Major depressive disorder (MDD) (al

Major depressive disorder (MDD) (also known as clinical depression, major depression, unipolar depression, or unipolar disorder; or as recurrent depression in the case of repeated episodes) is a mental disorder characterized by a pervasive and persistent low mood which is accompanied by low self-esteem and by a loss of interest or pleasure in normally enjoyable activities. This cluster of symptoms (syndrome) was named, described and classified as one of the mood disorders in the 1980 edition of the American Psychiatric Association's diagnostic manual. The term "depression" is ambiguous. It is often used to denote this syndrome but may refer to other mood disorders or to lower mood states lacking clinical significance. Major depressive disorder is a disabling condition that adversely affects a person's family, work or school life, sleeping and eating habits, and general health. In the United States, around 3.4% of people with major depression commit suicide, and up to 60% of people who commit suicide had depression or another mood disorder.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคซึมเศร้าที่สำคัญ (MDD) (หรือที่เรียกว่าภาวะซึมเศร้าทางคลินิกโรคซึมเศร้าซึมเศร้า unipolar หรือความผิดปกติ unipolar หรือภาวะซึมเศร้าเกิดขึ้นอีกเช่นในกรณีของเอพซ้ำ) เป็นโรคทางจิตที่โดดเด่นด้วยอารมณ์ต่ำแพร่หลายและถาวรซึ่งจะมาพร้อมกับ ต่ำความนับถือตนเองและโดยการสูญเสียดอกเบี้ยหรือความสุขในกิจกรรมที่สนุกสนานตามปกติกลุ่มของอาการ (โรค) นี้เป็นชื่อที่อธิบายและจัดเป็นหนึ่งในความผิดปกติท​​างอารมณ์ในปี 1980 รุ่นของคู่มือการวินิจฉัยสมาคมจิตเวชอเมริกันของ คำว่า "ภาวะซึมเศร้า" คลุมเครือ มันก็มักจะใช้เพื่อแสดงว่าโรคนี้ แต่อาจจะหมายถึงความผิดปกติท​​างอารมณ์อื่น ๆ หรือรัฐลดลงอารมณ์ขาดความสำคัญทางคลินิกโรคซึมเศร้าเป็นภาวะที่ปิดการใช้งานที่มีผลกระทบต่อครอบครัวที่ทำงานหรือโรงเรียนชีวิตของคนนอนและนิสัยการกินและสุขภาพโดยทั่วไป ในประเทศสหรัฐอเมริกาประมาณ 3.4% ของผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าที่สำคัญฆ่าตัวตายและได้ถึง 60% ของคนที่ฆ่าตัวตายมีภาวะซึมเศร้าหรือความผิดปกติท​​างอารมณ์อื่น. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึมเศร้า (MDD) (ยังเรียกว่าคลินิกซึมเศร้า โรคซึมเศร้าหลัก ซึมเศร้า unipolar หรือ โรค unipolar หรือเป็นโรคซึมเศร้าที่เกิดซ้ำในกรณีที่ซ้ำตอน) เป็นโรคจิตโดยมีชุมชนที่แพร่หลาย และแบบต่ำสุดอารมณ์ที่พร้อม โดยนับถือตนเองต่ำ และสูญเสียผลประโยชน์หรือความสุขในกิจกรรมสนุกสนานตามปกติ คลัสเตอร์นี้อาการ (อาการ) ถูกตั้งชื่อ อธิบาย และจัดเป็นหนึ่งในโรคอารมณ์ในรุ่น 1980 คู่มือวินิจฉัยของสมาคมจิตแพทย์อเมริกัน คำว่า "ซึมเศร้า" ไม่ชัดเจน มักใช้เพื่อแสดงอาการนี้ แต่อาจหมายถึงโรคอื่น ๆ อารมณ์ หรือลดอารมณ์อเมริกาขาดความสำคัญทางคลินิก เศร้าเป็นเงื่อนไขปิดที่ส่งส่งผลกระทบต่อบุคคลครอบครัว ชีวิตทำงาน หรือโรงเรียน นิสัยการนอนหลับ และรับประทานอาหาร และสุขภาพโดยทั่วไป ในสหรัฐอเมริกา ประมาณ 3.4% ของคนที่มีภาวะซึมเศร้าที่สำคัญฆ่าตัวตาย และค่า 60% ของคนที่กระทำการ ฆ่าตัวตายมีภาวะซึมเศร้าหรือโรคอารมณ์อื่น[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สำคัญยาแก้อาการซึมเศร้าโรค(มีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดอุปกรณ์ทางการแพทย์)(นอกจากนั้นยังรู้จักกันในชื่อพายุดีเปรสชันทางการแพทย์ที่สำคัญความตกต่ำ,ท่าความตกต่ำหรือท่าโรค;หรือเป็นกลับมาสู่ ภาวะ ตกต่ำในกรณีที่มีการทำซ้ำตอน)เป็น สภาพ จิตใจไม่ปกติหรือความผิดปกติโดยที่อย่างแพร่หลายและแบบต่อเนื่องต่ำอารมณ์ซึ่งเป็นมาพร้อมกับต่ำตนเองและโดยที่การสูญเสียของดอกเบี้ยหรือความเพลิดเพลินใจในกิจกรรมเพื่อความเพลิดเพลินใจตามปกติ.กลุ่มนี้ของอาการ(โรค)ได้รับการตั้งชื่อตามที่อธิบายไว้และได้รับการจำแนกให้เป็นหนึ่งในโรคอารมณ์ที่ในปี 1980 รุ่นของการวินิจฉัยด้วยตนเองของชาวอเมริกันทางจิตเวชการเชื่อมโยง คำว่า"พายุดีเปรสชั่น"ไม่ชัดเจน มีการใช้แสดงว่าโรคนี้แต่อาจดูความผิดปกติอารมณ์อื่นหรือไปยังรัฐอารมณ์ต่ำขาดความสำคัญทางการแพทย์ยาแก้อาการซึมเศร้าสำคัญคือ สภาพ การปิดการใช้งานที่ส่งผลต่อครอบครัวของบุคคลที่ทำงานหรือนิสัยการกินและการนอนชีวิตโรงเรียนและเพื่อ สุขภาพ ทั่วไป ในประเทศสหรัฐอเมริกาโดยรอบ 3.4% ของผู้ที่มีอาการซึมเศร้าสำคัญฆ่าตัวตายและได้ถึง 60% ของผู้ที่ฆ่าตัวตายมีอาการซึมเศร้าอารมณ์หรือมีความผิดปกติอื่น.[ 1 ]