Imagine a punch like that hitting y

Imagine a punch like that hitting you," Joe said.
Camera was an enormous man, but Baer was much faster. All
night he had danced and dodged Camera's fists. Now, Camera was
bloody and beaten as he got to his feet, holding the rope with
one glove. Baer just laughed at the defending champion, knocking
away his weak punches easily.
"Primo Camera has been knocked down eleven times!" the
radio announcer was saying. "And Max Baer looks sure that he
will be the next champion!"
Camera moved his tired body toward his opponent for a final
attack. The challenger waited patiently with an ugly smile on his
handsome face. When Camera reached the center of the ring,
Baer decided to end the fight, throwing punch after punch at the
champion. It was so terrible that even Joe couldn't watch.
Chapter 8 A Second Chance
Jim stepped out of the car in front of his apartment house.
"Are you sure you won't come in and say hello?" he asked.
"Are you still married to the same girl?" asked Joe.
Jim gave the usual answer. "I was the last time I looked."
Joe smiled. "Good night, Jimmy."
The car drove off, and Jim stood outside the building. The
Braddocks had sold their radio, so Mae and the kids didn't know
the result of tonight's fight.
The door opened and Jay, Howard, and Rosy looked up at him
with hopeful faces. Mae stood silently.
"I won," he said.
The children screamed and rushed toward him. Rosy pulled on
his arm. "Daddy, Daddy, you have to see what I got you!" She ran
to the ice box. "Put it on your eyes," she said, pushing a thick steak
into her father's hands.
36
Jim looked at the meat. "Where did you get this?"
"They all went to the butcher shop," said Mae. "I tried to take it
back, but the butcher says he gave it to her."
"It's a steak," said Rosy. "It'll fix your face."
Jim held the thick steak up. He could almost smell it, hear it
cooking. He went down on his knees to speak to his daughter—
fighter to fighter. "Rosy, we have to eat this."
But Rosy shouted, "No! You have to put it on your face."
Jim knew that it was useless to argue. He lay back and placed
the cool steak across his eyes. He waited a few seconds, and then
lifted one edge of the meat.
Jay turned to his mother. "Do the announcer's voice, Mom."
"Come on, Mae," said Jim with a smile. "Do the announcer."
Mae's voice became loud. "Introducing the holder of the
amateur title for light heavyweight and heavyweight. . . from
New Jersey . . . the future heavyweight champion of the world
. . . James J. Braddock."
These last words were shouted. The kids went wild, laughing
and jumping around the room. Jim took the steak from his face.
"This really worked," he told his daughter."Let's eat!"
He crossed to the stove and started cooking the meat. Soon the
sound and the delicious smell filled the apartment.
"Jim," Mae whispered. "Is it really just one fight, or are they
letting you back in?"
Jim kissed her head. "It was just the one fight."
Relief swept through Mae. As she went to the stove to get the
steak, she said silent thanks that her husband would never step
inside the ring again.
•
The early morning walk to the docks was the same as usual, but
Jim felt different. His body ached, but his steps were quicker than
they had been in months.
37

