He saw that Liu Meng was walking to

He saw that Liu Meng was walking towards him slowly under the support of Xiao Ning.

Dressed entirely in blue clothes, she looked fresh and elegant. Her waist was slender, her carriage graceful, and her beautiful hair was flowing behind her like a waterfall. Her face had already become a bit ruddier. With a faint smile on the corners of her mouth, she was sizing him up using her bright large eyes.

Bai Yunfei was temporarily unexpectedly entranced by her looks…

“Pfff… Mister, my young lady is talking to you! Wake up please!” Bai Yunfei was awakened by a warning. He saw that the servant girl Xiao Ning was looking at him very mischievously and next to her, Liu Meng was blushing. She gave Xiao Ning a stare in somewhat resentful manner then turned to Bai Yunfei and gently made a salute.

“Mister, thank you very much for helping me earlier…” Her voice was clear, tender and melodic.

Bai Yunfei was entranced for a moment again, but then a tinge of disappointment appeared in his heart: “She… really doesn’t remember me.”

But he shook his head slightly again right away, saying in self-derision in his heart: “What am I thinking about? It’s normal for her not to remember me. After all, when we met for the first time, I was merely a ‘pleb’ in the eyes of those rich people…”

“Hey! Mister, you’ve gone into a trance again!”

Xiao Ning’s warning was heard again. Bai Yunfei brushed that indescribable thought in his mind aside and asked doubtfully: “What?”

“He he… Mister, though my young lady is stunning, you can’t go into a trance in such a rude way looking at her either!” Xiao Ning could not help laughing and saying mischievously again, “My young lady wants to ask you to a tea house for a chat to thank you for your help just now!”

