The results elucidate a potential u

The results elucidate a potential use of taurine to facilitate weaning in future aquaculture practice. The 16 dph cut-off in growth rate and total activities also corresponds to the introduction of the artificial diet. Factors triggering an onset of enzymatic activity have been in question. For example, Cahu and Zambonino-Infante (1995) observed that protein hydrolysate stimulates the activities of cytosolic enzymes in young larvae, and later proposed a hormonal mechanism based on cholecystokinin-release factor to explain the regulation of trypsin synthesis (Zambonino-Infante and Cahu, 2007). However, fishmeal, which was a major ingredient in our weaning diet, is a poor inducer of trypsin transcription (Péres et al., 1998). Thus it may be particularly important that the digestive function be advanced enough before such ingredient is introduced, and a premature introduction would be counter-productive. Our results show that early taurine-supplemented larvae have enhanced enzyme activities, and by 16 dph their digestive function may be advanced enough to utilize the artificial diet efficiently. This would explain the accelerated growth rates of taurine-supplemented larvae after the introduction of the artificial feed at 16 dph, as well as their higher post-weaning survival.

Taurine supplementation not only enhanced the magnitude of an increase in digestive enzymes, but also influenced developmental patterns of enzymatic activity. The specific activities of the control group are low during the first half of the rearing period and increase during the second half, and vice-versa for the taurine-supplemented group. Marked decreases in all four enzymes specific activities were observed at 22 or 27 dph in taurine-supplemented fish, and all were significantly lower than the control group at 27 dph. Such decrease in enzyme specific activity is commonly observed during larval development (Chen et al., 2006, Gisbert et al., 2009 and Lazo et al., 2000) and is due to a general increase in total protein. This shows the shift from alkaline to acidic protease at 22 dph, and suggests that protein translation switches away from digestive enzymes during the last 5 days of the larval rearing in the taurine-supplemented group. Conversely, this priority is delayed in the control larvae, where specific activity of amylase remains constant and that of lipase, trypsin and pepsin increase.

Although the present results show an action of dietary taurine on activities of digestive enzymes, the precise mechanisms modulating the actions of taurine remain to be elucidated in fish. Taurine has long been associated with bile salts (Walton et al., 1982 and Yokoyama and Nakazoe, 1992). However, lipase activity was only moderately increased in cobia larvae, and there was a relatively high deviation at 22 dph. Although an increased lipase activity could be explained by a finer lipid emulsion from more taurine-derived bile salts, this hardly explains our other results. Using microarray technology, Park et al. (2006) examined the impact of taurine on HepG2 human liver cells and confirmed interactions between taurine, protein translation, bone growth, and signalling pathways. Assuming similar mechanisms in fish, taurine could act as signalling molecule and signify nutrient wealth, thus accelerating growth and development as that observed in the present trial. Another possibility resides in the potential role of taurine in meeting the high energetic demands of developing organisms. Taurine is incorporated in premature human infant milk formulas (Kendler, 1989 and Sturman and Chesney, 1995) to prevent retinal degeneration and cholestasis, thereby underlining its importance during development as also suggested for fish by the present trial. As is the case in most developing animals, the metabolic rate of fish larvae is high, resulting in high demands for energy. In mammals, taurine is found in high concentrations in mitochondria where it is involved in the buffering and stabilization of the mitochondrial matrix (Hansen et al., 2006). Taurine modifies certain tRNA nucleotides that, when missing, impair mitochondrial protein translation by codon misreading (Umeda et al., 2005). Additionally, in taurine transporter knockout mice, the activity of oxidative phosphorylation enzymes are compromised (Ito et al., 2006). Thus, assuming that taurine plays similar roles in fish, it will be of critical importance to mitochondrial function, which would explain the poor performance of control, taurine-deficient larvae. Conversely, supplementation of dietary taurine resulted in an arguably more normal developmental rate. Supplementation of taurine in diets of juvenile fish (Gaylord et al., 2006, Lunger et al., 2007 and Sakaguchi et al., 1988), wherein better growth was observed, likely occurred due to similar physiological modifications.

