the poem is about the same reaction

the poem is about the same reaction towards triumph and disaster. To clarify, it says that triumph is not to let the dream be your master and disaster is not to make your thought your goal. Then it says that if you act the same thing towards those two things the result will be as the last four stanzas say which are to accept to hear that somebody twist your word, the disaster, and to accept the destruction in your life which can be built up, the triumph.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีเป็นเรื่องเกี่ยวกับปฏิกิริยาเดียวกันที่มีต่อความสำเร็จและความล้มเหลว ชี้แจงว่าชัยชนะที่ไม่ได้ที่จะปล่อยให้ความฝันเป็นหลักและภัยพิบัติของคุณไม่ได้ที่จะทำให้ความคิดของคุณเป้าหมายของคุณ แล้วก็บอกว่าถ้าคุณกระทำสิ่งเดียวกันต่อทั้งสองสิ่งผลจะเป็นสี่บทพูดซึ่งเป็นที่จะยอมรับที่จะได้ยินเสียงใครบางคนที่บิดคำภัยพิบัติของคุณและที่จะยอมรับการทำลายในชีวิตของคุณที่สามารถสร้างขึ้นประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลอนเกี่ยวกับปฏิกิริยาเดียวกันชัยชนะและความเสียหายได้ ชี้แจง มันบอกว่า ชัยชนะจะไม่ปล่อยให้ความฝันเป็นหลักของ และภัยพิบัติจะไม่ทำให้คุณคิดเป้าหมายของคุณ แล้วมันบอกว่า ถ้าคุณทำเหมือนต่อสิ่งเหล่านั้นสอง ผลจะเป็น stanzas สี่ว่า ที่จะยอมรับฟังว่าใครบิดของคำ ภัยพิบัติ กยอมรับการทำลายชีวิตของคุณที่สามารถสร้างขึ้น ชัยชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทกวีที่เกี่ยวกับปฏิกิริยาในการตอบสนองที่เหมือนกันและชัยชนะต่อ ภัยพิบัติ เพื่อความกระจ่างได้บอกว่าชัยชนะที่ไม่ปล่อยให้ความฝันที่เป็นเจ้านายของคุณและเหตุการณ์ ภัยพิบัติ ไม่ได้ทำให้คิดว่าเป้าหมายของคุณของคุณ จากนั้นจึงบอกว่าถ้าคุณทำสิ่งเดียวกันนี้ไปยังทั้งสองอย่างนี้ทำให้จะเป็นสี่ stanzas สุดท้ายที่กล่าวว่าที่มีการยอมรับในการได้ยินว่ามีใครบิดคำของคุณที่และในการยอมรับการทำลายในชีวิตของคุณซึ่งสามารถสร้างขึ้นได้ชัยชนะ.