“Ah? Oh, that’s fine…” Bai Yunfei scratched his head in an embarrassed manner then nodded in agreement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเห็นว่า เมงหลิวเดินต่อเขาอย่างช้า ๆ ภายใต้การสนับสนุนของเสี่ยวหนิงแต่งตัวทั้งหมดในผ้าสีฟ้า เธอดูบริสุทธิ์ และสง่างาม เอวของเธอเรียว เธอสง่างามขนส่ง และผมของเธอสวยงามคือเธอไหลคล้ายน้ำตก ใบหน้าของเธอได้แล้วเป็น ruddier บิต ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ มุมปากของเธอ เธอคือขนาดเขาใช้ดวงตาของเธอใหญ่สดใสไบ Yunfei ชั่วคราวโดยไม่คาดคิดถูกขลังลักษณะของเธอ..."Pfff... มิสเตอร์ หญิงสาวของฉันพูดคุยกับคุณ ปลุกโปรด" ไบ Yunfei ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น โดยคำเตือน เขาเห็นว่า บ่าวสาวเสี่ยวหนิงกำลังมองเขามากถึง และ ข้าง ๆ เธอ เมงหลิวถูกแดง เธอให้เสี่ยวหนิง stare เป็นในลักษณะที่ค่อนข้างไม่พอใจแล้ว หันไป Bai Yunfei และค่อย ๆ ทำตะเบ๊ะ"มิสเตอร์ ขอบคุณมากที่ช่วยฉันก่อน..." เสียงของเธอได้ชัดเจน อ่อนโยน และไพเราะไบ Yunfei คือร่างทรงของเทพเจ้าช่วงอีกครั้ง แต่แล้ว สีของความผิดหวังในหัวใจของเขา: "เธอ...จริง ๆ ไม่จำฉัน"แต่เขาส่ายหัวเล็กน้อยอีกครั้ง ทันที พูดใน derision ตัวเองในใจ: "สิ่งที่ฉันคิดเกี่ยวกับ มันเป็นเรื่องปกติสำหรับเธอไม่จำฉัน หลังจากที่ทุก เมื่อเราพบกันครั้งแรก ผมเพียงเป็น 'pleb' ในสายตาของคนรวย...""เฮ้ มิสเตอร์ คุณได้ไปไปในภวังค์อีก"เตือนเสี่ยวหนิงได้ยินอีกครั้ง ไบ Yunfei แปรงที่ถ่ายทอดความคิดในจิตใจของเขาไว้ และถามหวาดระแวง: "อะไร""เขาเขา... มิสเตอร์ แม้ว่าหญิงสาวของฉันเป็นสวยงาม ไม่สามารถเข้าไปมึนงงในหยาบลักษณะมองเธอทั้งสอง" ช่วยเสี่ยวหนิงไม่หัวเราะ และพูดถึงอีกครั้ง หญิงสาวที่ฉันอยากขอให้คุณชาสำหรับการสนทนาขอความช่วยเหลือของคุณตอนนี้""อา โอ้ ที่ว่าดี..." ไบ Yunfei ขูดศีรษะในลักษณะอายเลยต้องตกลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเห็นว่าหลิวเม้งกำลังเดินไปหาเขาอย่างช้าๆภายใต้การสนับสนุนของเสี่ยวหนิง. แต่งตัวทั้งหมดในเสื้อผ้าสีฟ้าเธอมองที่สดใหม่และสง่างาม เอวของเธอเป็นเรียวสายการบินของเธอสง่างามและเส้นผมที่สวยงามของเธอไหลอยู่เบื้องหลังของเธอเหมือนน้ำตก ใบหน้าของเธอได้กลายเป็นบิต ruddier ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ที่มุมปากของเธอเธอได้รับการปรับขนาดเขาขึ้นโดยใช้ดวงตากลมโตของเธอสดใส. ตากใบ Yunfei ชั่วคราวตะลึงโดยไม่คาดคิดโดยลักษณะของเธอ ... "Pfff ... นายหญิงสาวของฉันคือการพูดคุยกับคุณ! ตื่นขึ้นมาโปรด! "ใบ Yunfei ถูกปลุกให้ตื่นโดยเตือน เขาเห็นว่าสาวใช้คนเสี่ยวหนิงถูกมองที่เขาเป็นอย่างซุกซนและถัดไปของเธอหลิวเม้งแดง เธอให้เสี่ยวหนิงจ้องมองในลักษณะที่ค่อนข้างไม่พอใจนั้นก็หันไปตากใบ Yunfei และค่อยๆทำถวายพระพร. "นายขอบคุณมากที่ช่วยฉันก่อนหน้านี้ ... " เสียงของเธอเป็นที่ชัดเจน, นุ่มและไพเราะ. ตากใบ Yunfei ตะลึงสักครู่ อีกครั้ง แต่แล้วสีของความผิดหวังที่ปรากฏอยู่ในหัวใจของเขา: "เธอจริงๆ ... จำไม่ได้ฉัน." แต่เขาส่ายหัวเล็กน้อยอีกครั้งทันทีว่าในตัวเองดูถูกในหัวใจของเขา: "สิ่งที่ฉันคิดเกี่ยวกับ? มันเป็นเรื่องปกติสำหรับเธอที่จะไม่จำผมได้ หลังจากที่ทุกคนเมื่อเราพบกันครั้งแรกที่ฉันเป็นเพียง 'pleb' ในสายตาของคนร่ำรวยเหล่านั้น ... " " เฮ้! นายคุณได้ไปอยู่ในภวังค์อีกครั้ง! " เตือนเสี่ยวหนิงก็ได้ยินเสียงอีกครั้ง ตากใบ Yunfei แปรงที่ไม่สามารถอธิบายความคิดในใจของเขาและถามกันหวาดระแวง: "อะไร" ! "เขาเขา ... นายแม้ว่าหญิงสาวที่สวยงามของฉันคือคุณจะไม่สามารถไปอยู่ในภวังค์ในลักษณะหยาบคายมองเธออย่างใดอย่างหนึ่ง" เสี่ยวหนิงไม่สามารถช่วยหัวเราะและพูดว่าซุกซนอีกครั้ง "หญิงสาวของฉันอยากจะขอให้คุณไปที่บ้านชาสำหรับการสนทนาจะขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณเพียงแค่ตอนนี้!" "แอมป์? โอ้ที่ปรับ ... "ใบ Yunfei รอยขีดข่วนหัวของเขาในลักษณะที่อายแล้วพยักหน้าในสัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเห็นหลิว เมิงก็เดินไปหาเขาอย่างช้าๆ ภายใต้การสนับสนุนของเสี่ยวหนิงแต่งตัวทั้งหมดในเสื้อสีฟ้า เธอดูสดใสและสวยงาม เอวของเธอเรียวการขนส่งของเธอสง่างามและผมสวยของเธอกำลังไหลหลังของเธอเหมือนน้ำตก ใบหน้าของเธอได้กลายเป็นบิตที่ ruddier . กับรอยยิ้มบางๆที่มุมปากของเธอ เธอกะเขาใช้ดวงตาขนาดใหญ่ของเธอสดใสใบ yunfei เป็นการชั่วคราวโดยไม่คาดคิด entranced โดยลักษณะของเธอ . . . . . . ." pfff . . คุณ สาวน้อยของฉัน กำลังพูดกับคุณ ! ได้โปรดตื่นเถอะ ! " ใช่ yunfei ถูกปลุกให้ตื่นโดยการเตือน เขาเห็นทาสสาวเสี่ยวหนิงมองเขาซนมาก ต่อด้วย หลิว เมิงยังอาย เธอให้เสี่ยวหนิงจ้องในลักษณะค่อนข้างไม่พอใจแล้วหันไปไป๋ yunfei และค่อยๆทำวันทยหัตถ์" คุณครับ ขอบคุณมากที่ช่วยฉันก่อนหน้านี้ . . . . . . . " เสียงของเธอก็ชัดเจนนุ่มนวลและไพเราะใบ yunfei ถูก entranced ชั่วขณะอีกครั้ง แต่แล้ว คุณสมบัติของความผิดหวังปรากฏในใจของเขา : " เธอ . . . . . . . จำไม่ได้จริงๆฉันแต่เขาส่ายหัวเล็กน้อยอีกครั้งทันที พูดเยาะเย้ยตนเองในใจของเขา : " ผมกำลังคิดอะไรอยู่ ? มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอจะจดจำฉัน หลังจากทั้งหมดเมื่อเราเจอกันครั้งแรก ผมเป็นเพียง " สามัญชน " ในสายตาของพวกคนรวยๆ . . . . . . . "" เฮ้ ! คุณเคยไปเข้าสู่ภวังค์อีกครั้ง "เสี่ยวหนิงเตือนดังขึ้นอีกครั้ง ใบ yunfei แปรงที่คลุมเครือความคิดในใจของเขาไว้และถามอย่างสงสัย " อะไร ? "" เขา . . เขา . . . คุณ แม้ว่าหญิงสาวของฉันสวยงาม คุณไม่สามารถเข้าไปในความมึนงงในทางหยาบคายมองเธอเหมือนกัน " เสี่ยวหนิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและบอกว่าซนอีกแล้ว " หญิงสาวผมต้องการที่จะขอให้คุณบ้านชาสำหรับการแชทเพื่อขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณตอนนี้ ! "" อ๊ะ ? โอ้ ไม่เป็นไร . . . . . . . " ไป๋ yunfei รอยขีดข่วนหัวของเขาในลักษณะอายแล้วพยักหน้าอย่างเห็นด้วย