In conclusion, together with previous work (Salze et al., 2011), the present data strongly indicate that taurine is an essential

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผล elucidate อาจมีการใช้ของ taurine ให้หย่านมในอนาคตฝึกการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ตัด 16 ดีพีเอชในกิจกรรมรวมอัตราการเติบโตตรงกับการแนะนำของอาหารเทียม ปัจจัยที่เรียกการโจมตีของเอนไซม์ได้ในคำถาม เช่น Cahu และ Zambonino-อองฟองต์ (1995) สังเกตที่ฉีดโปรตีนช่วยกระตุ้นกิจกรรมของเอนไซม์ cytosolic ในเด็กอ่อน และภายหลังเสนอกลไกของฮอร์โมนตามปัจจัย cholecystokinin รุ่นอธิบายการควบคุมการสังเคราะห์ทริปซิน (อองฟองต์ Zambonino และ Cahu, 2007) อย่างไรก็ตาม ปลาป่น ซึ่งเป็นส่วนผสมสำคัญในอาหารของเราถอด เป็น inducer ต่ำของทริปซินถอด (Péres et al. 1998) ซึ่ง มันอาจจะสำคัญอย่างยิ่งว่า ฟังก์ชันย่อยอาหารได้สูงเพียงพอก่อนนำส่วนผสมดังกล่าว และแนะนำก่อนวัยอันควรที่จะมีเคาน์เตอร์ ผลลัพธ์ที่ได้แสดงว่า ตัวอ่อนเสริม taurine ต้นเสริมเอนไซม์ และ โดยดีพีเอช 16 การทำงานของระบบทางเดินอาหารอาจมีสูงพอที่จะใช้อาหารเทียมมีประสิทธิภาพ นี้จะอธิบายอัตราเร่งเจริญเติบโตของตัวอ่อนเสริม taurine หลังจากการแนะนำอาหารเทียมที่ 16 ดีพีเอช อยู่รอดหลังถอดของพวกเขาสูงTaurine เสริมไม่เพียงแต่เพิ่มขนาดของการเพิ่มขึ้นของเอนไซม์ แต่มี ผลต่อรูปแบบการพัฒนาของเอนไซม์ กิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงของกลุ่มควบคุมอยู่ในระดับต่ำในช่วงครึ่งแรกของรอบระยะเวลาการเลี้ยง และเพิ่มระหว่างครึ่ง และกลับสำหรับกลุ่มเสริม taurine ลดลงที่หมายในทั้งหมดสี่เอนไซม์เฉพาะกิจกรรมข้อสังเกตที่ดีพีเอช 22 หรือ 27 ในปลาเสริม taurine และทั้งหมดที่ต่ำกว่ากลุ่มควบคุมที่ 27 ดีพีเอช เป็นที่สังเกตเช่นการลดลงของเอนไซม์เฉพาะในระหว่างการพัฒนาอ่อนปกติ (Chen et al. 2006, Gisbert et al. 2009 และ Lazo et al. 2000) และเนื่องจากการเพิ่มขึ้นทั่วไปในโปรตีนทั้งหมด นี้แสดงเปลี่ยนจากด่างการรติเอสเป็นกรดที่ 22 ดีพีเอช และแนะนำว่า โปรตีนแปลสลับจากเอนไซม์ในช่วง 5 วันของการอ่อนเลี้ยงในกลุ่มเสริม taurine ในทางกลับกัน ระดับความสำคัญนี้ล่าช้าในการตัวควบคุม กิจกรรมเฉพาะของ amylase คงที่ และของเอนไซม์ไลเปส ทริปซิน และน้ำย่อยที่เพิ่มขึ้นถึงแม้ว่าผลลัพธ์อยู่ที่แสดงการกระทำของอาหารที่ taurine กิจกรรมเอนไซม์ กลไกที่แม่นยำเลตการกระทำของ taurine ยังคงถูกอธิบายในปลา Taurine