First, the model identifies the pre

First, the model identifies the pre-fraud state of nature as perceived by the perpetrator (left-hand
side). Following from Cressey’s (1953) original work, the model characterizes perpetrators as the
initial decision makers, the ones who must consider their personal and professional situation as well
as their perception of the deterrence, prevention, and detection fabric in place to determine if a
fraudulent act can be successful in both (1) execution and (2) concealment. Moving to the far right,
the model examines the post-fraud state and focuses on the specific elements of the fraud or
financial crime (W. Albrecht, C. C. Albrecht, C. O. Albrecht, and Zimbelman 2012): the criminal
act, the efforts to conceal the act, and an identification of what (and how) benefits accrue to the
perpetrator (i.e., conversion—for example, incremental bonuses, unwarranted stock market gains,
or, in the case of asset misappropriation, the conversion of stolen assets). In the center of the
model—between the perpetrator and the criminal act—are the organizational and societal
interventions (e.g., internal controls, broader elements of corporate governance, legal and regulatory
environment, external auditing) aimed at reducing the incidence and impact of fraudulent acts.
These interventions have been characterized as prevention, deterrence, and detection.2 Each of these
is at least partially outside the control of the perpetrator, yet they influence the perpetrator’s
assessment of the probability of success in terms of completing and concealing the criminal act.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อน แบบระบุรัฐทุจริตก่อนธรรมชาติ โดยติงส (ด้านซ้ายมือข้างหนึ่ง) ต่อจากงานเดิมของ Cressey (1953) แบบระบุลักษณะความผิดเป็นการผู้ตัดสินใจเริ่มต้น คนที่ต้องพิจารณาของมืออาชีพ และส่วนบุคคลสถานการณ์เช่นเป็นการรับรู้ของผ้าคน ป้องกัน และการตรวจหาที่ตรวจพระราชบัญญัติปลอมสามารถประสบความสำเร็จในการดำเนินการ (1) และ (2) ปิดบังความ ย้ายไปด้านขวาไกลแบบตรวจสอบสถานะหลังโกง และเน้นองค์ประกอบเฉพาะของการทุจริต หรืออาชญากรรมทางการเงิน (ภาพ W., C. C. ภาพ ภาพโอซี และ Zimbelman 2012): อาชญากรกระทำ ความพยายามในการปกปิดการกระทำ และรหัสของอะไร (และวิธีการ) ผลประโยชน์ที่รับรู้เพื่อการติงส (เช่น แปลง — โบนัสส่วนเพิ่ม กำไรจากตลาดหุ้น unwarranted ตัวอย่างหรือ ในกรณีที่สินทรัพย์ฐานยักยอกทรัพย์ การแปลงสินทรัพย์ที่ถูกขโมย) ในศูนย์กลางของการรุ่น — ระหว่างติงสและอาชญากรรมตัวองค์กร และข้อมูลงานวิจัย (เช่น ควบคุมภายใน กว้างขึ้นองค์ประกอบของธรรมาภิบาล กฎหมาย และข้อบังคับสิ่งแวดล้อม ตรวจสอบภายนอก) เพื่อลดอุบัติการณ์และผลกระทบของการกระทำที่หลอกลวงงานวิจัยเหล่านี้ได้ถูกลักษณะป้องกัน คน และ detection.2 ของเหล่านี้มีน้อยบางส่วนอยู่นอกการควบคุมของติงส แต่จะมีผลต่อของติงสประเมินความน่าเป็นความสำเร็จเสร็จสิ้น และ concealing อาชญากรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกที่ระบุรูปแบบรัฐก่อนการทุจริตของธรรมชาติตามความคิดเห็นของผู้กระทำผิด
