but without the ability of any one

but without the ability of any one party to win a majority, coalition government has been essential, and often unstable. This shift from one-party dominance is clearly seen in the number of PMs India has had: in its first thirty years of independence (1947-1977), the country had only three PMs; in its second thirty years (1977-2007), it had twelve, only three of whom served full terms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ โดยความสามารถของบุคคลหนึ่งจะชนะส่วนใหญ่ พรรคร่วมรัฐบาลได้จำเป็น และมักจะไม่เสถียร นี้กะจากครอบงำพรรคหนึ่งจะเห็นได้ชัดเจนในจำนวนปัจจุบันอินเดียมี: สามสิบปีของแรกเอกราช (1947-1977), ประเทศมีเพียงสามอาการนี้ ของปีสามสิบสอง (1977-2007), มันมี twelve เต็มเงื่อนไขบริการเพียงสามคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ไม่มีความสามารถใด ๆ ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะชนะเสียงข้างมากของพรรคร่วมรัฐบาลได้รับที่สำคัญและมักจะไม่เสถียร การเปลี่ยนแปลงนี้จากการปกครองแบบพรรคเดียวมีให้เห็นอย่างชัดเจนในจำนวน PMs อินเดียได้มีในสามสิบปีแรกของการเป็นอิสระ (1947-1977) ประเทศที่มีเพียงสาม PMs; ในสามสิบปีที่สอง (1977-2007) มันมีสิบสองเพียงสามของผู้ที่ทำหน้าที่ในแง่เต็มรูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ไม่มีความสามารถของพรรคใดชนะเสียงข้างมาก รัฐบาลมีความสําคัญ และมักจะไม่เสถียร นี้เปลี่ยนจากการปกครองพรรคหนึ่งคือเห็นได้ชัดในหมายเลขของ PMS อินเดียมีในเป็นครั้งแรกในสามสิบปีของความเป็นอิสระ ( 1947-1977 ) ประเทศมีเพียงสาม PMS ; ในสามสิบปีที่สอง ( 1977-2007 ) มันมีสิบสองเพียงสามของผู้เสิร์ฟแบบเต็มคำ