ได้เกี่ยวข้องกับเกลือน้ำดี (วอลตัน et al. 1982 และโยะโกะยะมะ และ Nakazoe, 1992) อย่างไรก็ตาม กิจกรรมเอนไซม์ไลเปสเพียงปานกลางเพิ่มขึ้นในตัวอ่อนของปลาช่อนทะเล และมีค่าเบี่ยงเบนสูงที่ 22 ดีพีเอช แม้ว่ากิจกรรมเอนไซม์ไลเปสเพิ่มขึ้นสามารถอธิบาย โดยมีอิมัลชั่นไขมันดี ๆ จากเกลือน้ำดีที่มา taurine เพิ่มเติม นี้ไม่อธิบายผลของเรา ใช้เทคโนโลยี microarray, Park et al. (2006) ตรวจสอบผลกระทบของ taurine บนเซลล์ตับ HepG2 มนุษย์ และยืนยันการโต้ตอบระหว่าง taurine โปรตีนแปล กระดูกเจริญเติบโต และไฟสัญญาณทาง สมมติว่ากลไกคล้ายกันในปลา taurine สามารถทำหน้าที่เป็นโมเลกุลส่งสัญญาณ และให้สารอาหาร เร่งการเจริญเติบโตและพัฒนาเป็นที่สังเกตในการทดลองใช้อยู่จึง มีความหมาย ไปได้อยู่ในบทบาทศักยภาพของ taurine ในประชุมสูงมีพลังของการพัฒนาชีวิต Taurine เป็นส่วนประกอบในสูตรนมทารกมนุษย์ก่อนวัยอันควร (Kendler, 1989 และ Sturman และ Chesney, 1995) เพื่อป้องกันการเสื่อมสภาพของจอประสาทตาและ cholestasis จึงขีดเส้นใต้ความสำคัญในการพัฒนายังเป็น การแนะนำสำหรับปลา โดยการทดลองใช้อยู่ เป็นกรณีที่สัตว์ที่พัฒนามากที่สุด อัตราการเผาผลาญอาหารของตัวอ่อนปลาจะสูง ในความต้องการพลังงานสูง ในการเลี้ยงลูกด้วยนม taurine พบในความเข้มข้นสูงใน mitochondria ที่เกี่ยวข้องในการกำหนดบัฟเฟอร์และเสถียรภาพของเมทริกซ์ยล (แฮนเซน et al. 2006) Taurine ปรับเปลี่ยนนิวคลีโอไทด์ป้องกันสลายบางที่ เมื่อขาด ทำโปรตีนยลแปล โดยรหัสพันธุกรรม misreading (อุ et al. 2005) นอกจากนี้ ในหนูขนส่ง taurine น่าพิศวง การกระตุ้นทีฟฟอสโฟโจมตี (Ito et al. 2006) ดังนั้น สมมติว่า taurine เล่นบทบาทที่คล้ายกันในปลา มันจะเป็นความสำคัญสำคัญฟังก์ชันยล ซึ่งจะอธิบายประสิทธิภาพของการควบคุม ตัวอ่อนไม่มี taurine ในทางกลับกัน เสริมอาหาร taurine ส่งผลให้อัตราการพัฒนาเนื้อหามากกว่าปกติ เสริม taurine ในอาหารของปลาที่เด็กและเยาวชน (เกย์ลอร์ดสวี et al. 2006, Sakaguchi et al. 1988 และ Lunger et al. 2007), นั้นถูกสังเกตการเจริญเติบโตดีขึ้น อาจเกิดขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่คล้ายกันในการสรุป ร่วมกับงานก่อนหน้า (Salze et al. 2011), แสดงข้อมูลขอบ่งชี้ว่า taurine เป็นจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการอธิบายการใช้งานที่มีศักยภาพของทอรีนเพื่ออำนวยความสะดวกในการปฏิบัติหย่านมเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในอนาคต 16 DPH