When treating municipal wastewater,

When treating municipal wastewater, the disposal of sludge is a problem of growing importance,
representing up to 50% of the current operating costs of a wastewater treatment plant. Although
different disposal routes are possible, anaerobic digestion plays an important role for its abilities to
further transform organic matter into biogas (60–70 vol% of methane, CH4), as thereby it also reduces
the amount of final sludge solids for disposal whilst destroying most of the pathogens present in the
sludge and limiting odour problems associated with residual putrescible matter. Anaerobic digestion
thus optimises WWTP costs, its environmental footprint and is considered a major and essential part of
a modern WWTP. The potential of using the biogas as energy source has long been widely recognised
and current techniques are being developed to upgrade quality and to enhance energy use. The present
paper extensively reviews the principles of anaerobic digestion, the process parameters and their
interaction, the design methods, the biogas utilisation, the possible problems and potential pro-active
cures, and the recent developments to reduce the impact of the problems. After having reviewed the
basic principles and techniques of the anaerobic digestion process, modelling concepts will be assessed
to delineate the dominant parameters. Hydrolysis is recognised as rate-limiting step in the complex
digestion process. The microbiology of anaerobic digestion is complex and delicate, involving several
bacterial groups, each of them having their own optimum working conditions. As will be shown, these
groups are sensitive to and possibly inhibited by several process parameters such as pH, alkalinity,
concentration of free ammonia, hydrogen, sodium, potassium, heavy metals, volatile fatty acids and
others. To accelerate the digestion and enhance the production of biogas, various pre-treatments can be
used to improve the rate-limiting hydrolysis. These treatments include mechanical, thermal, chemical
and biological interventions to the feedstock. All pre-treatments result in a lysis or disintegration of
sludge cells, thus releasing and solubilising intracellular material into the water phase and transforming
refractory organic material into biodegradable species. Possible techniques to upgrade the biogas
formed by removing CO2, H2S and excess moisture will be summarised. Special attention will be paid to
the problems associated with siloxanes (SX) possibly present in the sludge and biogas, together with the
techniques to either reduce their concentration in sludge by preventive actions such as peroxidation, or
eliminate the SX from the biogas by adsorption or other techniques. The reader will finally be guided to
extensive publications concerning the operation, control, maintenance and troubleshooting of anaerobic
digestion plants

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รักษาน้ำเสียเทศบาล กำจัดตะกอนเป็นปัญหาของการเติบโตความสำคัญ,
แสดงถึง 50% ของต้นทุนดำเนินงานปัจจุบันของโรงงานบำบัดน้ำเสีย แม้ว่า
กระบวนการกำจัดที่แตกต่างกันเป็นไปได้ การย่อยอาหารที่ไม่ใช้ออกซิเจนมีบทบาทสำคัญในความสามารถของการ
แปลงอินทรีย์เป็นก๊าซชีวภาพ (60–70 vol %มีเทน CH4), ต่อไป เป็นผลแล้วยังช่วยลด
ยอดเงิน final ของแข็งตะกอนขณะทำลายมากที่สุดของโรคในการขายทิ้ง
ตะกอน และจำกัดปัญหากลิ่นที่เกี่ยวข้องกับเรื่องเหลือ putrescible ไม่ใช้ย่อยอาหาร
optimises WWTP ค่าใช้จ่าย รอยเท้าของสิ่งแวดล้อม และถือว่าเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญ และจำเป็นของ
WWTP ทันสมัย ศักยภาพของการใช้ก๊าซชีวภาพเป็นแหล่งพลังงานได้ยาวนานการอย่างกว้างขวางยัง
เทคนิคปัจจุบันจะถูกพัฒนา เพื่ออัพเกรดคุณภาพ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงาน ปัจจุบัน
กระดาษหลักการย่อยอาหารที่ไม่ใช้ออกซิเจน พารามิเตอร์กระบวนการความคิดเห็นอย่างกว้างขวาง และการ
โต้ตอบ วิธีการออกแบบ จัดสรรก๊าซชีวภาพ มีปัญหา และโปรใช้งานอยู่ที่มีศักยภาพ
กิน และการพัฒนาล่าสุดเพื่อลดผลกระทบของปัญหา หลังจากมีการตรวจทานการ
จะประเมินหลักการพื้นฐานและเทคนิคของกระบวนการย่อยอาหารที่ไม่ใช้ออกซิเจน การสร้างแบบจำลองแนวคิด
จะไปพารามิเตอร์หลัก ไฮโตรไลซ์ตราบจำกัดอัตราก้าวอยู่ในคอมเพล็กซ์
กระบวนการย่อยอาหาร จุลชีววิทยาของย่อยอาหารที่ไม่ใช้ออกซิเจนจะซับซ้อน และละเอียด อ่อน เกี่ยวข้องกับหลาย
แบคทีเรียกลุ่ม แต่ละของพวกเขาที่มีสภาพการทำงานของตนเองอย่างเหมาะสม เป็นจะแสดง เหล่านี้
กลุ่มมีความไวต่อไป และอาจจะห้าม โดยพารามิเตอร์กระบวนการหลายอย่างเช่น pH น้ำยา,
ความเข้มข้นของแอมโมเนียอิสระ ไฮโดรเจน โซเดียม โพแทสเซียม โลหะหนัก กรดไขมันระเหย และ
ผู้อื่น เพื่อเร่งการย่อยอาหาร และเพิ่มการผลิตก๊าซชีวภาพ รักษาต่าง ๆ ก่อนได้
ใช้เพื่อปรับปรุงไฮโตรไลซ์จำกัดอัตราการ การรักษาเหล่านี้มีความร้อน สารเคมี เครื่องกล
และงานวิจัยชีวภาพกับวัตถุดิบ รักษาทั้งหมดก่อนทำการ lysis หรือบูรณภาพของ
ตะกอนเซลล์ จึงปล่อยและ solubilising intracellular วัสดุในน้ำระยะและเปลี่ยน
refractory วัสดุอินทรีย์เป็นชนิดที่สลาย เป็นเทคนิคการปรับการผลิตก๊าซ
เกิดขึ้น โดยการเอา CO2 ไข่เน่าและความชื้นส่วนเกินจะสามารถ summarised ความสนใจพิเศษจะชำระเงิน
ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ siloxanes (SX) อาจอยู่ในตะกอนและก๊าซชีวภาพ กัน
เทคนิคอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อลดความเข้มข้นของตะกอนในการดำเนินการป้องกันเช่น peroxidation หรือ
กำจัด SX จากก๊าซชีวภาพดูดซับหรือเทคนิคอื่น ๆ finally จะอ่านจะแนะนำให้
สิ่งพิมพ์อย่างละเอียดเกี่ยวกับการดำเนินการ ควบคุม บำรุงรักษา และแก้ไขปัญหาไม่ใช้
พืชย่อยอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อรักษาน้ำเสีย , กำจัดตะกอน เป็นปัญหาของการเจริญเติบโตความสำคัญ
แทนถึง 50% จากปัจจุบันต้นทุนดำเนินงานของระบบบำบัดน้ำเสีย . แม้ว่า
เส้นทางที่แตกต่างกันการกำจัดเป็นไปได้ การหมักแบบไร้อากาศมีบทบาทสำคัญสำหรับความสามารถของตนที่จะ
เพิ่มเติมแปลงอินทรีย์ลงในก๊าซชีวภาพ ( 60 – 70 % ของปริมาตรก๊าซมีเทน ร่าง ) เป็นงบมันยังลด
ปริมาณตะกอนของแข็งจึงนาลสำหรับการกำจัดในขณะที่การทำลายมากที่สุดของเชื้อโรคที่มีอยู่ใน
ตะกอนและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการจำกัดกลิ่นตกค้างที่เน่าเปื่อยก็ตาม ระบบการย่อยอาหาร
จึง optimises ต้นทุน wwtp , รอยพระพุทธบาทสิ่งแวดล้อม และถือเป็นสาขาที่จำเป็นและเป็นส่วนหนึ่งของการ wwtp สมัยใหม่ศักยภาพของการใช้ก๊าซชีวภาพเป็นแหล่งพลังงานที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางปัจจุบัน
และเทคนิคที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อยกระดับคุณภาพ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงาน กระดาษของขวัญ
อย่างกว้างขวางวิจารณ์หลักการของการหมัก และพารามิเตอร์ของกระบวนการและปฏิสัมพันธ์
, วิธีการออกแบบการใช้ก๊าซชีวภาพ ปัญหาที่เป็นไปได้และการรักษา Pro Active
ที่มีศักยภาพและการพัฒนาล่าสุดในการลดผลกระทบของปัญหา หลังจากมีการตรวจสอบ
หลักการพื้นฐานและเทคนิคของกระบวนการการหมัก การสร้างแนวคิด จะมีการประเมิน
เพื่ออธิบายตัวแปรเด่น การได้รับการยอมรับว่าเป็นอัตราการขั้นตอนในกระบวนการย่อยอาหารที่ซับซ้อน

