจารย์เงียบหลังKudo ซังเริ่มต้นที่จะเดิน. เทียต่อไปนี้ของเธอโดยไม่ลังเล. ผมเหลือบมองไปที่อาจารย์ครั้งเดียวและไล่กลับทันที. อาจารย์มองลงไปด้วยใบหน้าที่ดูเหมือน ที่จะออกมาเป็นน้ำตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันต่อมา คาเทีย และถูกถ่ายโดยอาจารย์ และเราได้ไปสถานที่แห่งหนึ่งในเอลฟ์ หมู่บ้าน
ที่จริง ฉันไม่ต้องการเป็นส่วนหนึ่งกับแอนนา ใน สภาพปัจจุบัน แต่เนื่องจาก hyrinth ซานบอกว่า「ปล่อยให้ฉัน」 , ฉันได้ตัดสินใจที่จะพึ่งพาความเมตตา .
ถ้า เป็นไปได้ ผมก็อยากไปที่ที่เรากำลังมุ่งหน้าไปตอนนี้
คาเท่านั้นสถานที่ที่เรามุ่งหน้าไปคือที่ๆ เกิดคนเป็นกำบัง

เพราะต้นไม้ที่คล้ายกันเติบโตในความอุดมสมบูรณ์ ฉากนั้นไม่ได้เปลี่ยนแปลงต่อไป

「มันมากเดิน」
「ครับ เอลฟ์หมู่บ้านกว้าง หลังจากทั้งหมด บริเวณกลางป่าที่เรียกว่า Garam ใหญ่ป่าประมาณเดียวกันกับที่โตเกียว 23 เขตในความกว้าง」
「มาก ! ? 」
「ครับเพราะมีเกษตรวอร์ด ประชากรจะไม่สูงมากนัก แต่」
「มากกว่าหมู่บ้าน มันเป็นประเทศ」
「นั่นแหละ ที่นี่มีป้อมปราการธรรมชาติ เรียกว่า ป่าขนาดใหญ่และป้องกันคู่เรียกอุปสรรคที่โอ้อวดของ impregnability เป็นเวลานาน ถ้าไม่นับที่เอลฟ์เป็นพิเศษ ฉันคิดว่ามันปลอดภัยและง่ายที่สดในโลกฉันคิดมาก่อน」

อาจารย์ . . . . . .

「ถ้าอุปสรรคก็ทำลายความปลอดภัยไม่สามารถรับประกัน เพราะมันมีระยะห่างจากเส้นรอบวงด้านนอกหมู่บ้าน ไม่มีอันตรายในบ้านทันทีหลังจากกั้นถูกทำลาย แต่มันมีแนวโน้มที่จะกลายเป็น รุนแรง ต่อสู้」
「อาจารย์คิดว่ากั้นจะพังไหม 」
「แค่ความเป็นไปได้ก็เพราะมันยังไม่แตกเลยซักครั้ง ก็ไม่สามารถจะกล่าวได้ว่า มันไม่แตกในอนาคต เหลิงเป็นข้อห้าม」
「กั้นไม่แตกก่อนเหรอ ว่าแต่ ตั้งแต่อุปสรรคถูกวางขึ้น 」
「ฉันไม่รู้ แม้แต่ผู้เฒ่าเอลฟ์ ยกเว้น potimas บอกว่าอุปสรรคมีมาตั้งแต่เกิด」
「ตาม อายุของบุคคลนั้น 」
「ฉันคิดว่ามันเกี่ยวกับ 480 」
「ขนาดแตกต่างกัน」

เวลาคุยกันแล้วเราก็มาถึงจุดหมาย
กรงของเขตเล็ก และปศุสัตว์ และคนที่ไถดินและดูแลปศุสัตว์ .
หนึ่งของพวกเขาสังเกตเห็นเรา

「อาจารย์ ยินดีต้อนรับกลับ」
「ค่ะ ฉันเพิ่งมา กลับ」


ทักทายเย็น สีหน้าของอาจารย์ค่อนข้างมั่นคง

มันเป็นหนึ่งสาวที่เดินเข้ามาใกล้ อายุของเธอน่าจะเหมือนกัน

เป็นฉันเพราะคำที่เธอพูด เป็นภาษาญี่ปุ่น ผมเข้าใจนะ เธอเป็นคนที่กลับชาติมาเกิด


「งั้น สองคนนั้น เหยื่อรายใหม่ 」
「พวกเขาไม่ใช่เหยื่อ」
「จะมีความแตกต่างในความมีสติ อย่างน้อยที่สุด ฉันคิดว่าคุณเป็นคนร้ายนะ เอ่อ ไม่เป็นไร แล้วเธอชื่ออะไร ? อ่า ไม่ใช่ชื่อของคุณปัจจุบันแต่อดีต」

ชื่อหญิงสาวหันสายตาเธอที่นี่มีบรรยากาศจริงจัง

「ผมยามาดะ ชุนสุเกะ 」
「โอชิม่า คานาตะ 」
「เอ๊ะ ? โอชิม่า คุง 」
「ถูกต้อง」
「 UWA 」
「เกิดกับปฏิกิริยา นายเป็นใคร ? 」
「ผมคุโด้ ซาชิ คือ เป็นคนลักพาตัวไป เราไปด้วยกันได้ดี」