(ซ้ายมือข้าง) ต่อไปนี้จาก Cressey ของ (1953) งานเดิมรูปแบบลักษณะการกระทำผิดเป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจเริ่มต้นเป็นคนที่จะต้องพิจารณาสถานการณ์ส่วนบุคคลและเป็นมืออาชีพของพวกเขาได้เป็นอย่างดีในขณะที่การรับรู้ของการป้องปรามการป้องกันและผ้าการตรวจสอบในสถานที่เพื่อตรวจสอบว่าหลอกลวงการกระทำที่จะประสบความสำเร็จทั้งใน (1) การดำเนินการและ (2) การปกปิด ย้ายไปอยู่ที่ด้านขวาสุดรูปแบบการตรวจสอบรัฐหลังการทุจริตและการมุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงของการทุจริตหรืออาชญากรรมทางการเงิน(ดับบลิว Albrecht, CC Albrecht, CO Albrecht และ Zimbelman 2012): ความผิดทางอาญากระทำความพยายามที่จะปกปิดการกระทำและบัตรประจำตัวของสิ่งที่ (และวิธีการ) ผลประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นที่ผู้กระทำผิด(เช่นแปลงตัวอย่างเช่นโบนัสที่เพิ่มขึ้นกำไรตลาดหุ้นไม่มีเหตุผลหรือในกรณีของการยักยอกสินทรัพย์แปลงของสินทรัพย์ที่ถูกขโมย) ในใจกลางของรูปแบบระหว่างผู้กระทำผิดและความผิดทางอาญาการกระทำที่เป็นองค์กรและสังคมการแทรกแซง(เช่นการควบคุมภายในองค์ประกอบที่กว้างขึ้นของการกำกับดูแลกิจการกฎหมายและกฎระเบียบสภาพแวดล้อมการตรวจสอบภายนอก) มีวัตถุประสงค์เพื่อลดอุบัติการณ์และผลกระทบของการหลอกลวง ทำหน้าที่. แทรกแซงเหล่านี้มีลักษณะเป็นการป้องกันยับยั้งและ detection.2 แต่ละเหล่านี้เป็นอย่างน้อยบางส่วนที่อยู่นอกการควบคุมของผู้กระทำผิดแต่พวกเขามีอิทธิพลกระทำผิดของการประเมินความน่าจะเป็นของความสำเร็จในแง่ของการจบและปกปิดกระทำผิดทางอาญา .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรก รุ่น ระบุว่าก่อนการฉ้อโกงรัฐของธรรมชาติ ตลอดจนการกระทำ ( ซ้ายมือ
ด้านข้าง ) ต่อไปนี้จากที่ตั้ง ( 1953 ) ทำงานในลักษณะเดิม โมเดลผู้กระทำผิดเป็น
ผู้ตัดสินใจครั้งแรก คนที่จะต้องพิจารณาสถานการณ์ส่วนบุคคลของพวกเขาและมืออาชีพเหมือนกัน
ตามการรับรู้ของการป้องปราม การป้องกันและผ้าตรวจสอบในสถานที่เพื่อตรวจสอบว่าการกระทำ
หลอกลวงสามารถประสบความสำเร็จทั้งใน ( 1 ) และ ( 2 ) การปกปิด ย้ายไปไกลขวา
รูปแบบตรวจสอบโพสต์การฉ้อโกงรัฐและมุ่งเน้นองค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงของการฉ้อโกงหรืออาชญากรรมทางการเงิน ( W .
Albrecht , ซี. ซี. Albrecht , C . o . Albrecht , และ zimbelman 2012 ) : อาชญากร
แสดงความพยายามที่จะปกปิดการกระทำดังกล่าวและระบุว่า ( แล้ว ) ประโยชน์พอกพูน
ผิด ( เช่น แปลงตัวอย่าง เพิ่มโบนัส ไม่ ตลาดหุ้นกำไร ,
หรือในกรณีของการยักยอกทรัพย์สินการขโมยทรัพย์สิน ) ในศูนย์ของ
รูปแบบระหว่างคนร้ายกับอาชญากรเป็นองค์การและสังคม
การแทรกแซง ( เช่นภายในการควบคุมองค์ประกอบที่กว้างขึ้นของธรรมาภิบาล ทางกฎหมายและกฎระเบียบ
สิ่งแวดล้อม ตรวจสอบภายนอก ) วัตถุประสงค์เพื่อลดอุบัติการณ์และผลกระทบของการกระทำที่หลอกลวง .
การแทรกแซงเหล่านี้มีลักษณะเป็นการป้องกัน ป้องปราม และการตรวจจับ 2 แต่ละเหล่านี้
อย่างน้อยบางส่วนที่อยู่นอกการควบคุมของผู้กระทำผิด แต่อิทธิพลของผู้กระทำผิด
การประเมินความน่าจะเป็นของความสำเร็จในแง่ของการเสร็จสิ้นและปกปิดอาชญากรรม .