Two goals underlie most discussions

Two goals underlie most discussions of crop yield gaps (Van Ittersum et al., 2013). The first is to measure the size of the yield gap, defined as the difference between yield potential (Yp) and average yields, in order to identify the potential scope for raising average yields via management changes. The second is to identify the key causes of the yield gap, in order to prioritize efforts in extension, research, and policy to raise land and labor productivity.
A fundamental challenge in pursuit of either of these goals is the considerable spatial and temporal heterogeneity of agricultural landscapes. In the measurement of yield gaps, for example, actual yields are often reported for administrative units that span hundreds or thousands of fields. Yield potential, meanwhile, is most readily estimated for individual fields, using either agronomic trials or well-tested crop simulation models (Lobell et al., 2009). How should the measurements at these two different spatial scales be compared when computing a yield gap? Some studies ignore the scale mismatch, implicitly assuming that point-level estimates of Yp are a good proxy for average Yp across the spatial domain of the reported average yield. Other studies attempt to estimate Yp at multiple points within the domain and then take an average, a sensible approach provided that data of sufficient quality exist to estimate Yp at multiple points.
Similarly, studies to understand causes of the yield gap may reasonably start by evaluating yield responses to different

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายที่สองรองรับสนทนาส่วนใหญ่ของช่องว่างผลผลิตพืช (Van Ittersum et al. 2013) ก่อนที่จะวัดขนาดของช่องว่างผลผลิต กำหนดความแตกต่างระหว่างผลตอบแทนที่มีศักยภาพ (Yp) และอัตราผลตอบแทนเฉลี่ย เพื่อระบุขอบเขตศักยภาพสำหรับเพิ่มผลผลิตเฉลี่ยผ่านการจัดการการเปลี่ยนแปลง สองคือการ ระบุสาเหตุสำคัญของช่องว่างผลผลิต การจัดลำดับความสำคัญของความพยายามในการขยาย วิจัย และนโยบายเพื่อยกระดับผลิตภาพแรงงานและที่ดินความท้าทายพื้นฐานแสวงหาเป้าหมายเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเป็นสำคัญเชิงพื้นที่ และกาลเวลา heterogeneity ของภูมิทัศน์ทางการเกษตร ในการวัดช่องว่างผลผลิต เช่น อัตราผลตอบแทนที่แท้จริงมักจะรายงานสำหรับหน่วยบริหารที่ครอบคลุมหลายร้อยหรือหลายพันของฟิลด์ มีศักยภาพผลผลิต ขณะเดียวกัน ที่อยู่พร้อมมากที่สุดโดยประมาณสำหรับแต่ละฟิลด์ ใช้การทดลองลักษณะทางการเกษตรหรือพืชทดสอบจำลองโมเดล (Lobell et al. 2009) วิธีการวัดที่เครื่องชั่งเชิงพื้นที่แตกต่างกันเหล่านี้สองคลังเมื่อคำนวณช่องว่างผลผลิต บางการศึกษาละเว้นไม่ตรงมาตรา นัยสมมติว่า ที่จุดระดับประเมินของวายมีพร็อกซีดีสำหรับเฉลี่ยวายข้ามโดเมนเชิงพื้นที่เฉลี่ยผลรายงาน การศึกษาอื่น ๆ พยายามประเมินวายหลายจุดในโดเมน และจากนั้น ใช้เวลาเฉลี่ย วิธีการเหมาะสมโดยที่ข้อมูลมีคุณภาพเพียงพอที่มีอยู่ประเมินวายหลายจุดในทำนองเดียวกัน ศึกษาเพื่อทำความเข้าใจสาเหตุของช่องว่างผลผลิตอาจสมเหตุสมผลเริ่มการประเมินผลคำตอบแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองเป้าหมายรองรับการอภิปรายส่วนใหญ่ของช่องว่างผลผลิตพืช (Van Ittersum et al., 2013) ครั้งแรกคือการวัดขนาดของช่องว่างที่อัตราผลตอบแทนที่กำหนดให้เป็นความแตกต่างระหว่างผลผลิตที่มีศักยภาพ (Yp) และอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยในการสั่งซื้อเพื่อระบุขอบเขตที่มีศักยภาพสำหรับการเพิ่มอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยผ่านการเปลี่ยนแปลงการจัดการ ที่สองคือการระบุสาเหตุสำคัญของช่องว่างอัตราผลตอบแทนในการที่จะจัดลำดับความสำคัญในการขยายการวิจัยและนโยบายที่จะยกที่ดินและการผลิตแรงงาน.
ความท้าทายพื้นฐานในการแสวงหาอย่างใดอย่างหนึ่งของเป้าหมายเหล่านี้เป็นจำนวนมากหลากหลายพื้นที่และเวลาของ ภูมิทัศน์ทางการเกษตร ในการวัดช่องว่างผลผลิตเช่นอัตราผลตอบแทนที่เกิดขึ้นจริงมักจะรายงานหน่วยการบริหารที่ครอบคลุมหลายร้อยหรือหลายพันสาขา ผลผลิตที่มีศักยภาพในขณะเดียวกันมีการคาดการณ์อย่างง่ายดายที่สุดสำหรับแต่ละเขตข้อมูลโดยใช้การทดลองทางการเกษตรหรือดีผ่านการทดสอบแบบจำลองพืช (Lobell et al., 2009) วิธีควรวัดที่ทั้งสองเครื่องชั่งเชิงพื้นที่ที่แตกต่างกันนำมาเปรียบเทียบเมื่อคำนวณอัตราผลตอบแทนช่องว่างหรือไม่? การศึกษาบางคนไม่สนใจไม่ตรงกันขนาดปริยายสมมติว่าประมาณการจุดระดับของ Yp เป็นพร็อกซี่ที่ดีสำหรับค่าเฉลี่ย Yp ข้ามโดเมนของพื้นที่ที่มีการรายงานผลผลิตเฉลี่ย การศึกษาอื่น ๆ พยายามที่จะประเมิน Yp หลายจุดภายในโดเมนและจากนั้นใช้ค่าเฉลี่ยเป็นวิธีการที่เหมาะสมโดยมีเงื่อนไขว่าข้อมูลที่มีคุณภาพเพียงพอที่อยู่ในการประมาณการ Yp หลายจุด.
ในทำนองเดียวกันการศึกษาเพื่อทำความเข้าใจสาเหตุของการเกิดช่องว่างผลผลิตพอสมควรอาจจะเริ่มต้นด้วยการประเมิน การตอบสนองของอัตราผลตอบแทนที่แตกต่างกันไป