คุโด้ ซาจิ เป็นผู้หญิงที่ทำประธานชั้นเรียน
ความสัมพันธ์ของเราไม่ค่อยดี และพูดได้ชัดเจนถึงแม้ว่าเธอมีศัตรูมากมาย เพราะบุคลิกของเธอ เธอยังมีมากของพันธมิตร .
เพราะบุคลิกของเธอ เธอเข้ามาในความขัดแย้งกับ yuugo หลายครั้ง

แต่สิ่งที่อยู่ในใจของฉันตอนนี้คือคุโด้ซังทัศนคติต่ออาจารย์ และคำพูดที่กวนมาก
ความสัมพันธ์ระหว่าง คุโด และอาจารย์น่าจะดีเพราะคุโด้ เป็นประธานและมีมากของโอกาสที่จะเข้ามาติดต่อกับ อาจารย์
เธอจ้องอาจารย์อยากเห็นศัตรูของพ่อแม่เธอ

เหตุผลคงเป็นคำว่า " ลักพาตัว " ที่ออกมาจากปากของเธอ . . . . .

「อาจารย์ อะไรที่เธอหมายความว่าโดยลักพาตัว ? 」
「คุณสองคนไม่ได้ถูกลักพาตัวไปโดยอาจารย์ 」
「พวกเรามาที่นี่เพื่อหยุดนัตสึเมะ」
「นัตสึเมะคุง เขามาที่นี่เหรอ 」

คุโดซันขมวดคิ้ว .
ผมยังขมวดคิ้วเมื่อเห็นสภาพของเธอ . . . . .

ถ้าเป็นสภาพนี้ นั่นหมายถึง คุโด้ซังไม่รู้ว่า yuugo ถูกบุกรุกหมู่บ้านเอลฟ์ .
ผมมองอาจารย์สงสัยอะไรนี่ .
อาจารย์สั่นศีรษะอย่างเงียบๆ ไม่พูด
เป็นสิ่งไม่จำเป็น ?

「คุโดซัง นัตสึเมะพยายามจะบุกมานำทัพ」
「อะไร ? 」

คาเทียพูดความจริง
ไม่สนใจเหลือบมองอาจารย์

「อาจารย์ ขอโทษ หลังจากได้เห็นภาพแบบนี้นะ ฉันไม่สามารถไว้ใจคุณหมอหลังจากทั้งหมด」

คาเทียที่พับแขนพูดพร้อมกับถอนหายใจ

「จากอะไรที่สามารถได้ยินในคุโด้ เรื่องราว ผู้คนที่นี่เป็นลักพาตัวและพามาที่นี่ ใช่มั้ย ? นอกจากนี้ หลังจากถูกนำมาทิ้งไว้ เพื่อสนับสนุนตัวเอง」
「ไม่ ! 」
「ไม่ผิดฉันแยกกับพ่อแม่ของโลกนี้ และถูกนำตัวมาที่นี่ และคนอื่น ๆเป็นเกือบเดียวกัน」
「นั่นคือสิ่งที่เธอพูด นอกจากนี้ คุณแยกพวกเขาเพื่อที่พวกเขาไม่ได้รับข้อมูลที่ถูกต้องใด ๆ ? 」
「ครับ ชีวิตที่นี่ก็เกือบไม่ . ถึงแม้ว่าเอลฟ์จะนำอะไรที่ไม่เพียงพอ ถ้าเราถาม มันก็แค่ขั้นต่ำ ตื่นเช้า ไถดินสนามดูแลสัตว์เลี้ยง ทำอาหาร และกินมัน ที่สิ้นสุดวันที่ เพราะเอลฟ์จะตรวจสอบเรา เราหนีไม่ได้ และเพราะเอลฟ์ไม่พูดใด ๆที่ไม่จำเป็น เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับภายนอก」
「ไม่ วัตถุประสงค์ของเศรษฐกิจพอเพียงคือการพัฒนาความสามารถตนเองสนับสนุนของคุณ ! 」
「แม้ว่าพวกเราไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้มั้ย ?จำเป็นต้องมีสิ่งดังกล่าว เช่น ความสามารถในการสนับสนุนตนเองเช่นการรักษาจนกว่าความตาย เงื่อนไข ? 」
「ที่」

คุณหมอลังเลที่จะพูด
ทุกคนหยุดทำงานและมองสภาพ

「ยามาดะคุง และ โอ คุนมาที่นี่เพราะฉันต้องการจะถามคำถามมากมาย 」

ปล่อยให้เงียบ อาจารย์ข้างหลัง คุโด้ซังเริ่มเดิน
คาดังนี้เธอโดยไม่รีรอ .
ผมเห็นอาจารย์สักครั้งแล้วก็ไล่กลับทันที อาจารย์มอง
กับใบหน้าที่ดูเหมือนจะร้องไห้ .