The terms Modernism and ModernArt-

The terms Modernism and Modern
Art- as in the name of the New York
museum founded in 1939 - have come
to signify the innovatory arts of the late
nineteenth century and the Erst three
quarters of the twentieth. The concept
of Modernism was most clearly
embodied in the International Modern
architecture ofGropius and Le
Corbusier in the 1920s. This went far
beyond the demands made ever since
the 1820s. (see p. 662) for a distinctive
style of its own time, to a complete
negation of the concept of style itself.
Their buildings were purged of
ornament and all nostalgic references
to the past, emphasized function,
exploited new technology and, in
urban developments, proposed
solutions appropriate to the social condition of the twentieth century. The
` past and all past styles were rejected
also by avant-garde painters and
sculptors with results ranging from
, Expressionism, Cubism, Futurism and
abstract or Non-Objective art to
Surrealism and Abstract Expression-
ism. For them, as for Baudelaire in the
mid-nineteenth century (see p. 67o),
the experience of modernity was the
defining challenge.
j The need felt by artists to be ‘of their
` own time' led to an approach that
stressed innovation above all, an
impulse to seek new solutions to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงื่อนไขนี่และทันสมัยศิลปะ-ในชื่อ New Yorkพิพิธภัณฑ์ที่ก่อตั้งขึ้นในปีพ.ศ. 2482 - มามีความหมายศิลปะการ innovatory ของเอศตวรรษและ Erst สามไตรมาสของที่ยี่สิบ แนวความคิดสมัยชัดเจนที่สุดรวบรวมไว้ในสมัยนานาชาติสถาปัตยกรรม ofGropius และเลอCorbusier ในปี 1920 นี้ไปไกลนอกเหนือจากความต้องการนับตั้งแต่ทำ1820s (ดู 662 p.) สำหรับความโดดเด่นสไตล์ของตัวเองเวลา ความสมบูรณ์ปฏิเสธแนวความคิดของตัวเองอาคารของพวกเขาถูกลบออกของเครื่องประดับและการอ้างอิงคิดทั้งหมดในอดีต เน้นฟังก์ชันสามารถเทคโนโลยีใหม่ และ ในพัฒนาเมือง การนำเสนอโซลูชั่นที่เหมาะสมกับสภาพสังคมของศตวรรษที่ยี่สิบ ที่' อดีตและอดีตลักษณะทั้งหมดถูกปฏิเสธนอกจากนี้ โดยชื่อจิตรกรโอ่โถง และนี้ มีผลตั้งแต่, Futurism expressionism, Cubism และบทคัดย่อหรือศิลปะไม่ใช่วัตถุประสงค์เพื่อลัทธิเหนือจริงและแบบนามธรรมนิพจน์ism สำหรับพวกเขา สำหรับบอเดแลร์ในการปั้นจั่นกลางศตวรรษ (ดู p. 67o),ประสบการณ์ของความทันสมัยเป็นการกำหนดความท้าทายเจต้องรู้สึกเป็นศิลปิน ' ของพวกเขา"เวลาของตัวเอง' นำไปสู่วิธีการที่เน้นนวัตกรรมข้างต้นทั้งหมด การกระแสเพื่อค้นหาวิธีแก้ไขปัญหาใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เงื่อนไขสมัยและโมเดิร์น
Art-
เป็นในนามของนิวยอร์กพิพิธภัณฑ์ก่อตั้งขึ้นในปี1939 -
ได้มามีความหมายศิลปะinnovatory
ของปลายศตวรรษที่สิบเก้าและERST
สามในสี่ของที่ยี่สิบ แนวคิดของสมัยได้อย่างชัดเจนมากที่สุดเป็นตัวเป็นตนในนานาชาติโมเดิร์สถาปัตยกรรมofGropius และเลอCorbusier ในปี ค.ศ. 1920 นี้ไปไกลเกินกว่าความต้องการที่เกิดขึ้นนับตั้งแต่ยุค1820 (ดูพี. 662) สำหรับที่โดดเด่นในสไตล์ของเวลาของตัวเองเพื่อที่สมบูรณ์ปฏิเสธแนวคิดของรูปแบบของตัวเอง. อาคารของพวกเขาถูกล้างเครื่องประดับและอ้างอิงคิดถึงอดีตที่ผ่านมาเน้นฟังก์ชั่นการใช้ประโยชน์เทคโนโลยีใหม่และในเมืองการพัฒนานำเสนอโซลูชั่นที่เหมาะสมกับสภาพสังคมของศตวรรษที่ยี่สิบ `ที่ผ่านมาและรูปแบบที่ผ่านมาทั้งหมดถูกปฏิเสธโดยจิตรกรเปรี้ยวจี๊ดและประติมากรที่มีผลตั้งแต่, Expressionism, Cubism อย่างยิ่งและศิลปะนามธรรมหรือไม่วัตถุประสงค์เพื่อสถิตยศาสตร์และบทคัดย่อExpression- ลัทธิ สำหรับพวกเขาเช่นเดียวกับโบดแลร์ในช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้า (ดูพี. 67o) ประสบการณ์ของความทันสมัยเป็นความท้าทายที่กำหนด. ญจำเป็นที่จะต้องรู้สึกโดยศิลปินที่จะเป็นของพวกเขา`เวลาของตัวเอง 'นำไปสู่วิธีการที่เน้นนวัตกรรมเหนือสิ่งอื่นใดที่มีแรงกระตุ้นที่จะหาทางแก้ปัญหาใหม่ที่จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องความทันสมัยและทันสมัยศิลปะ - ในนามของนิวยอร์ก
พิพิธภัณฑ์ก่อตั้งขึ้นในปี 1939 - มา
หลาย innovatory ศิลปะของศตวรรษที่สิบเก้าและสาย

เมื่อก่อนสามในสี่ของยี่สิบ แนวคิดสมัยใหม่ชัดที่สุด

เป็น embodied ในต่างประเทศ ofgropius
สถาปัตยกรรมสมัยใหม่และ Le Corbusier ในปี ค.ศ. 1920

นี้ไปไกลเกินความต้องการ ทำให้ตั้งแต่
อังกฤษ ( ดูหน้าแล้ว ) สำหรับสไตล์ที่โดดเด่น
เวลาของตัวเอง การปฏิเสธที่สมบูรณ์ของแนวคิดของสไตล์ตัวเอง
.
อาคารของพวกเขาถูกขับออกของเครื่องประดับและอ้างอิง

คิดถึงอดีต เน้นฟังก์ชั่น
ใช้เทคโนโลยีใหม่และการพัฒนาเมืองในการนำเสนอโซลูชั่น

, เหมาะสมกับสภาพทางสังคมของศตวรรษที่ยี่สิบ
` อดีตและรูปแบบทั้งหมดที่ผ่านมาถูกปฏิเสธ

โดยจิตรกรเปรี้ยวจี๊ดและประติมากรที่มีผลตั้งแต่
, ลัทธิการแสดงออกทางนามธรรมและสร้าง , ดา


หรือ ไม่มีศิลปะลัทธิเหนือจริงและการแสดงออก - นามธรรม
ลัทธิ . สำหรับพวกเขา สำหรับ โบดแลร์ในศตวรรษที่สิบเก้ากลาง ( เห็นหน้า

67o ) ประสบการณ์ของความทันสมัย คือการท้าทาย
.
J ต้องรู้สึกโดยศิลปินที่จะ ' ของพวกเขา
` เวลาของตัวเอง ' นำไปสู่แนวทางที่เน้นนวัตกรรมข้างต้นทั้งหมด
,
แรงกระตุ้นที่จะแสวงหาโซลูชั่นใหม่