ประเทศบรูไนยินดีในการรับการเคลื่อนไหวเพื่อรวมตัวกันและสร้างความแข็งทางเศรษฐกิจ เนื่องจากบรูไนเป็นประเทศที่มีขนาดเล็กอำนาจในการต่อรองน้อยเมื่อเจอกับประเทศมหาอำนาจ ดังนั้นการทำสัญญาต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น อาเซียน, Trans-Pacific Partnership Agreement และ Brunei-Japan Economic Agreement เป็นต้น เพื่อผลประโยชน์ในการพัฒนาประเทศในทุกๆด้าน โดยใช้ความเด่นของประเทศต่างๆที่รวมกลุ่มมาเสริมความสามารถในด้านต่างๆ ดูเหมือนว่าจะเป็นผลดี แต่ถ้ามองในมุมกลับกันการที่จะแข่งขันกับประเทศขนาดใหญ่ในสภาวะที่ไม่มีภาษีย่อมอาจมีผลเสีย หรือเสียเปรียบการแข่งขันทางการค้าด้วยการที่ไม่มีการกีดกันทางการค้านั่นเอง ดังนั้นจึงควรพัฒนาอย่างรวดเร็วเพื่อให้เท่าทันกับประเทศขนาดใหญ่ที่เข้ามา