ชาวอเมริกันเป็นผู้กำหนดให้มี วันแม่

ชาวอเมริกันเป็นผู้กำหนดให้มี วันแม่ อย่างเป็นทางการขึ้น และผู้ที่พยายามเรียกร้องให้มี วันแม่ ในอเมริกา คือ แอนนา เอ็ม. จาร์วิส คุณครูแห่งรัฐฟิลาเดลเฟีย แต่กว่าเธอจะประสบความสำเร็จก็ครบ 2 ปีพอดีในปี ค.ศ.1914 (พ.ศ.2457) โดยประธานาธิบดี วูดโรว์ วิลสัน ได้มีคำสั่งให้ถือวันอาทิตย์ที่ 2 ของเดือนพฤษภาคมเป็นวันแม่แห่งชาติ และดอกไม้สำหรับวันแม่ของชาวอเมริกันก็คือดอกคาร์เนชั่น ซึ่งจะแบ่งออกเป็น 2 แบบ คือถ้าแม่ยังมีชีวิตอยู่ให้ประดับตกแต่งบ้าน หรือประตูด้วยดอกคาร์เนชั่นสีชมพู แต่ถ้าแม่ถึงแก่กรรมไปแล้วให้ประดับด้วยดอกคาร์เนชั่นสีขาว


สำหรับในประเทศไทยนั้นมีการจัดงาน วันแม่ ขึ้นเป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ.2486 ณ.สวนอัมพร โดยมีกระทรวงสาธารณสุขเป็นผู้จัดงาน แต่เนื่องจากช่วงนั้นเป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 งาน วันแม่ ในปีต่อมาจึงต้องงดไปโดยปริยาย หลังจากผ่านพ้นวิกฤติสงครามไปแล้ว หลายหน่วยงานได้พยายามรื้อฟื้นให้มีวันแม่ขึ้นมาอีก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร และมีการเปลี่ยนกำหนดวันแม่ไปหลายครั้ง แต่กำหนด วันแม่ ที่ประชาชนนิยม และเป็นที่รับรองของรัฐบาล คือวันที่ 15 เมษายน โดยเริ่มจัดมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2493 กำหนดงานวันแม่ในวันนี้ยังดำเนินต่อมาอีกหลายปี ก็ต้องมาหยุดชะงักลงอีก ด้วยเหตุผลที่ว่าสภาวัฒนธรรมแห่งชาติผู้จัดงาน วันแม่ ขาดผู้สนับสนุน ซึ่งก็คือกระทรวงวัฒนธรรมที่ถูกยุบไปนั่นเอง

ต่อมาสมาคมครูคาทอลิกแห่งประเทศไทย เห็นว่าควรมีการจัดงานวันแม่ต่อไป จึงได้รื้อฟื้นงานวันแม่ขึ้นมาอีก และได้กำหนดให้จัดงานวันแม่ คือวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ.2515 แต่จัดได้เพียงปีเดียวก็เลิกไป จนกระทั่งในปี พ.ศ.2519 คณะกรรมการอำนวยการสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์เห็นว่าควรกำหนดวันแม่ให้แน่นอนเสียที จึงได้กำหนดวันแม่ใหม ่โดยให้ถือว่าวันเสด็จพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ วันที่ 12 สิงหาคม เป็น วันแม่แห่งชาติ และ กำหนดให้ดอกมะลิเป็นดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ตั้งแต่นั้นมา

เหตุผลที่ให้ ดอกมะลิ เป็นดอกไม้สัญลักษณ์ของ วันแม่ ก็เนื่องจาก ดอกมะลิเป็นดอกไม้ที่มีสีขาวบริสุทธิ์ ส่งกลิ่นหอมไปไกลและหอมได้นาน อีกทั้งยังออกดอกได้ตลอดทั้งปี เปรียบได้กับความรักอันบริสุทธิ์ของแม่ที่มีต่อลูกไม่มีวันเสื่อมคลาย...