จุลชีววิทยาของการหมัก มีความซับซ้อนและละเอียดอ่อนที่เกี่ยวข้องกับหลาย
กลุ่มแบคทีเรีย แต่ละของพวกเขามีเองที่เหมาะสมของเงื่อนไขการทำงาน โดยจะแสดง กลุ่มเหล่านี้มีความไวและอาจยับยั้ง
โดยพารามิเตอร์กระบวนการต่าง ๆ เช่น ความเป็นกรด - ด่าง ความเป็นด่าง ความเข้มข้นของแอมโมเนีย
ฟรี , ไฮโดรเจน , โซเดียม , โพแทสเซียม , โลหะหนัก , กรดไขมันที่ระเหยได้และ
คนอื่น เพื่อเร่งการย่อยสลาย และเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตก๊าซชีวภาพก่อนการรักษาต่างๆที่สามารถใช้เพื่อเพิ่มอัตราการ
ไฮโดร . การรักษาเหล่านี้ ได้แก่ กล ความร้อน เคมี และชีวภาพเพื่อการแทรกแซง
วัตถุดิบ การรักษาทั้งหมดก่อนส่งผลในการสลายหรือการสลายตัวของ
ตะกอนเซลล์ จึงปล่อย solubilising ภายในเซลล์และวัสดุในน้ำและระยะเปลี่ยน
วัสดุอินทรีย์วัสดุทนไฟเป็นชนิดที่ย่อยสลายเทคนิคที่เป็นไปได้ที่จะอัพเกรดก๊าซชีวภาพ
รูปแบบโดยเอา CO2 h2s และความชื้นส่วนเกินจะถูกสรุป . ความสนใจพิเศษจะจ่าย

ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ siloxanes ( SX ) อาจจะอยู่ในตะกอน และก๊าซชีวภาพร่วมกับ
เทคนิคให้ลดความเข้มข้นของพวกเขาในการป้องกันตะกอนโดยการกระทำเช่น
- หรือขจัด SX จากก๊าซชีวภาพโดยการดูดซับหรือเทคนิคอื่น ๆ ผู้อ่านจะได้รับคำแนะนำจึงแนลลี่

พิมพ์อย่างละเอียด เกี่ยวกับการดำเนินงาน ควบคุม ดูแล บำรุงรักษา และแก้ไขปัญหาของพืชการหมัก