Early work by Lewin and Lippit (193

Early work by Lewin and Lippit (1938) identified three distinct leadership styles of behavior: the democratic, the autocratic, and the laissez faire. The Ohio State studies (Hemphill and Coons, 1957) classified two different categories of leader behaviors, task-oriented behaviors called the initiation of structure and relationship-oriented behaviors called consideration. The third primary approach to leadership research, the contingency, came into prominence in the latter part of the last century. While prior studies had emphasized the qualities of a leader and their behaviors, contingency theories accounted for both leader and situational variables. Fiedler’s (1964) contingency model, House’s (1971) path goal theory of leadership, and Hershey and Blanchard’s (1977) situational leadership theory all take into account the situational factors impacting the leader and his choice of action. The contingency approach to leadership was an attempt to develop a more comprehensive picture of leadership, to take into account the intervening variables which might explain why behavioral effects on outcomes differ across situations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานต้นทาง Lewin Lippit (1938) ระบุลักษณะผู้นำที่แตกต่างกันสามลักษณะ: การประชาธิปไตย เผด็จการ และภาคอีสาน laissez ศึกษารัฐโอไฮโอ (Hemphill และ Coons, 1957) แบ่ง 2 ประเภทต่าง ๆ ของพฤติกรรมผู้นำ งานที่มุ่งเน้นพฤติกรรมเรียกว่าเริ่มต้นของโครงสร้าง และพฤติกรรมที่มุ่งเน้นความสัมพันธ์เรียกว่าพิจารณา วิธีการหลักสามเป็นผู้นำวิจัย ฉุกเฉิน มาเป็นความโดดเด่นในส่วนหลังของศตวรรษที่ผ่านมา ในขณะที่การศึกษาก่อนหน้านี้ได้เน้นคุณภาพของผู้นำและการทำงาน ทฤษฎีฉุกเฉินบัญชีทั้งผู้นำและตัวแปรการเมืองไทย ของ Fiedler แบบฉุกเฉิน (1964) ของ (1971) เส้นทางเป้าหมายทฤษฎีภาวะผู้นำ และ Hershey และของ Blanchard (1977) เป็นผู้นำในสถานการณ์ทฤษฎีทั้งหมดคำนึงถึงปัจจัยในสถานการณ์ที่ผลกระทบต่อผู้นำและเขาเลือกดำเนินการ วิธีการฉุกเฉินเพื่อความเป็นผู้นำมีความพยายามในการพัฒนาภาวะผู้นำ การคำนึงถึงตัวแปรอยู่ระหว่างกลางซึ่งอาจอธิบายเหตุผลผลพฤติกรรมแตกต่างกันในสถานการณ์ รูปครอบคลุมมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานแรกโดย Lewin และ Lippit (1938) ระบุสามรูปแบบความเป็นผู้นำที่แตกต่างของพฤติกรรม: ประชาธิปไตยที่เผด็จการและไม่รู้ไม่ชี้ การศึกษาของรัฐโอไฮโอ (Hemphill และแรคคูน, 1957) จัดเป็นสองประเภทที่แตกต่างของพฤติกรรมผู้นำพฤติกรรมงานที่มุ่งเน้นที่เรียกว่าการเริ่มต้นของโครงสร้างและพฤติกรรมที่มุ่งเน้นความสัมพันธ์ที่เรียกว่าการพิจารณา วิธีการหลักที่สามเพื่อการวิจัยความเป็นผู้นำฉุกเฉินเข้ามามีชื่อเสียงในส่วนหลังของศตวรรษที่ผ่านมา ขณะที่การศึกษาก่อนได้เน้นคุณภาพของผู้นำและพฤติกรรมของพวกเขา, ทฤษฎีฉุกเฉินคิดเป็นทั้งผู้นำและตัวแปรสถานการณ์ ของเลอร์ (1964) รูปแบบฉุกเฉินบ้าน (1971) เส้นทางทฤษฎีเป้าหมายของการเป็นผู้นำและเฮอร์ชีย์และชาร์ดส์ (1977) ทฤษฎีความเป็นผู้นำทุกสถานการณ์คำนึงถึงปัจจัยสถานการณ์ส่งผลกระทบต่อผู้นำและทางเลือกของเขาในการดำเนินการ วิธีการฉุกเฉินในการเป็นผู้นำความพยายามที่จะพัฒนาภาพที่ครอบคลุมมากขึ้นของการเป็นผู้นำที่จะคำนึงถึงตัวแปรแทรกแซงซึ่งอาจอธิบายได้ว่าทำไมผลกระทบต่อผลลัพธ์พฤติกรรมที่แตกต่างกันทั่วสถานการณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานแรก และ lippit โดยเลวิน ( 2481 ) ระบุแตกต่างกันสามรูปแบบภาวะผู้นำ พฤติกรรม : ประชาธิปไตย , เผด็จการและนโยบายการไม่แทรกเซง โอไฮโอรัฐศาสตร์ ( เฮมฟิลคูนและ 2500 ) ออกเป็นสองประเภทที่แตกต่างกันของพฤติกรรมผู้นำที่มุ่งเน้นงาน พฤติกรรมที่เรียกว่าการเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของโครงสร้างและเชิงพฤติกรรม เรียกว่า พิจารณาสามวิธีหลักที่จะวิจัย การจราเข้ามาโดดในส่วนหลังของศตวรรษที่ ในขณะที่การศึกษาก่อนได้เน้นคุณภาพของผู้นำ และพฤติกรรมของตนเอง ทฤษฎีความไม่แน่นอนซึ่งตัวแปรทั้ง ผู้นำ และ สถานการณ์ ฟิดเลอร์ ( 1964 ) แบบฉุกเฉิน , บ้าน ( 1971 ) ทฤษฎีเป้าหมายเส้นทางของภาวะผู้นำเฮอร์ชีย์และแบลนชาร์ด ( 1977 ) และทฤษฎีภาวะผู้นำตามสถานการณ์ทั้งหมดคำนึงถึงสถานการณ์ ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อผู้นำและทางเลือกของเขาจากการกระทำ contingency แนวทางภาวะผู้นำเป็นความพยายามที่จะพัฒนาภาพที่ครอบคลุมมากขึ้นของภาวะผู้นำ การคำนึงถึงตัวแปรสอดแทรกซึ่งอาจอธิบายได้ว่าทำไมพฤติกรรมต่อผลลัพธ์ที่แตกต่าง ผ่านสถานการณ์