1
นักภาษาศาสตร์ได้ตั้งข้อสังเกตไว้ว่า คำว่า 'แม่' ของทุก ๆ ภาษา มาจากการออกเสียงของเด็ก โดยคำขึ้นต้นด้วยพยัญชนะริมฝีปากคู่ (Bilabial) ได้แก่ ม , พ , ป ,บ หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นพยัญชนะชุดแรกที่เด็กสามารถทำเสียงได้ โดยการใช้ริมฝีปากบนและล่าง ดังเช่น ..

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวอเมริกันเป็นผู้กำหนดให้มีวันแม่อย่างเป็นทางการขึ้นและผู้ที่พยายามเรียกร้องให้มีวันแม่ในอเมริกาคือแอนนาเอ็ม จาร์วิสคุณครูแห่งรัฐฟิลาเดลเฟียแต่กว่าเธอจะประสบความสำเร็จก็ครบ 2 ปีพอดีในปี ค.ศ.1914 (พ.ศ2457) โดยประธานาธิบดีวูดโรว์วิลสันได้มีคำสั่งให้ถือวันอาทิตย์ที่ 2 ของเดือนพฤษภาคมเป็นวันแม่แห่งชาติและดอกไม้สำหรับวันแม่ของชาวอเมริกันก็คือดอกคาร์เนชั่นซึ่งจะแบ่งออกเป็น 2 คำประกอบ หรือประตูด้วยดอกคาร์เนชั่นสีชมพูแต่ถ้าแม่ถึงแก่กรรมไปแล้วให้ประดับด้วยดอกคาร์เนชั่นสีขาว


สำหรับในประเทศไทยนั้นมีการจัดงานวันแม่ขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ.2486 ณสวนอัมพรโดยมีกระทรวงสาธารณสุขเป็นผู้จัดงานแต่เนื่องจากช่วงนั้นเป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 งานวันแม่ในปีต่อมาจึงต้องงดไปโดยปริยายหลังจากผ่านพ้นวิกฤติสงครามไปแล้ว แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควรและมีการเปลี่ยนกำหนดวันแม่ไปหลายครั้งแต่กำหนดวันแม่ที่ประชาชนนิยมและเป็นที่รับรองของรัฐบาลคือวันที่ 15 เมษายนโดยเริ่มจัดมาตั้งแต่ปีพศ.2493 กำหนดงานวันแม่ในวันนี้ยังดำเนินต่อมาอีกหลายปีก็ต้องมาหยุดชะงักลงอีกด้วยเหตุผลที่ว่าสภาวัฒนธรรมแห่งชาติผู้จัดงานวันแม่ขาดผู้สนับสนุนซึ่งก็คือกระทรวงวัฒนธรรมที่ถูกยุบไปนั่นเอง

ต่อมาสมาคมครูคาทอลิกแห่งประเทศไทยเห็นว่าควรมีการจัดงานวันแม่ต่อไปจึงได้รื้อฟื้นงานวันแม่ขึ้นมาอีกและได้กำหนดให้จัดงานวันแม่คือวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ.2515 แต่จัดได้เพียงปีเดียวก็เลิกไปจนกระทั่งในปีพ.ศ๒๕๑๙ คณะกรรมการอำนวยการสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์เห็นว่าควรกำหนดวันแม่ให้แน่นอนเสียทีจึงได้กำหนดวันแม่ใหม่โดยให้ถือว่าวันเสด็จพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถวันที่ สิงหาคมเป็นวันแม่แห่งชาติและกำหนดให้ดอกมะลิเป็นดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ตั้งแต่นั้นมา

เหตุผลที่ให้ดอกมะลิเป็นดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ก็เนื่องจากดอกมะลิเป็นดอกไม้ที่มีสีขาวบริสุทธิ์ส่งกลิ่นหอมไปไกลและหอมได้นานอีกทั้งยังออกดอกได้ตลอดทั้งปี ..


