3. LONG-TERM EFFECTS OF BREASTFEEDI

3. LONG-TERM EFFECTS OF BREASTFEEDING ON T2DM
DEVELOPMENT AND GLUCOSE METABOLISM IN WOMEN WITH
A HISTORY OF GDM
Very few studies have examined the relationship between breastfeeding
duration and the incidence of T2DM in women with GDM. To our
knowledge, only four studies have investigated whether the favorable
effects of breastfeeding persist after weaning and protect women with
GDM against T2DM in later life [18–21] (Table 1). Only one study
assessed the development of T2DM in women with GDM for up to
20 years after delivery [21]. Limitations of the studies include a lack of
standardized oral glucose tolerance tests (OGTT) at specific times after
pregnancy, lack of detailed measures on breastfeeding (i.e. duration and
intensity), self-report of GDM or T2DM diagnosis, recall bias regarding
lactation duration, lack of control for confounders (e.g. physical activity
and diet, differences in postpartum BMI, medication), retrospective study
design, and insufficient duration of follow-up.
In a retrospective study, Kjos et al. reported that breastfeeding at 4–16
weeks postpartum (recorded as yes/no) was not associated with the
progression to T2DM within a follow-up of 7.5 years after delivery in 671
Latino women with a history of GDM and variable postpartum screening
by 2-h plasma glucose levels in an OGTT [18]. In a longitudinal analysis
of 91 women included in that study, Buchanan et al., found no
difference in the prevalence of diabetes, which was diagnosed based on

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ระยะยาวผลของการเลี้ยงลูกด้วยนมบน T2DMเผาผลาญกลูโคสและการพัฒนาในผู้หญิงที่มีประวัติของ GDMการศึกษาน้อยมากได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างนมแม่ระยะเวลาและอุบัติการณ์ของ T2DM ในผู้หญิงที่มี GDM การของเราความรู้ การศึกษาสี่เท่าได้สอบสวนว่าที่ดีผลของนมคงอยู่หลังจาก weaning และปกป้องผู้หญิงที่มีGDM กับ T2DM ในชีวิตภายหลัง [18-21] (ตารางที่ 1) การศึกษาเดียวประเมินการพัฒนาของ T2DM ในผู้หญิงที่มี GDM สำหรับการ20 ปีหลังจากส่ง [21] ข้อจำกัดของการศึกษารวมถึงการขาดมาตรฐานการทดสอบยอมรับปากกลูโคส (OGTT) เวลา specific หลังตั้งครรภ์ ขาดรายละเอียดมาตรการในนม (เช่นระยะเวลา และความเข้ม), รายงานตนเองของการวินิจฉัย GDM หรือ T2DM เรียกคืนความโน้มเอียงเกี่ยวกับด้านการให้นมช่วงเวลา ขาดการควบคุมสำหรับ confounders (เช่นกิจกรรมทางกายภาพและ อาหาร ความแตกต่างใน BMI หลังคลอด ยา), ศึกษาคาดออกแบบ และ insufficient ระยะเวลาการติดตามงานในการศึกษาการคาด Kjos et al. รายงานว่า นมที่ 4-16สัปดาห์หลังคลอด (บันทึกเป็นใช่/ไม่ใช่) ไม่เกี่ยวข้องกับการก้าวหน้ากับ T2DM ภายในติดตามปี 7.5 หลังจากจัดส่งใน 671ลาตินผู้หญิง มีประวัติของ GDM และตรวจหลังคลอดผันแปรโดยระดับน้ำตาลในพลาสมา 2 h ใน OGTT การ [18] ในการวิเคราะห์ระยะยาวผู้หญิง 91 รวมที่ ศึกษา buchanan ทำยอด et al. พบไม่ความแตกต่างในความชุกของโรคเบาหวาน ซึ่งได้รับการวินิจฉัยตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลกระทบระยะยาวต่อการเลี้ยงลูกด้วยนม T2DM
การพัฒนาและการเผาผลาญกลูโคสในสตรีที่มี
ประวัติของ GDM
การศึกษาน้อยมากที่มีการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเลี้ยงลูกด้วยนม
ระยะเวลาและอุบัติการณ์ของ T2DM ในสตรีที่มี GDM เพื่อให้เรา
มีความรู้เพียงสี่การศึกษาได้รับการตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นที่ดี
ผลกระทบของการเลี้ยงลูกด้วยนมยังคงมีอยู่หลังจากหย่านมและปกป้องผู้หญิงที่มี
GDM กับ T2DM ในชีวิตต่อมา [18-21] (ตารางที่ 1) เพียงคนเดียวที่การศึกษา
การประเมินการพัฒนาของ T2DM ในสตรีที่มี GDM นานถึง
20 ปีหลังจากการจัดส่ง [21] ข้อ จำกัด ของการศึกษารวมถึงการขาด
มาตรฐานการทดสอบความทนทานต่อกลูโคสในช่องปาก (OGTT) ที่สาย speci ครั้งคหลังจาก
การตั้งครรภ์การขาดมาตรการรายละเอียดเกี่ยวกับการให้นมแม่ (เช่นระยะเวลาและ
ความรุนแรง) รายงานตนเองของ GDM หรือวินิจฉัย T2DM จำอคติเกี่ยวกับ
ระยะเวลาในการให้นมบุตร ขาดการควบคุมเกี่ยวกับตัวแปร (เช่นการออกกำลังกาย
และอาหารที่แตกต่างในค่าดัชนีมวลกายหลังคลอดยา) ศึกษาย้อนหลัง
ออกแบบและไฟ insuf ระยะเวลาที่เพียงพอของการติดตาม.
ในการศึกษาย้อนหลัง Kjos et al, รายงานว่าเลี้ยงลูกด้วยนมที่ 4-16
สัปดาห์หลังคลอด (บันทึกเป็นใช่ / ไม่ใช่) ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับ
การพัฒนาไปสู่ ​​T2DM ภายในติดตาม 7.5 ปีหลังจากการส่งมอบใน 671
ผู้หญิงลาตินที่มีประวัติของ GDM หลังคลอดและการคัดกรองตัวแปร
โดย 2 เอชพลาสม่าระดับน้ำตาลใน OGTT [18] ในการวิเคราะห์ยาว
91 ผู้หญิงรวมอยู่ในการศึกษาที่บูคานัน et al., ไม่พบ
ความแตกต่างในความชุกของโรคเบาหวานที่ได้รับการวินิจฉัยขึ้นอยู่กับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลกระทบในระยะยาวของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ในการพัฒนา t2dm
และกลูโคสเมแทบอลิซึมในผู้หญิงที่มีประวัติของ GDM

