Techniques that are most commonly u

Techniques that are most commonly used for determining
tin are UV/VIS spectrophotometry (Huang
et al. 1997), X-Ray fluorescence spectrometry (Mino
2006), inductively coupled plasma atomic emission
spectrometry (Perring & Basic-Dvorzak 2002)
and electrothermal atomic absorption spectrometry
(Chiba 1987). In this work, we describe determination
of tin by flame atomic absorption spectrometry
in various kinds of canned foods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคนิคที่ใช้บ่อยที่สุดในการกำหนดดีบุกมี UV/VIS spectrophotometry (หวงร้อยเอ็ด al. 1997), เอกซเรย์ fluorescence spectrometry (มิโนกาโมะ2006), ท่านควบคู่ปล่อยก๊าซอะตอมพลาสม่าspectrometry (Perring & Basic Dvorzak 2002)และดูดกลืนโดยอะตอม electrothermal spectrometry(บะ 1987) ในงานนี้ เราอธิบายถึงความมุ่งมั่นดีบุกโดย spectrometry อะตอมดูดซึมเปลวไฟในอาหารกระป๋องชนิดต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคนิคที่มีการใช้กันมากที่สุดสำหรับการกำหนด
ดีบุกมี UV / VIS spectrophotometry (Huang
et al. 1997), spectrometry X-ray fluorescence (Mino
2006) inductively คู่พลาสมาการปล่อยอะตอม
spectrometry (Perring & Basic-Dvorzak 2002)
และการดูดซึม electrothermal อะตอม spectrometry
(บะ 1987) ในงานนี้เราจะอธิบายความมุ่งมั่น
ของดีบุกโดยการดูดซึม spectrometry อะตอมเปลวไฟ
ในหลายชนิดของอาหารกระป๋อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคนิคที่ใช้กันมากที่สุดสำหรับการหา
ดีบุกมี UV / VIS 89.08 ( Huang
et al . 1997 ) วิธีเรืองรังสีเอกซ์ ( โนะ
2006 ) อุปนัยพลาสมาอะตอมคู่ปล่อย
spectrometry ( เพอริ่ง&พื้นฐาน dvorzak 2002 ) และ Atomic absorption spectrometry electrothermal

( ชิบะ 1987 ) ในงานนี้เราอธิบายการหา
ดีบุกโดย Flame Atomic absorption spectrometry
ในชนิดต่างๆของอาหารบรรจุกระป๋อง