1
นักภาษาศาสตร์ได้ตั้งข้อสังเกตไว้ว่าคำว่า 'แม่' ของทุกๆ ภาษามาจากการออกเสียงของเด็กโดยคำขึ้นต้นด้วยพยัญชนะริมฝีปากคู่ (Bilabial) ได้แก่ม พ ปบหรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นพยัญชนะชุดแรกที่เด็กสามารถทำเสียงได้โดยการใช้ริมฝีปากบนและล่างดังเช่น...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาวอเมริกันเป็นผู้กำหนดให้มีวันแม่อย่างเป็นทางการขึ้นและผู้ที่พยายามเรียกร้องให้มีวันแม่ในอเมริกาความแอนนาเอ็ม . จาร์วิสคุณครูแห่งรัฐฟิลาเดลเฟียแต่กว่าเธอจะประสบความสำเร็จก็ครบ 2 ปีพอดีในปีค . ศ . 1914 ( พ . ศ .1 ) โดยประธานาธิบดีวูดโรว์วิลสันได้มีคำสั่งให้ถือวันอาทิตย์ที่ 2 ของเดือนพฤษภาคมเป็นวันแม่แห่งชาติและดอกไม้สำหรับวันแม่ของชาวอเมริกันก็คือดอกคาร์เนชั่นซึ่งจะแบ่งออกเป็น 2 แบบหรือประตูด้วยดอกคาร์เนชั่นสีชมพูแต่ถ้าแม่ถึงแก่กรรมไปแล้วให้ประดับด้วยดอกคาร์เนชั่นสีขาว


สำหรับในประเทศไทยนั้นมีการจัดงานวันแม่ขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 มีนาคมพ . ศ . 2486 ณ .สวนอัมพรโดยมีกระทรวงสาธารณสุขเป็นผู้จัดงานแต่เนื่องจากช่วงนั้นเป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 งานวันแม่ในปีต่อมาจึงต้องงดไปโดยปริยายหลังจากผ่านพ้นวิกฤติสงครามไปแล้วแต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควรและมีการเปลี่ยนกำหนดวันแม่ไปหลายครั้งแต่กำหนดวันแม่ที่ประชาชนนิยมและเป็นที่รับรองของรัฐบาล 15 คือวันที่เมษายนโดยเริ่มจัดมาตั้งแต่ปีพ .ศ . 2493 กำหนดงานวันแม่ในวันนี้ยังดำเนินต่อมาอีกหลายปีก็ต้องมาหยุดชะงักลงอีกด้วยเหตุผลที่ว่าสภาวัฒนธรรมแห่งชาติผู้จัดงานวันแม่ขาดผู้สนับสนุนซึ่งก็คือกระทรวงวัฒนธรรมที่ถูกยุบไปนั่นเอง

ต่อมาสมาคมครูคาทอลิกแห่งประเทศไทยเห็นว่าควรมีการจัดงานวันแม่ต่อไปจึงได้รื้อฟื้นงานวันแม่ขึ้นมาอีกและได้กำหนดให้จัดงานวันแม่คือวันที่ 4 ตุลาคมพ . ศ . 2515 แต่จัดได้เพียงปีเดียวก็เลิกไปจนกระทั่งในปีพ . ศ .พ.ศ. 2519 คณะกรรมการอำนวยการสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์เห็นว่าควรกำหนดวันแม่ให้แน่นอนเสียทีจึงได้กำหนดวันแม่ใหม่โดยให้ถือว่าวันเสด็จพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถวันที่สิงหาคมเป็นวันแม่แห่งชาติและกำหนดให้ดอกมะลิเป็นดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ตั้งแต่นั้นมา

เหตุผลที่ให้ดอกมะลิเป็นดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ก็เนื่องจากดอกมะลิเป็นดอกไม้ที่มีสีขาวบริสุทธิ์ส่งกลิ่นหอมไปไกลและหอมได้นานอีกทั้งยังออกดอกได้ตลอดทั้งปี. . . . . . .


1
นักภาษาศาสตร์ได้ตั้งข้อสังเกตไว้ว่าคำว่า ' ' ของทุกแม่จะภาษามาจากการออกเสียงของเด็กโดยคำขึ้นต้นด้วยพยัญชนะริมฝีปากคู่ ( ริมฝีปาก ) ได้แก่แอง , พ , ป ," หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นพยัญชนะชุดแรกที่เด็กสามารถทำเสียงได้โดยการใช้ริมฝีปากบนและล่างดังเช่น


. . . . . . .