ตัดในอัตราการเจริญเติบโตและการรวมกิจกรรมนอกจากนี้ยังสอดคล้องกับการเปิดตัวของอาหารเทียม ปัจจัยที่เรียกการโจมตีของเอนไซม์ได้รับในคำถาม ยกตัวอย่างเช่น Cahu และ Zambonino-Infante (1995) ตั้งข้อสังเกตว่าโปรตีนไฮโดรไลช่วยกระตุ้นกิจกรรมของเอนไซม์ cytosolic ในตัวอ่อนหนุ่มสาวและต่อมานำเสนอกลไกของฮอร์โมนขึ้นอยู่กับปัจจัย cholecystokinin ปล่อยที่จะอธิบายถึงกฎระเบียบของการสังเคราะห์ trypsin (Zambonino-Infante และ Cahu 2007) อย่างไรก็ตามปลาป่นซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญในอาหารหย่านมของเราเป็น inducer ที่น่าสงสารของ trypsin ถอดความ (Peres et al., 1998) ดังนั้นจึงอาจมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ฟังก์ชั่นการย่อยอาหารจะสูงเพียงพอก่อนส่วนผสมดังกล่าวเป็นที่รู้จักและแนะนำก่อนวัยอันควรจะเป็นเคาน์เตอร์มีประสิทธิผล ผลของเราแสดงให้เห็นว่าในช่วงต้นทอรีน-เสริมตัวอ่อนมีการปรับปรุงการทำงานของเอนไซม์และ 16 DPH ฟังก์ชั่นการย่อยอาหารของพวกเขาอาจจะสูงพอที่จะใช้ประโยชน์จากการรับประทานอาหารเทียมได้อย่างมีประสิทธิภาพ นี้จะอธิบายอัตราการเจริญเติบโตเร่งตัวอ่อนทอรีน-เสริมหลังจากการแนะนำของอาหารสำเร็จรูปที่ 16 DPH เช่นเดียวกับการโพสต์หย่านมรอดของพวกเขาสูงขึ้น. เสริม Taurine เพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ความสำคัญของการเพิ่มขึ้นของเอนไซม์ย่อยอาหาร แต่ยังได้รับอิทธิพล รูปแบบการพัฒนาของเอนไซม์ กิจกรรมเฉพาะกลุ่มควบคุมอยู่ในระดับต่ำในช่วงครึ่งแรกของรอบระยะเวลาการอบรมเลี้ยงดูและการเพิ่มขึ้นในช่วงครึ่งปีที่สองและในทางกลับกันสำหรับกลุ่มทอรีน-ได้เพิ่ม การลดลงของการทำเครื่องหมายในทุกกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงสี่เอนไซม์ถูกตั้งข้อสังเกตที่ 22 หรือ 27 DPH ในปลาทอรีน-เสริมและทุกอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่ากลุ่มควบคุมที่ 27 DPH การลดลงดังกล่าวในกิจกรรมเฉพาะเอนไซม์เป็นที่สังเกตกันทั่วไปในระหว่างการพัฒนาตัวอ่อน (Chen et al., 2006 Gisbert et al., 2009 และ Lazo et al., 2000) และมีกำหนดจะเพิ่มขึ้นทั่วไปในโปรตีนทั้งหมด นี้แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงจากอัลคาไลน์เพื่อเป็นกรดน้ำย่อยที่ 22 DPH และแสดงให้เห็นว่าการแปลโปรตีนสวิทช์ออกไปจากเอนไซม์ย่อยอาหารในช่วง 5 วันสุดท้ายของการอนุบาลในกลุ่มทอรีน-ได้เพิ่ม ตรงกันข้ามลำดับความสำคัญนี้มีความล่าช้าในตัวอ่อนควบคุมกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงของอะไมเลสคงที่และที่ของเอนไซม์ไลเปส, trypsin