Up until the deposition of the roya

Up until the deposition of the royal family in August 1792 and his own fall from grace, Barnave remained the most important advisor and supporter of the queen inside France. Marie Antoinette was ready to work with Barnave as long as he was ready to follow her orders, which Barnave did to a large extent and over a long period of time. Goaded by the queen, Barnave convinced Lafayette to use force against the radical elements of the French Revolution. As a result, tens of thousands of political opponents of Marie Antoinette were either killed, exiled or sent to prison. Rather than cooperating with Lafayette, Marie Antoinette refused to be helped by him and played a decisive role in defeating him in his aims to become the mayor of Paris in October 1791.[183]

Barnave and the moderates made up about 260 lawmakers in the new Legislative Assembly; the radicals numbered around 136, and the rest (around 350) were in the middle. At first, the majority was with Barnave, but the queen's policy led to the radicalization of the assembly and the moderates lost control of the legislative process. The moderate government collapsed in April 1792 and a radical ministry headed by the Girondins was formed. Worse than that, the assembly passed a series of laws concerning the Church, the aristocracy and the formation of new national guard units which were vetoed by the king on the orders of the queen. The radical Girondin government who was formed in April 1792 controlled the legislative assembly with 330 members, while Marie Antoinette and Barnave were not supported by more than 120 members.The two strongest members of that government were Jean Marie Roland, the husband of Madame Roland, who was minister of interior, and General Dumouriez, the minister of foreign affairs. Dumouriez sympathized with the royal couple and wanted to save them. However, he was rebuffed by the queen, who wanted to crush the Revolution by counting on the support of foreign powers.[184][185]

Marie Antoinette's actions in refusing to collaborate with the Girondin radical ministry who were in power between April and June 1792 led the Girondins to denounce the treason of the Austrian comity, a direct allusion to the Queen. After Madame Roland sent a letter to the King denouncing the Queen's role in these matters, the King sacked the Government on the order of Marie Antoinette, losing his majority in the Assembly. Dumouriez resigned and refused a post in any new government. At this point, most of the French people and political parties turned against the royal authority. Marie Antoinette even collaborated with Madame du Barry using the Duke of Brissac, the leader of the constitutional guard and the lover of Madame du Barry, as an intermediate to fund and prepare a counterrevolution in the War in the Vendee. This counterrevolution would interrupt in 1793, causing hundred of thousands of deaths and bring the Revolution to a quick end in 1799. In addition, Marie Antoinette pushed the king to refuse the new laws voted by the Legislative Assembly in 1792.[186] and continued her plots with the foreign powers by pushing them to issue the Declaration of Pillnitz in August 1791, which threatened invasion of France. This led in turn to a French declaration of war in April 1792 and the French Revolutionary War and the popular revolution of August 1792 which ended the monarchy.[187]
On 20 June, "a mob of terrifying aspect" broke in to the Tuileries, made the King wear the bonnet rouge (red Phrygian cap) to show his loyalty to France, insulted Marie Antoinette, accused her of betraying France and threatened her life. In consequence, the queen ordered Fersen first to push foreign powers to activate their invasion of France and second to issue a manifesto in which the foreign powers threatened to destroy Paris if anything happened to the queen and her family. This manifesto triggered the events of 10 August [188] when an armed mob, on the verge of forcing its way into the Tuileries Palace, forced the King and the royal family to seek refuge at the Legislative Assembly. An hour and a half later, the palace was invaded by the mob, who massacred the Swiss Guards.[189][190] On 13 August, the royal family was imprisoned in the tower of the Temple in the Marais under conditions considerably harsher than their previous confinement in the Tuileries.[191]

A week later, many of the royal family's attendants, among them the princesse de Lamballe, were taken in for interrogation by the Paris Commune. Transferred to the La Force prison, the princesse de Lamballe was a victim of the September Massacres, killed on 3 September. Her head was affixed on a pike and marched through the city; Marie Antoinette did not see this but fainted upon learning of it.[192][193]
On 21 September, the fall of the monarchy was officially declared, and the National Convention became the legal authority of France. The royal family was re-styled as the non-royal "Capets". Preparations began for the trial of the king in a court of law.[194]

Charged with undermining the First French Republic, Louis was separated from his family and tried in December. He was found guilty by the Convention, led by the Jacobins who rejected the idea of keeping him as a hostage. A month later, he was condemned to death by guillotine and executed on 21 January 1793.[195][196]
The queen, now called the "Widow Capet", plunged into deep mourning and refused to eat or do any exercise. She proclaimed her son as Louis XVII hoping to rule France in his name as Regent; the comte de Provence, in exile, recognised his nephew as the new King of France. The royalists, especially those preparing the insurrection in Vendee and the clergy, supported Marie Antoinette, who wished to used this support in order to free herself from prison and subsequently crush the revolution, counting on a civil war inside France and the pressure of foreign armies and powers to achieve this. The queen could count on the sympathy of many conservative factions and social-religious groups who were turning against the Revolution, and on many wealthy figures who were ready to corrupt republican officials in order to facilitate the escape of the queen, which was a necessary step in order to form a new legal political entity.[197] While all these plots and activities failed in their attempts to change the fate of the prisoner queen and her family nevertheless they formed a network of royal activists strong enough to corrupt republican officials, to launch the war in Vendee in the name of the son of Marie Antoinette Louis seventeen and to defend the Catholic Religion by giving a true and strong popular base for the royalists and other conservatives whose activity in the long run will undermine the Revolution and oblige Napoleon to restore the Roman Catholic Church in France and Europe.[198] Marie Antoinette was treated badly by her jailors who smoked in her face and insulted her. She was imprisoned in a dark cell with few luxuries except her books and high heels. The queen had little social contact with no privacy, she was allowed to see her family on a very limited basis. Her health deteriorated through inactivity and forced restraint, she found difficulty in walking and developed tuberculosis and possibly uterine cancer, and she suffered frequent hemorrhages.[199] Marie Antoinette wanted to escape at all costs; however the toulan plot which consisted of disguising the queen as one of her guards because of her very big size failed due to the massive presence of guards, to the great desperation and sadness of the queen as we know from her letters.[200]
After Louis' death, Marie Antoinette's fate became a central question of the National Convention. While some continually advocated for her death, others proposed exchanging her for French prisoners of war or for a ransom from the Holy Roman Emperor. Thomas Paine advocated exile to America.[201] Starting in April, however, a Committee of Public Safety was formed, and men such as Jacques Hébert were beginning to call for Antoinette's trial; by the end of May, the Girondins had been chased from power and arrested.[202] Other calls were made to "retrain" the Dauphin, to make him more pliant to revolutionary ideas. To carry this out, the eight-year-old Louis Charles was separated from Antoinette on 3 July and given to the care of a cobbler named Antoine Simon.[203] On 1 August, following various plots for her escape, Marie Antoinette was taken restrained with her hands behind her back out of the tower under a lot of insults, she was pushed and her head was injured. The queen was moved to an isolated underground cell in the Conciergerie as Prisoner No. 280. This period of time was the most difficult period of her captivity. She was always attended by guards who restrained her, did not allow her any privacy and treated her very badly; an attempt to escape was foiled due to the inability to corrupt all the guards, to fear and also to the large numbers of iron doors which totally cut the underground cell where Marie Antoinette was imprisoned from the rest of the prison.[204] In her cell she was attended by Rosalie Lamorlière and at at least once received a Catholic priest.[205][206]

She was finally tried by the Revolutionary Tribunal on 14 October. Some historians believe the outcome of the trial had been decided in advance by the Committee of Public Safety around the time the Carnation Plot was uncovered.[207] She was given less than one day to prepare her defence. Among the accusations, many previously published in the libelles, were orchestrating orgies in Versailles, sending millions of livres of treasury money to Austria, plotting to kill the Duke of Orléans, orchestrating the massacre of the Swiss Guards in 1792, declaring her son to be the new King of France, and—by her son Louis Charles himself (pushed by radical elements who controlled him)—of sexually abusing him. This last accusation drew an emotional response from Mari

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จนถึงการสะสมของพระบรมวงศานุวงศ์ในเดือนสิงหาคมค.ศ. 1792 และฤดูใบไม้ร่วงของเขาเองจากเกรซ Barnave ยังคงมี ที่ปรึกษาและผู้สนับสนุนสมเด็จพระราชินีภายในฝรั่งเศสสำคัญ แต่ไม่พร้อมที่จะทำงานกับ Barnave ตราบใดที่เขาไม่พร้อมที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของเธอ ที่ Barnave ไม่ได้ ไปขอบเขตขนาดใหญ่ และเป็นระยะเวลานาน Goaded สมเด็จ Barnave มั่นใจลาฟาแยตต์ใช้บังคับกับองค์ประกอบที่รุนแรงของการปฏิวัติฝรั่งเศส ดัง หมื่นฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองของแต่ถูกฆ่า ถูกเนรเทศ หรือจำคุก แทนที่จะร่วมมือกับลาฟาแยตต์ แต่ปฏิเสธที่จะให้การช่วยเหลือ โดยเขา และเล่นบทบาทชี้ขาดในการเอาชนะเขาในจุดมุ่งหมายของเขาเป็น นายกเทศมนตรีของปารีสในเดือนตุลาคมค.ศ. 1791 [183]Barnave และ moderates ขึ้น 260 เกี่ยวกับร่างกฎหมายในสภาใหม่ อนุมูลมีตัวเลขประมาณ 136 และส่วนเหลือ (ประมาณ 350) อยู่ตรงกลาง ครั้งแรก ส่วนใหญ่ไม่ มี Barnave ได้นำนโยบายของพระราชินีไปแล้วกลับของแอสเซมบลีและการควบคุมการสูญหาย moderates ของกระบวนการสภา รัฐบาลเองยุบในเดือนเมษายนค.ศ. 1792 และกระทรวงที่รุนแรงโดย Girondins ที่ก่อตั้งขึ้น แย่กว่าที่ แอสเซมบลีผ่านชุดของกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับคริสตจักร ชนชั้นสูง และจัดตั้งหน่วยรักษาชาติใหม่ที่ถูกยับยั้ง โดยในคำสั่งของราชินี รัฐบาล Girondin รุนแรงที่ก่อตั้งขึ้นในเดือนเมษายนค.ศ. 1792 ควบคุมนิติบัญญัติ มีสมาชิก 330 ในขณะที่แต่และ Barnave ไม่สนับสนุน โดยสมาชิกมากกว่า 120 สมาชิกที่แข็งแกร่งสองของรัฐบาลที่ฌ็องมารีโรแลนด์ สามีของมาดามโรแลนด์ ผู้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และทั่วไป Dumouriez รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศได้ Dumouriez sympathized กับคู่รอยัล และต้องการบันทึก อย่างไรก็ตาม เขาถูก rebuffed สมเด็จ ที่ต้องการสนใจการปฏิวัติ โดยการสนับสนุนของอำนาจต่างประเทศนับ [184] [185]ของแต่การปฏิเสธที่จะร่วมมือกับกระทรวง Girondin รุนแรงที่อยู่ในอำนาจระหว่างเดือนเมษายนและมิถุนายนค.ศ. 1792 นำ Girondins การกบฏของออสเตรีย comity พูดตรงกับราชินีถวาย หลังจากมาดามโรแลนด์ส่งจดหมายถวาย denouncing ราชินีที่บทบาทในเรื่องเหล่านี้ กษัตริย์ไล่ออกรัฐบาลขั้นแต่ สูญเสียส่วนใหญ่ของเขาในแอสเซมบลี Dumouriez ลาออกจากตำแหน่ง และปฏิเสธโพสต์ในรัฐบาลใด จุดนี้ ส่วนใหญ่ของชาวฝรั่งเศสและพรรคการเมืองเปิดกับหน่วยงานราช แต่ยังได้ร่วมมือกับมาดาม du Barry ใช้ดยุของ Brissac ผู้นำของเจ้าหน้าที่รัฐธรรมนูญและคนรักของมาดาม du Barry เป็นกลางกองทุน และเตรียม counterrevolution ในสงครามใน Vendee ที่ Counterrevolution นี้อาจจะขัดจังหวะใน 1793 สาเหตุเสียชีวิตนับแสน และนำการปฏิวัติสิ้นสุดอย่างรวดเร็วใน 1799 นอกจากนี้ แต่ดันต้องปฏิเสธกฎหมายใหม่ที่โหวต โดยสภาในค.ศ. 1792 [186] และเธอผืน มีอำนาจต่างประเทศ โดยการผลักดันให้ออกประกาศ Pillnitz ในเดือนสิงหาคมค.ศ. 1791 การคุกคามของฝรั่งเศส นี้นำในเปิดการประกาศสงครามในเดือนเมษายนค.ศ. 1792 และ สงครามการปฏิวัติฝรั่งเศสฝรั่งเศสและการปฏิวัติของสิงหาคมค.ศ. 1792 ซึ่งสิ้นสุดลงพระมหากษัตริย์ [187]บน 20 มิถุนายน "ม็อบของสยองด้าน" ขาดในการ Tuileries กษัตริย์สวมบาสเตียบอนเนต์รูจ (สีแดง Phrygian cap) เพื่อแสดงความจงรักภักดีของเขาทำให้ฝรั่งเศส insulted แต่ถูกกล่าวหาว่าเธอแจ้งเบาะแสเรื่องฝรั่งเศส และคุกคามชีวิตของเธอ ในผล ราชินีสั่ง Fersen ก่อนจะผลักดันอำนาจต่างประเทศจะเรียกใช้การรุกรานของฝรั่งเศสและให้ออกแถลงการณ์ที่อำนาจต่างคุกคามเพื่อทำลายปารีสถ้าอะไรเกิดขึ้นกับราชินีและครอบครัวของเธอ แถลงการณ์นี้ทริกเกอร์เหตุการณ์เดือนสิงหาคม 10 [188] เมื่อม็อบมีอาวุธ บริหารบังคับให้ทางในวัง Tuileries บังคับพระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์ไปลี้ภัยในสภา เป็นชั่วโมงครึ่งหลัง วังถูกบุก โดยม็อบ ที่ massacred เจ้าหน้าที่สวิสเซอร์แลนด์ [189] [190] ในเดือน 13 สิงหาคม พระบรมวงศานุวงศ์ถูกจำคุกเป็นเวลาในหอวัดในสภาวะ harsher มากกว่าเข้าก่อนหน้านี้ของพวกเขาใน Tuileries มั่น [191]สัปดาห์ต่อมา จำนวนมากของผู้เข้าอบรมของพระบรมวงศานุวงศ์ ในหมู่พวกเขา princesse de Lamballe ได้นำในการสอบปากคำ โดยโรงแรมคอมมูนปารีส โอนย้ายไปยังคุกกองทัพลา Lamballe เด princesse ถูกเป็นเหยื่อของ Massacres กันยายน ถูกสังหารเมื่อวันที่ 3 กันยายน ติดอยู่บนตัวจนศีรษะของเธอ และเดินผ่านเมือง แต่ไม่เห็นนี้ แต่ดิฉันเมื่อเรียนรู้มัน [192] [193]21 กันยายน ฤดูใบไม้ร่วงของพระมหากษัตริย์ได้รับการประกาศอย่างเป็นทาง และการประชุมแห่งชาติกลายเป็น อำนาจตามกฎหมายของฝรั่งเศส พระบรมวงศานุวงศ์เป็นสมัยใหม่เป็นการไม่พัก "Capets" เตรียมเริ่มการทดลองของพระมหากษัตริย์ในศาลของกฎหมาย [194]โดนบั่นทอนสาธารณรัฐฝรั่งเศสครั้งแรก Louis ถูกแยกจากครอบครัว และพยายามในเดือนธันวาคมนี้ เขาพบความผิดตามอนุสัญญาการ นำ โดย Jacobins ที่ปฏิเสธความคิดทำให้เขาเป็นตัวประกัน หนึ่งเดือนต่อมา เขาถูกคนเกือบตาย ด้วยกิโยติน และดำเนินการกับ 21 1793 มกราคม [195] [196]ราชินี ตอนนี้ เรียกว่าการ "แม่ม่าย Capet" ลดลงเป็นการไว้ทุกข์ที่ลึก และปฏิเสธที่จะกิน หรือไม่ออกกำลังกายใด ๆ เธอประกาศลูกชายเป็น Louis XVII หวังครองฝรั่งเศสในชื่อของเขาเป็นรีเจนท์ คอมท์เดอโปรวองซ์ พลัดถิ่น ยังหลานชายเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสใหม่ Royalists โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่กำลังเตรียมการกบฏใน Vendee และเคลอจี แต่ ผู้ปรารถนาใช้สนับสนุนนี้ฟรีตัวเองจากคุก และต่อมาความสนใจการปฏิวัติ สงครามกลางเมืองในฝรั่งเศสและแรงกดดันของกองทัพต่างประเทศและอำนาจเพื่อให้บรรลุนี้นับ ได้ ราชินีสามารถนับ บนเห็นใจของหลายฝ่ายหัวเก่าและกลุ่มสังคมศาสนาที่ถูกเปิดจากการปฏิวัติ และตัวเลขรวยหลายคนพร้อมที่จะเสียหายเจ้าหน้าที่พลเพื่อหลบหนีจากพระราชินี ซึ่งเป็นขั้นตอนที่จำเป็นเพื่อการตีทางการเมืองตามกฎหมายใหม่ [197] ผืนและกิจกรรมทั้งหมดเหล่านี้ล้มเหลวในความพยายามที่จะเปลี่ยนชะตากรรมของราชินีนักโทษ และครอบครัวของเธออย่างไรก็ตามพวกเขารูปแบบเครือข่ายของรอยัลนักเคลื่อนไหวที่แข็งแรงพอจะเสียพลเจ้าหน้าที่ การเปิดสงครามใน Vendee ชื่อของบุตรชายของ Louis Marie แต่ seventeen และ เพื่อปกป้องศาสนาคาทอลิกให้จริง และแข็งแรงฐานนิยม royalists ที่การอนุรักษ์อื่น ๆ ในระยะยาวจะมีกิจกรรม ทำลายการปฏิวัติ และไว้นโปเลียนคืนคริสตจักรโรมันคาทอลิกในฝรั่งเศสและยุโรป [198] แต่ไม่ถือว่าเลว โดย jailors ของเธอ ที่รมควันในใบหน้าของเธอ insulted เธอ เธอถูกจำคุกเป็นเวลาในเซลล์เข้มมีความหรูหราน้อยยกเว้นหนังสือและส้นสูงของเธอ ราชินีมีน้อยติดต่อสังคมไม่มีความเป็นส่วนตัว เธอไม่ได้เห็นครอบครัวของเธอในทำเลที่ดี สุขภาพที่เสื่อมสภาพ โดยไม่มีผล และบังคับยับยั้งชั่งใจ เธอพบความยากลำบากในการเดิน และพัฒนาวัณโรคและมะเร็งมดลูกอาจ และเธอประสบ hemorrhages บ่อย [199] แต่ต้องการหลบหนีในทุกค่าใช้จ่าย อย่างไรก็ตาม พล็อต toulan ซึ่งประกอบด้วย disguising ราชินีเป็นหนึ่งยามเธอเธอขนาดใหญ่มาก เหลวเนื่องจากการขนาดใหญ่ของเจ้าหน้าที่ การสิ้นหวังดีและความโศกเศร้าของราชินีเรารู้จากตัวของเธอ [200]หลังความตายของ Louis ชะตากรรมของแต่กลายเป็น คำถามที่ศูนย์กลางของการประชุมแห่งชาติ ในขณะที่ advocated บางอย่างต่อเนื่องในการตายของเธอ คนอื่นนำเสนอแลกเปลี่ยนเธอฝรั่งเศสเชลยศึก หรือไถ่จากจักรพรรดิโรมันศักดิ์สิทธิ์ Thomas Paine advocated พลัดถิ่นอเมริกา [201] เริ่มต้นในเดือนเมษายน ไร คณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะก่อตั้ง และผู้ชายเช่น Jacques Hébert ได้เริ่มต้นการโทรของแต่ทดลอง สิ้นสุดพฤษภาคม Girondins ที่ได้คนนั้นได้ไล่จากอำนาจ และจับกุม เรียกอื่น ๆ [202] ได้ทำการ "retrain" ของปลาโลมา เพื่อให้เขาอ่อนโยนมากขึ้นความคิดปฏิวัติ การดำเนินการนี้ออก ชาร์ลส์ Louis แปดปีถูกแยกจากแต่ใน 3 กรกฎาคม และให้ดูแล cobbler ที่ชื่อ Simon Antoine [203] ในเดือน 1 สิงหาคม ต่อผืนต่าง ๆ สำหรับการหลบหนีของเธอ แต่ถูกถ่าย restrained ด้วยมือของเธอหลังเธอกลับออกของหอใต้จำนวนมากดูหมิ่น เธอถูกผลักดัน และศีรษะของเธอได้รับบาดเจ็บ ควีนถูกย้ายไปยังเซลล์ใต้ดินแยกใน Conciergerie ที่เป็นนักโทษหมายเลข 280 รอบระยะเวลานี้เป็นเชลยของเธอระยะยากที่สุด เธอจะเข้าร่วม โดยเจ้าหน้าที่ที่ทรงเธอ ไม่อนุญาตให้เธอมีความเป็นส่วนตัว และถือว่าเธอมากไม่ดี ความพยายามที่จะหลบหนีถูก foiled เนื่อง จากไม่สามารถเสียหายทั้งหมดยาม กลัว และ กับประตูเหล็กทั้งหมดตัดเซลล์ใต้ดินที่แต่ถูกจำคุกเป็นเวลาจากคุกจำนวนมาก [204] ในเซลล์ของเธอ เธอเข้าร่วม Lamorlière โรซาลี และที่ได้รับพระสงฆ์คาทอลิก [205] [206]สุดท้ายเธอถูกพยายาม โดยศาลปฏิวัติบน 14 ตุลาคม นักประวัติศาสตร์บางส่วนเชื่อว่า ผลของการทดลองมีการตัดสินใจล่วงหน้า โดยคณะกรรมการของสาธารณะความปลอดภัยรอบเวลาพล็อตคาร์เนชั่นมีเถ [207] เธอได้รับน้อยกว่าหนึ่งวันเพื่อเตรียมการป้องกันของเธอ ในข้อกล่าวหา หลายก่อนหน้านี้ เผยแพร่ใน libelles มี orchestrating orgies ในเวอเซียลเลส ส่งล้าน livres ของเงินบริหารประเทศออสเตรีย พล็อตฆ่าดยุของออร์เลอ็อง orchestrating การสังหารหมู่ของยามในค.ศ. 1792 ประกาศลูกชายของเธอเป็นใหม่กษัตริย์ของประเทศฝรั่งเศส สวิสเซอร์แลนด์ และ – โดยลูกชายของเธอชาร์ลส์ Louis เอง (ผลักดัน โดยองค์ประกอบที่รุนแรงที่ควบคุมเขา) — ของทางเพศเหยียดหยามเขา ข้อกล่าวหานี้สุดท้ายดึงการตอบสนองทางอารมณ์จากมารี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จนมาถึงการสะสมของพระราชวงศ์ในสิงหาคม 1792 และการล่มสลายของเขาเองจากเกรซ, Barnave ยังคงให้คำปรึกษาที่สำคัญที่สุดและลูกน้องของราชินีภายในฝรั่งเศส มารีอองตัวเนตก็พร้อมที่จะทำงานร่วมกับ Barnave ตราบใดที่เขาก็พร้อมที่จะทำตามคำสั่งของเธอซึ่ง Barnave ได้ในระดับที่มีขนาดใหญ่และเป็นระยะเวลานานของเวลา กระตุ้นโดยราชินี Barnave เชื่อว่าลาฟาแยตที่จะใช้บังคับกับองค์ประกอบที่รุนแรงของการปฏิวัติฝรั่งเศส เป็นผลให้นับหมื่นของฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองของมารีอองตัวเนตถูกฆ่าตายอย่างใดอย่างหนึ่งที่ถูกเนรเทศหรือส่งไปยังเรือนจำ แทนที่จะร่วมมือกับลาฟาแยต, มารีอองตัวเนตปฏิเสธที่จะได้รับความช่วยเหลือจากเขาและบทบาทชี้ขาดในการเอาชนะเขาในจุดมุ่งหมายของเขาจะกลายเป็นนายกเทศมนตรีของกรุงปารีสในเดือนตุลาคม 1791 [183] ​​Barnave และกลางที่ทำขึ้นประมาณ 260 ฝ่ายนิติบัญญัติในใหม่ สภานิติบัญญัติ; อนุมูลหมายเลข 136 รอบและส่วนที่เหลือ (ประมาณ 350) เป็นที่อยู่ตรงกลาง ตอนแรกส่วนใหญ่อยู่กับ Barnave แต่นโยบายสมเด็จพระราชินีฯ นำไปสู่การ radicalization ของการชุมนุมและฝ่ายกลางสูญเสียการควบคุมกระบวนการนิติบัญญัติ รัฐบาลปานกลางยุบในเมษายน 1792 และกระทรวงหัวรุนแรงนำโดยรงแดงที่ถูกสร้างขึ้น