With continuously improving knowled

With continuously improving knowledge of biochemical processes of oil biosynthesis and the constantly increasing number of the sequenced plant genomes, a new era of oil crops seems not very far away. The successful engineering aimed at decreasing the starch and sugar content and increasing the oil content makes it possible to raise other edible crops, such as cassava (Manihot esculenta), sorgum (Sorghum bicolor), sugarcane (Saccharum), potato (Solanum tuberosum) that produce a small amount of oil. This is a difficult task; therefore, plants that contain a relatively large amount of oil and starch in seeds may serve as a source of important information. For example, oat (Avena sativa), corn (Zea mays) and quinoa (Chenopodium quinoa) accumulate high amounts of oil (10–20%) and a substantial amount of starch in their seeds. It is even more intriguing that yellow nutsedge (Cyperus esculentus) accumulates more than 25% of oil and 30% of starch in its tubers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างต่อเนื่องพัฒนาความรู้ของกระบวนการทางชีวเคมีของน้ำมันสังเคราะห์และจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของ genomes sequenced พืช พืชน้ำมันยุคใหม่ดูเหมือนไม่ไกลมาก วิศวกรรมสำเร็จมุ่งลดการแป้ง และน้ำตาลเนื้อหาและเพิ่มปริมาณน้ำมันทำให้ยกอื่น ๆ กินพืช มันสำปะหลัง (Manihot อ่อน), sorgum (ข้าวฟ่างไบคัลเลอร์) อ้อย (กำแพงแสน), มันฝรั่ง (Solanum tuberosum) ที่ผลิตจำนวนเล็กน้อยน้ำมัน งานนี้ยาก ดังนั้น พืชที่ประกอบด้วยขนาดค่อนข้างใหญ่น้ำมันและแป้งในเมล็ด อาจทำหน้าที่เป็นแหล่งข้อมูลสำคัญ ตัวอย่างเช่น โอ๊ต (Avena sativa), ข้าวโพด (ซีเมส์แลน) และเมล็ดคีน (เมล็ดคีน Chenopodium) สะสมปริมาณสูงของน้ำมัน (10 – 20%) และเป็นจำนวนมากของแป้งในเมล็ดของพวกเขา ยิ่งร่วมที่ nutsedge สีเหลือง (จฉชซฌญฎฏฐฑฒณดตถทธกก) สะสมน้ำมันเกินกว่า 25% และ 30% ของแป้งในหัวมันได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องความรู้ในกระบวนการทางชีวเคมีของการสังเคราะห์น้ำมันและจำนวนที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของจีโนมของพืชติดใจยุคใหม่ของพืชน้ำมันดูเหมือนจะไม่มากที่อยู่ห่างไกล วิศวกรรมที่ประสบความสำเร็จมุ่งเป้าไปที่การลดแป้งและน้ำตาลเนื้อหาและการเพิ่มปริมาณน้ำมันที่จะทำให้มันเป็นไปได้ที่จะยกระดับพืชกินได้อื่น ๆ เช่นมันสำปะหลัง (Manihot esculenta) sorgum (ข้าวฟ่างสี) อ้อย (Saccharum) มันฝรั่ง (Solanum tuberosum) ที่ ผลิตจำนวนเล็ก ๆ ของน้ำมัน นี้เป็นงานที่ยาก ดังนั้นพืชที่มีจำนวนเงินที่ค่อนข้างใหญ่ของน้ำมันและแป้งในเมล็ดอาจจะทำหน้าที่เป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญ ยกตัวอย่างเช่นข้าวโอ๊ต (Avena sativa) ข้าวโพด (Zea Mays) และ quinoa (Chenopodium quinoa) สะสมจำนวนเงินที่สูงของน้ำมัน (10-20%) และจำนวนมากของแป้งในเมล็ดของพวกเขา มันก็ยิ่งน่าสนใจมากขึ้นว่า nutsedge สีเหลือง (Cyperus esculentus) สะสมอยู่มากกว่า 25% ของน้ำมันและ 30% ของแป้งในหัวของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องของกระบวนการทางชีวเคมีในความรู้ของน้ำมันที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและจำนวนของลำดับเบสจีโนมพืชศักราชใหม่ของน้ํามันพืช ดูเหมือนจะไม่ไกลมาก ความสำเร็จทางวิศวกรรมเพื่อลดแป้งและน้ำตาล และเพิ่มปริมาณน้ำมัน จะทำให้สามารถปลูกพืชผลที่กินได้อื่น ๆเช่น มันสำปะหลัง ( มันสำปะหลัง ) , sorgum ( ข้าวฟ่าง ) , อ้อย ( อ้อย ) , มันฝรั่ง ( ไม่สามารถจะยอมรับได้ tuberosum ) ที่ผลิตจำนวนน้อยของน้ำมัน นี่เป็นงานที่ยาก ดังนั้น พืชที่มีจำนวนเงินที่ค่อนข้างใหญ่ของน้ำมันและแป้งในเมล็ดอาจใช้เป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญ ตัวอย่างเช่น โอ๊ต ( วนา sativa ) ข้าวโพด ( ข้าวโพด ) และ ( chenopodium quinoa quinoa ) สะสมปริมาณสูงของน้ำมัน ( 10 – 20% ) และจํานวนของแป้งในเมล็ดของพวกเขา มันเป็นน่าสนใจมากขึ้นที่แห้วหมู ( Cyperus สีเหลือง 4 ) สะสมมากกว่า 25 % ของน้ำมันและ 30 เปอร์เซ็นต์แป้งในหัว