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โจกล่าวว่า จินตนาการหมัดเช่นที่ตีคุณกล้องมีคนมหาศาล แต่รัซเซลเบเออร์เร็วมาก ทั้งหมดคืนเขาเต้น และ dodged หมัดของกล้อง ตอนนี้ กล้องถูกเลือด และตีเป็นเขามีเท้า จับเชือกด้วยถุงมือหนึ่ง รัซเซลเบเออร์เพียงหัวเราะที่ defending แชมป์ เคาะไปอ่อนแอเขาเจาะได้อย่างง่ายดาย"กล้องถ่ายรูปที่ primo ได้ถูกโบว์ลิ่งลง 11 ครั้ง"ผู้ประกาศข่าววิทยุพูด "และรัซเซลเบเออร์สูงสุดดู ได้แน่นอนจะเป็นแชมป์ต่อไป"กล้องย้ายร่างกายของเขาเหนื่อยไปต่อสู้ในสุดโจมตี ผู้ท้าชิงรออดทนกับรอยยิ้มน่าเกลียดบนเขาหน้าหล่อ เมื่อกล้องมาถึงศูนย์กลางของแหวนรัซเซลเบเออร์ตัดสินใจที่จะจบการต่อสู้ โยนหมัดหลังหมัดที่แชมป์ น่ากลัวแม้แต่โจไม่สามารถดูได้8 A บทที่สองโอกาสจิมก้าวออกจากรถที่หน้าบ้านอพาร์ทเมนท์"คุณแน่ใจว่า คุณจะไม่มา และทักทาย" เขาถามขึ้น"คุณยังแต่งงานกับสาวเดียวกัน" ถามโจจิมให้คำตอบปกติ "ฉันเป็นครั้งสุดท้ายช็อปปิ้ง"โจยิ้ม "ราตรีสวัสดิ์ จิมมี่"รถขับรถออก และจิมอยู่ภายนอกอาคาร ที่Braddocks มีขายวิทยุของพวกเขา เพื่อแม่และเด็กไม่รู้ผลของการต่อสู้ของคืนนี้เปิดประตู และเจย์ Howard และโรซี่หาที่เขามีหน้ามีความหวัง แม่ยืนอยู่เบื้องหลัง"ข้าชนะแล้ว เขากล่าวว่าเด็กกรีดร้อง และวิ่งไปทางเขา โรซี่ดึงบนแขนของเขา "พ่อ พ่อ คุณต้องดูสิ่งที่ผมมีคุณ! " เธอวิ่งในกล่องน้ำแข็ง "เก็บไว้ในตา เธอกล่าวว่า ผลักดันสเต็กหนาในมือของพ่อของเธอ36จิมดูที่เนื้อ "ที่คุณได้รับนี้หรือไม่""พวกเขาทั้งหมดไปร้านเขียง กล่าวว่า แม่ "พยายามที่จะใช้มันหลัง แต่เขียงว่า เขาให้กับเธอ""คือสเต็ก โรซี่กล่าวว่า "มันจะแก้ไขผิวหน้า"จิมจัดสเต็กหนาขึ้น เขาเกือบจะได้กลิ่นมัน มันการปรุงอาหาร เขาลงบนหัวเข่าของเขาจะพูดกับลูกสาวของเขา —เครื่องบินรบไปรบ "โรซี่ เราได้กิน"แต่โรซี่ ตะโกน "ไม่มี คุณต้องใส่บนใบหน้าของคุณ"จิมรู้ก็ไม่เถียง เขาเอนหลังลง แล้ววางสเต็กเย็นข้ามตาของเขา เขารอไม่กี่วินาที และยกขอบด้านหนึ่งของเนื้อเจย์หันไปแม่ของเขา "ทำเสียงของผู้ประกาศข่าว หม่อม""โธ่ แม่ กล่าวว่า จิมดี "ทำแบบผู้ประกาศข่าว"เสียงของแม่เป็นเสียงดัง "แนะนำเจ้าของเรื่องสมัครเล่นไลท์เฮฟวี่เวทและเฮฟวี่เวท... จากนิวเจอร์ซี่...แชมป์เฮฟวี่เวทในอนาคตของโลก. . . James J. แบรดด็อค"คำสุดท้ายก็ตะโกน เด็กไปป่า หัวเราะและกระโดดรอบห้อง จิมเอาสเต็กแบบจากใบหน้าของเขา"นี้ทำงานจริง ๆ เขาบอกว่า ลูกสาวของเขา" ลองกิน"เขาข้ามไปเตา และเริ่มต้นการทำอาหารเนื้อ เร็ว ๆ นี้เสียงและกลิ่นรสเติมอพาร์ทเมนท์"จิม แม่กระซิบ "มันเป็นการต่อสู้จริง ๆ เพียงหนึ่ง หรือพวกเขาแจ้งคุณกลับ? "จิมรั้งศีรษะของเธอ "มันเป็นเพียงการต่อสู้หนึ่ง"Relief swept through Mae. As she went to the stove to get thesteak, she said silent thanks that her husband would never stepinside the ring again.•The early morning walk to the docks was the same as usual, butJim felt different. His body ached, but his steps were quicker thanthey had been in months.37

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากเกินไปมากเกินไปมากเกินไปมากเกินไปมากเกินไป