และเพิ่มน้ำย่อย. แม้ว่าผลในปัจจุบันแสดงให้เห็นการกระทำของทอรีนในอาหารต่อกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารเป็นกลไกที่แม่นยำเลตกระทำ ของทอรีนยังคงที่จะอธิบายในปลา ทอรีนได้รับการเชื่อมโยงกับเกลือน้ำดี (วอลตัน et al., ปี 1982 และโยโกยามะและ Nakazoe, 1992) อย่างไรก็ตามกิจกรรมเอนไซม์ไลเปสได้รับการเพิ่มขึ้นเพียงปานกลางในตัวอ่อนของปลาช่อนทะเลและมีค่าเบี่ยงเบนค่อนข้างสูงที่ 22 DPH แม้ว่าจะเป็นกิจกรรมเอนไซม์ไลเปสที่เพิ่มขึ้นอาจจะอธิบายได้ด้วยอิมัลชันปลีกย่อยไขมันจากทอรีนที่ได้มาจากเกลือน้ำดีนี้แทบจะไม่อธิบายผลอื่น ๆ ของเรา โดยใช้เทคโนโลยีไมโครอะเรย์พาร์ค, et al (2006) การตรวจสอบผลกระทบของการทอรีนใน HepG2 เซลล์ตับของมนุษย์และยืนยันการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างทอรีน, การแปลโปรตีนเจริญเติบโตของกระดูกและเส้นทางการส่งสัญญาณ สมมติว่ากลไกที่คล้ายกันในปลาทอรีนสามารถทำหน้าที่เป็นสัญญาณโมเลกุลและมีความหมายมากมายสารอาหารจึงเร่งการเจริญเติบโตและการพัฒนาเป็นข้อสังเกตว่าในการพิจารณาคดีในปัจจุบัน เป็นไปได้ก็อาศัยอยู่ในบทบาทศักยภาพของทอรีนในการตอบสนองความต้องการที่มีพลังสูงของสิ่งมีชีวิตการพัฒนา ทอรีนเป็นส่วนประกอบในก่อนวัยอันควรของมนุษย์สูตรนมเด็ก (Kendler 1989 และ Sturman และ Chesney, 1995) เพื่อป้องกันการเสื่อมของจอประสาทตาและ cholestasis จึงขีดเส้นใต้ความสำคัญของมันในระหว่างการพัฒนายังเป็นปัญหาสำหรับปลาโดยการทดลองในปัจจุบัน เป็นกรณีการพัฒนาในสัตว์ใหญ่อัตราการเผาผลาญของปลาวัยอ่อนสูงส่งผลให้ในความต้องการสูงสำหรับการใช้พลังงาน ในสัตว์, ทอรีนที่พบในความเข้มข้นสูงใน mitochondria ที่มันมีส่วนในการบัฟเฟอร์และรักษาเสถียรภาพของเมทริกซ์ยล (แฮนเซน et al., 2006) Taurine ปรับเปลี่ยนนิวคลีโอ tRNA บางอย่างที่เมื่อหายไปทำให้เสียการแปลโปรตีนยลโดย codon misreading (Umeda et al., 2005) นอกจากนี้ในหนูที่น่าพิศวงทอรีนขนย้ายและการจัดกิจกรรมของเอนไซม์ฟอสโฟออกซิเดชันที่มีการบุกรุก (Ito et al., 2006) ดังนั้นสมมติว่าทอรีนมีบทบาทคล้ายกันในปลาก็จะเป็นสิ่งที่สำคัญต่อการทำงานยลซึ่งจะอธิบายถึงประสิทธิภาพที่ดีของการควบคุม, ทอรีนขาดตัวอ่อน ตรงกันข้ามการเสริมทอรีนในอาหารส่งผลให้อัตราการพัฒนาเนื้อหาที่มากกว่าปกติ การเสริมทอรีนในอาหารของปลาเด็กและเยาวชน (Gaylord et al., 2006 Lunger et al., 2007 และซาคา et al., 1988) ในประเด็นการเจริญเติบโตที่ดีขึ้นพบว่ามีแนวโน้มที่เกิดขึ้นเนื่องจากการปรับเปลี่ยนทางสรีรวิทยาที่คล้ายกัน. ในข้อสรุปร่วมกันกับ การทำงานก่อนหน้า (Salze et al., 2011) นำเสนอข้อมูลอย่างมากแสดงให้เห็นว่าทอรีนเป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลศึกษาการใช้ศักยภาพของเทารีนเพื่อความสะดวกในการปฏิบัติการเกี่ยวกับอนาคต 16 Inc ตัดกิจกรรมอัตราการเจริญเติบโตทั้งหมด และยังสอดคล้องกับการแนะนำของอาหารเทียม ปัจจัยที่ทำให้การโจมตีของเอนไซม์ได้ในคำถาม ตัวอย่างเช่น cahu zambonino Infante ( 1995 ) และพบว่าโปรตีนไฮโดรไลเซทช่วยกระตุ้นกิจกรรมของเอนไซม์ใน cytosolic หนุ่มตัวอ่อน และต่อมาได้เสนอกลไกการปล่อยฮอร์โมนขึ้นอยู่กับปัจจัยโคลิไซโตไคนินอธิบายกฎระเบียบของการสังเคราะห์เอนไซม์ ( zambonino Infante และ cahu , 2007 ) อย่างไรก็ตาม ปลาป่น ซึ่งเป็นส่วนผสมหลักในอาหารของเราหย่านมเป็นเอนไซม์ที่น่าสงสารของเอนไซม์ ( P éถอดความ res et al . , 1998 ) ดังนั้นมันอาจจะสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ฟังก์ชั่นการย่อยอาหารจะสูงเพียงพอก่อนส่วนผสมเช่นแนะนำตัว และแนะนำตัว ก่อนจะเป็นเคาน์เตอร์ประสิทธิผล ผลของเราแสดงให้เห็นว่าก่อนมีการปรับปรุงกิจกรรมเอนไซม์เสริม อ่อนน และ 16 โดย Inc ฟังก์ชันการย่อยอาหารของพวกเขาอาจจะสูงพอที่จะใช้อาหารเทียมได้อย่างมีประสิทธิภาพ นี้จะอธิบายถึงการเร่งอัตราการเติบโตของตัวอ่อนนเสริมหลังจากแนะนําอาหารเทียมที่ 16 Inc , เช่นเดียวกับพวกเขาที่สูงขึ้นหลังหย่านมการอยู่รอดไม่เสริมไม่เพียง แต่เพิ่มขนาดของการเพิ่มขึ้นของเอนไซม์ย่อยอาหาร แต่ยังมีผลต่อการพัฒนารูปแบบของกิจกรรมเอนไซม์ . กิจกรรมเฉพาะของกลุ่มต่ำในช่วงครึ่งแรกของการอบรมเลี้ยงดูและระยะเวลาที่เพิ่มขึ้นในช่วงครึ่งปีหลัง และในทางกลับกันสำหรับ taurine เสริมกลุ่ม เครื่องหมายการลดลงในกิจกรรมเฉพาะสี่เอนไซม์ที่พบใน 23 หรือ 27 ดีพีเอชนเสริมปลา และทั้งหมดได้ลดลงมากกว่ากลุ่มควบคุม 27 Inc . เช่นลดกิจกรรมเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจงมักสังเกตในระหว่างการพัฒนาตัวอ่อน ( Chen et al . , 2006 , gisbert et al . , 2009   และ lazo et al . , 2000 ) และเนื่องจากการเพิ่มขึ้นทั่วไปในโปรตีนทั้งหมด นี้แสดงให้เห็นการเปลี่ยนจากสร้างกรดด่างที่ 22 Inc และแสดงให้เห็นว่าโปรตีนแปลเปลี่ยนไปจากเอนไซม์ย่อยอาหารในช่วง 5 วัน ของการอบรมเลี้ยงดู ดักแด้ไหมในนอาหารกลุ่ม ในทางกลับกัน ความนี้ ล่าช้าในการควบคุมลูกน้ำ ซึ่งกิจกรรมจำเพาะของเอนไซม์อะไมเลส และเอนไซม์ไลเปสที่คงที่ของเอนไซม์เปปซิน , และเพิ่มถึงแม้ว่าผลที่แสดงการกระทำของการเสริม taurine ในกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหาร , แม่นยำกลไกของการกระทำของเทารีนยังต้องทำการในปลา นได้รับการเชื่อมโยงกับเกลือน้ำดี ( วอลตัน et al . , 1982 และ nakazoe  และ โยโกยาม่า , 1992 ) อย่างไรก็ตาม กิจกรรมของเอนไซม์เพิ่มขึ้นเพียงปานกลาง ปลาช่อนทะเล ตัวอ่อน และมีจำนวนค่อนข้างสูง ที่ 22 Inc . ถึงแม้ว่าการเพิ่มขึ้นไลเปสสามารถอธิบายได้โดยละเอียดลิปิดอิมัลชันจาก Taurine ซึ่งเกลือน้ำดีนี้แทบจะอธิบายผลอื่น ๆของเรา ใช้ microarray เทคโนโลยี Park et al . ( 2006 ) ตรวจสอบผลกระทบของ taurine ในเซลล์มะเร็งตับตับมนุษย์ และยืนยันว่า ปฏิสัมพันธ์ระหว่างโปรตีน Taurine , แปล , การเจริญเติบโตของกระดูก และสัญญาณทาง . สมมติว่ากลไกที่คล้ายกันในปลา ไม่อาจเป็นสัญญาณบ่งบอกความมั่งคั่งและสารอาหารโมเลกุลจึงเร่งการเจริญเติบโตและการพัฒนาที่พบในคดีปัจจุบัน ความเป็นไปได้อีกอยู่ในศักยภาพบทบาทของ taurine ในการประชุมความต้องการพลังสูงในการพัฒนาสิ่งมีชีวิต นเป็นส่วนประกอบในนมสูตรทารกคลอดก่อนกำหนดของมนุษย์ ( kendler , 1989 และ sturman  และ  Chesney , 1995 ) เพื่อป้องกันจอตาเสื่อม และการซึมชะจึงขีดเส้นใต้ความสำคัญในระหว่างการพัฒนาเป็นยังแนะนำสำหรับปลาโดยการทดลองในปัจจุบัน เป็นกรณีส่วนใหญ่พัฒนาสัตว์ อัตราการเผาผลาญ ของปลาวัยอ่อนสูง ส่งผลให้ความต้องการสูงสำหรับการใช้พลังงาน ในสัตว์ ไม่พบในความเข้มข้นสูงในไมโตคอนเดรียที่เกี่ยวข้องในการป้องกัน และรักษาเสถียรภาพของเมทริกซ์ยล ( Hansen et al . , 2006 ) ไม่ปรับเปลี่ยนการเมารถ บางอย่างที่สำคัญ เมื่อขาดหายไปบั่นทอนประสิทธิภาพแปลโปรตีนยลโดย codon อ่านผิด ( Umeda et al . , 2005 ) นอกจากนี้ นหนู ขนส่ง โดย กิจกรรมของเอนไซม์จะถูกบุกรุกตัวละครชาวออสเตรเลีย ( Ito et al . , 2006 ) ดังนั้น สมมติว่าไม่เล่น บทบาทที่คล้ายกันในปลาจะมีความสําคัญสําคัญเพื่อตัดการทำงาน ซึ่งจะอธิบายถึงประสิทธิภาพที่ดีของการควบคุม ไม่ขาดตัวอ่อน ในทางกลับกัน การเสริมใยอาหารที่ไม่ส่งผลให้เกิดอัตราพัฒนาการอย่างเป็นปกติมากขึ้น การเสริม taurine ในอาหารของเด็กและเยาวชนปลา ( เกย์ et al . , 2006 , ลังเงอร์ et al . , 2007   และซากางุจิ et al . , 1988 ) ซึ่งดีกว่าการตรวจสอบอาจเกิดขึ้นเนื่องจากการปรับเปลี่ยนทางสรีรวิทยาที่คล้ายคลึงกันสรุป พร้อมกับงานก่อนหน้านี้ ( salze et al . , 2011 ) , ข้อมูลในปัจจุบันบ่งชี้ว่า เทารีนเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง