2.6 Reduction of anthracnose lesion

2.6 Reduction of anthracnose lesion development
Mangoes, cv. Nam Dok Mai, were washed
in distilled water and left to dry. Cell suspension of
I. orientalis was prepared from 4-day-old PDA
culture at concentration of 108 cells/mL. The
mangoes were then immersed in the yeast cell
suspension for 40 min. For the control treatment,
mangoes were immersed in distilled water for the
same period of time. There were three replicates
each with twenty fruits arranged in RCBD. Since
this study paid attention on postharvest development
of anthracnose after quescent infection broke
out, there was no artificial inoculation. Hence, the
disease that developed on mangoes was caused by
natural infections. The mangoes were placed in
plastic baskets and covered with newspapers. After
fifteen days of incubation at room temperature,
lesion development was assessed using the
following scores: 0 = no disease; 1 = tiny lesion
(pin-headed size) developed, 2-3 lesions per fruit;
2 = 3-4 lesions of 3 to 4–mm diameter size were
found and the damaged area was less than 5 % on
the fruit; 3 = 5-12% of damaged area found on the
fruit; 4 = 13-25% of damaged area found on the
fruit; 5 = 26-50% of damaged area found on the
fruit; 6 = more than 50% of damaged area found
on the fruit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.6 ลดลงพัฒนารอยโรค anthracnoseมะม่วง พันธุ์น้ำดอกเชียงใหม่ ถูกล้างในน้ำกลั่นและซ้ายให้แห้ง ระงับเซลล์I. orientalis ถูกเตรียมจาก PDA อายุ 4 วันวัฒนธรรมที่เข้มข้นของ 108 เซลล์/มล. ที่มะม่วงแช่อยู่ในเซลล์ยีสต์แล้วหยุด 40 นาที สำหรับการควบคุมบำบัดมะม่วงแช่อยู่ในน้ำกลั่นรอบระยะเวลาเดียวกัน มีเหมือนกับสามแต่ละกับผลไม้ 20 จัดใน RCBD ตั้งแต่ศึกษานี้จ่ายความสนใจในการพัฒนาหลังการเก็บเกี่ยวของ anthracnose หลังจากติดเชื้อ quescent ยากจนมี inoculation ไม่เทียม ดังนั้น การโรคที่พัฒนาบนมะม่วงที่เกิดจากการติดเชื้อตามธรรมชาติ มะม่วงถูกเก็บไว้ในตะกร้าพลาสติกและหนังสือพิมพ์ หลังจากวันที่ห้าของการบ่มที่อุณหภูมิห้องพัฒนาแผลถูกประเมินโดยใช้การต่อคะแนน: 0 =ไม่โรค 1 =รอยโรคเล็ก ๆพัฒนา (ขาแฉกขนาด) 2-3 ได้ต่อผลไม้2 = 3-4 ก็ได้ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 3 ถึง 4-มม.พบ และพื้นที่เสียหายไม่น้อยกว่า 5% ในผลไม้ 3 = 5-12% ของพื้นที่เสียหายในการผลไม้ 4 = 13-25% ของพื้นที่เสียหายในการผลไม้ 5 = 26-50% ของพื้นที่เสียหายในการผลไม้ 6 =พบพื้นที่เสียหายมากกว่า 50%ในผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.6 การลดลงของการพัฒนารอยโรคแอนแทรกโน
มะม่วงพันธุ์ น้ำดอกไม้ถูกล้าง
ในน้ำกลั่นและทิ้งให้แห้ง เซลล์แขวนลอยของ
ฉัน orientalis ที่เตรียมจาก PDA 4 วันเก่า
วัฒนธรรมที่ความเข้มข้น 108 เซลล์ / มิลลิลิตร
มะม่วงถูกแช่อยู่แล้วในเซลล์ยีสต์
ระงับเป็นเวลา 40 นาที สำหรับการรักษาควบคุม
มะม่วงถูกแช่อยู่ในน้ำกลั่นสำหรับ
ระยะเวลาเดียวกันของเวลา มีอยู่สามซ้ำ
แต่ละคนมียี่สิบผลไม้จัดใน RCBD เนื่องจาก
การศึกษาครั้งนี้ให้ความสนใจในการพัฒนาหลังการเก็บเกี่ยว
ของแอหลังจากการติดเชื้อ quescent โพล่ง
ออกมาไม่มีการฉีดวัคซีนเทียม ดังนั้น
โรคที่พัฒนาบนผลมะม่วงที่เกิดจาก
การติดเชื้อตามธรรมชาติ มะม่วงถูกวางไว้ใน
ตะกร้าพลาสติกและปกคลุมด้วยหนังสือพิมพ์ หลังจากที่
สิบห้าวันของการบ่มที่อุณหภูมิห้อง,
การพัฒนาแผลได้รับการประเมินโดยใช้
คะแนนดังต่อไปนี้: 0 = ไม่มีโรค 1 = แผลเล็ก
(ขนาดพินหัว) การพัฒนา 2-3 แผลต่อผลไม้
2 = 3-4 แผล 3-4 มมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางถูก
พบและพื้นที่ที่เสียหายน้อยกว่า 5%
ผลไม้; 3 = 5-12% ของพื้นที่ความเสียหายที่พบใน
ผลไม้ 4 = 13-25% ของพื้นที่ความเสียหายที่พบใน
ผลไม้ 5 = 26-50% ของพื้นที่ความเสียหายที่พบใน
ผลไม้ 6 = มากกว่า 50% ของพื้นที่ที่เสียหายพบ
ในผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.6 การลดโรคแผลการพัฒนา

มะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้ น้ำดอกไม้ , ล้าง
ในน้ำกลั่นและทิ้งให้แห้ง เซลล์แขวนลอยของ
. orientalis เตรียมจากวัฒนธรรม PDA
4-day-old ความเข้มข้น 108 เซลล์ / มล.

มะม่วงแล้วแช่ในเซลล์ยีสต์ชั่วคราว 40 นาที สำหรับการรักษาควบคุม
มะม่วงแช่ในน้ำกลั่น
ระยะเวลาเดียวกันของเวลามี 3 ซ้ำ
ละยี่สิบผลไม้จัดอยู่ใน RCBD . เนื่องจากการศึกษานี้ให้ความสนใจต่อ

หลังการพัฒนาของโรคแอนแทรคโนสหลังจากการติดเชื้อ quescent ยากจน
ออก ไม่มีเชื้อประดิษฐ์ ดังนั้น โรคที่พัฒนาบน

มะม่วงที่เกิดจากการติดเชื้อตามธรรมชาติ มะม่วงถูกวางไว้ในตะกร้าพลาสติก
และปกคลุมด้วยหนังสือพิมพ์ หลังจาก
สิบห้าวันของการบ่มที่อุณหภูมิห้อง แผลที่ได้รับการพัฒนาโดยใช้
ต่อไปนี้คะแนน 0 = ไม่มีโรค ; 1 =
( PIN ขนาดแผลเล็ก ๆหัว ) พัฒนา 2-3 แผลต่อผลไม้ ;
2 = 3-4 แผล 3 ถึง 4 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางขนาด 1 –
พบและพื้นที่ที่เสียหายน้อยกว่า 5 %
ผลไม้ 3 = 5-12 % ของพื้นที่เสียหายที่พบในผลไม้
4 = โอกาส % ของพื้นที่เสียหายที่พบบน
ผล5 = 26-50 % ของพื้นที่เสียหายที่พบบน
ผลไม้ ; 6 = มากกว่า 50% ของพื้นที่เสียหายที่พบ
บนผลไม้