Nicholas Nixon was visiting his wif

Nicholas Nixon was visiting his wife’s family when, “on a whim,” he said, he asked her and her three sisters if he could take their picture. It was summer 1975, and a black-and-white photograph of four young women — elbows casually attenuated, in summer shirts and pants, standing pale and luminous against a velvety background of trees and lawn — was the result. A year later, at the graduation of one of the sisters, while readying a shot of them, he suggested they line up in the same order. After he saw the image, he asked them if they might do it every year. “They seemed O.K. with it,” he said; thus began a project that has spanned almost his whole career. The series, which has been shown around the world over the past four decades, will be on view at the Museum of Modern Art, coinciding with the museum’s publication of the book “The Brown Sisters: Forty Years” in November.

Who are these sisters? We’re never told (though we know their names: from left, Heather, Mimi, Bebe and Laurie; Bebe, of the penetrating gaze, is Nixon’s wife). The human impulse is to look for clues, but soon we dispense with our anthropological scrutiny — Irish? Yankee, quite likely, with their decidedly glamour-neutral attitudes — and our curiosity becomes piqued instead by their undaunted stares. All four sisters almost always look directly at the camera, as if to make contact, even if their gazes are guarded or restrained.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิโคลัสนิกสันได้ไปเยี่ยมครอบครัวของภรรยาของเขาเมื่อ "ในราชประสงค์" เขากล่าวว่าเขาขอให้เธอและสามสาวน้องสาวของเธอว่าเขาอาจจะใช้ภาพของพวกเขา มันเป็นช่วงฤดูร้อนปี 1975 และรูปถ่ายสีดำและสีขาวสี่หญิงสาว - ข้อศอกจางลวกในช่วงฤดูร้อนและยืดกางเกงยืนอ่อนและสว่างกับพื้นหลังนุ่มของต้นไม้และสนามหญ้า - เป็นผลมา หนึ่งปีต่อมาที่สำเร็จการศึกษาแห่งหนึ่งของน้องสาวในขณะที่เตรียมการยิงของพวกเขาที่เขาแนะนำให้พวกเขาเริ่มขึ้นในลำดับเดียวกัน หลังจากที่เขาเห็นภาพที่เขาถามพวกเขาว่าพวกเขาอาจจะทำมันทุกปี "ดูเหมือนว่าพวกเขาตกลงกับมัน" เขากล่าวว่า จึงเริ่มโครงการที่ได้ทอดเกือบทั้งอาชีพของเขา ชุดซึ่งได้รับการแสดงทั่วโลกในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมาจะอยู่ในมุมมองที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ประจวบกับสิ่งพิมพ์ของพิพิธภัณฑ์ของหนังสือเล่มนี้ "ซิสเตอร์บราวน์: สี่สิบปี". ในเดือนพฤศจิกายนเป็นใครน้องสาวเหล่านี้? เราไม่เคยบอก (แต่เรารู้ว่าชื่อของเขาจากซ้ายฮีทเธอร์มี่, เบเบ้และลอรี; Bebe ของสายตาเจาะเป็นภรรยาของนิกสัน) แรงกระตุ้นของมนุษย์คือการมองหาเบาะแส แต่เร็ว ๆ นี้เราตรวจสอบข้อเท็จจริงจ่ายยาที่มีคุณค่าของเรา - ไอริช? ชาวอเมริกันมีแนวโน้มที่ค่อนข้างมีทัศนคติเด็ดเย้ายวนใจที่เป็นกลางของพวกเขา - และความอยากรู้ของเราจะกลายเป็นป่องๆแทนโดยไม่สะทกสะท้านของพวกเขาจ้อง ทั้งสี่สาวน้องสาวมักจะมองตรงไปที่กล้องเช่นถ้าจะทำให้การติดต่อแม้ว่า gazes ของพวกเขาจะรักษาหรือยับยั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิโคลัส นิกสันได้เยี่ยมครอบครัวของภรรยา เมื่อ " ตามอำเภอใจ " เขากล่าว เขาถามเธอ สามพี่น้อง ถ้าเขาสามารถถ่ายภาพของพวกเขา มันเป็นฤดูร้อน 1975 และภาพถ่ายขาวดำของ 4 หนุ่มๆเป็นผู้หญิง - ข้อศอกในฤดูร้อน , เสื้อและกางเกงยืนสีซีดและแพรวกับพื้นนุ่มของต้นไม้และสนามหญ้า - ผล ปีต่อมาในวันจบการศึกษาจากหนึ่งในพี่น้อง ขณะกำลังถ่ายภาพของพวกเขา เขาแนะนำพวกเขาในลำดับเดียวกัน หลังจากที่เขาเห็นภาพ เขาถามพวกเขาหากพวกเขาจะทำทุกปี " พวกเขาดูเหมือนจะโอเคกับมัน " เขากล่าวว่า ดังนั้น จึงได้เริ่มโครงการที่ได้ถูกเกือบทั้งอาชีพของเขา ชุด ซึ่งได้แสดงรอบโลกที่ผ่านมาสี่ทศวรรษจะเปิดให้ชมที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ ประจวบกับพิพิธภัณฑ์สิ่งพิมพ์ของหนังสือ " น้องสาวของบราวน์ : สี่สิบปีในเดือนพฤศจิกายน

ที่พี่น้องเหล่านี้ เราไม่เคยบอก ( แต่เรารู้ชื่อของพวกเขาจากซ้าย เฮทเธอร์ มีมี่ เบเบ้กับลอรี่ ; เบเบ้ของการเจาะจ้องมองภรรยา Nixon ) แรงกระตุ้นของมนุษย์คือการมองหาเบาะแสแต่เร็ว ๆนี้เราจ่ายด้วยการตรวจสอบ - มานุษยวิทยาของเราไอริช ? แยงกี้ ค่อนข้างอาจ กับเด็ดเสน่ห์เป็นกลางทัศนคติของตน และความอยากรู้ของเรากลายเป็นไม่พอใจแทน โดยตนไม่สะทกสะท้านสายตา . ทั้งหมดสี่พี่น้องมักจะมองที่กล้องโดยตรง เช่น ถ้าจะติดต่อ ถ้าชื่นชอบของพวกเขาจะรักษาหรือยับยั้ง