IntroductionThe ability to write we

Introduction

The ability to write well is not a naturally acquired skill; it is usually learned or culturally transmitted as a set of practices in formal instructional settings or other environments. Writing skills must be practiced and learned through experience. Writing also involves composing, which implies the ability either to tell or retell pieces of information in the form of narratives or description, or to transform information into new texts, as in expository or argumentative writing. Perhaps it is best viewed as a continuum of activities that range from the more mechanical or formal aspects of "writing down" on the one end, to the more complex act of composing on the other end (Omaggio Hadley, 1993). It is undoubtedly the act of composing, though, which can create problems for students, especially for those writing in a second language (L2) in academic contexts. Formulating new ideas can be difficult because it involves transforming or reworking information, which is much more complex than writing as telling. By putting together concepts and solving problems, the writer engages in "a two-way interaction between continuously developing knowledge and continuously developing text" (Bereiter & Scardamalia, 1987, p. 12). Indeed, academic writing requires conscious effort and practice in composing, developing, and analyzing ideas. Compared to students writing in their native language (L1), however, students writing in their L2 have to also acquire proficiency in the use of the language as well as writing strategies, techniques and skills. They might also have to deal with instructors and later, faculty members, who may or may not get beyond their language problems when evaluating their work. Although a certain amount of consciousness-raising on the part of the readers may be warranted, students want to write close to error-free texts and they enter language courses with the expectations of becoming more proficient writers in the L2. [-1-]

This paper explores error in writing in relation to particular aspects of second language acquisition and theories of the writing process in L1 and L2. I argue that the process approach to instruction, with its emphasis on the writing process, meaning making, invention and multiple drafts (Raimes, 1991), is only appropriate for second language learners if they are both able to get sufficient feedback with regard to their errors in writing, and are proficient enough in the language to implement revision strategies.