มีการศึกษาน้อยมากมีการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่
ระยะเวลาและอุบัติการณ์ของ t2dm ในผู้หญิงที่มีภาวะ . ความรู้
, เพียงสี่การศึกษาได้ศึกษาว่าผลกระทบอัน
แม่คงอยู่หลังหย่านมและปกป้องผู้หญิงกับ
กับ t2dm GDM ในชีวิต [ 18 21 – ] ( ตารางที่ 1 ) เพียงหนึ่งการศึกษา
ประเมินการพัฒนา t2dm ในผู้หญิงที่มีภาวะถึง
20 ปีหลังคลอด [ 21 ] ข้อจำกัดของการศึกษารวมถึงการขาดมาตรฐานในช่องปากกลูโคสทดสอบความอดทน
( วิธี ) ที่ speci จึง C ครั้งหลังจากที่
การตั้งครรภ์ การขาดมาตรการรายละเอียดในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ( คือระยะเวลาและความรุนแรงของภาวะ 5
) t2dm หรือการวินิจฉัย ,อคติที่เกิดจากการลืมเกี่ยวกับ
ระยะเวลาการให้นม การขาดการควบคุมสำหรับการทำผิดกฎหมาย ( ความแตกต่าง เช่น กิจกรรมทางกาย
และอาหาร ในระยะหลังคลอด คือ ยา ) , การออกแบบการศึกษา
ย้อนหลัง และ insuf จึง cient ระยะเวลาการติดตาม .
ในการศึกษาย้อนหลัง kjos et al . ได้รายงานว่า การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ที่ 4 – 16
สัปดาห์หลังคลอด ( บันทึกให้เป็นใช่ / ไม่ใช่ ) ไม่ได้เกี่ยวข้องกับ
เพื่อความก้าวหน้าในการติดตาม t2dm 7.5 ปีหลังคลอดใน 671
ลาตินผู้หญิงที่มีประวัติของภาวะหลังคลอดและคัดกรอง
โดย 2-h ระดับน้ำตาลในวิธี [ 18 ] ตัวแปร ในการวิเคราะห์ตามยาว
ผู้หญิง 91 รวมในการศึกษา , Buchanan et al . , ไม่พบ
ความแตกต่างในความชุกของเบาหวานที่ได้รับการวินิจฉัยตาม