ที่เลวร้ายยิ่งไปกว่านั้นการชุมนุมที่ผ่านชุดของกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับคริสตจักร, ชนชั้นสูงและการพัฒนาของหน่วยยามแห่งชาติใหม่ซึ่งถูกคัดค้านโดยกษัตริย์ตามคำสั่งของสมเด็จพระราชินีฯ รุนแรงรัฐบาล Girondin ที่ถูกสร้างขึ้นในการควบคุมเมษายน 1792 สภานิติบัญญัติที่มี 330 คนในขณะที่มารีอองตัวเนตและ Barnave ที่ไม่ได้รับการสนับสนุนโดยกว่า 120 members.The สองสมาชิกแข็งแกร่งของรัฐบาลที่มีฌองมารีโรลันด์สามีของมาดามโรลันด์, ผู้ที่เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยและนายพล Dumouriez รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ Dumouriez เห็นใจกับคู่พระราชและต้องการที่จะช่วยให้พวกเขา แต่เขาก็หาเรื่องโดยพระราชินีใครอยากจะสนใจการปฏิวัติโดยการนับการสนับสนุนจากต่างประเทศ. [184] [185] การกระทำของมารีอองตัวเนตในการปฏิเสธที่จะทำงานร่วมกับกระทรวงรุนแรง Girondin ที่อยู่ในอำนาจระหว่างเดือนเมษายนและมิถุนายน 1792 นำรงแดงจะเลิกการทรยศของสุภาพออสเตรียพาดพิงโดยตรงกับสมเด็จพระราชินีฯ หลังจากมาดามโรลันด์ส่งจดหมายไปยังพระมหากษัตริย์ประนามบทบาทของพระราชินีในเรื่องเหล่านี้กษัตริย์ไล่รัฐบาลในการสั่งซื้อของมารีอองตัวเนตสูญเสียส่วนใหญ่ของเขาอยู่ในห้องประชุม Dumouriez ลาออกและปฏิเสธที่โพสต์ในรัฐบาลใหม่ ณ จุดนี้ส่วนใหญ่ของคนฝรั่งเศสและพรรคการเมืองหันหลังให้กับพระราชอำนาจ Marie Antoinette แม้ร่วมมือกับมาดามดูแบร์รี่โดยใช้ดยุคแห่ง Brissac ผู้นำของการปกป้องรัฐธรรมนูญและคนรักของมาดามดูแบร์รี่ในฐานะที่เป็นสื่อกลางให้กับกองทุนและเตรียมความพร้อมในการปฏิวัติสงครามใน Vendee ปฏิวัตินี้จะขัดขวางใน 1793 ก่อให้เกิดร้อยพันของการเสียชีวิตและนำการปฏิวัติถึงจุดจบอย่างรวดเร็วใน 1799 นอกจากนี้ Marie Antoinette ผลักกษัตริย์ที่จะปฏิเสธกฎหมายใหม่การโหวตจากสภานิติบัญญัติใน 1792 [186] และต่อเนื่อง แผนการของเธอกับต่างประเทศโดยการผลักดันให้พวกเขาออกประกาศพิลนิตซ์ในเดือนสิงหาคม 1791 ซึ่งขู่ว่าการรุกรานของฝรั่งเศส นี้นำไปสู่ในทางกลับกันการประกาศของฝรั่งเศสในสงครามในเมษายน 1792 และฝรั่งเศสสงครามปฏิวัติและการปฏิวัติที่นิยมของสิงหาคม 1792 ซึ่งสิ้นสุดวันที่สถาบันพระมหากษัตริย์. [187] เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน "ม็อบด้านที่น่าสะพรึงกลัว" ยากจนใน Tuileries, ทำให้กษัตริย์สวมหมวกสีแดง (Phrygian หมวกสีแดง) เพื่อแสดงความจงรักภักดีของเขาไปยังประเทศฝรั่งเศสดูถูกมารีอองตัวเนตเธอถูกกล่าวหาว่าทรยศต่อประเทศฝรั่งเศสและคุกคามชีวิตของเธอ ในผลราชินีสั่ง Fersen แรกที่จะผลักดันให้ประเทศมหาอำนาจเพื่อเปิดใช้งานการรุกรานของพวกเขาในประเทศฝรั่งเศสและครั้งที่สองที่จะออกแถลงการณ์ในการที่ประเทศมหาอำนาจขู่ว่าจะทำลายปารีสถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับพระราชินีและครอบครัวของเธอ แถลงการณ์นี้เรียกเหตุการณ์ที่ 10 สิงหาคม [188] เมื่อม็อบติดอาวุธหมิ่นบังคับทางเข้าไปในพระราชวังตุยเลอรีบังคับพระมหากษัตริย์และพระราชวงศ์ที่จะหาที่หลบภัยที่สภานิติบัญญัติ ชั่วโมงครึ่งต่อมาพระราชวังถูกรุกรานโดยฝูงชนที่สนสวิสทหาร. [189] [190] เมื่อวันที่ 13 สิงหาคมพระราชวงศ์ถูกขังอยู่ในหอคอยของวัดใน Marais ภายใต้เงื่อนไขที่รุนแรงกว่ามาก การคุมขังก่อนหน้านี้ใน Tuileries. [191] สัปดาห์ต่อมาหลายคนเข้าร่วมประชุมของพระราชวงศ์ในหมู่พวกเขา Princesse เดอ Lamballe ถูกดำเนินการในการสอบปากคำโดยปารีสคอมมูน ย้ายไปที่เรือนจำลากองทัพ Princesse เดอ Lamballe เป็นเหยื่อของกันยายนทุฆ่าที่ 3 กันยายน หัวของเธอได้รับการติดอยู่บนหอกและเดินผ่านเมือง; มารีอองตัวเนตไม่เห็น แต่เป็นลมเมื่อรู้จากมัน. [192] [193] เมื่อวันที่ 21 กันยายนการล่มสลายของสถาบันพระมหากษัตริย์ได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการและการประชุมแห่งชาติกลายเป็นผู้มีอำนาจตามกฎหมายของฝรั่งเศส พระราชวงศ์ได้รับการเรียกขานอีกครั้งในฐานะที่ไม่ใช่พระราช "Capets" เริ่มเตรียมการสำหรับการทดลองของพระมหากษัตริย์ในศาล. [194] ด้วยข้อหาลอบทำลายสาธารณรัฐฝรั่งเศสครั้งแรกหลุยส์ถูกแยกออกจากครอบครัวของเขาและพยายามในเดือนธันวาคม เขาก็พบว่ามีความผิดจากการประชุมนำโดย Jacobins ที่ปฏิเสธความคิดของการรักษาเขาไว้เป็นตัวประกัน หนึ่งเดือนต่อมาเขาได้รับการลงโทษประหารโดยการประหารชีวิตและดำเนินการที่ 21 มกราคม 1793 [195] [196] พระราชินีตอนนี้เรียกว่า "แม่ม่ายเป็ต" กระโจนเข้าสู่การไว้ทุกข์ลึกและปฏิเสธที่จะกินหรือออกกำลังกายใด ๆ เธอประกาศลูกชายของเธอเป็นหลุยส์ XVII หวังที่จะปกครองประเทศฝรั่งเศสในชื่อของเขาเป็นรีเจ้นท์; ไหนเดอโปรวองซ์ในการเนรเทศได้รับการยอมรับหลานชายของเขาเป็นพระราชาองค์ใหม่ของฝรั่งเศส ซาร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเตรียมความพร้อมในการจลาจล Vendee และพระสงฆ์ที่ได้รับการสนับสนุนมารีอองตัวเนตที่อยากจะนำมาใช้สนับสนุนการนี้เพื่อที่จะปลดปล่อยตัวเองออกมาจากคุกและต่อมาสนใจการปฏิวัตินับสงครามกลางเมืองภายในประเทศฝรั่งเศสและแรงกดดันจากกองทัพต่างประเทศ และอำนาจเพื่อให้บรรลุนี้ สมเด็จพระราชินีสามารถนับบนความเห็นอกเห็นใจของฝ่ายอนุรักษ์นิยมจำนวนมากและกลุ่มทางสังคมศาสนาที่ถูกเปลี่ยนกับการปฏิวัติและตัวเลขที่ร่ำรวยหลายคนก็พร้อมที่จะให้เจ้าหน้าที่พรรครีพับลิเสียหายเพื่อความสะดวกในการหลบหนีของพระราชินีซึ่งเป็นขั้นตอนที่จำเป็น เพื่อให้รูปแบบเอกลักษณ์ในทางการเมืองใหม่ตามกฎหมาย. [197] ในขณะที่ทุกแปลงเหล่านี้และกิจกรรมที่ล้มเหลวในความพยายามของพวกเขาที่จะเปลี่ยนชะตากรรมของพระราชินีนักโทษและครอบครัวของเธอ แต่พวกเขากลายเครือข่ายกิจกรรมพระราชแข็งแรงพอที่จะเจ้าหน้าที่พรรครีพับลิเสียหายไป เปิดสงครามใน Vendee ในชื่อของบุตรชายของหลุยส์มารีอองตัวเนตสิบเจ็ดและเพื่อปกป้องศาสนาคาทอลิกโดยให้ฐานที่นิยมความจริงและแข็งแกร่งสำหรับซาร์อนุรักษ์นิยมและอื่น ๆ ที่มีกิจกรรมในระยะยาวจะส่งผลเสียต่อการปฏิวัติและต้องมีภาระหน้าที่ที่จะนโปเลียน เรียกคืนคริสตจักรโรมันคาทอลิกในฝรั่งเศสและยุโรป. [198] มารีอองตัวเนตได้รับการรักษาไม่ดีโดย jailors ของเธอที่รมควันในใบหน้าของเธอและดูถูกเธอ เธอถูกขังอยู่ในเซลล์ที่มืดมีความหรูหราไม่กี่ยกเว้นหนังสือและรองเท้าส้นสูงของเธอ สมเด็จพระราชินีมีน้อยการติดต่อทางสังคมที่มีความเป็นส่วนตัวไม่มีเธอได้รับอนุญาตให้เห็นครอบครัวของเธอบนพื้นฐานที่ จำกัด มาก สุขภาพของเธอเสื่อมโทรมผ่านการใช้งานและบังคับให้ยับยั้งชั่งใจเธอพบความยากลำบากในการเดินและการพัฒนาวัณโรคและอาจมะเร็งมดลูกและเธอได้รับความเดือดร้อนเลือดบ่อย [199] Marie Antoinette อยากจะหนีออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด. แต่พล็อต toulan ซึ่งประกอบไปด้วยการปลอมตัวราชินีเป็นหนึ่งในยามเธอเพราะขนาดที่ใหญ่มากของเธอล้มเหลวเนื่องจากการปรากฏตัวใหญ่ของอังกฤษที่จะหมดหวังที่ดีและความโศกเศร้าของพระราชินีที่เรารู้จากตัวอักษรของเธอ. [200] หลังจาก การตายของหลุยส์ 'ชะตากรรม Marie Antoinette กลายเป็นคำถามกลางของการประชุมแห่งชาติ ขณะที่บางคนสนับสนุนอย่างต่อเนื่องสำหรับการตายของเธอคนอื่น ๆ เสนอแลกเปลี่ยนของเธอสำหรับฝรั่งเศสเชลยศึกหรือเพื่อเรียกค่าไถ่จากจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ โทมัสพายน์สนับสนุนเนรเทศไปอเมริกา [201] เริ่มต้นในเดือนเมษายนอย่างไรก็ตามคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะที่ถูกสร้างขึ้นและคนเช่นฌาคส์Hébertเป็นจุดเริ่มต้นที่จะเรียกร้องให้มีการพิจารณาคดีอองตัวเนต. ในตอนท้ายของเดือนพฤษภาคมรงแดงที่ได้รับการไล่ล่าจากอำนาจและถูกจับ. [202] สายอื่น ๆ ที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อ "ฝึก" ฟินที่จะทำให้เขาอ่อนโยนมากขึ้นกับความคิดปฏิวัติ เพื่อดำเนินการออกนี้แปดปีหลุยส์ชาร์ลส์ถูกแยกออกจากอองตัวเนตเมื่อวันที่ 3 กรกฎาคมและได้รับการดูแลรองเท้าชื่อไซมอนแอนทอน. [203] เมื่อวันที่ 1 สิงหาคมต่อไปนี้แผนการต่างๆสำหรับเธอหนีมารีอองตัวเนตถูกนำ ยับยั้งด้วยมือของเธอที่อยู่เบื้องหลังเธอกลับออกมาจากหอภายใต้จำนวนมากด่าเธอถูกผลักหัวของเธอและได้รับบาดเจ็บ ราชินีถูกย้ายไปยังเซลล์ใต้ดินบางแห่งทาง Conciergerie เป็นนักโทษหมายเลข 280 ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่ยากที่สุดของการถูกจับกุมของเธอ เธอได้เข้าร่วมเสมอโดยยามที่ห้ามเธอไม่ให้เธอเป็นส่วนตัวใด ๆ และปฏิบัติต่อเธอดีมาก ความพยายามที่จะหลบหนีเป็นเยี่ยงอย่างเนื่องจากไม่สามารถที่จะเสียหายยามทั้งหมดให้ยำเกรงและยังเป็นจำนวนมากของประตูเหล็กที่ตัดทั้งหมดเซลล์ใต้ดินที่ Marie Antoinette ถูกคุมขังจากส่วนที่เหลือจากคุก. [204] ในของเธอ มือถือที่เธอได้เข้าร่วมโดย Rosalie Lamorlièreและอย่างน้อยหนึ่งครั้งได้รับพระคาทอลิก. [205] [206] เธอก็พยายามในที่สุดโดยศาลปฏิวัติที่ 14 ตุลาคม นักประวัติศาสตร์บางคนเชื่อว่าผลของการทดลองที่ได้รับการตัดสินใจล่วงหน้าจากคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะในช่วงเวลาประมาณแปลงคาร์เนชั่นถูกค้นพบ. [207] เธอได้รับน้อยกว่าหนึ่งวันเพื่อเตรียมความพร้อมการป้องกันของเธอ ท่ามกลางข้อกล่าวหาหลายเผยแพร่ก่อนหน้านี้ใน libelles ถูกกำกับเซ็กซ์ในแวร์ซายส่งนับล้าน livres เงินคืนต้องออสเตรียวางแผนที่จะฆ่าดยุคแห่งOrléans, ผู้กำกับการสังหารหมู่ของทหารสวิสใน 1792 ประกาศลูกชายของเธอจะเป็น พระราชาองค์ใหม่ของฝรั่งเศสและลูกชายของเธอโดยหลุยส์ชาร์ลส์ตัวเอง (ผลักดันโดยองค์ประกอบรุนแรงที่ควบคุมเขา) -of ทารุณกรรมทางเพศเขา นี้ข้อกล่าวหาที่ผ่านมาเข้ามาตอบสนองทางอารมณ์จากมารี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จนถึงการสะสมของพระราชวงศ์ในสิงหาคม 1792 และฤดูใบไม้ร่วงของเขาเอง จากเกรซ barnave ยังคงที่ปรึกษาที่สำคัญที่สุดและเป็นผู้สนับสนุนของพระราชินีในฝรั่งเศส มารี อองตัวเนตก็พร้อมที่จะทำงานกับ barnave ตราบเท่าที่เขาพร้อมที่จะทำตามคำสั่งของเธอ ซึ่ง barnave ทำเพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ และในช่วงระยะเวลาที่ยาวนานของเวลา ช่วยผลักดันโดยราชินีbarnave ประจักษ์ลาฟาเยตใช้บังคับกับองค์ประกอบรุนแรงของการปฏิวัติฝรั่งเศส เป็นผลให้นับหมื่นของฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองของมารี อองตัวแนตต์ มีทั้งฆ่า เนรเทศ หรือส่งเข้าคุก แทนที่จะร่วมมือกับลาฟาเย็ตมารี อองตัวเนตปฏิเสธที่จะช่วยเหลือ โดยเขาและมีบทบาทชี้ขาดในเอาชนะเขาในเป้าหมายของเขาเป็นนายกเทศมนตรีของกรุงปารีสในตุลาคม 1791 [ 183 ]

barnave และปานกลางถึง 260 ร่างกฎหมายใหม่ในสภานิติบัญญัติ ; อนุมูล ( ประมาณ 136 , และส่วนที่เหลือ ( ประมาณ 350 ) ใน กลาง ที่แรก ส่วนใหญ่เป็น barnave ด้วย ,แต่นโยบายของราชินีที่นำไปสู่การญิฮาดของแอสเซมบลี และสบายๆ สูญเสียการควบคุมของกระบวนการนิติบัญญัติ รัฐบาลปานกลางยุบในเมษายน 1792 และหัวรุนแรงกระทรวงนำโดย girondins ถูกสร้างขึ้น แย่ไปกว่านั้น การชุมนุมผ่านชุดของกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับโบสถ์ชั้นสูงและการก่อตัวใหม่ หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติที่ถูกคัดค้านโดยกษัตริย์ตามคำสั่งของราชินี เป็น girondin รัฐบาลที่ก่อตั้งขึ้นในเมษายน 1792 ควบคุมสภานิติบัญญัติกับ 330 สมาชิก ในขณะที่ Marie Antoinette และ barnave ไม่สนับสนุนมากกว่า 120 คน สองสมาชิกของรัฐบาลที่ฌอง มารี โรแลนด์สามีของมาดาม โรแลนด์ ซึ่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และ dumouriez ทั่วไป , รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ dumouriez เห็นใจทั้งสองพระองค์ และต้องการที่จะช่วยพวกเขา อย่างไรก็ตาม เขา rebuffed โดยราชินี ใครอยากทำลายการปฏิวัติ โดยการนับในการสนับสนุนของมหาอำนาจต่างประเทศ [ 184 ] [ 185 ]

การกระทำของมารีอองตัวเนตในปฏิเสธที่จะร่วมมือกับกระทรวง girondin หัวรุนแรงที่อยู่ในอำนาจ ระหว่างเดือนเมษายนและมิถุนายน 1 นำ girondins การประณามกบฎของความสุภาพ ที่ออสเตรียมีการพาดพิงโดยตรง ราชินี หลังจากที่คุณนายโรแลนด์ ส่งจดหมายถึงกษัตริย์ประณามบทบาทของราชินีในเรื่องเหล่านี้ กษัตริย์ไล่รัฐบาลในการสั่งซื้อของมารี อังตัวเน็ตสูญเสียส่วนใหญ่ของเขาในการชุมนุม dumouriez ลาออกและปฏิเสธตำแหน่งในรัฐบาลใหม่ ณจุดนี้ คนส่วนใหญ่ที่ฝรั่งเศส และพรรคการเมืองที่ต่อต้านอำนาจ . มารี อองตัวเนตได้ร่วมมือกับมาดาม ดู บาร์รีใช้ดยุคแห่งบรีซัค หัวหน้าองครักษ์ของรัฐธรรมนูญและคนรักของมาดาม ดู แบรี่ในฐานะที่เป็นสื่อกลางให้กับกองทุนและเตรียม counterrevolution ในสงครามในผู้ซื้อ . counterrevolution นี้จะยุติในการก่อให้เกิดร้อยนับพันของการเสียชีวิตและนำการปฏิวัติสิ้นสุดที่รวดเร็วใน 1799 . นอกจากนี้ มารี อองตัวเนตผลักกษัตริย์ปฏิเสธกฎหมายใหม่ได้รับการโหวตโดยสภานิติบัญญัติใน 1792 .[ 186 ] และยังแปลงของเธอกับต่างประเทศ โดยผลักดันพวกเขาออกประกาศของ พิลนิทซ์ในสิงหาคม 1791 ซึ่งคุกคามรุกรานฝรั่งเศส นี้ในการเปิดทำให้ฝรั่งเศสประกาศสงครามในเมษายน 1792 และการปฏิวัติฝรั่งเศสและสงครามการปฏิวัติความนิยมสิงหาคม 1792 ซึ่งสิ้นสุดสถาบันพระมหากษัตริย์ [ 187 ]
เมื่อ 20 มิถุนายน " ม็อบ ด้าน " บุกไปตุยเลอรีน่ากลัว ,ทำให้กษัตริย์สวมหมวกสีแดง ( หมวก Phrygian สีแดง ) เพื่อแสดงความจงรักภักดีของเขาฝรั่งเศส ดูถูก มารี อังตัวเน็ต กล่าวหาว่าเธอทรยศฝรั่งเศส และขู่จะเอาชีวิตเธอ ในนั้นราชินีสั่งเฟอร์เซนก่อนจะผลักอำนาจต่างชาติ เพื่อกระตุ้นการบุกรุกของฝรั่งเศสและครั้งที่สองที่จะออกแถลงการณ์ที่กำลังต่างชาติขู่ว่าจะทำลายปารีส ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับราชินีและครอบครัวของเธอ ประกาศนี้ถูกทริกเกอร์เหตุการณ์ 10 สิงหาคม [ 188 ] เมื่อติดอาวุธม็อบ , หมิ่นบังคับทางของมันเข้าไปในพระราชวังตุยเลอรี ,