A brief survey of the nature of L2 writing and L1 models of the writing process illustrates why it is difficult to apply L1 research to a model for second language writing. Further, certain social and cognitive factors related to second language acquisition show that strategies involved in the language learning process also affect L2 writing. With a discussion of these factors, fundamental questions about error in writing and L2 proficiency are raised. It should then become apparent that the process approach to writing instruction can only be effective if these two components are taken into consideration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Introductionความสามารถในการเขียนดีไม่ใช่ทักษะที่ได้รับตามธรรมชาติ มันเป็นมักจะเรียนรู้ หรือวัฒนธรรมส่งเป็นชุดของแนวทางปฏิบัติในการตั้งค่าการจัดการเรียนการสอนอย่างเป็นทางการหรือสภาพแวดล้อมอื่น ๆ เขียนทักษะต้องฝึกฝน และเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ เขียนยังเกี่ยวข้องกับการจัดสร้าง ซึ่งหมายถึงความสามารถในการบอก หรือชิ้นส่วนของข้อมูลในรูปแบบของ narratives อธิบาย retell หรือ การแปลงข้อมูลเป็นข้อความใหม่ ใน expository หรือ argumentative เขียน บางทีส่วนดูเป็นความต่อเนื่องของกิจกรรมที่ช่วงมากกว่าเครื่องจักรกล หรือเป็นลักษณะของการ "เขียนลง" ในหนึ่ง การกระทำที่ซับซ้อนของการเขียนในส่วนอื่น ๆ (Omaggio Hadley, 1993) ไม่ต้องสงสัยเป็นการกระทำของการเขียน แต่ ซึ่งสามารถสร้างปัญหาสำหรับนักเรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่เขียนเป็นภาษาที่สอง (L2) ในบริบททางวิชาการ Formulating ใหม่ ๆ ได้ยาก เพราะมันเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยน หรือ reworking ข้อมูล ซึ่งมีความซับซ้อนมากขึ้นกว่าการเขียนเป็นการบอก โดยวางแนวคิดร่วมกัน และการแก้ไขปัญหา ผู้เขียนประกอบใน "การสองโต้ตอบระหว่างการพัฒนาความรู้ และการพัฒนาข้อความ" (Bereiter & Scardamalia, 1987, p. 12) การ แน่นอน การเขียนเชิงวิชาการต้องพยายามมีสติและการฝึกในการเขียน การพัฒนา และการวิเคราะห์ความคิด เมื่อเทียบกับนักเรียนที่เขียนในภาษาดั้งเดิม (L1), อย่างไรก็ตาม นักเรียนเขียนใน L2 ของพวกเขาได้นอกจากนี้ยัง ได้รับความชำนาญในการใช้ภาษาตลอดจนเขียนกลยุทธ์ เทคนิค และทักษะ พวกเขายังได้จัดการสอน และภาย หลัง คณาจารย์ ที่อาจ หรืออาจไม่ได้รับนอกเหนือจากปัญหาภาษาเมื่อประเมินงานของตนเอง แม้ว่าอาจจะ warranted จำนวน consciousness-raising ในส่วนของการอ่าน นักเรียนต้องเขียนใกล้กับข้อความข้อผิดพลาด และเข้าคอร์สเรียนภาษา ด้วยความคาดหวังของ ผู้เขียนมีความเชี่ยวชาญใน L2 [-1-]กระดาษนี้สำรวจข้อผิดพลาดในการเขียนในความสัมพันธ์กับลักษณะเฉพาะของสองภาษามาและทฤษฎีของการเขียนใน L1 และ L2 โต้แย้งว่า วิธีการกระบวนการให้คำแนะนำ มีการเน้นการเขียน หมายถึง ทำ ประดิษฐ์และหลายร่าง (Raimes, 1991), เป็นที่เหมาะสมสำหรับผู้เรียนภาษาที่สองพวกเขาทั้งสองได้รับผลป้อนกลับที่เพียงพอเกี่ยวกับข้อผิดพลาดของพวกเขาในการเขียน และพอความเชี่ยวชาญในภาษาที่จะใช้กลยุทธ์การปรับปรุงสำรวจธรรมชาติเขียน L2 และ L1 แบบการเขียนย่อแสดงเหตุผลยากที่จะใช้ L1 วิจัยรูปแบบการเขียนภาษาที่สอง เพิ่มเติม บางปัจจัยทางสังคม และการรับรู้ที่เกี่ยวข้องกับสองภาษามาแสดงว่า กลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับภาษาที่ใช้ในกระบวนการเรียนรู้ยังมีผลต่อเขียน L2 มีการสนทนาของปัจจัยเหล่านี้ จะยกคำถามพื้นฐานเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเขียนและความคล่องแคล่วใน L2 มันควรแล้วกลายเป็นชัดว่า วิธีกระบวนการเขียนคำสั่งสามารถมีประสิทธิภาพหากพิจารณาถึงส่วนประกอบสองเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแนะนำความสามารถในการเขียนได้ดีไม่ได้เป็นทักษะที่ได้มาตามธรรมชาติ; มันมักจะเรียนรู้หรือส่งทางวัฒนธรรมเป็นชุดของการปฏิบัติในการตั้งค่าการเรียนการสอนที่เป็นทางการหรือสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ทักษะการเขียนจะต้องได้รับการฝึกฝนและเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ เขียนยังเกี่ยวข้องกับการเขียนซึ่งหมายถึงความสามารถในการอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะบอกเล่าหรือชิ้นส่วนของข้อมูลในรูปแบบของเรื่องเล่าหรือคำอธิบายหรือการแปลงข้อมูลลงในตำราใหม่ในขณะที่การเขียนความเรียงหรือโต้แย้ง บางทีมันอาจจะดูดีที่สุดเป็นความต่อเนื่องของกิจกรรมที่หลากหลายจากด้านเครื่องจักรกลมากขึ้นหรืออย่างเป็นทางการของ "เขียนลง" ที่ปลายด้านหนึ่งการกระทำที่ซับซ้อนมากขึ้นของการแต่งในส่วนอื่น ๆ (Omaggio แฮดลีย์, 1993) มันคือไม่ต้องสงสัยการกระทำของการเขียน แต่ที่สามารถสร้างปัญหาให้กับนักเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่เขียนในภาษาที่สอง (L2) ในบริบททางวิชาการ กำหนดความคิดใหม่อาจเป็นเรื่องยากเพราะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงหรือ reworking ข้อมูลที่มีความซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่เขียนบอก โดยร่วมกันวางแนวความคิดและการแก้ปัญหาของนักเขียนร่วมในการ "ปฏิสัมพันธ์สองทางระหว่างการพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่องและการพัฒนาอย่างต่อเนื่องข้อความ" (Bereiter และ Scardamalia, 1987, น. 12) อันที่จริงการเขียนเชิงวิชาการต้องใช้ความพยายามมีสติและการปฏิบัติในการแต่งการพัฒนาและการวิเคราะห์ความคิด เมื่อเทียบกับนักเรียนเขียนในภาษาพื้นเมืองของพวกเขา (L1) แต่นักเรียนเขียน L2 ของพวกเขายังต้องได้รับความสามารถในการใช้ภาษาได้เป็นอย่างดีกับการเขียนกลยุทธ์เทคนิคและทักษะ พวกเขายังอาจต้องจัดการกับอาจารย์ผู้สอนและต่อมาอาจารย์ที่อาจจะหรืออาจจะไม่ได้รับนอกเหนือจากปัญหาภาษาของพวกเขาเมื่อมีการประเมินการทำงานของพวกเขา แม้ว่าจำนวนหนึ่งของการส่งเสริมจิตสำนึกในส่วนของผู้อ่านอาจจะรับประกันนักเรียนต้องการที่จะเขียนใกล้กับตำราปราศจากข้อผิดพลาดและพวกเขาเข้าเรียนภาษากับความคาดหวังของการเป็นนักเขียนที่มีความเชี่ยวชาญมากขึ้นใน L2 [-1] กระดาษนี้จะสำรวจข้อผิดพลาดในการเขียนในความสัมพันธ์กับลักษณะเฉพาะของการเรียนรู้ภาษาที่สองและทฤษฎีของการเขียนใน L1 และ L2 ผมยืนยันว่าวิธีการกระบวนการในการเรียนการสอนโดยเน้นขั้นตอนการเขียนหมายถึงการทำสิ่งประดิษฐ์และร่างหลาย ๆ (Raimes, 1991) เป็นเพียงที่เหมาะสมสำหรับผู้เรียนภาษาที่สองถ้าพวกเขามีทั้งความสามารถที่จะรับข้อเสนอแนะที่เพียงพอเกี่ยวกับพวกเขา ข้อผิดพลาดในการเขียนและมีความเชี่ยวชาญมากพอในภาษาที่จะใช้กลยุทธ์การแก้ไข. สำรวจสั้น ๆ ของธรรมชาติของการเขียนและ L2 L1 รูปแบบของการเขียนแสดงให้เห็นว่าทำไมมันเป็นเรื่องยากที่จะใช้การวิจัย L1 กับรูปแบบการเขียนภาษาที่สอง นอกจากนี้ปัจจัยบางอย่างทางสังคมและองค์ความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการแสดงการเรียนรู้ภาษาที่สองที่กลยุทธ์การมีส่วนร่วมในกระบวนการเรียนรู้ภาษาที่ยังมีผลต่อการเขียน L2 ด้วยการอภิปรายของปัจจัยเหล่านี้เป็นคำถามพื้นฐานเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเขียนและความสามารถ L2 จะยก มันก็ควรจะเป็นที่เห็นได้ชัดว่าวิธีการกระบวนการในการเรียนการสอนการเขียนเท่านั้นที่จะมีประสิทธิภาพถ้าทั้งสองส่วนจะนำมาพิจารณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำความสามารถในการเขียนได้เป็นอย่างดี ไม่ธรรมชาติ ได้รับทักษะ มันมักจะเรียนรู้ หรือวัฒนธรรม ซึ่งเป็นชุดของการปฏิบัติในการตั้งค่าการสอนอย่างเป็นทางการหรือสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ทักษะการเขียนจะต้องฝึกฝน และเรียนรู้จากประสบการณ์ การเขียนยังเกี่ยวข้องกับการแต่งเพลงซึ่งแสดงถึงความสามารถให้บอกหรือเล่าอีกชิ้นของข้อมูลในรูปแบบของเรื่องเล่า หรือคำอธิบาย หรือแปลงข้อมูลลงในข้อความใหม่ ตามแบบ หรือเขียนที่เกี่ยวกับการโต้แย้ง บางทีมันอาจจะดีที่สุดดูความต่อเนื่องของกิจกรรมที่หลากหลายจากด้านเครื่องกล หรือเป็นทางการมากขึ้น " เขียน " เรื่องหนึ่งจบเพื่อที่ซับซ้อนมากขึ้นการกระทำของการเขียนในส่วนอื่น ๆ ( omaggio แฮดลีย์ , 1993 ) มันคือไม่ต้องสงสัยการกระทำของการเขียน แม้ว่าซึ่งสามารถสร้างปัญหาให้แก่นักเรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้เขียนในภาษาสอง ( L2 ) ในบริบททางวิชาการ การกำหนดความคิดใหม่ได้ยาก เพราะมันเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนหรือ reworking ข้อมูลที่ซับซ้อนกว่านั้นมาก เขียนตามที่บอกโดยร่วมกันวางแนวคิดและการแก้ปัญหา นักเขียนที่ประกอบใน " การโต้ตอบสองทางระหว่างการพัฒนาอย่างต่อเนื่องและพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่อง ข้อความ " ( bereiter & scardamalia , 2530 , หน้า 12 ) แน่นอนการเขียนเชิงวิชาการ ต้องมีสติ ความพยายามและการปฏิบัติในการ พัฒนา และวิเคราะห์ความคิด เมื่อเทียบกับนักเรียนที่เขียนในภาษาของตน ( L1 ) , อย่างไรก็ตามนักเรียนเขียนในรูปแบบของพวกเขายังได้รับความสามารถในการใช้ภาษา ตลอดจนการเขียน กลยุทธ์ เทคนิค และทักษะ พวกเขายังอาจต้องจัดการกับอาจารย์ และต่อมา อาจารย์ ผู้ที่อาจจะหรืออาจไม่ได้รับนอกเหนือจากปัญหาภาษาของพวกเขาเมื่อมีการประเมินการทำงานของพวกเขา ถึงแม้ว่าจํานวนหนึ่งของจิตสำนึกการเพิ่มในส่วนของผู้อ่านอาจจะเป็นประกันนักเรียนต้องการเขียนปิดข้อผิดพลาดข้อความฟรีและพวกเขาระบุหลักสูตรภาษากับความคาดหวังของการเป็นนักเขียนที่มีความเชี่ยวชาญมากขึ้นใน L2 . [ 1 ] -

บทความนี้วิเคราะห์ข้อผิดพลาดในการเขียนเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะของสองภาษาและทฤษฎีของกระบวนการเขียนใน L1 และ L2 . ผมยืนยันว่า กระบวนการ วิธีการสอนโดยเน้นกระบวนการเขียน หมายถึง การคิดค้นและร่างหลาย ( เรมส์ , 1991 ) เป็นเพียงที่เหมาะสมสำหรับผู้เรียนภาษาที่สองถ้าพวกเขาทั้งสองสามารถรับเพียงพอความคิดเห็นเกี่ยวกับข้อผิดพลาดของพวกเขาในการเขียน และมีความเชี่ยวชาญเพียงพอในภาษาที่จะใช้กลยุทธ์การแก้ไข

การสำรวจโดยย่อของธรรมชาติของ L2 L1 และการเขียนรูปแบบกระบวนการเขียนแสดงทำไมมันเป็นเรื่องยากที่จะใช้งานวิจัย L1 กับรูปแบบการเขียนในภาษาที่สอง เพิ่มเติม ปัจจัยทางสังคมและทางปัญญาบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับสองภาษาซึ่งแสดงให้เห็นว่ากลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องในกระบวนการการเรียนรู้ภาษามีผลต่อการเขียน 2 . ด้วยการอภิปรายของปัจจัยเหล่านี้คำถามเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเขียนและ L2 ความสามารถพื้นฐานจะยก มันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่ากระบวนการแนวทางการเขียนการสอนสามารถจะมีประสิทธิภาพถ้าสององค์ประกอบเหล่านี้จะถูกนำมาพิจารณา